Probisyong Pangwika sa
katutubong wika.
Konstitusyon
Sa loob ng mahabang panahon ng pananakop ng
Espanya,
 Espanyol ang opisyal na wika at ito rin ang
wikang panturo .
Nang sakupin ng mga Amerikano ang Pilipinas,
 sa simula ay dalawang wika ang ginamit ng mga
mananakop sa kautusan at proklamasyon, Ingles
at Espanyol.
Marso 4, 1899.
 Dumami na ang natutong magbasa at magsulat
sa wikang Ingles dahil ito ang naging tanging
wikang panturo batay sa rekomendasyon ng
Komisyong Schurman.
Marami ring Pilipino ang nakinabang sa programang
iskolarsip na ipinadala sa Amerika at umuwing taglay
ang kaalaman sa wikang Ingles.
1935
 “ halos lahat ng kautusan, proklamasyon at mga
batas ay nasa wikang Ingles.” (Boras-Vega 2010)
 Ngunit nagsimula pa lamang ng pakikibaka para
sa kalayaan, ginamit na ng mga Katipunero ang
wikang Tagalog sa mga opisyal na kasulatan.
Sa Konstitusyong Probisyonal ng Biak-na-Bato
noong 1896-97
 itinatadhanang Tagalog ang opisyal na wika.
Sa Konstitusyon ng Malolos (Enero 21, 1899),
 Itinadhanang pansamantalang gamitin ang
Espanyol bilang opisyal na wika.
Marso 24, 1934,
 ipinagtibay ni Pangulong Franklin D. Roosevelt
ng Estados Unidos ang Batas Tydings-McDuffie
 Na nagtatadhanang pagkalooban ng kalayaan
ang Pilipinas matapos ang sampung taong
pag-iral ng Pamahalaang Komonwelt.
Pebrero 8, 1935,
 pinagtibay ng Pambansang Asemblea ang
Konstitusyon ng Pilipinas na naritipika ng
sambayanan noong Mayo 14, 1935.
Ang probisyong pangwika ay nasa Seksyon 3,
Artikulo XIII
 Ang pambansang Asemblea ay gagawa ng mga
hakbang tungo sa pagpapaunlad at
pagpapatibay ng isang pagkalahatang
pambansangwika na batay sa mga umiiral na
Hangga’t walang ibang itinatadhana ang batas, ang
Ingles at Kastila ay patuloy na gagamiting wikang
opisyal.
Wenceslao Q. Vinzons,
 Ang nanguna sa paggawa ng resolusyon tungkol
sa wikang pambansa
 kinatawan mula sa Camarines Norte.
Ayon sa orihinal na resolusyon,
“ Ang Kongreso ay gagawa ng mga hakbang tungo sa
pagpapaunlad at pagpapatibay ng sang Wikang
Pambansa batay sa mga umiiral na katutubong
wika.”
Style Committee
 ang nagbibigay ng huling pasiya sa borador ng
Konstitusyon.
 Binago ng nasabing Komite ang resolusyon at
naging probisyon ito sa Seksyon 3, Artikulo IX ng
Konstitusyon ng 1935.
Sa paglulunsad ng Komonwelt,
 isa sa mga unang isinagawa ng Administrasyon
ng noon ay pangul ng bansa na si Manuel L.
Quezon ang pagpapatupad ng probisyon ukol
sa pambansang wika.
Manuel L. Quezon
 nanawagan ang Pangulo sa Pambansang
Asemblea na magtatag ng isang ahensiya na
magsasagawa ng mga pag-aaral sa paglinang ng
wikang pambansa.
Bilang tugon sa nasabing panawagan,
 pinagtibay ng Pambansang Asemblea ang Batas
Komonwelt Blg. 184
Nobyembre 13, 1936
 Na nagtatag sa Surian ng Wikang Pambansa
(SWP na naging Linangan ng mga Wika sa
Pilipinas o LWP, at ngayo’y Komisyon sa Wikang
Filipino o KWF)
Ang naging tungkulin ng Surian
 ay gumawa ng pag-aaral ng mga wikang
katutubo sa Pilipinas, sa layuning
makapagpaunlad at makapagpatibay ng isang
wikang panlahat batay sa isang wikang umiiral sa
bansa.
Enero 12, 1937,
 Hinirang ng Pangulong Quezon ang mga
sumusunod na Lupon ng Surian ng Wikang
Pambansa:
Pangulo: Jaime C. de Veyra
Kagawad: Santiago A.Fonacier (Ilocano)
Kagawad: Filemon Sotto (Cebuano)
Kagawad: Casimiro Perfecto (Bicolano)
Kagawad: Felix S. Rodriguez (Bisaya,
Panay)
Kagawad: Hadji Butu (Mindanao)
Kagawad: Cecilio Lopez (Tagalog)
Nobyembre 7, 1937,
 pagkaraan ng halos sampung buwan inilabas ng
Surian ang resolusyon na Tagalog ang gawing
batayan ng pambansang wika.
 Ipinahayag ng Surian na ang wikang Tagalog
anghalos tumugon sa hinihingi ng Batas
Komonwelt Blg. 184.
Ang desisyon ng lupon ay
 nakasalig sa pamantayan o batayan na kanilang
