Professional Documents
Culture Documents
Ayon pa rin sa mga sianbi ni Savory, napakaraming iba’t ibang simulain sa pagsasaling-wika
na kalimitan ay nagsasalungatan. Walang isang prinsipyo o simulain sa pagsasalin ang
Narito ang ilan sa mga dahilan kung bakit hindi makabuo ng machine translator para sa di-
teknikal na Paksa:
Suliranin sa Pagsasalin
Ang isa sa malubhang suliranin na kinakaharap ng isang tagapagsalin sa Filipino ng mga
katawagang istandardisado na maitutumbas sa mga katawagang pang-agham ng Ingles. Malimit
mangyari na hindi matiyak ng nagsasalin kung alin sa mga salitang maaaring itumbas sa isang
salitang teknikal ang higit na tatanggapin ng gagamit ng salin.
Sa kabuuan ng sarbey,masasabing:
Ang paghihiram ng salita na binaybay nang ayon sa sistemang sinusunod sa Filipino, na
kung ano ang bigkas ay siyang sulat.
Panghihiram sa halip na paglikha
Kung ang katawagang Ingles ay may katumbas sa Kastila, iyon ang hinihiram, sa halip
na hiramin ito ng tuwiran.
Higit na naiibigan ang mga salitang palasak na sa bibig ng bayan, maging katutubo,
likha, o kahit saang wika hiniram
Ilang halimbawa:
Lingua franca
Manila Zoo
Chess
Golf
Juan dela Cruz
Coke
Visa
Quezon City
Kung gagamitin ang mga letrang c,f,j,n,q,v,x,z,ch,ll,rr sa mga karaniwang salita, ang
palabaybayang Filipino ay magugulo sapagkat maraming mga salita ang magkakaroon ng iba’t
ibang ispeling. Ang salitang” coche”,halimbawa, ay tinutumbasan natin sa Filipino ng kotse.
Subalit kung hindi magkakaroon ng kontrol sa paggamit ng”c”at “ch”, maaari ring tanggapin ang
sumusunod na mga baybay:coche-cotse-koche. Kapag ganito ang nagyari, magiging napakagulo
ng sistema ng pagbaybay na ituturo ng paaralan.
Samakatwid, sapagkat konsistent ang palabaybayang Filipino, hangga’t maaari ay dapat
manatili ang isa-sa-isang pagtutumbasan ng ponema o makahulugang tunog at ng letra o titik.
Kalakasan ng “Maugnayin”
1. May mga likhang salita ang “Maugnayin” na tumatama sa pangangailangan ng inilunsad
ng pamahalaan na pagpaplano ng pamilya.
2. Ang”Maugnayin”ay nakapipigil sa labis na panghihiram sa ibang wika, lalo na sa Ingles
na labis na nakakaimpluwensya sa wikang Filipino sa ngayon.
3. Ang panghihiram ng”Maugnayin”sa iba’t ibang wikang katutubo ay ikinatutuwa ng mga
di-tagalog,lalo na ng mga nagsasabing ang wikang binabansagan nating Filipino,ay
wikang tagalog lamang.
ANG PAGSALIN SA LARANGAN NG AGHAM AT TEKNOLOHIYA
Isinisaad sa Kautusang Pangkagawaran Blg. 25, s. 1974 na ang mgaasignaturang araling
panlipunan/ agham panlipunan, wastong pag-uugali,edukasyong panggawian, edulasyong
pangkalusugan at edukasyong pisikal(social studies/social science, character education, work
education, healtheducation and physical education) ay ituturo sa Pilipino (Filipino),
samantalangang agham at matematika ay sa Ingles.
SIMULAIN NG PAGTITIPID
Likas na nangyayari sa anumang antas ng wika-palantunugan (oponolohya), palabuan (o
morpolohya), palaugnayan (o sintaks)- ang pagtitipid.Kung may mga letra sa isang salita na
maaaring alisin na lang:
Halimbawa
“dyip” sa halip na “diyip”
“demokrasya” sa halip na “demokrasiya”.
May mga matatandang tanod ng wika ang nagsasabing kailangan daw ay “demokrasiya”
sapagkat iyon daw ang tamang bigkas ng salitang hiram sa Kastila na “democracia”. Karapatan
ng nanghihiram na isunod niya sa kakanyahan o katutubong sistema ng pagbuo at pagbibigay ng
diin sa alinmang pantig ngsalita.
