GROUP 5 Script

(Setting: Studio)

Charo: Ang kulturang Pilipino ay paraan ng pamumuhay ng mga Pilipino na nagpapakita ng kaugalian,
tradisyon, at paniniwala na nagmula pa sa mga ninuno at magulang. Ang kultura ang humuhubog sa
isang pagkatao. Datapwat, sa paglipas ng panahon, ito ay unti-unti ng nagbabago ng henerasyon.
Masasabi bang ang kulturang minsang humubog sa pagkatao ng mga ninuno, ay ang kultura na
magdidikta sa pagiging tama at mali ng isang kabataan ng bagong henerasyon?

Charo: Si Robbie ay isang batang ulila na naiwan sa pangangalaga ng kanyang lola Goreng, isang 50’s na
madaming kultura. Sa gayon, sa murang edad namulat na si Robbie sa isang pamumuhay na puno ng
kultura.

Scene 1 (Bahay)

Lola Goreng: Apo, Robbie, Maligayang Pasko! Aba’y gising na! Tilaok na ang manok nakahilata ka pa
riyan! Gumayak ka na at tayo ay mamimili para sa noche buena mamaya at magsisimba na din tayo.

Robbie: Maligayang Pasko din po lola. Mahal na mahal po kita. (Niyakap si lola). Opo lola gagayak na po
ako. (mag-aayos ng sarili, nagsuot ng crop top)

Scene 2 (Kusina)

Lola: Aba apo, anugang igsi naman ng suot mo magpalit-palit ka riyan.

Robbie: Eh lola ayoko po. Ang ganda po ng damit na ito, pampasko ko po ito e.

Lola: Ala, hindi pwede ang ganyang suot. Noong kapanahunan namin laging mahaba ang suot namin para
hindi kami mabastos, hindi yang parang damit ng baby sa sobrang igsi. Sulong na at magpalit.

Robbie: Okay po (nakasimangot at nagtatakar na umalis)

Lola: Huwag mo akong dadabugan Robbie ha.

***nagpalit na ng damit****

Lola: Ayan mas presentable. Halika ka na at kakain na tayo, baka lumamig pa ang pagkain.

Robbie: Ang sarap-sarap naman po ng mga pagkain lola! Parang ang sarap po kumain ng naka sakol.
(kumain agad)

Lola: (tinapik yung kamay ni Robbie) Nakalimutan mo na ba? Magdadasal muna tayo bago kumain.

Rob: Ay sorry po lola! Gutom na po kasi ako at natakam na po ako sa hinanda ninyong pagkain.

**** Lola at Robbie sign of the cross, nagdasal*****

Lola: Tapos ka na ba kumain? Tara na sa misa para maabutan pa natin si Fr. Mikoy.

Scene 3 (loob ng simbahan)

Lola: (makikita ang mga kaibigan nya) Aba’y narito na pala ang mga amiga ko. Maligayang Pasko. Ito nga
pala ang nag-iisa kong apo na si Robbie. Oh, Robbie mag mano ka muna sa mga lola mo.
Robbie: (nagmano)

Amiga 1: Maligayang Pasko. Kagandang bata mo naman iha.

Amiga 2: Syempre mana sa lola.

Lola: Aba oo naman. Oh, Robbie ano ang sasabihin mo?

Robbie: Maligayang Pasko po mga lola. Maraming Salamat po.

Amiga 1: Walang anuman. Oh, halina kayo at nagsisimula na si Fr. Mikoy

****** lalakad sila papasok ng simbahan ng sabay sabay****

******pagdating sa gitna, kaunting bend ng knee, tapos sign of the cross***

****** sa may upuan, hawak kamay singing ama namin***

Fr. Mikoy: Sa ngalan ng Ama, ng Anak, at ng Espiritu, Santo, Amen. Naipagdiwang na natin ang ating banal
na misa, humayo kayo at magpakarami.

*****Pagkatapos ng misa. Habang nasa simbahan pa ang maglola, nakakita si Robbie ng mga batang
lansangan na kasing edad lamang niya ****

Robbie: Lola tingnan niyo po yung mga bata, halatang gutom na sila tapos ang dudumi po nila. Pwede ko
po ba sila bigyan nitong tinapay?

Lola: Oo naman apo. Ibigay mo iyan sa kanila para kahit papaano makatulong ka at maging maligaya ang
pasko nila.

Robbie: (ibinigay ang tinapay sa bata) Bata, oh tinapay. Maligayang Pasko.