nabuo. Kabilang sa mga pamantayang iyon ay:
 wikang sinasalita ng nakararaming Pilipino
 wikang ginagamit sa sentro ng kalakalan,
edukasyon at sibilisasyon
 wikang ginagamit sa higit na nakararaming aklat
na nasulat Sa pagpili ng wika, kinonsidera nila
ang sumusunod na mga walong (8) pangunahing
wika ng bansa –
Tagalog, Ilokano, Cebuano,
Hiligaynon, Bikol, Waray,
Pangasinense, at Kapangpangan.
Noong anibersaryo ng kamatayan ni Dr. Jose P.
Rizal,
 lumabas ang Kautusang Tagapagpaganap Blg.
134 na nagpapatibay sa Tagalog bilang batayang
wika ng Pambansang Wika ng Pilipinas.
Nagkaroon ito ng bisa pagkaraan ng dalawang taon
matapos na maihanda at maipalimbag ang
gramatika at diksyunaryo ng Wikang Pambansa sa
pagitan ng 1938-1940.
Hindi matanggap ng mga diTagalog na hindi bahagi
ng wikang pambansa ang kanilang wika at kawalang-
kasiyahan ang mga diTagalog sa pangunguna at
pagdodomina ng iisang wika, ang Tagalog.
Noong 1959,
 inilabas ni Kalihim Jose E. Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran Blg. 7 na
nagtatakdang “ kailanma’t tutukuyin ang Wikang
Pambansa, ito ay tatawaging Pilipino.”
 Ang paggamit ng PILIPINO ay isang hakbang
tungo sa pag-alis ng rehiyonalismo at
nagbubunga ng pagsasabansa ng dating
panrehiyon o diyalekto.
 Ito ay naging wikang interehiyonal at mabisang
midyum na nag-uugnay sa mga pulo ay at iba’
ibang pangkat linggwistiko sa Pilipinas.
 hindi pa rin matanggap ng ibang sektor ang
Pilipino bilang wikang pambansa.
Nagkaroon ng digmaang pangwika.
 Naghari sa damdamin ng mga diTagalog ang
rehiyonalismo.
 Nakadarama sila ng damdaming kakulangan,
na sila’y konokolonya o napasailalim ng mga
Tagalog.
 Para sa kanila, ang katawagang Pilipino ay
pagbabagong-bihis lamang ng wikang
Tagalog.
Naging isang magandang oportunidad para sa mga
opositor ng wikang Pilipino ang ginawang
pagpapawalambisa sa 1935 Konstitusyon sa panahon
ng batas militar.
Sa ginanap na 1971 Kombensyong Konstitusyunal,
 bilang tugon sa nangyayaring digmaang
pangwika na nagaganap sa panahong iyon,
binuo ang isang sabkomite – Komite sa
Wikang Pambansa na siyang namahala
tungkol sa isyu sa Wikang Pambansa at
nagsagawa ng mga rekomendasyon sa
palisi na susundin.
Inirekomenda ng Komite na alisin ang Pilipino at
palitan ng isang bagong
 “komon na wikang pambansang
tatawaging FILIPINO batay sa mga
katutubong wika sa bansa at maging ang
asimilasyon ng mga salita mula sa mga
dayuhang wika” (Tupaz 1973 sa Llamzon,
1977).
Konstitusyon, Art. XIV, Sek. 3:
 Ang Batasang Pambansa ay dapat gumawa
ng hakbang tungo sa pagpapaunlad at
formal na pagpapatibay ng isang panlahat
na wikang pambansa na kikilalaning Filipino.
Oktubre 12, 1986,
 pinagtibay ang implementasyon ng
paggamit ng Filipino bilang pambansang
wika, gaya ng isinasaad sa 1987
Konstitusyon ng Pilipinas (Artikulo XIV,
Seksyon 6):

“Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino.

Samantalang nililinang, ito ay dapat payabangin
at pagyamanin pa batay sa umiiral na mga wika sa
Pilipinas at sa iba pang wika. Alinsunod sa mga
tadhana ng batas at sang-ayon sa mga maaaring
ipasya ng kongreso, dapat magsagawa ng mga
hakbangin ang pamahalaan upang ibunsod at
puspusang itaguyod ang paggamit ng Filipino bilang
midyum ng opisyal na komunikasyon at bilang wika
ng pagtuturo ng sistemang pang-edukasyon.”

Marso 12, 1987,

 sa isang Order Pangkagawaran Blg. 22 s.
1987,
 Sinasabing gagamitin ang Filipino sa
pagtukoy sa Wikang Pambansa ng Pilipinas.
Kasunod ng pagpapatibay sa Konstitusyon
ng 1987 na nagsasaad na ang pambansang
wika ay Filipino.

Saligang-Batas ng 1987
 Ang Wikang Pambansa ng Pilipinas ay
Filipino.
 Samantalang nililinang, ito’y dapat
payabungin at pagyamanin pa salig sa
umiiral na mga wika ng Pilipinas at sa iba
pang mga wika.