Counter-Strike: Global Offensive (CS:GO) – wieloosobowa strzelanka pierwszoosobowa,

stworzona oraz wydana przez Valve Corporation i Hidden Path Entertainment, które
już wcześniej pracowały nad Counter-Strike: Source[12]. Jest to czwarta gra z serii
Counter-Strike, wydana na platformy Microsoft Windows, macOS, Xbox 360 i
PlayStation 3 21 sierpnia 2012[2][3][4] i na Linuxa 23 września 2014[5][6][7].

W grze do walki stają dwie drużyny: terroryści i antyterroryści[13][14][15].

Zadaniem każdej z nich jest eliminacja drużyny przeciwnej lub wykonanie określonego
zadania[14]. W przypadku terrorystów jest to podłożenie bomby lub przetrzymywanie
zakładników, zaś w przypadku antyterrorystów ochrona strefy detonacji przed
podłożeniem bomby lub uratowanie zakładników[16][17][18]. W grze występuje wiele
różnych trybów, z których każdy ma odrębne cechy charakterystyczne[19].

CS:GO oprócz wbudowanego systemu matchmakingu, pozwalającego graczom na rozgrywkę

na dedykowanych serwerach Valve, ma również możliwość tworzenia i rozgrywki na
serwerach społeczności z niestandardowymi mapami i trybami gry. Od momentu wydania,
CS:GO jest jedną z najpopularniejszych strzelanek pierwszoosobowych rozgrywanych w
ramach sportu elektronicznego[15][20][21][22][23][24]. Najważniejszymi turniejami
są tzw. „majory”, zawody sponsorowane przez wydawcę gry, Valve.

Gra zyskała dość pozytywne recenzje krytyków[25]. Chwalono ją za całokształt

rozgrywki i wierność jej odwzorowania w stosunku do poprzednich części serii.
Krytykowano niektóre z początkowych funkcji gry. Wersje konsolowe otrzymały
pozytywne opinie, a recenzenci uważali, że istnieją wyraźne różnice między wersjami
konsolowymi a wersją PC.

Spis treści
1 Rozgrywka
1.1 Wyposażenie
1.2 Tryby gry
1.2.1 Turniejowy
1.2.2 Uproszczony
1.2.3 Deathmatch
1.2.4 Gry wojenne: wyścig zbrojeń, demolka, latający skaut
1.2.5 Skrzydłowy
1.2.6 Strefa zagrożenia
1.3 Matchmaking
1.3.1 VAC oraz Nadzór
1.3.2 Konto Prime i Trust Factor
1.4 Serwery społeczności
2 Produkcja i wydanie
2.1 Po wydaniu
2.1.1 Wykończenia broni (skórki)
2.1.2 Operacje
2.1.3 Zestawy muzyczne
2.1.4 Wyszukiwanie gier Prime
2.1.5 Grafitti
2.1.6 Wyszukiwanie gier Trust Factor
2.1.7 Panorama UI
2.1.8 Tryb battle royale, przejście na model F2P
2.1.9 Operacja Shattered Web – battle pass, skórki postaci
2.2 Promocja
2.3 Hazard
3 Zawodowa rywalizacja
4 Odbiór gry
5 Uwagi
6 Przypisy
7 Linki zewnętrzne
Rozgrywka
Counter-Strike: Global Offensive, podobnie jak poprzednie gry z serii Counter-
Strike, jest wieloosobową grą z gatunku strzelanek pierwszoosobowych, skupiającą
się na wykonywaniu zadań[14]. Dwie przeciwne drużyny z postaciami terrorystów i
antyterrorystów rywalizują w różnych trybach gry wykonując określone cele, np.
podłożenie bomby lub ochrona zakładników w przypadku terrorystów, a w przypadku
antyterrorystów ochrona obszaru przed podłożeniem bomby (lub jej rozbrojenie) albo
ewakuacja zakładników[16][17][18]. Na koniec każdej rundy gracze uzyskują nagrodę
pieniężną w walucie wirtualnej, która pozwala na zakup lepszego wyposażenia w
kolejnej rundzie[26]. Gracze otrzymują nagrody drużynowe zarówno za wygraną, jak i
przegraną rundę (przy czym większa nagroda przyznawana jest drużynie w przypadku
wygranej). Oprócz tego występują nagrody indywidualne za wykonanie zadania (np.
podłożenie bomby) oraz nagrody za zabójstwa (wartości różnią się w zależności od
rodzaju użytej broni)[17]. Gracz może uzyskać również karę pieniężną, np. za ogień
bratobójczy (ang. friendly fire)[27].

CS: GO zawiera nowe mapy oraz zaktualizowane wersje klasycznych map Counter-Strike,
takie jak de_dust2, cs_office lub de_inferno[28]. W CS:GO pojawiły się nowe
elementy, które nie występowały w poprzednich grach z serii, przede wszystkim
granat zapalający w obu drużynach, nowe bronie (np. wyciszony pistolet USP-S[29],
paralizator Zeus X27[29], automatyczny pistolet CZ-75 Auto[29], strzelby i in.). Do
gry dodano także nowe tryby, tj. „Wyścig zbrojeń” i „Demolka”, oparte na
modyfikacjach do starszych edycji CS oraz nowe mapy, zaprojektowane na potrzeby
tych trybów[17]. Usunięto także niektóre elementy starszych gier z serii, np.
możliwość swobodnego latania po mapie po śmierci (właścicielom serwerów
społeczności umożliwiono jednak konfigurację tej funkcji w ustawieniach serwera).
Usunięto pistolet maszynowy MP5[a] oraz pistolet USP w wersji bez tłumika i
zastąpiono je nowymi broniami, lecz zostały one wprowadzone na nowo w innych
wariantach, MP5-SD ze zintegrowanym tłumikiem oraz USP-S. Usunięto również osłonę
taktyczną[b][33]. Funkcja malowania sprayów nie była dostępna w grze do momentu
dodania wymienialnych wirtualnych przedmiotów, zwanych graffiti[34].