Pagsasalin sa teksto
Ang pagsasalin ay isang paraan ng pagsulat kung saan isinusulat muli ang teksto sa ibang
wika batay sa gagamitin ng tagasalin subalit hindi nawawala ang diwa ng orihinal nito.
Kadalasan, ang mga akdang nakasulat sa Ingles ay naisasalin sa Filipino sapagkat ang wikang ito
ay itinuturing na pangalawang wika ng mga Pilipino.
Mahalaga ang pagsasalin upang makaabot sa iba pang panig ng daigdig ang mga akda
mula sa iba’t ibang lugar. Sa ganitong pagkakataon ay nawawala ang balakid ng pagkakaiba-iba
ng wika sa pagkakaunawaang global.
Ayon sa Webster’s New World Dictionary of the American Language, ang salitang
translate ay nangangahulugang “to change from one language into another: to put into different
words” (palitan ang wika tungo sa ibang wika; ilahad sa ibang pananalita). Samantalang
isinasaad naman ng New Standard Dictionary ang kahulugang “to give sense or meaning of in
another language” (ibigay ang diwa o kahulugan sa ibang wika). Maipalalagay na higit na tiyak
at malinaw ang ibinigay na katuturan ni Eugene Nida at Charles Taber (1969) na ang
pagsasaling-wika ay muling paglalahad sa target na wika ng pinakamalapit na natural na
katumbas ng mensahe ng orihinal na wika, una’y batay sa kahulugan at ikalawa’y batay sa estilo.
Halimbawa
Beauty and Duty
I slept, dreamed that life was Beauty;
I woke, and found that life was Duty.
Was thy dream then a shadowy lie?
Toil on, sad heart, courageously,
And thou shalt find thy dream to be,
A noonday light and truth to thee.
Kagandahan at Katungkulan
Sa aking pangarap, buhay ay marikit.
Nung ako’y magising ito pala’y sakit.
Sinungaling kaya ang panaginip?
Malungkuting puso, hayo na’t magtiis,
Darating ang araw na ang ninanais
Ay katotohanang iyong makakamit.
IV. PAGTATAYA
A mother held her new baby and very slowly rocked him back and forth, back and
forth, back and forth. And while she held him, she sang:
The baby grew. He grew and he grew and he grew. He grew until he was two years
old, and he ran all around the house. He pulled all the books off the shelves. He
pulled all the food out of the refrigerator and he took his mother's watch and
flushed it down the toilet. Sometimes his mother would say, "this kid is driving me
CRAZY!"
But at night time, when that two-year-old was quiet, she opened the door to his
room, crawled across the floor, looked up over the side of his bed; and if he was
really asleep she picked him up and rocked him back and forth, back and forth,
back and forth. While she rocked him she sang:
The little boy grew. He grew and he grew and he grew. He grew until he was nine
years old. And he never wanted to come in for dinner, he never wanted to take a
bath, and when grandma visited he always said bad words. Sometimes his mother
wanted to sell him to the zoo!
But at night time, when he was asleep, the mother quietly opened the door to his
room, crawled across the floor and looked up over the side of the bed. If he was
really asleep, she picked up that nine-year-old boy and rocked him back and forth,
back and forth, back and forth. And while she rocked him she sang:
The boy grew. He grew and he grew and he grew. He grew until he was a teenager.
He had strange friends and he wore strange clothes and he listened to strange
music. Sometimes the mother felt like she was in a zoo!
But at night time, when that teenager was asleep, the mother opened the door to his
room, crawled across the floor and looked up over the side of the bed. If he was
really asleep she picked up that great big boy and rocked him back and forth, back
and forth, back and forth. While she rocked him she sang:
That teenager grew. He grew and he grew and he grew. He grew until he was a
grown-up man. He left home and got a house across town. But sometimes on dark
nights the mother got into her car and drove across town. If all the lights in her
son's house were out, she opened his bedroom window, crawled across the floor,
and looked up over the side of his bed. If that great big man was really asleep she
picked him up and rocked him back and forth, back and forth, back and forth. And
while she rocked him she sang:
Well, that mother, she got older. She got older and older and older. One day she
called up her son and said, "You'd better come see me because I'm very old and
sick." So her son came to see her. When he came in the door she tried to sing the
song. She sang:
But she couldn't finish because she was too old and sick. The son went to his mother.
He picked her up and rocked her back and forth, back and forth, back and forth. And
he sang this song:
When the son came home that night, he stood for a long time at the top of the stairs.
