დედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ!
როგორც ნაწვიმარ სილაში ვარდი,
ჩემი ცხოვრების გზა სიზმარია
და შორეული ცის სილაჟვარდე.
შემოიღამებს მთის ნაპრალები,
და თუ როგორმე ისევ გათენდა-
ღამენათევი და ნამთვრალევი,
დაღლილ ქალივით მივალ ხატებთან!
ღამენათევი და ნამთვრალევი
მე მივეყრდნობი სალოცავ კარებს,
შემოიჭრება სიონში სხივი
და თეთრ ოლარებს  ააელვარებს.
და მაშინ ვიტყვი: აჰა! მოვედი
გედი დაჭრილი ოცნების ბაღით!
შეხედე, დასტკბი ყმაწვილურ ბედის
დაღლილ ხელებით, წამებულ სახით!
შეხედე! დასტკბი! ჩემი თვალები,
წინათ რომ ფეთქდნენ ცვრებით, იებით, -
ღამენათევი და ნამთვრალევი
სავსეა ცრემლთა შურისძიებით!
დასტკბი! ასეა ყველა მგოსნები?
შენს მოლოდინში ასეა ყველა?
სული, ვედრებით განაოცები,
შენს ფერხთ ქვეშ კვდება, როგორც პეპელა.
სად არის ჩემთვის სამაგიერო?
საბედნიერო სად არის სული?
ვით სამოთხიდან ალიგიერი,    მოევლინება ვერგილიუსის ლანდი
მე ჯოჯოხეთით ვარ დაფარული!
ოლარი (ბერძნ.) – მღვდლის
სამოსის ნაწილი, ყელზე
ჩამოსაცმელი გრძელი და ვიწრო,
ოქრომკედით ნაქარგი ქსოვილი.
ალიგიერი – დანტე (1265-1321 წწ.),
იტალიის უდიდესი პოეტი, ავტორი
`ღვთაებრივი კომედიისა~.
ნაწარმოების მოკლე ქარგა ასეთია:
1300 წელს შუა ასაკს მიღწეულ
პოეტს გზა დაეკარგება უსიერ
ტევრში (უმეცრებისა და
ცხოვრებისეული შეცდომების
სიმბოლო), ხედავს მზის სხივებით
(მეცნიერება, გზის მაჩვენებელი)
განათებულ გორაკს (ნეტარება,
სამოთხე), მაგრამ მისკენ მიმავალ
გზას გადაუღობავს სამი მხეცი
(ადამიანური ბუნების სამი მანკი):
ჯიქი (ხორციელი ლტოვა), Lლომი
(ქედმაღლობა) და ძუ მგელი
(ანგარება, სიხარბე). მხსნელად
(გონების განასახიერება), რომელიც
მეგზურობას უწევს მას საიქიოში
(ვერგილიუსი – ძვ. წ-აღის I ს-ის
დიდი რომაელი პოეტი). დანტე
ვერგილიუსის მეშვეობით შეიცნობს
ცოდვასა და შეცდომებს.
ჯოჯოხეთში იგი თვალნათლივ
 ხედავს ბოროტების ყოველგვარ
გამოვლინებას და სასჯელს მათ
გამო, ხოლო სალხინებელში
შეიცნობს აღსარებისა და
მონანიების შემდგომ სულის
ამაღლებულ მდგომარეობას.
მიწიერი ცოდვებისა და
შეცდომებისაგან განწმენდილ
პოეტს ვერგილიუსი წარუდგენს
ახალ მეგზურს, ბეატრიჩეს
(რწმენის, სიყვარულისა და
სიკეთის განსახიერება), რომლის
მეშვეობითაც იხილავს სამოთხეს.
და როცა ბედით დაწყევლილ გზაზა  
სიკვდილის ლანდი მომეჩვენება,
განსასვენებელ ზიარებაზე
ჩემთან არ მოვა შენი ხსენება!

დავიკრებ ხელებს და გრიგალივით

გამაქანებენ სწრაფი ცხენები!
ღამე ნათევი და ნამთვრალევი
ჩემს სამარეში ჩავესვენები.

დედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ!

როგორც ნაწვიმარ სილაში ვარდი,
ჩემი ცხოვრების გზა სიზმარია
და შორეული ცის სილაჟვარდე.

გალაკტიონ ტაბიძე თავის ლექსში ,,სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაში'' გადმოგვცემს მისი
ცხოვრების გზას, რომელსაც ,,შორეულ ცის სილაჟვარდეს'' უწოდებს და ადარებს ვარდს
ნაწვიმარ სილაში. პოეტი დაღლილია ,,წამებულ სახით!'' მისი აზრით, შეიძლება არ გათენდეს,
რადგან განვლილი გზა ბნელი იყო, რომელმაც იცოდა მისი ტანჯვა. ამიტომ იგი,
ღვთისმშობელს აყვედრის საკუთარ ტრაგიკულობას და ამბობს: ,,განსასვენებელ ზიარებაზე
ჩემთან არ მოვა შენი ხსენება!''
მისი თვალები სავსეა ,,ცრემლთა შურისძიებით'' ანუ უბედურებით გამოწვეული შურისძიების
განცდით. მის უმძიმეს სულიერ მდგომარეობას წერს და ამბობს: ,,სული, ვედრებით განაოცები,
შენს ფერხთ ქვეშ კვდება, როგორც პეპელა''.
ასევე, ერთ_ერთ მონაკვეთში გამოხატულია ავტორის ჯოჯოხეთისმიერი განცდა, რომელიც
ისევე ყოვლისმომცველია, როგორც დანტე ალიგიერის სამოთხისმიერი განცდა. მას ეშინია,
რომ ბოლო ჟამს არ იყოს ღვთისმშობლის მიერ დავიწყებული, თუმცა ,,სწრაფი ცხენების''
იმედი აქვს, რომლებიც, იმ წარმოსახული ძალის სიმბოლოა, რომელსაც სულები იმქვეყნად
გადაჰყავს. იგი სამარეში ჩასვენებისას ისეთივე იქნება როგორიც იყო ,,ღამენათევი და
ნამთვრალევი''
რაც შეეხება, ნაწვიმარ სილაში ვარდი, არის გაუხეშებულ გარემოში მოხვედრილი
მშვენიერების სიმბოლო. მშვენიერება თავად ავტორია ,,რომ მეფე ვარ და მგოსანი'' ხოლო,
გაუხეშებული გარემო მისი ცხოვრების გზა ,,ბედით დაწყევლილი''
ლექსის საერთო სულისკვეტება არის კრიტიკული, სადაც ავტორი კითხვებზე პასუხს
ეძებს: ,,სად არის ჩემთვის სამაგიერო?
საბედნიერო სად არის სული?''
ციცატებში: ,,დედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ!'', ,,სიკვდილის გზა არრა არის ვარდისფერ გზის
გარდა'' გამოხატულია ავტორის განსაკუთრებული დამოკიდებულება, ღვთისმშობლის
მიმართ, რომ ის, მას მზეს უწოდებს და სიკვდილის არ ეშინია.
ჩემი აზრით, სწორედ ეს არის, ლექსის მთავარი სათქმელი, ავტორის გულწრფელი
დამოკიდებულება ღვთისმშობლის მიმართ, რაზეც მეტყველებს, მისი ემოციები, განცდები და
რელიგიასთან მტკიცე კავშირი.