Pagsasalingwika ng isang tula
My Dear Friends Mga Minamahal Kong Kaibigan
Guan- Su- Yi
Oh, brothers and sisters!
Do you hear, do you hear
The sound of the song I sing
As I sit beneath the ruined wall,
Bowed down and kneeling low?
Oh, brothers and sisters!
Do you breathe, do you breathe
The fragrance of the sandal-wood oil
Which I burn with a trembling hand
In the Broken censer bowl?
Oh, brothers and sisters!
Do you see, do you see?
I stand and wait weeping
Outside the city wall and yearn
For you, for a place in your heart.
Salin ni Margielyn Damaso- Sagun
O, mga kapatid na lalaki’t babae
Narinig niyo ba, narinig niyo ba
Ang himig ng awitin na inawit ko
Nang maupo ako sa ilalim ng sirang pader
Yumuko at nanikluhod
O, mga kapatid na lalaki’t babae!
Humihinga ba kayo, humihinga ba kayo
Ang samyo ng langis mula bakyang- kahoy
Na sinunog kong may panginginig ng kamay
Sa sirang mangkok
O, mga kapatid na lalaki’t babae!
Nakikita niyo ba, nakikita niyo ba?
Ako’y tumayo at naghihihintay na lumuluha
Sa labas ng pader ng syudad at nanabik
Para sa’yo, para sa lugar ng iyong puso.
Pagsasalingwika ng isang awitin
Somewhere Down the Road
We had the right love
At the wrong time
Guess I always knew inside
I wouldn’t have you for a long time
Those dreams of yours
Are shining on distant shores
And if they’re calling you away
I have no right to make you stay
But somewhere down the road
Our roads are gonna cross again
It doesn’t really matter when
But somewhere downs the road
I know that heart of yours will come to see
That you belong to me
Sometimes goodbye is not forever
It doesn’t matter if you’re gone
I still believe in us together
I stand more than you think I can
You have to go out on your own
So you can find your way back home
But somewhere down the road
Our roads are gonna cross again
It doesn’t really matter when
But somewhere down the road
I know that heart of yours will come to see
That you belong to me
Letting go is just another way to say
I’ll always love you so
We had the right love
At the wrong time
Maybe we’ve only just begun
Maybe the best is not yet to come
Coz somewhere down the road
Our roads are gonna cross again
It doesn’t really matter when
But somewhere down the road
I know that heart of yours will come to see
That you belong to me
Saan Mang Landas
Salin ni Margielyn Damaso-Sagun
Sa Wikang Filipino
Tama ang pag-ibig natin
Sa maling oras
Hula sa loob ko lagi
Di ka makasama sa mahabang panahon
Iyong mga panaginip
Nagliliwanag sa ibayong dagat
At kung ika’y tawagin nila
Wala akong karapatang pigilin ka
Ngunit saan mang landas
Landas nati’y muling magtagpo
Hindi tiyak kung kailan
Ngunit saan mang landas
Alam kong sa puso mo’y masilayan
Na ikaw ay para sa’kin
Minsan ang paalam ay di habambuhay
Di mahalaga kung mawala ka
Tiwala pa rin ako sa’ting dal’wa
Matatag ako higit sa iyong inaakala
Kailangang lumabas kang mag-isa
Nang makita mo ang landas pauwi sa’yong tahanan
Ngunit saan mang landas
Ang landas nati’y muling magtagpo
Di tiyak kung kailan
Ngunit saan mang landas
Alam kong sa puso mo’y masilayan
Na ikaw ay para sa’kin
Pagpalaya’y isang lamang paraan ng pagsabing
Lagi kitang mamahalin
Pag-ibig nati’y tama
Sa maling oras
Siguro tayo’y nagsisimula pa lang
Siguro ang mabuti’y di pa dumating
Kaya’t saan mang landas
Landas nati’y muling magtagpo
Di tiyak kung kailan
Ngunit saan mang landas
Alam kong sa puso mo’y masilayan
Na ika’y para sa’kin
Pagsasalin ng Maikling Kwento
The Literature of Egypt
The Two Brothers
(This is considered one of the oldest stories in
the world. The work of an unknown author.)