Wyposażenie
W grze występuje sześć kategorii wyposażenia: pistolety, broń ciężka, pistolety
maszynowe (PM-y), karabiny, granaty oraz dodatkowy sprzęt[35]. Każda broń w grze
posiada unikalne właściwości, takie jak ilość amunicji w magazynku,
szybkostrzelność, zadawane obrażenia czy rozrzut kul w ogniu ciągłym[36][37]. Gracz
może posiadać ograniczoną ilość wyposażenia, zakupioną przed początkiem rundy:
jedną broń podstawową (pistolet maszynowy, karabin lub broń ciężką), jedną broń
dodatkową (pistolet), cztery granaty (lub trzy w zależności od trybu gry),
paralizator oraz nóż.

Podstawowym wyposażeniem, przyznawanym graczom automatycznie na początku rundy jest

pistolet (USP-S lub P2000 w drużynie antyterrorystów oraz Glock-18 w drużynie
terrorystów) oraz nóż[38]. Pozwala to na rozgrywanie rund bez zakupu broni, celem
zaoszczędzenia środków na kolejne rundy (ang. eco, force-buy i full-buy)[39][40]. Z
wyjątkiem noży, gracze mogą wyrzucać swoją broń i podnosić ją od innych graczy,
także po śmierci przeciwników. Przetrwanie do końca rundy pomimo przegranej pozwala
zachować zdobytą broń na kolejną rundę.

W grze występuje kilka rodzajów granatów ręcznych: granat dymny (tymczasowo

wytwarza ekran dymny), granat błyskowo-hukowy (oślepia i ogłusza graczy patrzących
na niego w momencie eksplozji), granat zaczepny (zadający w określonym obszarze
obrażenia graczom), wabik (wydający dźwięk podstawowej broni osoby rzucającej) oraz
granat zapalający (dla terrorystów koktajl Mołotowa, podpalający powierzchnię na
mapie przez określony czas)[41][42]. Obie drużyny mają dodatkowo możliwość
zakupienia przed rundą kamizelki kuloodpornej i hełmu, zwiększającą odporność na
obrażenia. Dodatkowo, gracze antyterrorystów mają możliwość zakupienia – w
zależności od trybu gry – zestawu do rozbrajania (zmniejszającego czas rozbrajania
bomby) lub zestawu ratunkowego (skracającego czas ratowania zakładnika).

Tryby gry
W grze, oprócz samouczka („kurs szkoleniowy”), występuje osiem głównych trybów gry:
„turniejowy”, „uproszczony”, „deathmatch”, „wyścig zbrojeń”, „demolka”, „latający
skaut”, „skrzydłowy”, „odbijanie" oraz „strefa zagrożenia”[43][44]. Możliwa jest
także rozgrywka offline z botami[45] oraz po sieci lokalnej. W każdym z trybów
online możliwe jest rozpoczęcie gry wspólnie ze znajomymi z poziomu tzw. poczekalni
(ang. lobby)[46].

Turniejowy
Rozgrywka w CS:GO koncentruje się głównie na trybie turniejowym (tzw. mecze
rankingowe). W trybie tym walczą ze sobą dwie pięcioosobowe drużyny[47]. Wybór
strony (antyterroryści/terroryści) jest losowy, a po rozegraniu 15 rund, następuje
zamiana drużyn miejscami[48]. Mecz składa się z 30 rund i kończy się wygraniem
przez jedną z drużyn 16 rund albo remisem (15:15)[49][50]. W zależności od
scenariusza mapy (zamach bombowy/uprowadzenie), drużyny mają do wykonania określone
zadania.

W turniejach profesjonalnych wykorzystywane są zmodyfikowane konfiguracje trybu

turniejowego, w których zasadniczą różnicą jest brak możliwości zakończenia meczu
remisem[51]. W przypadku osiągnięcia wyniku 15–15 rozgrywane są sześciorundowe
dogrywki (ang. overtime) ze zmianą stron po 3 rundach[52][53]. Mecz wygrywa
drużyna, która zwycięży 4 rundy w dogrywce. W przypadku remisu w dogrywce, do meczu
dołączane są automatycznie kolejne dogrywki, aż do rozstrzygnięcia wyniku
meczu[54].

Mecze rozgrywane w trybie turniejowym wpływają na rangę gracza (ang. Skill Group),
reprezentującą poziom jego umiejętności. System rankingowy wykorzystuje dostosowaną
do potrzeb gry wersję systemu oceny Glicko-2(ang.), stanowiącego z kolei
rozwinięcie rankingu szachowego elo[55][56][57]. W grze występuje 18 rang od
„srebra I” do „elity światowej”[58]:

Srebro I (ang. Silver I)

Srebro II (ang. Silver II)
Srebro III (ang. Silver III)
Srebro IV (ang. Silver IV)
Elitarne srebro (ang. Silver Elite)
Mistrzowskie elitarne srebro (ang. Silver Elite Master)
Złoty laur I (ang. Gold Nova I)
Złoty laur II (ang. Gold Nova II)
Złoty laur III (ang. Gold Nova III)
Mistrzowski złoty laur (ang. Gold Nova Master)
Mistrzowski obrońca I (ang. Master Guardian I)
Mistrzowski obrońca II (ang. Master Guardian II)
Elitarny mistrzowski obrońca (ang. Master Guardian Elite)
Wybitny mistrzowski obrońca (ang. Distinguished Master Guardian)
Legendarny orzeł (ang. Legendary Eagle)
Mistrzowski legendarny orzeł (ang. Legendary Eagle Master)
Mistrzowska pierwsza klasa (ang. Supreme Master First Class)
Elita światowa (ang. The Global Elite)
Zastosowanie systemu rankingowego z założenia ma na celu wyszukiwanie meczów
odpowiednich do poziomu umiejętności gracza (lub członków poczekalni utworzonej
przy wyszukiwaniu meczu)[17]. Ranga przydzielana jest graczowi po wygraniu 10
rozgrywek w trybie „Turniejowy”[58]. Skuteczność gracza w każdym kolejnym meczu
oraz jego końcowy wynik decyduje o awansie lub degradacji z rangi[55].

