You are on page 1of 4

Ang populasyon ng Pilipinas ay nasa humigit-kumulang 102 milyon at 27 milyon sa

bilang na ito ay nakatira sa ibaba ng linya ng kahirapan. Bukod dito, 13.5 milyon sa
mga mahihirap sa ekonomiya ang hindi makakain ng tatlong beses sa isang araw,
kung saan 2.7 milyong pamilya ang nakakaranas ng hindi sinasadyang pagkagutom
kahit isang beses sa nakalipas na tatlong buwan.

Sa kabila ng hamon na ito sa gutom at seguridad sa pagkain, tinatayang umabot sa


308,000 toneladang bigas ang naaaksaya ng mga Pilipino bawat taon. Sa Metro
Manila, 2,175 tonelada ng pagkain ang napupunta sa mga basurahan araw-araw.

Maliwanag, may agwat sa pagitan ng dami ng pagkain na naibibigay at nagagawa


natin, at ang pangangailangan na dapat matugunan ng suplay na ito. Malaking bahagi
ng problemang ito ay nakasalalay sa tradisyonal na pagkonsumo at proseso ng
produksyon na naitatag na sa ating ekonomiya.

Ang industriya ng serbisyo sa pagkain ay may malaking bahagi sa lokal na


pagkonsumo at produksyon dahil ang kainan sa labas ay mabilis na nagiging bahagi
ng pang-araw-araw na ugali ng Pilipino. Sa katunayan, ang paggastos sa mga
restaurant at hotel ay ang ika-2 pinakamataas sa mga tuntunin ng paglaki ng paggasta
sa pagkonsumo, na nagpapahiwatig ng lumalagong kultura ng pagkonsumo sa labas
ng bahay. Dahil sa paglago ng ekonomiya at pagtaas ng kita, mas handang gumastos
ang mga Pilipino sa mas mataas na halaga ng mga kalakal at serbisyo, tulad ng mas
mahusay na kalidad ng mga pagkain, mga serbisyo sa paghahatid ng pagkain na
ready-to-eat, at mga bagong uso sa restaurant.

Ang mga hamon at pagkakataong ito ang nagbunsod sa WWF-Philippines na itaguyod


ang mga konsepto ng napapanatiling pagkonsumo at produksyon bilang pangunahing
mga driver ng pagkamit ng balanse sa pagitan ng socio-economic na paglago ng bansa
gayundin ang proteksyon ng ating likas na yaman at seguridad sa pagkain. Sa
pamamagitan ng pagsasama-sama ng napapanatiling pagkonsumo at mga prinsipyo ng
produksyon sa ating pambansa at lokal na mga patakaran, gayundin sa mga kasanayan
sa negosyo at pag-uugali ng mga consumer top-of-mind, posibleng puksain ang
kagutuman, higit pang pasiglahin ang paglago ng ekonomiya, at protektahan ang mga
mapagkukunan na nagsisiguro ng seguridad sa pagkain sa ang bansa.
Sa proyektong The Sustainable Diner, inaasahan ng WWF-Philippines na mabawasan
ang pag-aaksaya ng pagkain at mag-ambag sa pagpapabuti ng pagpapatupad ng
napapanatiling pagkonsumo at mga proseso ng produksyon sa sektor ng foodservice.
Ang proyekto ng Sustainable Diner ay naglalayon na hikayatin ang gobyerno, mga
negosyo sa serbisyo ng pagkain, at mga mamimili sa pagtataguyod ng mga
sustainable dining practices at sa paggawa ng industriya ng food service ng Pilipinas
na mas environment friendly.

Pinoprotektahan ng responsableng pagkonsumo at produksyon ang mga bagay na


ating nakukuha mula sa ating kalupaan at mga komunidad at pinapabuti ang kalidad
ng buhay para sa isang indibidwal na mamimili at para sa lipunan sa kabuuan. Ito ay
tumatalakay sa katarungang panlipunan, karapatang pantao, kahirapan, pandaigdigang
kalakalan, at mabubuhay na ecosystem.

Pag-unlad ng ekonomiya at panlipunan noong nakaraang siglo ay sinamahan ng


pagkasira ng kapaligiran na nanganganib ang mismong mga sistema kung saan ating
pag-unlad sa hinaharapat nakasalalay ang kaligtasan ng buhay. Nag-aalok ang
COVID-19 ng pagkakataon na bumuo ng mga plano sa pagbawi na mababaligtad
kasalukuyang uso at pagbabago ating pagkonsumo at mga pattern ng produksyon na
mas napapanatiling kurso Isang matagumpay na paglipat ay mangangahulugan ng
mga pagpapabuti sa kahusayan ng mapagkukunan, pagsasaalang-alang ng buong
ikot ng buhay ng mga gawaing pang-ekonomiya, at aktibong pakikipag-ugnayan
sa mga multilateral na kasunduan sa kapaligiran.

