SITWASYON NG WIKANG FILIPINO SA KASALUKUYANG
PANAHON
Jejemon, Bekimon at Pambansang Wika
Ang isa sa mga bagay na pinakamahirap gawin, ay
ang magsulat gamit ang salitang Filipino. Sa katunayan,
hinahangaan ko ang mga taong tuwirang nakapaglalahad
ng kanilang ideya at saloobin gamit ang wikang ito.
Alright, enough. Hindi ko naman talaga kayang
panindigan na gamitin ng tama ang straight Filipino sa
mga ganitong blog posts. Hindi ko maiiwasang mag code
switch at gumamit ng Bekimese paminsan-minsan.
(Parang weather lang.)
At dahil literal na nagbabago ang panahon,
nababago rin ang pamamaraan ng tao ng pag-gamit at
pag-sulat ng wika. At ito na nga ang panahon ng Jejemon
at Bekimese/Bekimon. So ngayon ang mga tanong ay: Is it
a welcome change? Nakatutulong ba ito sa pagpapaunlad
ng wika? Ating himayin.
Changing Times
Ngayon, maari nating sabihin na ang panahon ng
“jeproks” ay laos na. Noong 80’s, ang panahon ng
“Bagets” usong uso ang pagbabaligtad ng mga salita like
dehins, goli atbp. Sa katunayan, sa panahong ito nauso
ang kantang “Nosi Ba Lasi” na syang pinakasikat na
halimbawa ng uri ng salitang mayroon ang mga Noypi
noong dekada 80. Pero it’s more of a fad at di kalaunan
ay namatay rin ang paggamit ng tao sa mga salitang ito.
Hindi ba at ganito rin ang kinahinatnan ng
salitang “jologs” na sumikat nito lang nakaraang ilang
taon? I’m sure konti na lang din sa populasyon ng mga
kabataang Pinoy ang gumagamit nito. Mas type na nating
ulit ulitin ang mga salitang malimit gamitin ng mga sikat
na artista like “wagas” “kalurky” at “astig” at kung anik
anik pa.
The Jejemon Invasion
Dahil umuunlad din ang teknolohiya, naging
instrument din ito ng pagbabago ng wika. Dito
pumapasok ang Jejemon. Kung ang bekimese ay stylized
way of speaking, ang Jejemon naman ay stylized way of
encoding words like “e0H., w3r r U?” (Hello, how are
you?) Ansabe? Hindi masyadong pahirap ito di ba?
Ayon kay Mr.JR Cantos, (ang may-akda ng
konseptong ito), I have nothing against those people,
specially the youth who are using jejemon in texting. At in
fairness sa kanila, mahirap mag encode at mag decode
nito. Pero syempre, hindi ito dapat gamitin sa mga
pormal na pagkakataon at sitwasyon. Hindi ito dapat
magreflect sa mga sulating pormal, essays, reports and
researches ng mga mag-aaral. Sana ay hanggang
cellphones na lang ang mga jejemon conversations na ito
at huwag nang umangkin ng espasyo sa mga papel ng
bata sa eskwelahan.
Lingwaheng Beki
“Sinetch itey na jundalong na Luz Valdez sa warlaloo?” 
Ito ay mild Bekimese at marami ang makaka-decode
ng ibig sabihin ng pangungusap na ito. May mga ilang
bersyon pa ng Bekimese na talaga namang Epistaxis (the
medical term for nosebleed) ang aabutin mo kapag iyong
narinig. Ang mga bading, bakla o beki, ang mga pasimuno
sa mga ganitong klaseng usapan. Kalimitang ginagamit
ang mga pangalan ng mga prominenteng tao sa pag
describe ng mga bagay bagay. Ilan sa mga ito ay ang mga
sumusunod: “Bitter Ocampo, Hagardo Verzosa, Tom
Jones, Stress Drilon at kung anu-ano pa.
Kung minsan naman, dinurugtungan ang mga salita
ng mga katagang “bels, etch, laloo” tulad ng keribels,
itech at girlaloo. Ayon sa isang kaibigang bading, this
is one of the ways daw para maitago sa ilang
nakaririnig (non-bekis) ang small chismisan. Ito rin ay
isang malikhaing paraan ng pagpapahayag ng
kanilang mga saloobin.
Di kalaunan ay dumami na rin ang gumagamit
ng mga salitang itey. Nakaka-aliw naman nga kasi.
Tila lumubas na rin ang mga salitang ito sa
nanganganak at dumaraming gay communities. Kaya
sana naman ay hindi nito tuluyang ma-ungusan ang
Filipino language. Sana ang Bekimese ay isang
creative and entertaining feature lamang ng ating
kinagisnang salita.

Sa Madaling Salita

Hindi natin mapipigilan ang paglawak at

pagbabago ng salita. Parang fashion lang din kung
saan may kanya-kanyang panahon ang mga kulay,
patterns at yari ang mga damit. Ang mga jejemon at
bekimese ay maaring manatili o kaya naman ay
mawala. At kung kailan at paano, yan ay hindi pa
natin masasabi. Ang mahalaga ay sa kabila ng pag-
usbong ng ganitong mga uri ng paggamit ng wika ay
nananatili at kinikilala pa rin ang wikang Filipino
bilang ating wikang pambansa.

Sabi nga ni Carmelita Abdurahman ng

Commission of the Filipino Language “Isa lang ang
wika sa mga nagbabago sa mundo. Hayaan lang
nating lumaganap ito dahil napapayaman nito ang
ating wika.”