Zobacz też: Matchmaking.

W przypadku rozpoczynania gry ze znajomymi w poczekalni, aby wyszukiwanie meczu
było możliwe, rangi członków poczekalni muszą być do siebie odpowiednio zbliżone
(maksymalny przedział: 5 rang w górę i w dół)[55]. Ograniczenie to nie obowiązuje,
jeśli w poczekalni znajduje się pełny, 5-osobowy skład drużyny[55]. Nieaktywność w
trybie turniejowym powoduje wygaśnięcie (ukrycie) rangi. Aby ponownie wyświetlić
rangę, należy wygrać lub zremisować jeden mecz[55]. Ranga po okresie nieaktywności
zostaje odpowiednio skalibrowana. Ograniczeniami wyszukiwania gier objęte są
dodatkowo osoby, które nie posiadają jeszcze rangi lub ich ranga wygasła – nie mogą
rozpocząć meczu w poczekalni z graczami o randze powyżej „mistrzowskiego obrońcy
I”[55].

Opuszczenie meczu turniejowego przed jego zakończeniem powoduje nałożenie na gracza

tymczasowej blokady („turniejowa kara czasowa”, ang. Competitive Cooldown),
uniemożliwiającej rozgrywanie meczów turniejowych przez określony czas[59]. Podobne
kary nakładane są za umyślne przeszkadzanie sojusznikom, za nadużywanie systemu
wyrzucania graczy, wyrzucenie zbyt dużej liczby graczy z meczu, a także za bycie
wyrzuconym ze zbyt wielu gier[59].

Uproszczony
Tryb „uproszczony” korzysta z uproszczonych zasad klasycznych meczów turniejowych,
m.in. skrócenie meczu do 15 rund, wyłączony bratobójczy ogień, włączone przenikanie
postaci gracza przez sojuszników, zwiększona ilość graczy w drużynach. Gracze
otrzymują bezpłatny pancerz i hełm na początku każdej rundy, a antyterroryści –
także zestaw do rozbrajania (lub zestawu ratunkowy)[60]. Zadania drużyn pozostają
takie same jak w meczach turniejowych.

Deathmatch
W trybie „deathmatch” wszystkie bronie dostępne w grze są darmowe, postać gracza
natychmiast odradza się po śmierci, a celem gracza jest eliminacja jak największej
liczby graczy drużyny przeciwnej w ciągu 10 minut. Tryby te używane są głównie do
treningu[61][62].

Gry wojenne: wyścig zbrojeń, demolka, latający skaut

W trybie „wyścig zbrojeń” zabijanie przeciwników daje graczowi lepszą broń.
Dokonanie zabójstwa z użyciem ostatniej dostępnej broni, złotego noża, daje
graczowi zwycięstwo. W tym trybie nie jest możliwy zakup broni, a gracz odradza się
natychmiast po swojej śmierci[17]. W trybie „demolka” rozgrywka prowadzona jest na
zmniejszonych mapach na standardowych zasadach gry. Zabicie przeciwnika daje
graczowi lepszą broń w kolejnej rundzie[17]. W trybie „latający skaut” gracze grają
na standardowych zasadach na mapach o zmniejszonej grawitacji, wyposażeni jedynie w
karabin SSG 08 oraz nóż. Tryby „wyścig zbrojeń”, „demolka” oraz „latający skaut”
zostały przez wydawcę nazwane „gry wojenne” i umieszczone w odrębnej zakładce[44].

Skrzydłowy
W trybie „skrzydłowym”, dodanym w aktualizacji w 2017 roku, w 16-rundowych meczach
ze scenariuszem zamachu bombowego na niewielkich mapach walczą ze sobą dwie
dwuosobowe drużyny[63]. Mecze rozegrane w tym trybie wpływają na odrębną rangę
trybu „skrzydłowego”, reprezentującą umiejętności gracza i wpływającą, podobnie jak
w trybie „turniejowym”, na dobór przeciwników[44]. Podobnie jak w przypadku trybu
„turniejowego”, w trybie „skrzydłowym” występuje 18 rang od „srebra I” do „elity
światowej”[64]:

Srebro I (ang. Silver I)

Srebro II (ang. Silver II)
Srebro III (ang. Silver III)
Srebro IV (ang. Silver IV)
Elitarne srebro (ang. Silver Elite)
Mistrzowskie elitarne srebro (ang. Silver Elite Master)
Złoty laur I (ang. Gold Nova I)
Złoty laur II (ang. Gold Nova II)
Złoty laur III (ang. Gold Nova III)
Mistrzowski złoty laur (ang. Gold Nova Master)
Mistrzowski obrońca I (ang. Master Guardian I)
Mistrzowski obrońca II (ang. Master Guardian II)
Elitarny mistrzowski obrońca (ang. Master Guardian Elite)
Wybitny mistrzowski obrońca (ang. Distinguished Master Guardian)
Legendarny orzeł (ang. Legendary Eagle)
Mistrzowski legendarny orzeł (ang. Legendary Eagle Master)
Mistrzowska pierwsza klasa (ang. Supreme Master First Class)
Elita światowa (ang. The Global Elite)
Podobnie jak w trybie „turniejowym”, ranga przydzielana jest graczowi po wygraniu
10 rozgrywek[65]. Skuteczność gracza w każdym kolejnym meczu oraz jego końcowy
wynik decyduje o awansie lub degradacji z rangi. Nieaktywność w trybie
„skrzydłowym” powoduje wygaśnięcie (ukrycie) rangi. Aby ponownie ją wyświetlić,
należy wygrać lub zremisować jeden mecz; ranga zostaje wówczas odpowiednio
skalibrowana.

