25.05.2020r.

Lemoni Cebula

Kl. VIIIa

Rozprawka

W swojej pracy zamierzam przedstawić jaki obraz młodych ludzi wyłania się z utworów
"Syzyfowe prace" Stefana Żeromskiego oraz "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego.

Zacznę od porównania tych dwóch dzieł. Pierwszy tekst ,,Syzyfowe prace” opowiada o
ciężkim dorastaniu w warunkach zaborów oraz o procesie wynaradawiania Polaków. Drugi
utwór ,,Kamienie na szaniec” opowiada o wielkim patriotyzmie młodych ludzi, którzy musieli
porzucić swoje dotychczasowe życie i stanąć do walki o Ojczyznę. Jak możemy zobaczyć
obydwa teksty łączy to, że ktoś chce nam odebrać kraj ojczysty, zarówno w formie przenośni,
czyli np. przez rusyfikację, jak i dosłownie, poprzez walkę o nią.

Warto dodać, że główni bohaterowie obydwóch powieści są w podobnym wieku,

jednak są w różnych sytuacjach. Marcin Borowicz z utworu ,,Syzyfowe prace” jest
młodzieńcem, który nie miał poczucia tożsamości narodowej od samego początku. Dopiero po
recytacji Reduty Ordona, przez Zygiera, budzi się w nim świadomość przynależności do narodu
polskiego. Jeżeli chodzi o głównych bohaterów ,,Kamieni na szaniec” czyli, Zośki, Alka oraz
Rudego, to w nich poczucie patriotyzmu było od samego początku.

Pragnę też zwrócić uwagę na to, że bohaterowie tych dwóch powieści walczyli ze
swoimi wrogami innymi sposobami. W ,,Syzyfowych pracach” uczniowie mieli określone
zasady, których musieli się stosować m.in. zakaz mowy w języku ojczystym w instytucjach
państwowych, a także w życiu prywatnym. Oczywiście ze strachu w takich miejscach jakim jest
na przykład szkoła, a ściślej lekcja prowadzona w języku rosyjskim, nikt nie odważył się mówić
po polsku. Wiązało się to z przykrymi konsekwencjami, których każdy pragnął uniknąć.
Oczywiście młodzież czyniła bardzo wiele również będąc świadomą celu swojego
postępowania. Na prawdę godną podziwu i naśladowania była postawa "Figi" Waleckiego,
który odważnie wyraził swój sprzeciw na lekcji historii. Zaprotestował, ponieważ rosyjski
nauczyciel przeinaczając fakty, oczerniał polskie zakonnice. Za karę został wychłostany. Innym
dobrym przykładem świadomej walki z obcą kulturą było zakładanie stowarzyszeń łączących
młodych patriotów. Młodzi ludzie czytali poezję emigracyjną, uczyli się historii Polski,
dyskutowali oraz poznawali dzieła literatury światowej. Z kolei bohaterowie utworu ,,Kamienie
na szaniec” brali udział w walce przeciw hitlerowskiej okupacji Warszawy. Na początku
aktywnie działali w Małym Sabotażu, skutecznie niweczyli plany Niemców, tłukli szyby w
lokalach dla niemieckich żołnierzy, malowali na murach kotwice - znak Polski Walczącej, literę
"V" oznaczającą zwycięstwo Rzeczpospolitej, rozlepiali plakaty i afisze, nawet takie, które
ośmieszały hitlerowców. Szczególnie w dniach rocznic narodowych, 3 maja i 11 listopada,
wieszali polskie flagi. Z czasem chłopcy przeszli do Grup Szturmowych i tam objęli dowództwo.
Uczestniczyli w wysadzaniu pociągu wiozącego broń niemiecką w Kraśniku w sylwestra
1941/1942 roku. Pod Arsenałem w Warszawie zasłynął głównie Alek, który wspólnie z
przyjaciółmi odbił Rudego.

Z całą pewnością mogę stwierdzić, że w utworach ,,Syzyfowe prace” oraz ,,Kamienie

na szaniec”, młodzi ludzie zostali przedstawieni jako osoby walczące o swój kraj ojczysty, nie
poddające się, próbujące na każdy sposób przeciwstawić się tym, którzy próbują im go
odebrać. Są oni pełni odwagi oraz oddania. W przypadku ,,Kamieni na szaniec” są oni nawet
zdolni oddać swoje życie.