KONTROLA UMYSŁU

Ażeby magia działała skutecznie, potrzeba wytworzyć w sobie uważność, póki umysł nie będzie w
stanie dostąpić transu. Dokonuje się tego poprzez kolejne fazy : całkowitą nieporuszalność ciała,
regulację oddychania, przerwanie myśli, koncentrację na dźwięku, koncentrację na przedmiotach i
koncentrację na wyobrażeniach umysłu.

Nieporuszoność

Przybierz jak najbardziej wygodną pozycję ciała i staraj się w niej pozostać jak najdłużej. Staraj się w
ogóle nie mrugać ani nie poruszać językiem, palcami i innymi częściami ciała. Nie pozwól, by umysł
dał się ponieść biegowi myśli i raczej obserwuj siebie biernie. To, co wydawało się wygodną pozycją,
może się stać udręką, lecz nie zważaj na to! Zagospodaruj sobie trochę czasu dziennie na tą praktykę,
a potem wykonuj ją kiedykolwiek nadarzy się ku temu okazja.

Zapisuj rezultaty w dzienniku magicznym. Nie należy spocząć na mniej niż pięciu minutach. Gdy już
się osiągnie piętnaście minut, należy przejść do regulacji oddychania.

Oddychanie

Pozostań w bezruchu, jeśli to możliwe, i rozpocznij z rozwagą spowalniać i pogłębiać oddychanie.

Celem tej praktyki jest całkowite wykorzystanie możliwości płuc bez wysilania i napinania mięśni.
Pomiędzy wydechem i wdechem można trzymać opróżnione lub wypełnione płuca po to, by wydłużyć
cykl. Istotne jest, aby umysł całkowicie skupił się na cyklu oddychania. Gdy już będzie się tak robiło
przez trzydzieści minut, należy przejść do nie-myślenia.

Nie-Myślenie

Ćwiczenia w nieporuszoności i oddychaniu mogą wpłynąć pozytywnie na zdrowie, lecz nie mają
żadnej innej wewnętrznej wartości poza tym, że stanowią przygotowanie do nie-myślenia, początków
stanu magicznego transu. Będąc nieporuszonym i głęboko oddychając, odciągaj umysł od
pojawiających się myśli. Próba dokonania tego nieuchronnie objawia, że umysł jest wściekłą
nawałnicą aktywności. Jedynie przy największej determinacji można wymusić kilka sekund spokoju
umysłu, a i nawet to jest tryumfem. Postaraj się zachować pełną uwagę nad pojawiającymi się
myślami i wydłużać okresy całkowitej ciszy.

Podobnie jak to było z nieporuszonością fizyczną, ta nieporuszoność umysłu winna być praktykowana
o ustalonym czasie oraz w chwilach bezczynności. Rezultaty powinno się zapisywać w dzienniku.

Transe Magiczne
Magia jest nauką i sztuką powodowania przemiany zgodnie z wolą. Wola tylko wtedy może się stać
skuteczna magicznie, gdy umysł jest skupiony i jej nie przeszkadza. Na początku umysł musi
wyćwiczyć się w skupianiu całej uwagi na jakimś zjawisku bez znaczenia. Jeśli się bowiem próbuje
skupić na jakiejś upragnionej formie, efekt zostanie przerwany przez żądzę rezultatu. Egotystyczna
tożsamość, lęk przed przegraną i wzajemne pragnienie nie zrealizowania pragnienia wynikające z
naszej dualistycznej natury, zniszczą rezultat.

Dlatego, gdy wybiera się przedmioty koncentracji, lepiej wybrać przedmiot bez duchowego,
egotystycznego, intelektualnego, emocjonalnego i utylitarnego znaczenia - po prostu rzeczy nic nie
znaczące.

Koncentracja na Przedmiocie

Legenda o złym spojrzeniu wywodzi się z umiejętności czarodzieji i czarnoksiężników do martwego

wpatrywania się w przestrzeń. Zdolność tą można rozwijać na każdym przedmiocie - znaku na ścianie,
czymś odległym, gwieździe na niebie - na czymkolwiek. Utrzymanie wzroku na czymś bez
najmniejszego mrugnięcia nawet przez kilka chwil wydaje się nadzwyczaj trudne, a jednak trzeba tak
się doskonalić godzinami. Należy dać opór wszelkim próbom zwieszania wzroku z przedmiotu,
wszelkim próbom myślenia o czymś innym. W końcu, dzięki tej technice będzie można wyławiać
okultystyczne tajemnice z rozmaitych rzeczy, lecz nim do tego dojdzie trzeba pracować z
przedmiotami bez znaczenia.

Koncentracja na Dźwięku

Ta część umysłu, w której pojawiają się werbalne myśli, podlega magicznej kontroli dzięki
koncentracji na dźwięku wyobrażonym przez umysł. Wybiera się jakiś prosty dźwięk, na przykład Aum
lub Om, Abrahadabra, Jod He Vau He, Aum Mani Padme Hum, Zazas Zazas, Nasatanada Zazas.
Wybrany dźwięk jest wciąż powtarzany w umyśle, by zablokować inne myśli. Nie zależnie od tego, jak
niewłaściwy się wydaje ten dźwięk, należy przy nim trwać. Z czasem, dźwięk zacznie się powtarzać
automatycznie i może nawet się pojawić we śnie. Są to zachecające oznaki. Koncentracja na dźwięku
jest kluczem do słów mocy i pewnych form rzucania zaklęć.