Strefa zagrożenia
W grudniu 2018 do gry dodano tryb battle royale o nazwie „strefa zagrożenia” (ang.
Danger Zone), w którym można grać samodzielnie oraz w dwu- lub trzyosobowych
drużynach[66][67]. W meczu bierze udział maksymalnie 18 osób[68]. Gracze wybierają
przed rozpoczęciem gry miejsce zrzutu ze śmigłowca oraz przedmiot startowy.
Dodatkowe wyposażenie, takie jak broń, amunicja, zastrzyki wzmacniające lub pancerz
zdobyć można przeszukując miejsca na mapie lub wykonując zadania[68]. Możliwe jest
również zamówienie przedmiotów przy użyciu tabletu, za pieniądze zebrane w czasie
eksploracji mapy. Wybrane przedmioty dostarczają drony[68].

Zwycięzcą gry jest gracz lub drużyna, która jako ostatnia utrzyma się przy życiu. W
lipcu 2019 roku do trybu „strefa zagrożenia” wprowadzono odrębny system rankingowy,
w którym wyróżnia się 15 rang (o nazwach i ikonach zupełnie odmiennych niż w
pozostałych dwóch trybach – od rangi „szczur laboratoryjny I” do rangi „wyjący
alfa”)[69]:

Szczur laboratoryjny I (ang. Lab Rat I)

Szczur laboratoryjny II (ang. Lab Rat II)
Biegnący zając I (ang. Sprinting Hare I)
Biegnący zając II (ang. Sprinting Hare II)
Dziki skaut I (ang. Wild Scout I)
Dziki skaut II (ang. Wild Scout II)
Elitarny dziki skaut (ang. Wild Scout Elite)
Lis łowca I (ang. Hunter Fox I)
Lis łowca II (ang. Hunter Fox II)
Lis łowca III (ang. Hunter Fox III)
Elitarny lis łowca (ang. Hunter Fox Elite)
Wilk szary (ang. Timber Wolf)
Wilk żaru (ang. Ember Wolf)
Wilk ognia (ang. Wildfire Wolf)
Wyjący alfa (ang. The Howling Alpha)
O awansie lub degradacji z rangi decyduje skuteczność gracza lub drużyny w meczach.
Gracze mogą wyszukiwać gry swobodnie, bez względu na posiadaną rangę[70].

Matchmaking
VAC oraz Nadzór
Oficjalny system matchmaking wykorzystuje system Valve Anti-Cheat (VAC) celem
eliminowania graczy korzystających z oszustw, tj. oprogramowania zwiększającego
przewagę nad przeciwnikami (np. widzenie przez ściany – tzw. „wallhack”,
poprawianie celności – tzw. „aimhack”). Oszukiwanie na serwerach chronionych
systemem VAC skutkuje permanentną blokadą i zablokowaniem ekwipunku (sprzedaż ani
kupno przedmiotów nie są możliwe). Blokady VAC nie podlegają dyskusji i są
nakładane w sposób automatyczny[71].

Ponadto, zgłoszeni w meczach podejrzani o oszukiwanie lub umyślne przeszkadzanie

gracze trafiają do systemu „Nadzoru” (ang. Overwatch). W systemie „Nadzoru” gracze
spełniający określone wymogi (odpowiedni staż w grze, duża ilość zwycięstw w
meczach turniejowych, odpowiednio wysoka ranga) oceniają nagrania z meczów i
decydują o zablokowaniu podejrzanego gracza[72]. W przypadku stwierdzenia
uporczywego przeszkadzania sojusznikom w rozgrywce, podejrzany może otrzymać
blokadę na okres 30 dni, a w przypadku stosowania niedozwolonych wspomagaczy
zwiększających przewagę nad przeciwnikiem – blokadę permanentną[72]. Konsekwencje
blokady permanentnej są zbliżone do konsekwencji otrzymania automatycznej blokady
VAC.

Konto Prime i Trust Factor

Początkowo gracze, którzy kupili grę na Steamie lub osiągnęli 21. stopień profilu
otrzymywali wersję konta „Prime”[73], jednak w 2021 ten system zmieniono – jedynym
sposobem uzyskania tego statusu był jego zakup[74]. Otrzymali go także gracze
posiadający grę przed przejściem na model free-to-play[75]. Wyszukiwanie meczów w
trybie „Prime” wyszukuje wyłącznie graczy z tym statusem konta[73] (wyjątek stanowi
sytuacja, gdy wyszukujemy mecz ze znajomym, który nie posiada statusu „Prime”.).
Zastosowanie tego systemu miało na celu poprawienie jakości rozgrywki przez
zmniejszenie liczby cheaterów oraz smurfów (tj. graczy o wysokim poziomie
umiejętności, którzy celowo prowadzą rozgrywkę na meczach turniejowych z
wykorzystaniem kont ze zbyt niską rangą).