Once there were two brothers, Anpu was
the elder and Bata was the younger. When their
parents died, Anpu was already married and had
a house of his own, and he took his little brother
to live with him and treated him like his son.
When the little brother grew to be a young man,
he was an excellent worker; he did the plowing;
he harvested the corn; there was not his equal in
the whole land. Behold the spirit of a god was
within him.
Every morning the younger brother
followed his oxen and worked all day in the
fields, and every evening he returned to the
house with vegetables, milk, and wood. He laid
all these before his elder brother and at dawn, he
took bread with him whom he had baked and
laid it before his elder brother; and he took with
him his bread and he drove the cattle into the
field.
Because Anpu loved his younger brother
very much, his wife became very jealous and
she wanted to destroy Bata. One day when
Anpu and Bata were in the fields, they needed
some corn, so Anpu sent Bata home to get
some. The younger brother found the wife
combing her hair and he said to her, “Get up and
give me some corn that may run to the field for
my elder brother is in a hurry. Do not delay.”
At eventide, Anpu returned home earlier
than his brother Bata had much work to do in
the fields. Anpu was met by his wife who was
crying bitterly. She showed him her arms and
legs which she had painted black and blue and
accused Bata of having beaten her up.
Ang Literatura ng Ehipto
Ang Magkapatid Lalaki
( Ito ay itinuturing na isa sa mga pinakamatandang
kwento sa mundo. Gawa ng di kilalang May-akda)
Salin ni Margielyn D. Sagun sa wikang Filipino
Minsan may magkapatid na lalaki, si
Anpu ang matanda at si Bata naman ang bunso.
Nang mamatay ang kanilang magulang, si Anpu
ay may asawa na’t may sariling bahay, at kinuha
niya ang kaniyang bunsong kapatid na
manirahan sa kaniya at itinuring na parang anak.
Nang ang bunsong kapatid ay binata na, siya’y
napakahusay na manggagawa; nag-aararo; nag-
aani ng mais; wala siyang kapantay sa kalupaan.
Ang espiritu ng diyos ay sumasa kaniya.
Tuwing umaga ang bunsong kapatid ay
kinukuha niya ang kaniyang baka at buong araw
na nagsasaka sa bukirin, at tuwing gabi ay
umuuwi sa tahanan na may dalang mga gulay,
gatas, at kahoy. Inihahanda niya ang mga ito
bago umuwi ang kaniyang kuya at pagsapit ng
bukangliwayway, kumuha siya ng tinapay na
kaniyang inuluto at inihanda niya ito para sa
kaniyang kuya; at dinala niya ang kaniyang
tinapay at pumunta sa bakahan sa bukirin.
Dahil labis na pagmamahal ni Anpu sa
kaniyang kapatid, ang asawa niya’y lubhang
nagselos at nais niyang sirain si Bata. Isang
araw nang si Anpu at Bata ay nasa bukirin,
nagkulang sila ng mais, kaya naman inutusan ni
Anpu si Bata na umuwi at kumuha. Nakita ni
Bata na ang asawa ng kaniyang kapatid ay
nagsusuklay at sinabi niya ito sa kaniya na, “
Tumayo ka at bigyan mo ako ng mais na
itatanim namin ng aking kuya. Magmadali ka.”
Pagsapit ng dilim, mas maagang umuwi
si Anpu sa kanilang tahanan kay Bata na
maraming Gawain na tinatapos sa bukirin.
Nakita ni Anpu ang kaniyang asawang
humahagulgol. Ipinakita sa kaniya ng asawa ang
kaniyang mga braso at hita na piniturahan ng
itim at bughaw at pinagbibintangan si Bata na
nanghampas sa kaniya .
 She pretended to be in the great pain.
She did not give him water to wash his hands
with, she did not light the fire for him; she
pretended that she was very sick.
And Anpu became very angry: he
sharpened his knife and waited for Bata in the
stable.
