sa proseso ng analisis na tinawag niyang siko-analisis, nabibigyang kahulugan ang mga pangyayari at

simbolo sa pamamagitan ng paghahagilap ng koneksyon sa nakaraan. Mahalaga ang nakaraan ng

tao/karakter dahil ayon nga sa kanya “the child is the father to the man.” Sintoma kung ganoon ng
kasalukuyang problema ang mga pangyayari sa nakaraan na kailangang kalimutan (repression) o ilipat sa
iba (sublimation

Ang teoryang ito ay may kinalaman sa paniniwalang naghahanap-buhay tayo upang lasapin ang sarap ng
buhay at nagkakaroon lamang ng maturidad ang isang tao bunga ng kanyang kamalayan sa kahirapan.

Sikoanalisis
Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Jump to navigationJump to search
Ang sikoanalisis o sikolohiyang Freudiyano (Ingles: psychoanalysis o Freudian
psychology) ay isang katawan ng mga ideyang pinaunlad
ng Austriyanong manggagamot na si Sigmund Freud at ipinagpatuloy ng iba pa.
Pangunahing itong nakatuon sa pag-aaral ng tungkulin at ugali sa sikolohiya ng tao,
bagaman maaari rin itong gamitin sa mga lipunan. Mayroon itong tatlong pangunahing
mga komponente:

1. isang metodo ng imbestigasyon ng isip at ang paraan kung paano mag-isip ang
isang tao;
2. isang sistematikong pangkat ng mga teoriya hinggil sa ugali ng tao;
3. isang metodo ng panggagamot ng sikolohikal o emosyonal na karamdaman. [1]
Tinatawag na mga sikoanalogo o sikoanalista ang mga manggagamot na may
pagsasanay sa larangan ng sikoanalisis.