W 2017 roku Valve rozpoczęło wdrażanie nowego systemu wyszukiwania gier, opartego o
tzw. „czynnik zaufania” (ang. Trust Factor)[76]. Nowy system nie wymaga posiadania
wysokiego poziomu doświadczenia i wyszukuje mecze z graczami o podobnym czynniku
zaufania. Na czynnik składa się wiele elementów związanych z doświadczeniem gracza
w CS:GO oraz w innych grach i aktywnościach na jego koncie Steam. Posiadanie
wcześniej statusu „Prime” jest dodatkowym atutem. W trybach wykorzystujących rangi
umiejętności (tj. „Turniejowy” i „Skrzydłowy”) oprócz „Prime” i czynnika zaufania
na wyszukiwanie gier wpływają rangi reprezentujące umiejętności gracza.

Serwery społeczności
Oprócz oficjalnych serwerów Valve, do dyspozycji graczy są także dedykowane serwery
społeczności, dostępne z odpowiedniej zakładki w menu gry. Serwery te mogą znacząco
różnić od oficjalnych trybów gry. Najpopularniejszym rodzajem modyfikowanych
serwerów są serwery typu „kz”, na których zadaniem graczy jest pokonywanie
przeszkód dla trenowania technik poruszania się, wymagających zaawansowanego
strafingu oraz tzw. bunny hop’u[77]. Większość serwerów społeczności chronionych
jest – podobnie jak oficjalne serwery matchmakingu – systemem Valve Anti-Cheat.

Produkcja i wydanie
[ukryj]Wymagania gry
Minimalne Zalecane
Windows[11]
System operacyjny Windows 7/Vista/XP
Procesor Intel Core 2 Duo E6600 lub AMD Phenom X3 8750
Pamięć operacyjna 2 GB
Wolne miejsce na dysku twardym 15 GB dostępnej przestrzeni
Karta graficzna z pamięcią co najmniej 256 MB, kompatybilna z DirectX 9 oraz
wsparciem Pixel Shader 3.0
Sieć dostęp do Internetu
MacOS[11]
System operacyjny MacOS X 10.11 (El Capitan) lub nowszy
Procesor Intel Core Duo Processor (2 GHz lub lepszy)
Pamięć operacyjna 2 GB
Wolne miejsce na dysku twardym 15 GB dostępnej przestrzeni
Karta graficzna ATI Radeon HD 2400 lub lepsza, NVidia 8600M lub lepsza
SteamOS + Linux[11]
System operacyjny Ubuntu 12.04
Procesor 64-bitowy dwurdzeniowy procesor Intel lub AMD o taktowaniu co najmniej
2,8 GHz
Pamięć operacyjna 4 GB
Wolne miejsce na dysku twardym 15 GB dostępnej przestrzeni
Karta graficzna nVidia GeForce 8600/9600GT, ATI/AMD Radeon HD2600/3600
(sterowniki graficzne: nVidia 310, AMD 12.11), OpenGL 2.1
Karta dźwiękowa karta dźwiękowa kompatybilna z OpenAL
Counter-Strike: Global Offensive jest sequelem do popularnej pierwszoosobowej
strzelanki, Counter-Strike: Source, wyprodukowanej przez Valve Corporation. Rozwój
CS:GO rozpoczął się wraz z przystąpieniem studia Hidden Path Entertainment do próby
opracowania portu gry Counter-Strike: Source na konsole wideo[78][79]. W trakcie
pracy nad portem, Valve dostrzegło okazję do jego przekształcenia w pełną wersję
odrębnej gry oraz rozszerzenia rozgrywki poprzedniej wersji.

Rozwój CS:GO rozpoczął się w marcu 2010, a publicznie został ogłoszony 12 sierpnia
2011[80]. Zamknięta beta rozpoczęła się 30 listopada 2011 i początkowo ograniczona
była do ok. 10 000 ludzi, którzy otrzymywali klucze dostępu podczas imprez
promujących CS:GO. Po kłopotach związanych ze stabilnością działania klienta i
serwera, betę rozszerzono do szerszego grona graczy[81]. Podczas targów E3 2012,
Valve ogłosiło datę premiery CS:GO na 21 sierpnia 2012 (z otwartą betą zaczynającą
się około miesiąca przed dniem premiery). Przed publiczną betą, Valve zaprosiło
profesjonalnych graczy Counter-Strike’a do przetestowania gry i udzielenia
opinii[82].

Istniały plany stworzenia trybu wieloosobowego między platformami Windows, OS X,

Linuxem oraz PlayStation 3, ale ostatecznie ograniczono się jedynie do
uwzględnienia wersji na komputery PC, ze względu na zróżnicowanie częstości
aktualizacji na poszczególnych platformach[83]. 21 sierpnia 2012 wydano oficjalną
wersję CS:GO na wszystkie platformy z wyjątkiem Linuksa, gdzie gra miała premierę
23 września 2012[84].

Po wydaniu
Od momentu wydania CS:GO, Valve udostępnia regularne aktualizacje do gry,
wprowadzające nowe mapy i bronie oraz poprawiające balans rozgrywki.

Wykończenia broni (skórki)

Jedną z głównych zmian po wydaniu gry była aktualizacja Arms Deal, która została
wydana 13 sierpnia 2013 i dodała do gry wykończenia broni (ang. weapon finishes),
zwane popularnie skórkami lub skinami (ang. skins)[85][86]. Pierwotnym założeniem
tych dodatków było wspieranie tzw. „majorów” – mistrzostw świata w CS:GO
sponsorowanych przez Valve[86].