When the sun went down, Bata came
home as usual loaded with herbs, milk, and
wood. And as he entered the door, he saw the
feet of his brother and the sharp knife hanging
by his side. The brother sprang at him and Bata
fled praying to the god Ra. “My good Lord!
Save me from death, thou who divines the evil
from the good.” And Ra heard his cry; he made
a river flow between one brother and the other
and filled it with crocodiles.
And Bata said to the elder brother, “Why
do you seek to kill me? Am I not your brother
and have you not treated me as if you were my
father? And has not your wife been as a mother
to me? Now since you want to kill me, I shall go
to the Valley of the Acacia.”
Anpu answered, “Why did you beat up
my wife and almost kill her? “
Bata answered, “I did no such thing. Have I not
told you that I have always looked upon her as
my mother? “
So Anpu went home. He found his wife
near the river washing off the black and blue
dye with which she had painted herself. Filled
with great anger, Anpu killed his wife and cast
her to the dogs. Then he sat down, poured ashes
on his head and mourned for his younger
brother.
Nagkukunwaring labis na nasasaktan.
Hindi niya binigyan ang kaniyang asawa ng
tubig para maghugas ng kamay, hindi siya
nagsiga ng kahoy sa kaniya; nagkukunwaring
labis na nagkasakit.
At si Anpu ay galit na galit, hinasa niya
ang kaniyang patalim at hinintay si Bata na
makauwi.
Nang lumubog na ang araw, umuwi si
Bata na tulad ng dati na may dala-dalang gulay,
gatas, at kahoy. At nang pumasok siya sa
pintuan, nakita niya ang paa ng kaniyang
kapatid at ang kutsilyong hawak nito.
Sinunggaban siya ng kaniyang kuya at si Bata
ay lumayong nanalangin sa diyos na si Ra. “
Mabuting Panginoon ko! Iligtas mo ako mula sa
kamatayan, sa naghahasik ng kasamaan sa
mabuti.” At narinig ni Ra ang kaniyang pag-
iyak; gumagawa siya ng ilog na umaagos sa
pagitan nilang magkapatid at pinuno ito ng mga
buwaya.
At sinabi ni Bata sa kaniya kuya,” Bakit
gusto mo akong patayin? Hindi mo ba ako
kapatid at di mo ako itinuring tulad ko na
itinuring kitang ama ko? At gayundin ang asawa
mo na itinuring kong ina? Ngayon dahil gusto
mo akong patayin, ako’y pupunta sa Lambak ng
Acacia.”
Sagot ni Anpu, “ Bakit mo hinampas ang
aking asawa’t kamuntik mo na siyang patayin?”
Wika ni Bata, “ Wala akong anumang
ginawa. Hindi ko ba nasabi sa’yo na ang tingin
ko lagi sa kaniya’y aking ina?”
Kaya si Anpu ay umuwi. Nakita niya
ang kaniyang asawa sa ilog na hinuhugasan niya
ang itim at bughaw na pintura na siya mismo
ang may. Punong puno siya ng galit , napatay ni
Anpu ang kaniyang asawa at ipinakain sa mga
aso. Pagkatapos ay naupo, binuhusan niya ng
abo ang kaniyang ulo at nagluksa para sa
kaniyang bunsong kapatid.
 Bata reached the Valley of the Acacia.
There was no one with him; he slew wild beasts
for food; he built himself a house under the
acacia tree, which is sacred to the gods.
One day as he walked out of his house,
he met the Nine Gods who knew of his
innocence and goodness. Ra said to the god
Khunumu, “Behold, frame a woman for Bata
that he may not remain alone.” And Khunumu
made for Bata a wife to dwell with him. She
was indeed more beautiful than any other
woman in the whole land. She was like a
goddess, and Bata loved her very much.
Narating ni Bata ang Lambak ng Acacia.
Wala siyang kasama, nanghuli siya ng hayop
para may makain; gumawa siya ng sariling
tahanan sa silong ng punong acacia, na sagrado
sa mga diyos.
