ანალიზის წერისას გამოსაყენებელი პარალელები (თემატიკის

მიხედვით)

მშობლისა და შვილის ურთიერთობა:

 ილია ჭავჭავაძე - „ოთარაანთ ქვრივი“

 ალექსანდრე ყაზბეგი - „ხევისბერი გოჩა“

 ნიკოლაი გოგოლი - „ტარას ბულბა“

 პროსპერ მერიმე - „მატეო ფალკონე“

 აკაკი წერეთელი - „გამზრდელი“

 გურამ დოჩანაშვილი - „სამოსელი პირველი“

 უძღები შვილის იგავი - სახარებიდან

 ნიკო ლორთქიფანიძე - „ტრაგედია უგმიროთ“

 ნიკო ლორთქიფანიძე - „თავსაფრიანი დედაკაცი“

 ჯემალ ქარჩხაძე - „აბზიანიძეების ოჯახი“

ბრძოლა გადარჩენისთვის:

 დავით კლდიაშვილი - „სამანიშვილის დედინაცვალი“

 ილია ჭავჭავაძე - „რა გითხრათ, რით გაგახაროთ?!“ (კონტრარგუმენტად)

საზოგადოებისა და პიროვნების დაპირისპირება:

 ვაჟა-ფშაველა - „ალუდა ქეთელაური“

 ვაჟა-ფშაველა - „სტუმარ-მასპინძელი“

 ჯემალ ქარჩხაძე - „იგი“

 ოთარ ჭილაძე - „ადამიანი გაზეთის სვეტში“

  გიორგი ლეონიძე - „ნატვრის ხე“ (მარიტა)

 გურამ რჩეულიშვილი - „ალავერდობა“

 გურამ დოჩანაშვილი - „სამოსელი პირველი“ (ბალახისფერი კაცი)

თავისუფლებისკენ სწრაფვა:

 დათო ტურაშვილი - „ჯინსების თაობა“

 გოდერძი ჩოხელი - „მართა“

ადამიანის უგუნურება:

 ილია ჭავჭავაძე - „კაცია-ადამიანი?!“

 ილია ჭავჭავაძე - „სარჩობელაზედ“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „აქლემი და ვირი“, „უგუნური მცურავი“

 გიორგი წერეთელი - „კიკოლიკი, ჩიკოლიკი და კუდაბზიკა“

 მიხეილ ჯავახიშვილი - „ჯაყოს ხიზნები“ (თეიმურაზ ხევისთავი)

პატრიოტიზმი:

 ვაჟა-ფშაველა - „ბახტრიონი“

 აკაკი წერეთელი - „თორნიკე ერისთავი“

 ილია ჭავჭავაძე - „ჩემო კალამო“

 ილია ჭავჭავაძე - „მგზავრის წერილები“

 გოდერძი ჩოხელი - „მართა“

 კონსტანტინე გამსახუდია - „დიდოსტატის მარჯვენა“ (გიორგი მეფე)

 შოთა რუსთაველი - „ვეფხისტყაოსანი“

სოციალურ ფენათა უთანასწორობა:

 ილია ჭავჭავაძე - „ოთარაანთ ქვრივი“

 ილია ჭავჭავაძე - „კაცია-ადამიანი?!“

სტუმარმასპინძლობა:

 ვაჟა-ფშაველა - „სტუმარ-მასპინძელი“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „დიდვაჭარი და მეფუნდუკე“

 აკაკი წერეთელი - „გამზრდელი“

როგორ უნდა ვაკეთოთ სიკეთე

 ილია ჭავჭავაძე - „ოთარაანთ ქვრივი“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „ორმოში ჩაგდებული მეფე“

(კონტრარგუმენტად), „ორნი ძმანი“

ადამიანის ღმერთისადმი დამოკიდებულება:

 იოანე საბანისძე - „წამება წმინდისა ჰაბოისი“

 იაკობ ხუცესი - „წამებაი წმინდისა შუშანიკისაი“

 გიორგი მერჩულე - „ცხოვრებაი წმინდისა გრიგოლ ხანძთელისა“

 კონსტანტინე გამსახურდია - „დიდოსტატის მარჯვენა“

 ილია ჭავჭავაძე - „განდეგილი“

„სჯობს სიცოცხლესა ნაზრახსა სიკვდილი სახელოვანი“:

 შოთა რუსთაველი - „ვეფხისტყაოსანი“

  ალექსანდრე ყაზბეგი - „ხევისბერი გოჩა“ (გუგუა, ონისე)

 ვაჟა-ფშაველა - „ბახტრიონი“ (ლელა, კვირია, წიწოლა)

 ჯემალ ქარჩხაძე - „ანტონიო და დავითი“ (ანტონიო)

მოყვასის სიყვარული:

 შოთა რუსთაველი - „ვეფხისტყაოსანი“

 ილია ჭავჭავაძე - „განდეგილი“ (კონტრარგუმენტად)