Przedmioty te są dostępne przez otwieranie skrzynek w grze z zastosowaniem

odpłatnych kluczy, dostępnych przez mikrotransakcje[87]. Gracz otrzymuje losowy
przedmiot, przy czym im lepsza jakość przedmiotu, tym mniejsza szansa na jego
otrzymanie przy otwarciu skrzynki[88]. Najrzadszymi przedmiotami dostępnymi w
skrzynkach są zazwyczaj wykończenia do noży, które zmieniają nie tylko kolor
lakieru noża, lecz również jego wzór (np. na nóż motylkowy, karambit, bagnety itp.)
[78]. Z uwagi na rzadkość, ceny wirtualnych noży osiągają bardzo wysokie wartości,
rzędu dziesiątek tysięcy dolarów[89][90]. W lutym 2014 do gry dodano ozdobne
wirtualne naklejki, które można naklejać na posiadane skórki do broni[91].

Przedmioty te mogą być także pozyskiwane w inny sposób, podobnie jak w grach Team
Fortress 2, czy Dota 2 – np. są one przyznawane w sposób losowy graczom po
zakończonym meczu lub po osiągnięciu pewnego poziomu doświadczenia[92][78]. CS:GO
posiada wsparcie Warsztatu Steam, co pozwala użytkownikom zgłaszać własną twórczość
w formie niestandardowych map[93], własnych skórek do broni[94][95] oraz ozdobnych
naklejek[96]. Elementy które uzyskają największą popularność w warsztacie, dodawane
są przez wydawcę do gry do kolejnych skrzynek[97]. W zależności od rzadkości
występowania danego przedmiotu oraz w zależności od wyglądu wykończenia, ceny
wirtualnych przedmiotów różnią się, co uformowało system wirtualnej ekonomii[98].
Pozyskane przedmioty mogą być później wymieniane oraz wystawiane na sprzedaż na
rynku społeczności Steam. Część zysków ze sprzedaży kluczy, skrzynek i skórek
trafia do ich autorów z Warsztatu Steam.

Operacje
Co pewien czas do gry dodawane są tymczasowe wydarzenia, zwane „operacjami”, do
których pełny dostęp jest możliwy po wykupieniu specjalnych wirtualnych
„przepustek”. Gracze, którzy wykupili dostęp do operacji mają możliwość wykonywania
dodatkowych misji i zadań na trybach gry takich jak Wyścig Zbrojeń, czy
Deathmatch[99], a począwszy od operacji Hydra, która rozpoczęła się w maju 2017,
także na nowych, niestandardowych trybach gry stworzonych na potrzeby
operacji[100]. Kończenie tych wyzwań daje możliwość pozyskiwania dodatkowych
punktów doświadczenia w profilu gracza, zdobycie wirtualnych przedmiotów oraz
umożliwia ulepszenie poziomu wirtualnej odznaki („żetonu”) operacji na kolejne
poziomy (żeton brązowy, srebrny, złoty, od operacji Hydra także żeton diamentowy).
Mapy dostępne na trybach operacji są mapami stworzonymi przez społeczność, co
oznacza że część zysków z operacji trafia do twórców tych map[99][101]. Dotychczas
ukazały się następujące operacje:

Operacja Payback (25 kwietnia 2013 roku – 31 sierpnia 2013)[102][103]

Operacja Bravo (19 września 2013 – 5 lutego 2014)[104][105]
Operacja Phoenix (20 lutego 2014 – 11 czerwca 2014)[106]
Operacja Breakout (1 lipca 2014 – 2 października 2014)[107][108]
Operacja Vanguard (11 listopada 2014 – 31 marca 2015)[109][110]
Operacja Bloodhound (26 maja 2015 – 1 października 2015)[111]
Operacja Wildfire (17 lutego 2016 – 15 lipca 2016)[112]
Operacja Hydra (23 maja 2017 – 13/14 listopada 2017)[113][114][115]
Operacja Shattered Web (19 listopada 2019 – 31 marca 2020)[116][117]
Operacja Broken Fang (3 grudnia 2020 – 3 maja 2021)[118]
Operacja Riptide (21 września 2021 – 20 lutego 2022)[119]
Zestawy muzyczne
Aktualizacja dodana w październiku 2014 dodała do gry „zestawy muzyczne”, które
zmieniają domyślny soundtrack gry na muzykę autorstwa artystów upoważnionych przez
Valve. Jeśli gracz posiadający taki zestaw muzyczny okaże się MVP danej rundy
meczu, wówczas jego muzykę usłyszą także wszyscy pozostali gracze pod koniec tej
rundy. Pozostali gracze mogą „wypożyczać” zestawy od innych zawodników, korzystając
z opcji dostępnej w tabeli wyników. Zestawy te mogą być wymieniane oraz sprzedawane
na rynku społeczności Steam[120].

Wyszukiwanie gier Prime

W kwietniu 2016, do gry dodano funkcję wyszukiwania gier Prime (ang. Prime
matchmaking)[121]. Aby móc korzystać z tego trybu wyszukiwania gier, użytkownik
musi uzyskać odpowiednio wysoki poziom doświadczenia jego profilu, a także podać i
zweryfikować swój numer telefonu (po przejściu na model free-to-play, alternatywnie
status Prime można nabyć w sklepie Steam)[122]. Gracze, którzy spełnili te
wymagania, a więc posiadają status „konta Prime” mogą wyszukiwać mecze tylko z
graczami, którzy również zweryfikowali swój numer i posiadają ten status. System
Prime został zaprezentowany jako próba poprawienia jakości rozgrywek przez
zmniejszenie liczby tzw. „smurfów” (tj. graczy o wysokim poziomie umiejętności,
którzy celowo prowadzą rozgrywkę na meczach turniejowych na kontach ze zbyt niską
rangą)[123].

Grafitti
W październiku 2016 do gry dodano nowy rodzaj przedmiotu, graffiti, które stały się
odpowiednikiem tzw. spray’ów z poprzednich wersji serii Counter-Strike. Różnica
polega na tym, że dawniej gracze mogli dowolnie dostosowywać swoje spray’e, zaś w
CS:GO dostępne są określone wzory, które są przedmiotami o określonej wartości,
wymienialnymi i zbywalnymi na rynku społeczności analogicznie jak w przypadku
skinów do broni[34]. Miesiąc później do gry dodano wykończenia do rękawic[124].

