Professional Documents
Culture Documents
Radio Drama
Radio Drama
Characters:
Mother – Ren
Technical – Zen
Bunso – Sau
Kim: Anong oras na? Baka dumating na si mama. Dalian niyo, Dalian niyo.
Reymund: Ikaw nalang kaya. Ayyy. Oo nga pala, ako nalang. Kawawa naman yang nasa tiyan
mo.
Scene 2:
*doorbell*
Scene 3:
Men: Ano ba! lahat naman tayo may iniambag para maging masaya si mama ah.
Reymund: Tama na nga yan! Baka kung saan pa makarating ang usapan na to.
Jez: No! ako na naman yung mali? Ako na naman may kasalanan?
nilagay.
Kim: Hindi! Ang sabihin mo mayabang ka! Pinagmamayabang mo samin na ikaw yung
mayaman di ba?
Jez: Mayaman? Oo ako yung mayaman pero kahit gaano kalayo o kataas ang narating ko hindi
- Hindi nga ako nabibigyan ng atensyon kasi ikaw yung favorite di ba? Naalala niyo pa ba
---
(FLASHBACK)
*nasa hapag*
Ren: Wowwwwww… ang galing at ang bait mo naman anak. Ipagpatuloy mo yan ah, proud na
Sau: *Pabulong* Uy di ba may award ka din? First Place ka pa nga eh. Bakit hindi mo sabihin?
Sau: Ahhhm si ate Jez po kasi may award din. First Place po sya.
(END OF FLASHBACK)
---
Scene 4:
(BACK TO PRESENT)
Kim: Wow Men, kung makapagsalita ka akala mo naman napakalinis mo, akala mo kung sinong
(FLASHBACK)
Kim: Oh anong nangyari sayo? May nakain kabang hindi maganda? Nahihilo kaba? Anong
problema?
Men: Wala po ate baka kulang lang po sa pahinga. Sige po mauna na po ako.
(BACK TO PRESENT)
Kim: Oh ano? Pagtatakpan mo na naman siya? Kasi ikaw yung nagtulak sakanyang maging
ganyan. Ikaw yung dahilan kung bakit natuto siyang lumabas tuwing dis oras ng gabi, kung
Reymund: Anong masama dun? Gusto lang naman naming sumaya ah.
*dadating si mama*
*footsteps*
Reymund: Oh ano pa? Ano pa? Ano pang nalalaman mo? Sige, ilabas mo na lahat.
Kim: Totoo naman lahat diba? Wala ka namang patutunguhan. Wala nang direksiyon yang
buhay mo.
Ren: ENOUGH!!!!!!! Sige! Magpatayan kayo! Yan naman ang gusto niyo diba! Ano! Sige! Dito na
Lahat: *nagwoworry*
Last Scene:
HOSPITAL
*stretcher na gumugulong*
Sau: Kasalanan niyo lahat ‘to. Sinabi na ngang tumigil kayo, di parin kayo tumitigil. Ayan tuloy.
Kim: Bakit sino ba nag-umpisa? Diba yung nagmamagaling diyan? Nagmamagaling, na akala
Men: Ano ba! Tama na nga yan! Kita niyo na ngang nangyari kay mama, inuumpisahan niyo na
naman magbangayan.
*footsteps*
*dadating na si Doc*
Doc: Ayos na po siya. Pero kailangan pa po niyang manatili ng ilang araw for some
observations.
Doc: Go ahead.
*bukas pinto
*papasok sa pinto*
*footsteps*
*sara pinto*
Ren: Ano bang nangyayari sainyo? Hindi ba’t magkakapatid kayo na dapat ay nagmamahalan at
*bulungan* *bida-bida*
Jez: Bakit kasi yung cake ang inaano niyo? Yung isa nga diyan mas malaki pa yung issue.
Kim: *bubulong* Aminin mo na, ito na ang tamang pagkakataon. Kesa naman sa iba pa
Men: Si Ger.. win po… Barkada po ni Kuya.. Sakatunayan nga po, muntik ko nang ipalaglag.
Mama: Wag anak, wag mo nang dagdagan ang isang kasalanan ng isa pang kasalanan.
Reymund: Ako po lahat ang may kasalanan neto, ako po ang dahilan kung bakit nangyari
Reymund: Ma hindi… Gusto ko lang pong sumaya. Magmula po kasi nung nawala si Papa,
Reymund: Hindi po ma, kasi po laging na kay ate Kim ang atensyon niyo.
Reymund: Oo, ikaw. Kasi lagi naman talagang ikaw. Hindi napapansin mga pagkakamali mo,
Kim: Huh? Ma? Bakit hindi niyo sinabi? Akala ko dahil magaling ako, akala ko kasi angat ako
kesa kay Jeziel. Akala ko nasa akin ang atensyon dahil mas magaling ako sakanya..
Kim: Hindi, mas magaling ka. Magaling ka sa lahat ng bagay diba. Kahit nga wala kang
ginagawa, magaling ka parin. Kaya minsan hinihiling ko na sana ako nalang ikaw.
Jeziel: Ha? Sa katunayan nga naiinggit ako sayo. Kasi ikaw naman talaga yung kahit walang
ginagawa, laging napapansin. Kaya ko ginagalingan, kasi sana ako rin yung pansinin. Hindi
totoo yung sinasabi mong wala akong ginagawa kasi lahat ginagawa ko para sana yung
atensyon nasa akin din. Oo, maganda yung buhay ko ngayon, pero hindi parin naman ako
Mama: Hindi anak, napapansin kita. Napapansin ko kayong lahat. Alam ko ang bawat
kakayahan at kahinaan ninyo. Pati nga si Rona Mae na hindi niyo napapansin, napapansin ko.
Jez: Sorry ate.. Ngayon naiintindihan ko na ang lahat.. Sorry din ma..
Mama: Sorry din mga anak, kung may pagkukulang man ako. Huhuhu.
FASTFORWARD
Kim: Hahahahaha.
ENDDDDDD