Ang nais nating sabihin ay dapat nating gamitin nang matalino ang pagkonsumo at
produksyon upang makatulong sa ating kapaligiran dahil kung hindi tayo kikilos na
ginagawa ang ating bahagi ay malalagay sa malaking gulo ang kapaligiran at
masasamang mangyayari tulad ng polusyon kaya kailangan nating kumilos sa lalong
madaling panahon upang maiwasang mangyari ang alinman sa mga ito dahil mataas
ang porsyento ng mga tao sa pilipinas na iresponsableng gumagawa ng pagkonsumo
at produksyon tulad ng paggamit ng maraming kuryente, pagtatapon ng basura sa mga
hindi tamang lugar, pag-aaksaya ng kanilang pinagkukunan, a marami sa mga ito na
sumisira sa kapaligiran.
MANILA, Philippines — The number of Filipinos who said they experienced hunger
during the second quarter of 2022 compared to the previous quarter dropped slightly, 
according to a recent Social Weather Stations (SWS) survey.

In a non-commissioned survey conducted by the SWS from June 26 to 29, 2022, 11.6
percent of Filipino families, or an estimated 2.9 million families experienced hunger at
least once in the past three months.

 “The June 2022 Hunger rate is 0.6 points below the 12.2% (estimated 3.1 million
families) in April 2022, and 0.2 points below the 11.8% (estimated 3.0 million families)
in December 2021,” said the SWS.

 “However, it is 1.6 points above the 10% (estimated 2.5 million families) in September
2021. It is also still 2.3 points above the pre-pandemic annual average of 9.3% in
2019,” it added.

Up in Metro Manila, Visayas; down in Balance Luzon, Mindanao

The SWS said that the 0.6 percent drop in overall hunger between the first and second
quarter of the year was due to the declines in Metro Manila and Visayas.

“Compared to April 2022, the incidence of hunger fell by 3.9 points in Metro Manila,
from 18.6% (est. 636,000 families) in April 2022 to 14.7% (est. 501,000 families) in
June 2022,” the SWS survey stated.

“It fell by 2.1 points in the Visayas, from 7.8% (est. 373,000 families) in April 2022 to
5.7% (est. 272,000 families) in June 2022,” it added.

A 0.9 increase%, on the other hand, was recorded in Mindanao, from 13.1 percent
(estimated 761,000 families) in April 2022 to 14 percent  (estimated 816,000 families)
in June 2022.

 Balance Luzon, meanwhile, rose by 0.2 percent from 11.7 percent (estimated 1.3
million families) in April 2022 to 11.9 percent (estimated 1.4 million families) in June
2022.
More ‘moderate hunger’ vs ‘severe hunger’

 The SWS also reported that 9.4 percent or around 2.4 million families experienced
“moderate hunger,” while 2.1 percent or 546,000 families experienced “severe hunger.

 As explained by SWS, moderate hunger refers to those who experienced hunger “Only
Once” or “A Few Times” in the last three months, while severe hunger refers to those
who experienced it “Often” or “Always” in the last three months.

SWS said the non-commissioned survey covered 1,500 adults, using face-to-face
interviews, with sampling error margins of ±2.5 percent for national percentages and
±5.7 percent each for Metro Manila, the Visayas, and Mindanao and ±4.0 percent in
Balance Luzon

Batay sa ulat ng Social Weather Stations (SWS), mula sa dating 3.1 milyon
noong 1st quarter ng 2022 ay naging 2.9 milyong Pinoy na lang ang
nakakaranas ng involuntary hunger o hindi nakakakain ng kahit isang beses
sa isang araw, sa nakalipas na buwan.

Ang hunger rate noong Hunyo 2022 ay nasa 0.6 puntos na mababa sa 12.2%
o nasa 3.1 milyong pamilya noong Abril 2022, at 0.2 puntos na mas mababa
sa 11.8% o 3.0 milyon, noong Disyembre 2021.

Pinakamaraming nakaranas ng gutom sa mga pamilya mula sa National


Capital Region (NCR) na nasa 14.7%.

You might also like