Isang araw nang lumabas siya sa
kaniyang bahay, nakilala niya ang siyam na dios
na nakakaalam sa kaniyang pagkainosente at
kabutihan. Ang sabi ni Ra sa diyos ng
Khunumu, “ Pagpalain, bubuo ng babae para
kay Bata nang sa gayo’y hindi siya nag-iisa.”
At si Khunumu ay gumawa ng asawa para kay
Bata na kasama niyang manirahan. Siya ang
pinakamagandang babae sa kalupaan. Katulad
niya’y mga diyosa, at labis ang pagmamahal
nito sa kaniya.
Pagsasalingwika ng isang Sanaysay
How the Drums Talk
Bryan Donaldson
If you like talking on the telephone, you
might like the African drum talk even better.
Drum sheds are still used in the Congo and gong
messages echo through the jungle just as they
did when Henry Morton Stanley searched for
Dr. Livingstone.
African languages are tonal. Within each
word are syllables of high and low pitch. An
incorrect pitch alters the meaning of the words.
One missionary was horrified to discover that he
was teaching the children to say “May thy
kingdom not come, may thy will not be done on
earth as it is in heaven.”
Congo drummers translate high and low
sounding syllables into gong messages. Gong
phrases rather than individual words are used to
clarify similar syllable combinations.
Congo drums are made from logs. A slit
is carved and the red heartwood is hollowed out.
One side of the drum is made thicker than the
other side. Women’s Lib has not yet come to the
Congo. The thin side of the drum is a female
gong; it produces high, gentle tones. The male
side is used for bigger and lower syllables.
Sometimes two different drums are used to
produce male and female sounds.
Some drums are carved into animal
shapes complete with head, tail, and four legs.
The carved-out slot follows the animal’s
backbone. Each gong has its own name which is
beaten out at the beginning and end of every
message, much like a radio-broadcasting station
identification
Paano Magsalita ang Tambol
Ni Bryan Donaldson
Salin ni Margielyn Damaso-Sagun sa Filipino
Kung gusto mong makipag-usap sa
telepono, baka mas gusto mo ang salita ng
Aprikanong tambol. Ang tambol ay ginagamit
pa rin sa Congo at ang mga mensahe ng gong
ay umalingawngaw sa kagubatan gaya ng
ginawa nila ni Henry Morton Stanly nang
magsiyasat para kay Dr. Livington.
Ang mga wika ng Aprikano ay may
tono. Ang pantig sa loob ng salita ay mataas at
mababang tono. Ang maling tono’y nababago
ang kahulugan ng mga salita. Isang misyonaryo
ang nabahala sa mga batang tinuruan na
nagsabing “Sana’y di darating ang kaharian,
sana’y di mangyari sa lupa ganoon din sa
langit.”
Isinalin ng tagatambol ng Congo ang
tunog ng mataas at mababang pantig sa mensahe
ng gong. Sa gong mas mainam ang parirala
kaysa salita ang gamitin para maliwanag ang
pagsasama-sama ng magkakatulad na pantig.
Ang mga tambol ng Congo ay gawa sa
mga troso. Ang hiwa ay inukit at ang pulang
hugis pusong kahoy ay binutasan. Ang isang
bahagi ng tambol ay mas makapal kaysa ibang
bahagi. Ang mga babaeng Lib ay hindi pa
nagtungo sa Congo. Ang manipis na bahagi ng
tambol ay babaeng gong; lumilikha ito ng
mataas, banayad na tono. Ang lalaking bahagi
ay ginagamit para sa mas malaki at mababang
pantig. Kung minsan ang dalawang magkaibang
tambol ay ginagamit para makabuo ng lalaki at
babaeng tunog.
Ang ibang tambol ay iniukit sa hugis ng
hayop na may ulo, buntot, at apat na paa. Ang
inukit na butas ay isinunod sa gulugod ng
hayop. Bawat gong ay may kani-kaniyang
pangalan na pinapalo sa pasimula hanggang sa
matapos ang bawat mensahe, katulad ng
pagkilala sa istasyon ng pamamahayag sa radyo,
 “Birds do not steal from a person
without food” is the name of one gong. Another:
“Ears of mine, do not listen to what people say.”
