Aso sa Lungga

May isang asong gutom na gutom na naglalakad sa kalsada. Habang

naglalakad, ibinubulong niya sa sarili na kailangan niyang makakita ng
isang lunggang puno ng pagkain. Nang makakita siya ng lungga sa dulo ng
kalsada, agad siyang pumasok dito. Kumain siya hanggang mabusog. Pero
kahit busog na siya, kumain pa rin at inubos ang lahat ng pagkain sa loob
ng lungga. Sa kanyang kabusugan, halos pumutok ang malaki niyang tiyan.
Nang lalabas na lamang siya, napansin niyang hindi na siya magkasya sa
labasan. Sumigaw siya upang humingi ng tulong. Dumating ang isa pang
aso at nalaman ang nangyari. Bago ito umalis, nagwika siya sa kasamang
aso, “Hintayin mo na lang umimpis ang tiyan mo.”

Bilang ng mga salita: 116

(Bagong Filipino sa Puso at Diwa 2, Aragon et al, 1989)

Si Muning!
Muning! Muning!
Hanap nang hanap si Susan kay Muning. Dala ni Susan ang lalagyan
ng pagkain ni Muning. May laman na ang lalagyan, pero wala si Muning.
Wala siya sa kusina. Wala rin siya sa silid. Nasaan kaya si Muning?
Bumaba ng bahay si Susan. Hinanap niya kung naroon si Muning. Ikot
na siya nang ikot, pero hindi pa rin niya nakita. Baka lumabas ito ng bahay.
Ngiyaw! Ngiyaw!
Hayun si Muning! Ngiyaw siya nang ngiyaw. Nasa loob siya ng kahon.
May mga kasama si Muning sa loob ng kahon.
Nakita ni Susan ang kasama ni Muning. Mga kuting ang kasama ni
Muning sa kahon! May puti, itim at magkahalong puti at itim na kulay ng
kuting. Tuwang-tuwa si Susan!

Bilang ng mga salita: 122

(Yaman ng Panitik 1, Resuma et al, 1987)
 Si Brownie

Si Brownie ay aking alagang aso. Ang aking aso ay masamang

magalit. Minsan ay may pumasok na malaking manok sa aming bakuran.
Kaagad niya itong tinahulan. Kung hindi lamang siya nakatali nang
mahigpit, malamang na habulin niya ito. Nagulat ang manok at tumakbo ito
nang mabilis palabas ng bakuran.
Kagabi ay hindi ko naitali si Brownie. Panay ang ungol niya. Maya-
maya ay may tinahulan siya nang malakas. Biglang lumukso si Brownie sa
kanyang tulugan at may hinabol. Dali-dali kong sinilip ang aking alaga. May
napatay siyang daga! Bahagya pa niyang ginalaw ang kanyang buntot nang
makita ako. Kaagad kong binitbit sa buntot ang daga at ipinakita kay Tatay.
Masayang hinimas ni Tatay si Brownie. “Talagang maaasahan ang asong
ito,” sabi niya.

Bilang ng mga salita: 122

(Bagong Filipino Saligang-Aklat II, Ibita et al, 1990)

Balat ng Saging

“Lito! Lito!” Si Mina ang sumisigaw. Kay lakas ng kanyang sigaw.

“Bakit, Ate? Ano iyon?” Ito naman ang tanong ni Lito. Lumapit siya kay
Mina. Ayaw niyang sumigaw pa ang kanyang ate.
“Balat ng saging ito, hindi ba? Sino ang nagtapon nito?” Galit si Mina. Galit
siya sa nagtapon ng balat ng saging.
“Ako, Ate,” sagot ni Lito. Mahina ang kanyang sagot. Mahina ang
kanyang tinig.
“Sabi ko na nga ba. Huwag ka nang magtatapon dito, ha! Sa
basurahan ka magtatapon. Hayan ang basurahan natin. Hayan, natapakan
ko ang balat ng saging. Nadulas ako.”
“E... hindi ko sinasadya, Ate. Talaga, hindi ko sinasadya. Hindi na ako
magtatapon ng balat ng saging kahit saan. Sa basurahan na ako
magtatapon.”
“Mabuti. Mabuti kung gayon,” sabi ni Mina.

Bilang ng mga salita: 128

(Yaman ng Panitik 1, Resuma et al, 1987)
 The Best Part of the Day

Mia was in her bedroom when she heard a rooster crow. Then she
heard a man yell, “Hot pandesal! Buy your hot pandesal!” Mia wanted to
sleep some more. But she knew she might be late for school if she did.
Finally, she began to smell fried eggs and fish. “It’s time to get up,” she
said. Mia jumped out of bed and ran down the steps.
Ice Cream for Sale

“Cling! Cling! Cling!” Benito and his sister Nelia raced out the door.
He took some coins from his pocket and counted them. “I can have two
scoops,” he thought. But then his little sister Nelia asked, “Can I have an
ice cream?” Benito looked at his coins again. “May I have two cones?” he
asked. The vendor nodded. Benito and Nelia left with a smile.

At Last!

The spotted egg finally hatched. Out came a little bird who was
afraid. The tree where his mother built their nest was just too tall. “I don’t
know how to fly,” he thought. He looked around for his mother, but she
was not there. Where could she be? He looked down and felt his legs
shake. He started to get dizzy and fell out of his nest. He quickly flapped
his wings. At last – he was flying.

The Owl and the Rooster

While the other owls slept in the day time, Hootie slept at night. She
always yawned and fell asleep when her friends asked her to hoot with
them. This made her sad because she liked hooting a lot. One day, she
met a rooster who could not wake up in the morning. He could not awaken
the villagers. This made the rooster unhappy. Hootie said, “I know how to
help you. I’ll hoot in the morning so you can wake up to do your job!”