Wyszukiwanie gier Trust Factor

W listopadzie 2017 zapowiedziano zmiany w systemie wyszukiwania gier
(matchmakingu). Do gry wprowadzono tzw. „czynnik zaufania” (ang. Trust Factor)[76].
Nowy system ma z założenia wyszukiwać mecze z graczami o podobnym czynniku, na
wartość którego wpływa nie tylko doświadczenie gracza w CS:GO, ale także liczba
jego zgłoszeń za oszukiwanie podczas gry oraz inne statystyki związane z jego
profilem Steam i rozgrywką w innych grach[76]. Wartość czynnika zaufania jest
ukryta, a Valve nie udostępni dokładnych informacji na temat elementów które
wpływają na jego wartość[125][126][127].

Panorama UI
W czerwcu 2018 do testowania offline w wersji beta udostępniono nowy interfejs
użytkownika o nazwie Panorama[128]. Aktualizacja ta została okrzyknięta przez media
jako największa zmiana od momentu wydania CS:GO. W nowym interfejsie zmianom
graficznym uległ niemalże każdy element gry, począwszy na menu głównym, na tablicy
wyników skończywszy[128]. W lipcu Panoramę udostępniono do betatestów również na
serwerach online[129]. Po zakończeniu testów i optymalizacji, w sierpniu 2018
Panorama stała się domyślnym interfejsem gry. Przez pewien czas gracze mieli
możliwość dzięki odpowiedniej komendzie korzystać ze starego interfejsu, tzw.
Scaleform[130], obecnie powrót do starego interfejsu nie jest już możliwy.

Tryb battle royale, przejście na model F2P

W sierpniu 2018 do testowania na serwerach deathmatch oraz na trybie uproszczonym
dodano pistolet maszynowy, MP5-SD, który pojawił się we wcześniejszych edycjach gry
Counter-Strike[131]. Broń ta może być wykorzystywana zamiast pistoletu maszynowego
MP7[131]. 7 grudnia 2018 do gry dodano tryb battle royale o nazwie Danger Zone
(pol. Strefa zagrożenia), w którym można grać samodzielnie oraz w dwu- lub
trzyosobowych drużynach[66][67].

Ponadto gra od tej aktualizacji przeszła na model free to play[66]. Osoby, które do
6 grudnia 2018 zakupiły grę za nieco ponad 50 zł otrzymały odznakę lojalności oraz
status Prime[132]. Od teraz status Prime można nie tylko zdobyć uzyskując 21 poziom
konta, ale także kupując go w sklepie Steam (za podobną cenę, za jaką grę
sprzedawano wcześniej).

Mając status Prime gracz nie tylko ma mniejszą szansę na grę ze smurfami oraz
osobami używającymi cheatów, ale również ma szansę otrzymania pamiątkowych
przedmiotów oraz możliwość uzyskiwania dropów przedmiotów i skrzyń po meczach
(dostępnych od teraz tylko dla graczy ze statusem Prime)[133][28]. Po przejściu na
model F2P CS:GO odnotowało duży przyrost liczby graczy[134].

22 lipca 2019 roku tryb battle royale rozbudowano o system rankingowy, niezależny
od rang w trybie „Turniejowy” i „Skrzydłowy”[69]. O awansie lub degradacji z rangi
decyduje skuteczność gracza lub drużyny w meczach. W trybie „Strefa zagrożenia”
wyróżnia się 15 rang (o nazwach i ikonach zupełnie odmiennych niż w pozostałych
dwóch trybach – od rangi „Szczur laboratoryjny I” do rangi „Wyjący alfa”)[69]. Z
czasem w ramach aktualizacji do trybu battle royale dodano także dodatkowe mapy.

Operacja Shattered Web – battle pass, skórki postaci

W listopadzie 2019 roku po ponad dwuletniej przerwie, do CS:GO wydano kolejną
operację pod nazwą Shattered Web. Nowa operacja różni się zdecydowanie od
poprzednio wydanych i do złudzenia przypomina rozwiązania typu „battle pass” (w
wolnym tłumaczeniu: „przepustka bitewna”) stosowane w grach takich jak Fortnite lub
PlayerUnknown’s Battlegrounds. Kolejne misje są odblokowywane cotygodniowo[135].

Wraz z aktualizacją do gry wprowadzono skórki zmieniające wygląd domyślnych postaci

terrorystów i antyterrorystów (tzw. „agenci”)[135]. Z uwagi na zróżnicowane wzory i
kolory, uwydatniające lub zmniejszające widoczność graczy na mapach, aktualizacja
spotkała się z bardzo negatywną reakcją profesjonalnych graczy oraz lig e-
sportowych. Stosowania skinów do postaci szybko zakazały m.in. ligi Faceit, ESL
oraz ESEA[136].

Promocja

Myszka SteelSeries Rival 300 Fade, element promocji Counter-Strike: Global

Offensive. Obudowę myszki pomalowano w kolor przypominający jedną ze skórek broni w
świecie gry
Od premiery gry, CS:GO wpłynęło na pojawienie się różnych akcesoriów promocyjnych.
Dostępny jest oficjalny sklep, oferujący przedmioty kolekcjonerskie, w tym
rzeczywistą wersję elektronicznego medalu „Odznaka pięcioletniego weterana”[137].
Firmy takie jak SteelSeries nawiązały współpracę z Valve celem promowania
prawdziwych akcesoriów komputerowych, w tym zestawów słuchawkowych, myszek oraz
podkładek[138].