Sometimes a small piece of iron attached to the
drum produces a voice-like quality so realistic
that at one time many people thought . the
drums really spoke words. All talking drums
imitate the rise and fall of vocal tones. In Akan
drum language, “How are you?” is said” Wo ho
ten sen? ” the first and third syllables are low
and the drummer beats on the male drum.
Drums convey many kinds of messages:
warning, praise, blame, greetings. Even poetry
and prayers are chanted in Akan drum language:
The heavens are wide, exceedingly wide.
The earth is wide, exceedingly wide.
We have lifted it and take it away.
We have lifted it and brought it back.
From time immemorial.
The God of old bids us all
Abide by His injunctions.
Then we shall get whatever we want.
Be it white or red.
It is God the Creator, the Gracious One.
Good morning to you, God. Good morning.
I am learning, let me succeed.
Important messages are often relayed
from village, and a distance of 100 miles can be
covered in a few hours. There is no universal
drum language, but drummers are often
bilingual.
“Ang ibon ay hindi nagnanakaw ng pagkain ng
tao na walang makain” ay pangalan ng isa sa
mga gong. Ang iba: “ Ang tainga ko , ayaw
pakinggan sa sinasabi ng mga tao.
Minsan ang munting bakal na
nakadugtong sa tambol ay tunay na nakalilikha
ng napakagandang tunog na makatotohana na
minsan ay maraming tao ang napaisip na ang
tambol ay nagsasalita. Lahat ng mga nagsasalita
tambol ay ginagaya ang pagtaas-baba ng tono.
Sa Akan na tambol nagwika, “ Kumusta ka na?”
sabi niya” “ Wo ho ten sen? “ ang una at
pangatlong pantig ay mababa at ang
tagatambol ay pinalo ang lalaking tambol.
Ang tambol ay nakalikha ng mga uri ng
iba’t ibang uri ng mensahe:
babala,papuri,pagsisi,pagbati. Kahit sa tula at
dalangin ay nawili sa salita ng tambol na Akan:
Malawak na malawak ang kalangitan.
Malawak na malawak ang lupa.
Nilisan namin ito at lumayo
Nilisan namin ito at muling bumalik
Mula sa oras na nilimot
Ang Dios ng lahat
Gumagabay na walang humpay
Tapos, makukuha anuman ang gustuhin natin
Puti man at pula
Ito ang Dios na lumikha, ang nag-iisang
maawain
Magandang umaga sa’yo, Dios. Magandang
umaga.
Ako’y natututo, hayaan mong magtagumpay
ako.
Mahalagang mensahe’y madalas
naipapaabot sa nayon, at ang layo na 100 milya
ay malalaman ng lahat sa maiksing oras.
Walang pandaigdigang wika ang tambol, ngunit
ang mga tagatambol ay madalas na
bilingguwal.
 Sometimes other African musical
instruments use gong language. Antelope horns
can send messages a mile or more. Wind
instruments that have only one finger hole are
blown like a flute or clarinet to produce high
and low sounds as the player covers and
uncovers the hole. Fishermen boast of their
catch by calling vocally in drum language. Ki
represents the high tone and li the low tone.
Each person in drum-signaling
communities has a drum name. Wawina, a
medical assistant in Likela, was called, “The
proud man will never listen to advice.” Bofoma,
a servant, answered to, “Don’t laugh at the black
skin because everybody has one,” John
Carrigton, author of Taking Drums of Africa
was named. “The white man, if he dances up
into the sky, men of the village will laugh ha!
ha!”
Sports are broadcast on drums: “Let the
wrestling begin. Trip one another up.” And
when the match is over, “See the hero! Full of
pride!”’
War is announced on drums:
War which watches for opportunities
Has come to the town
Belonging to us
Today as it has dawned
Come, come, come, and come.