 ილია ჭავჭავაძე - „ოთარაანთ ქვრივი“

 გიორგი მერჩულე - „ცხოვრებაი წმინდისა გრიგოლ ხანძთელისა“

 აკაკი წერეთელი - „თორნიკე ერისთავი“ (გაბრიელ სალოსი)

 ვაჟა-ფშაველა - „კაი ყმა“

 ჯემალ ქარჩხაძე - „ანტონიო და დავითი“

დიქტატორული რეჟიმები:

 გრიგოლ რობაქიძე - „ჩაკლული სული“

 დათო ტურაშვილი - „ჯინსების თაობა“

 ნოდარ დუმბაძე - „მზიანი ღამე“

 მიხეილ ჯავახიშვილი - „ჯაყოს ხიზნები“

 პოლიკარპე კაკაბაძე - „ყვარყვარე თუთაბერი“

 ჭაბუა ამირეჯიბი - „გორა მბორგალი“

ცვალებადი და წარმავალი წუთისოფელი:

 დავით გურამიშვილი - „დავითიანი“

 ალექსანდრე ჭავჭავაძე - „გოგჩა“

  ნიკოლოზ ბარათაშვილი - „ფიქრნი მტკვრნის პირას“

 გრიგოლ ორბელიანი - „თამარ მეფის სახე ბეთანიის ეკლესიაში“

რას ნიშნავს, იყო ადამიანი:

 ილია ჭავჭავაძე - „კაცია-ადამიანი“

 გურამ დოჩანაშვილი - „კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა“

 ნიკო ლორთქიფანიძე - „დადიანის ასული და მათხოვარი“

 შოთა რუსთაველი - „ვეფხისტყაოსანი“ (ავთანდილი)

 აკაკი წერეთელი - „გამზრდელი“ (ბათუ)

 რევაზ ინანიშვილი - „ლამაზი ცრემლები“

დრომოჭმული ტრადიციები:

 გურამ დოჩანაშვილი - „ალავერდობა“

 ვაჟა-ფშაველა - „ალუდა ქეთელაური“

 ვაჟა-ფშაველა - „სტუმარ-მასპინძელი“

ადამიანის სიხარბე:

 გურამ დოჩანაშვილი - „ის სიყვარულისთვის იყო გაჩენილი ანუ გრიშა და

მთავარი“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „სამნი ბრმანი“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „ძუნწი დიდვაჭარი“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „ქურდი მკერვალი“

მედროვეობა:
  მიხეილ ჯავახიშვილი - „ჯაყოს ხიზნები“

 პოლიკარპე კაკაბაძე - „ყვარყვარე თუთაბერი“

პოეზია და პოეტი:

 შოთა რუსთაველი - „ვეფხისტყაოსანი

 ილია ჭავჭავაძე - „ჩემო კალამო“

 აკაკი წერეთელი - „პოეტი“

 ვაჟა-ფშაველა - „ჩემი ვედრება“

 ტიციან ტაბიძე - „მეწყერი“

 პაოლო იაშვილი - „პოეზია“

„უნაყოფობა“

 მიხეილ ჯავახიშვილი - „ჯაყოს ხიზნები“

 ილია ჭავჭავაძე - „კაცია-ადამიანი“

 გიორგი წერეთელი - „კიკოლიკი, ჩიკოლიკი და კუდაბზიკა“

უმადურობა:

 სულხან-საბა ორბელიანი - „კაცი და გველი“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „სამნი ბრმანი“

სიკეთის სიკეთით გადახდა:

 სულხან-საბა ორბელიანი - „მეფე ხორასნისა“

 სულხან-საბა ორბელიანი - „დიდვაჭარი და მეფუნდუკე“

ადამიანის სრულყოფილების გზაზე სვლა (ბაძვა):

 ჯემალ ქარჩხაძე - „იგი“ (ზუ)

 ჯემალ ქარჩხაძე - „ანტონიო და დავითი“ (დავითი)

 პავლე მოციქული - „ვითარცა მამა იყავ შენ სრული“

მართლის თქმის პრინციპი:

 გურამ დოჩანაშვილი - „სამოსელი პირველი“ (ბალახისფერი კაცი)

 დავით გურამიშვილი - „დავითიანი“ (დავით გურამიშვილი)

„მართალია მძრახველს ძრახვა თვით კი ავად მოუხდების, მაგრამ ფარვვა სიავისა

ქვეყანას არ მოუხდების“

 ილია ჭავჭავაძე - „ჩემო კალამო“

„ბრიყვნი ამბობენ კარგი გული კი მაშინვე სცნობს ამ სიძულვილში რაოდენიც

სიყვარულია“ მეოცნებეობა:

 გიორგი ლეონიძე - „ნატვრის ხე“ (ელიოზი, ფუფალა