Hazard
W sierpniu 2013 roku, w wyniku aktualizacji „Arms Deal”, do gry dodano wirtualne
skrzynki zawierające wykończenia do broni w grze (tzw. „skórki”, „skiny”, ang.
skins)[85][86]. Początkowym założeniem aktualizacji było wspieranie turniejów e-
sportowych sponsorowanych przez wydawcę („majorów”)[86]. Przedmioty te stworzyły
wirtualny system ekonomiczny, wynikający między innymi z rzadkości występowania
przedmiotów w wirtualnych kontenerach oraz ich atrakcyjności wizualnej.

Reperkusją wprowadzenia obiegu takich przedmiotów było powstanie ogromnej liczby

stron nimi handlujących, które wykorzystują API Steamworks. Część z tych stron
zaczęła oferować także funkcje hazardowe, takie jak wirtualna ruletka, czy też
obstawianie meczów profesjonalnych graczy CS:GO, gdzie walutą są elektroniczne
przedmioty z gry lub kredyty pozyskane na skutek ich zdeponowania. W czerwcu i
lipcu 2016 roku złożono dwa oficjalne pozwy przeciwko takim witrynom hazardowym
oraz firmie Valve, stwierdzając, że propagują one hazard wśród nieletnich. Valve z
kolei zaczęło podejmować kroki, celem uniemożliwienia tym stronom korzystania ze
Steamworks w celach hazardowych, na skutek czego kilka z nich przestało
działać[87]. 29 marca 2018 roku, Valve ograniczyło ten proceder, wprowadzając
siedmiodniową blokadę na wymieniane przedmioty (tzn. po ich otrzymaniu, nie można
ich było przekazać dalej przez kolejne 7 dni)[139]. Sprawiło to, że w magazynach
wielu stron typu hazardowego zabrakło przedmiotów, ale uderzyło również w strony i
osoby fizyczne, które w sposób legalny zarabiają na handlowaniu skórkami[140].
Valve stwierdziło, że wprowadzona restrykcja ma na celu uniemożliwienie oszukiwania
w wymianach poprzez platformę Steam[141].

Istnieją jednak również zarzuty, według których zastosowany w CS:GO mechanizm

płatnego odblokowywania skrzynek zawierających losowy przedmiot (bardzo często o
dużo niższej wartości niż cena wirtualnego klucza otwierającego skrzynkę) stanowi
już hazard sam w sobie. Zdaniem polskiego Ministerstwa Finansów, płatne skrzynki
pojawiające się w grach komputerowych nie wypełniają przesłanek żadnej z gier
hazardowych wskazanych w Ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach
hazardowych[142]. Ograniczenia w legalności loot boxów we Francji Valve obeszło
wprowadzając specjalny przedmiot (nazywany „rentgenem” lub „skanerem”),
umożliwiający wcześniejsze sprawdzenie zawartości danej skrzynki. Jednak aby móc
użyć skanera ponownie na kolejnej skrzyni, należy zatwierdzić przedmiot ze skrzyni
skanowanej poprzednio (co w praktyce nie zmienia mechanizmu otwierania boxów)[143].

Zawodowa rywalizacja
Sprzątanie Wikipedii
Tę sekcję należy dopracować:
Wydzielić osobny artykuł z listą turniejów na wzór wersji angielskiej(ang.).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w
dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej
sekcji.
Zobacz też kategorię: Turnieje w Counter-Strike: Global Offensive.
Turnieje rangi „major”
w Counter-Strike: Global Offensive
Ilustracja
Turniej ESL One Katowice 2015
Dyscyplina
Counter-Strike:
Global Offensive

Data założenia
28–30 listopada 2013

Partner TV
Twitch, Steam.tv, YouTube

Sponsor tytularny
Valve Corporation

Rozgrywki
Liczba drużyn
16 (2013–2017)
24 (od 2018)

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca
Szwecja Fnatic
(2013)

Obecny zwycięzca
Unia Europejska FaZe Clan
(2021)

Najwięcej zwycięstw
Dania Astralis
(4 zwycięstwa)

Zawodowa rywalizacja w Counter-Strike: Global Offensive składa się na rozmaite

turnieje organizowane przez organizacje trzecie oraz oficjalne mistrzostwa świata
sponsorowane przez wydawcę, Valve, nazywane „majorami”. Majory mają większą pulę
wygranych, początkowo wynoszącą 250 000 USD[144], a od turnieju MLG Columbus 2016 –
1 mln USD[145][146].

Główną platformą, na której odbywają się transmisje z turniejów jest Twitch, jednak
wraz z rozwojem popularności gry oraz jej sceny e-sportowej, różne firmy
zainteresowały się także transmisją telewizyjną zawodowych rozgrywek w CS:GO.
Transmisje z zawodów transmitowane były m.in. w amerykańskiej telewizji TBS[147].
Rozgrywki podczas majora w Atlancie w 2017 roku były transmitowane również wraz z
komentarzem m.in. w polskiej stacji telewizyjnej Polsat Sport News[148].

W 2014 roku podczas turnieju „CEVO Professional Season 5” miał miejsce głośny
skandal związany z ustawieniem meczu, w którym drużyna iBUYPOWER celowo przegrała
spotkanie z drużyną NetcodeGuides, aby zyskać na postawionych zakładach
bukmacherskich[149]. Drużyna została zablokowana później przez Valve i do dziś nie
ma prawa uczestniczyć w oficjalnych turniejach rangi „major”. W 2017 roku została
dopuszczona do turniejów nieoficjalnych, organizowanych przez ESL.

Lista turniejów rangi „major”

https://pl.wikipedia.org/wiki/Counter-Strike:_Global_Offensive