Koncentracja na Obrazie

Ta część umysłu, w której pojawiają się obrazowe myśli, podlega magicznej kontroli dzięki
koncentracji na obrazie. Wybiera się prosty kształt jak trójkąt, koło, kwadrat, krzyż, czy gwiazda i jak
najdłużej trzyma się go w oku umysłu bez rozproszenia. Jedynie największy wysiłek uczyni to
możliwym do osiągnięcia. Najpierw należy postrzegać obraz z zamkniętymi oczami. Potem, można go
projektować na białą płaszczyznę. Technika ta stanowi podstawę dla tworzenia sigili i niezależnych
form myślowych.

Te trzy metody osiągania magicznego transu przyniosą skutki jedynie przy fanatycznej i wytrwałej
determinacji. Przyniosą wysoce niespotykane i zwykle niedostępne ludzkiej świadomości zdolności,
jako że wymagają nieludzkiej koncentracji. Notuj każdy dzień formalnej pracy w magicznym dzienniku
i towarzyszące jej nadzwyczajne okoliczności. Niech żadna strona nie pozostanie pusta.

Metamorfoza

Transmutacja umysłu w magiczną świadomość zwana jest często Wielkim Dziełem. Posiada
dalekosiężny cel, jakim jest odkrycie Prawdziwej Woli. Nawet drobniutka umiejętność zmienienia
siebie jest więcej warta od władzy nad wszechświatem zewnętrznym. Metamorfoza jest ćwiczeniem
w świadomym restrukturyzowaniu umysłu.

Wszelka próba reorganizowania umysłu zawiera dualizm między stanem jaki jest a jaki się pragnie.
Dlatego nie da się rozwijać takie cnoty jak spontaniczność, radość, dobre samopoczucie, łaska czy
wszechpotężność bez pogrążania się w konwencjonaliźmie, smutku, winie, grzechu i niemożności.
Religie zbudowane są na fałszu, że można mieć jedno bez drugiego. Wysoka magia uznaje tą
dualistyczną kondycję, lecz nie dba o to czy życie jest gorzkie czy słodkie. Raczej stara się osiągnąć
dowolną perspektywę percepcyjną przy pomocy woli.

Każdy stan umysłu można dowolnie wybrać jako obiektywność dla transmutacji, lecz są takie, które
cechują się szczególnymi zaletami. Jeden z nich jest odtrutką na niezrównoważenie i możność
popadnięcia w szaleństwo w magicznym transie. Drugi się przydaje przeciw obsesji praktyk
magicznych w trzeciej części. Są to :

1) Śmiech/Śmiech

2) Nie-przywiązanie/Nie-bezinteresowność

Stany te można osiągnąć w procesie medytacji. Usiłuje się wejść w położenie, w jakim się znalazło i
myśli o pożądanych skutkach. Dzięki tej metodzie może powstać nowy silny nawyk umysłu.

Przyjrzyjmy się śmiechowi : jest to najmocniejsza emocja, jako że może zawierać wszystkie pozostałe
od ekstazy po smutek. Nie posiada przeciwieństwa. Płacz jest jedynie niedorozwiniętą formą
czyszczenia oczu oraz prośbą o pomoc, jeśli chodzi o dzieci. Śmiech jest jedyną postawą obronną we
wszechświecie, która jest żartem z samego siebie.

Rzecz w tym, aby dostrzegać ten kawał nawet w neutralnych czy okropnych sytuacjach. Nie od nas
zależy ocena bezguścia we wszechświecie. Staraj się o uczucie śmiechu w chwilach olśnienia i
zagubienia, w tym co obojętne i bez znaczenia, w tym co przerażające i oburzające. Mimo iż na
początku wydawać się to będzie wymuszone, śmiej się wewnętrznie ze wszystkiego.

Nie-przywiązanie/Nie-bezinteresowność najlepiej opisuje magiczny styl działania bez pragnienia

rezultatów. Bardzo trudno jest ludziom zdecydować się na coś i robić to potem bez przyczyny. A
właśnie to jest umiejętnością, która wyzwala magiczne działania. Da się to tylko osiągnąć dzięki
jedno-upunktowionej świadomości. Przywiązanie pojmuje się w jego pozytywnym i negatywnym
sensie, jako że awersja jest jego drugą stroną. Przywiązanie do swoich cech, osobowości, ambicji,
znajomości i doświadczeń zmysłowych - jak i awersja wobec nich - okazują się ograniczać.
Z drugiej zaś strony, bardzo źle jest utracić zainteresowanie tymi sprawami, jako że konstytuują one
czyjś system symboliczny czy rzeczywistość magiczną. Lepiej jest raczej delikatnie traktować czułe
części swojej rzeczywistości, by przeszkodzić chciwości i nudzie. Poprzez takie zachowanie można
osiągnąć wystarczającą swobodę do działania magicznego.

Obok tych dwóch medytacji jest jeszcze trzecia, bardziej aktywna, forma metamorfozy, która dotyczy
codziennych nawyków. Niezależnie od tego, jak niegroźne się one wydają, nawyki w myśleniu, słowie
i uczynku są kotwicą osobowości. Mag pragnie podnieść tą kotwicę i dać się ponieść morzom chaosu.

Aby ruszyć z miejsca, wybierz jakiś mniejszy nawyk czy zwyczaj i wykasuj go ze swego zachowania :
równocześnie przyswój sobie na chybił trafił jakiś nowy nawyk. Twój wybór nie powinien zawierać
niczego o duchowym, egocentrycznym czy uczuciowym znaczeniu, ani też nie powinieneś wybierać
niczego co mogłoby się nie powieść. Zaczynając od tak drobnych kroczków, będzie cię stać prawie na
wszystko.