Then he went into the room where his very new baby daughter was sleeping. He
picked her up in his arms and very slowly rocked her back and forth, back and forth,
back and forth. And while he rocked her he sang:
Sa dulo ng isang tahimik na kahuyan, may isang payak na bahay kubo. Sa kusina ng
bahay kubo ay may isang maliit na kahon ng posporo. May nakatirang halos limampung palito
ng posporo sa loob ng kahon.
Isang araw, isang posporo na nagngangalang Lito ay nagsalita.
“Hindi ba ninyo napapansin na nabawasan ang bilang natin? Kapag bumubukas ang ating bahay,
isa sa atin ay kinukuha.”
“Kinukuha? Saan sila dinadala, Kuya Lito?” tanong ni Pilita, ang bunso sa mga palito ng
posporo.
“Hindi ko nga alam, eh. Basta kinukuha na lang sila. Kapag kinuha na ang isa sa atin,
mabilis na isinasara ang bahay natin at dumidilim muli. Ang alam ko lang ay nabawasan uli tayo
ng isa.”
Nabalisa ang ibang posporo habang binibilang nila kung ilan na lang ang
natitira sa kanila. Dahil hindi nila nais iwan ang kanilang tahanan, nangako silang magkapit-bisig
kapag binuksan muli ang kahon na kanilang tinitirhan.
Isang araw, nang bumukas ang kahon, biglang nagkapit-bisig ang mga takot na posporo.
Nanalangin sila na walang makuha sa kanilang pamilya. “Kumapit ka sa akin nang mahigpit,”
bulong ni Lito sa posporong katabi niya.
Buong tapang na tumingala si Lito. Nakita niya na may malalaking daliri na dumampot
ng isang posporong nanginginig sa takot. Dahil nakakapit-bisig sila, may ilang posporo na
nahila palabas ng kahon. Nahulog ang mga ito sa sahig ng kusina.
Si Lito ay isa sa mga nahulog na posporo. Nauntog ang kanyang ulo sa paa ng mesa at
naramdaman niya ang lamig ng sahig. Napansin ni Lito na malapit nang lumubog ang araw.
Itinaas ni Lito ang kanyang ulo upang tawagin ang ibang nahulog na posporo. Sa kaunting
liwanag, namasid niya na si Pilita ang hawak ng malaking kamay. Si Pilita na bunso ng kanilang
pamilya.
Laking gulat ni Lito sa sumunod na pangyayari. Ikiniskis ng malaking kamay ang
munting ulo ni Pilita sa dingding ng kahon. Dagling napapikit sa takot si Lito. Naisip niya ang
sakit na idinaranas ng kanilang bunso. Kawawang Pilita!
Kinabukasan, narinig ni Lito ang mga tinig ng kanyang mga kapwa posporo. “Lito!
Lito!” Tumingala si Lito at nakita niya ang malaking kamay ng tao. Maingat nitong pinupulot
ang mga nahulog na posporo mula sa sahig ng kusina. Bawat posporo ay ibinabalik ng kamay sa
kahon.
Pagkabalik ni Lito sa kahon, ipinahayag niya sa lahat ang nangyari kay Pilita. Pinatotohanan ng
ibang posporo ang kuwento ni Lito. Tulad ni Lito, hindi na sila natatakot na makuha ng
malaking kamay at iwan ang kahon.
Mula noon ay naunawaan na ng mga posporo ang kanilang layunin. Tanggap na nila ang
katotohanan na isang araw ay kailangan nilang lisan ang munting bahay na kahon. Dahil dito,
nagkaroon ng pag-asa at pag-asam na makapagdulot ng liwanag ang bawat posporo.
Kahit panandalian lamang.
V. SANGGUNIAN
• Almario, V.S. (2015). Introduksyon sa pagsasalin mga panimulang babasahin hinggil
sa teorya at praktika ng pagsasalin: Pambansang komisyon para sa kultura at ng
sining (NCCA) at komisyon ng wikang Filipino (KWF). Manila: Aklat ng Bayan..
• Almario, Virgilio S. (2015). Ang pagsasalin at pagpapaunlad sa wikang Pambansa
(Kabanata). Introduksyon sa pagsasalin mga panimulang babasahin hinggil sa teorya
at praktika ng pagsasalin: Pambansang komisyon para sa kultura at ng sining (NCCA)
at komisyon ng wikang Filipino (KWF). Manila: Aklat ng Bayan.
• Almario, V.S. (2015). Ang pagsasalin bilang muling pagtatanim (Kabanata).
Introduksyon sa pagsasalin mga panimulang babasahin hinggil sa teorya at praktika