SULIRANIN SA GAMIT NG WIKANG FILIPINO SA BANSA

Layunin ng papel na ito na talakayin ang mga suliranin na kinahaharap ng

mamamayang Pilipino sa paggamit ng ating pambansang wika. Sa papel na ito,
pupunahin ng mga mananaliksik ang isang artikulong pinamagatang “Suliranin ng
Wikang Filipino” ng manunulat na si "Micaela Magsanay" ngunit sa isang pansariling
pamamaraan. Sa ating kasalukuyang panahon napakahalaga ng gampanin ng
modernisasyon sa pagkamit ng inaasam na pagunlad ng bansa, kasabay nito ang
pagkalimot sa pagpapaunlad ng sariling wikang Filipino dahil ating ginawang instrument
ang wikang Ingles na isang wikang banyaga tungo sa pambansang pagusbong.
Napakaloob sa papel na ito ang pagbibigay lalim sa mga sumusunod na suliranin na
siyang nakapaloob sa nabanggit na artikulo; Hindi pagbigay ng tamang pagpapahalaga
ng mga paaralan sa tamang paggamit ng wikang Filipino, Kakulangan ng kaalamanan
sa mga makabagong pamamaraan ng pagturo, Miskonsepsyon sa gamit ng wika,
Kamalayang makadayuhan na nagdadahilan ng kawalan ng interes ng mga magaaral
sa sarili nating mga panitikan, Kakulangan sa bokabularyong Filipino/Tagalog, Ang
kaisipan na madali lang ang asignaturang Filipino, Maling pagbigkas ng mga salita na
nagsasanhi ng pagkakamali sa pagbaybay o intindi ng wikang Filipino. Ipinapakita ng
artikulong "Suliranin ng Wikang Filipino", na sa modernisadong mundo na ating
ginagalawan napakaraming suliranin ang makikita sa paggamit ng wikang Filipino.