The drum encourages the fighter:
Make the drum strong.
Strengthen your legs, spear, shaft, and head.
The noise of running feet;
Think not to run away.
The drum calls the Lokele folk to the universal
African pastime, the dance:
Let us dance
When the sky has gone down the river
Down to the ground.
Minsan ang ibang instrumentong pangmusika
ng Aprikano’ y ginamit ang wika ng gong. Ang
sungay ng Antelope ‘y naghahatid ng mensahe
sa milyang layo o mahigit pa. Ang hanging
instrumento’y may iisang butas na hinihipan
tulad ng isang plauta o klarinet na nakalilikha ng
mataas at mababang tunog sa pagtakip o di
pagtakip ng manlalaro sa butas nito.
Ikinagagalak ng mga mangingisda ang kanilang
huli sa pamamagitan ng wika ng tambol. Ang Ki
ay simbolo ng mataas na tono at ang li ay
mababang tono.
Bawat tao sa paghuhudyat ng tambol sa
mamamayan ay may pangalan. Si Wawina, ang
alalay ng medisina sa Likela, tinawag na,”Ang
hambog na tao kailan man di nakikinig sa
payo.” Si Bofoma na isang alipin ay sumagot ,
“Huwag pagtawanan ang maitim na balat dahil
ang lahat ay taglay,” Si John Carrigton, may-
akda ng Pagkuha ng mga Tambol ng Aprika ay
ipinangalan. “Ang puting tao, kung sasayaw sa
ibabaw ng ulap, ang mga mamamayan sa nayon
ay tatawa. Ha! Ha! Ha!”
Sa palakasan ay inihahayag sa mga
tambol: “ Simulan na ang pagtutuos. Humanda
na ang bawat isa.” At kapag ang pagtutuos ay
tapos na, “ Tingnan ang bayani ! Puno ng
pagkadakila!
Ang digmaan ay inihahayag sa tambol:
Ang digmaan na nagmamasid ng pagkakataon
Na dumarating sa bayan
Nagmamay-ari sa atin
Ngayon gaya ng madaling araw
Halika, halika, halika, at halika
Ang tambol inaanyayahan ang mandirigma:
Pinalakas ang tambol.
Pinatibay ang binti, sibat, palaso, at ang ulo.
Ang ingay ng tumatakbong paa;
Inisip na huwag nang tumakbo pa palayo.
Ang tambol ay tinawag ang matandang Lokele
sa pandaigdigang libangan ng Aprikano, ang
sayaw:
Sumayaw tayo
Kapag ang ulap ay baba sa ilog
Sa mababang lupain
 Talking drums telegraph their messages
by pitch and not by anything resembling Morse
code. Drumming requires skill achieved only by
a few. A drummer in the act of drumming is
considered a sacred person.
Drums are much used by popular bands,
by associations such as hunters, military, and
religious groups, and by the state. Drummers
perform on command or by custom and
tradition.
The drummer of the talking drums
enjoys an honored position. He can mildly insult
the chief and remain free. He is through to be
closest to the spirit of the ancestor chiefs.
Ang nagsasalitang tambol ay inihahatid
ang mensahe sa tono at hindi sa kahit ano tulad
ng Morse code. Ang pagtatambol ay
nangangailangan ng kakayahan na nakakamtan
ng lamang ng ilan.Ang tagatambol sa gawang
pagtatambol ay nabibilang sa sagradong tao.
Ang tambol ay madalas na ginagamit sa
sikat na mga banda, sa pamamagitan ng
samahan gaya ng mangangaso, sundalo, at
relihiyosong pangkat, at sa pamamagitan ng
pahayag. Ang tagatambol ay nagsasagawa sa
utos o sa pamamagitan ng kaugalian at
tradisyon.
Ang tagatambol ng nagsasalitang
tambol ay nagsasaya na may karangalan.
Pahapyaw niyang ininsulto ang hepe at
nanatiling malaya . Siya ay malapit na sa
espiritu ng ninuno ng mga hepe.