Pulubi: Salamat. Maligayang Pasko din.

Robbie: Lola, tara na po umuwi. Napagod po ako e.

Lola: Oo, apo tara na at ng makapagpahinga na tayo. Maghahanda na din tayo para sa noche buena.

****naglakad na pauwi sa ang mag lola sa bahay, sila ay maghawak kamay at nagtatawanan na
umuwi****

Charo: Ganito si Robbie noon, palaging sumusunod sa mga kultura na kinagisnan ng kanyang lola. Ngunit,
habang lumalaki, napagtanto ni Robbie na hindi na niya gusto ang mga ginagawa niya. Para sa kanya,
nasa bagong henerasyon na siya, ngunit tila nakakulong pa rin siya sa makalumang panahon dahil sa
kanyang lola. Buhat dito, unti-unti siyang sumuway sa mga kultura na naging dahilan ng hidwaan sa
pagitan ni Robbie at ni lola Goreng.

Edit with the Docs app

Make tweaks, leave comments, and share with others to edit at the same time.
 NO THANKS USE THE APP

***exit ang previous characters at magkakasalubong ng new

characters***
***exit ang previous characters at magkakasalubong ng new characters***
(Paglagpas ng mga character)
Aling Marites: (tumapik sa hangin habang may hawak na isang basong palamig) alam mo ga,
na kaya pala yang si lola ang nag-aalaga diyan kay Robbie ay hiwalay na raw ang mag-asawa.
Aling Maricon: Ay kaya pala! Noong isang gabi ay kita ko ay nag-alsabalutan na yung ina ng
bata. Pagkakatindi ahhh
Aling Marites: Ay oo! Siyang tunay! (itinapon ang basong wala nang lamang palamig)
Aling Maricon: Ay siya sige na at ako ay uuwi na rin sa bahay at ako ga ay wala pang saing
ehh. Pauwi na rin si Carding galing trabaho.
Aling Marites: Ay siya sige-sige at ako ay uuwi na rin at tiyak wala pang saing si Maribel sa
bahay at wala nang ginawa kung ‘di ang humilata maghapon.
***sa bahay ni Aling Marites***
Aling Marites: Aba ngaaa! Pagkakahusay ehhh! Wala pa ring sinaing! Ano gang ginawa mo
nang maghapon na bata ka?! Wala ka nang ginawang mahusay talaga. Ano gang ginawa mo
na? sagot!
Maribel: ay di ga ho ako ay naghugas na ng mga plato at nag-imis na ng bahay, aba ay ako ay
nagpakain na rin ng alaga nating baboy, ano pa gong hong inyong gusto?!
Aling Marites: ABA NGAAA! (sampal) OO AT AY PAKPAK KA NA AT NANANAGOT KA NA!
IKAW SIGURO ANG PAPATAY SA AMIN NG IYONG AMA!
***sa may tapat ng simbahan papauwi***
Maribel: tsk tsk tsk! Mababa na naman ang nakuha kong grado sa isang asignatura, samantala
ay mataas naman dine sa isa. Alaaaahhhh bahala na nga si Batman! Yung mataas ay ilalagay
ko na lang sa may lamesa tapos yung mababa naman ay ilalagay ko sa may tukador para itago.
(nangingiting naglakad si Maribel)
***sa bahay***
Maribel: nakauwi na ho ako!
Aling Marites: ohhh nandyan ka na pala. Kumusta naman ang mga exam mo ngayong araw?
Maribel: ayos naman ho inay. (inilagay sa lamesa ang pagsusulit na may mataas na grado
habang naatalikod ang ina at nagluluto, samantalang tumakbo na sa loob ng kwarto para itago
sa tukador ang mababang grado sa pagsususlit)
Aling Marites: (napansin ang pagsusulit sa lamesa) GANYAN NGAAAA! NAKOOOWWW
SALAMAT SA DIYOS! GANITO NGAAAA PAGHUSAYE PA AT IKAW ANG INAASAHAN
NAMIN NG TATAY MO, ANG IYONG MGA KAPATID PAGKATAPOS MAGSIPAG-ASAWA AY
NAWALA NANG PARANG BULA, DI NA NAGPARAMDAM. WALA MAN LANG NIAABOT NI
SINGKONG DULING. KAYA KAW MARIBEL AY MAGPAKA-HUSAY HAAA BERI GUD BERI
GUD!
Maribel: (nakaramdam ng lungkot sa sinabi ng ina) uho inay.