Machine Translated by Google

ดูการสนทนา สถิติ และโปรไฟล์ผแ

ู้ต่งส หรับสิ่งพิมพ์นี้
ได้ที่: https://www.researchgate.net/publication/326952782

ประสิทธิภาพของการบ บัดด้วยโฟโตไดนามิกแบบเสริมในการรักษาโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก
ทั่วไป: การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มที่มก
ีลุ่มควบคุม: การบ บัดด้วยโฟโตไดนามิกใน
ความรุนแรงต่อ...

Article in Lasers in Surgery and Medicine · สิงหาคม 2018

ดอย: 10.1002/lsm.23010

การอ้างอิง อ่าน

17 133

ผูเ้
ขียน 5 คน ได้แก่ :

Suleyman Emre Meseli Ulku Noyan

มหาวิทยาลัยอิสตันบูล Aydin กลุ่มโรงพยาบาล Acibadem

20 สิ่งพิมพ์ 64 การอ้างอิง 30 สิ่งพิมพ์ 664 การอ้างอิง

ดูโปรไฟล์ ดูโปรไฟล์

บาฮาร์ เอเรน คุรุ เลย์ลา คุรุ

มหาวิทยาลัยเยดิเตเป มหาวิทยาลัยมาร์มารา

78 สิ่งพิมพ์ 1,633 การอ้างอิง 57 สิ่งพิมพ์ 699 การอ้างอิง

ดูโปรไฟล์ ดูโปรไฟล์

ผูเ้
ขียนบางส่วนของเอกสารนี้
ก ลังท งานในโครงการที่เกี่ยวข้องเหล่านี้:

การประเมินผลการงอกใหม่ของเมทริกซ์ออกฤทธิ์ทางชีวภาพรวมถึงเส้นใยกรดไฮยาลูโรนิกต่อข้อบกพร่องของกระดูกน่องของหนู ดูโครงการ

เนื้อหาทั้งหมดที่ติดตามหน้านี้
ถูกอัปโหลดโดย Suleyman Emre Meseli เมื่อวันที่ 20 มกราคม 2021

ผูใ้
ช้
ร้องขอการปรับปรุงไฟล์ที่ดาวน์โหลด
Machine Translated by Google

เลเซอร์ในศัลยศาสตร์และการแพทย์ 51:167–175 (2019)

ประสิทธิภาพของการบ บัดด้วยโฟโตไดนามิกแบบเสริมใน
การรักษาโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุกทั่วไป: A
การทดลองทางคลินิกแบบควบคุมแบบสุ่ม

Tugce Borekci,1 Suleyman Emre Meseli ,2! Ulku Noyan,3 Bahar Eren Kuru,4 และ Leyla Kuru5
1
ทันตแพทย์เฉพาะทาง อิสตันบูล ตุรกี
2
คณะทันตแพทยศาสตร์ ภาควิชาปริทันตวิทยา Istanbul Aydin University อิสตันบูล ประเทศตุรกี
3
แผนกสุขภาพช่องปากและทันตกรรม โรงพยาบาล Acıbadem เมืองอิสตันบูล ประเทศตุรกี
4
คณะทันตแพทยศาสตร์ ภาควิชาปริทันตวิทยา Yeditepe University, Istanbul, Turkey
5
คณะทันตแพทยศาสตร์ ภาควิชาปริทันตวิทยา Marmara University, Istanbul, Turkey

วัตถุประสงค์: โรคปริทันต์อักเสบเชิงรุกทั่วไป (GAgP) เป็นโรคปริทันต์
ประเภทหนึ่งที่มลี ักษณะเฉพาะ โดยจะสูญเสียสิ่งที่แนบมาอย่างรวดเร็วและ
กระดูกถุงน้เกิดขึ้นในบุคคลอายุ น้อย การบ บัดด้วยโฟโตไดนามิก
(PDT) ถูกนมาใช้ ในปริทันต์วิทยาเพื่อเป็นแนวทางเสริมในการรักษาปริทันต์ที่
ไม่ผ่าตัด (NPT) ในผูป ้่วยโรคปริทันต์อักเสบ ในการทดลองนี้ จุดมุ่งหมาย
คือเพื่อประเมินผลทางคลินิกและทางจุลชีววิทยาของสารเสริม PDT ต่อ
NPT ในผูป ้่วย GAgP
วิธี
การ: ในการศึกษาทางคลินิกแบบควบคุมในอนาคตนี้ มี ผปู้่วย 24 ราย
ที่มสี ุขภาพดี อย่างเป็นระบบและไม่สูบบุหรี่ด้วย GAgP สุ่มตัวอย่าง
กลุ่มทดลองในกลุ่มควบคุม (n ¼ 12) ที่บ บัดด้วย NPT เท่านั้น
หรือกลุ่มทดสอบ (n ¼ 12) ที่บ บัดด้วย NPT และ PDT ดัชนี คราบพลัค
ดัชนี
เลือดออกตามร่องฟัน (SBI) ความลึกของการวัด (PD) ระดับความผูกพัน
ที่สัมพันธ์กัน ภาวะเหงือกร่น และการเคลื่อนไหวของฟันถูกบันทึกที่การ
ตรวจวัดพื้นฐานและในวันที่ 63
เก็บตัวอย่างจุลชีววิทยาจากต แหน่งที่มี PD # 5 มม. ทั้งสองช่วง
เวลาและประเมินส หรับ Aggregatibacter actinomycetemcomitans,
Porphyro monas gingivalis, Prevotella intermedia, Tannerella
forsythia และ Treponema denticola ผ่าน micro-IDent1
คส คัญ: โรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก; คราบฟัน ปริทันต์ debridement; เคมี
บ บัดด้วยแสง
การแนะน
โรคปริทันต์อักเสบท ให้
เกิดการอักเสบบนเนื้อเยื่อที่รองรับฟัน ซึ่งอาจ
นไปสูก
่ ารสูญเสียฟันในที่สุด [1] โรคปริทันต์อักเสบเชิงรุกทั่วไป (GAgP)
เป็นโรคปริทันต์ประเภทหนึ่งที่มลี ักษณะเฉพาะโดยมีความผูกพันเป็นตอนๆ
และการสูญเสียกระดูก และการมี อยูข่ องการตอบสนองของแอนติบอดีในซี
รัมที่
อ่อนแอต่อสารติดเชื้อ [2]
การสูญเสียเนื้อเยื่อที่ลุกลามอาจเกิดขึ้นได้ โดยตรงเนื่องจาก
ปัจจัยความรุนแรงของสารก่อโรคปริทันต์ที่มอียูใ่ นไบโอฟิล์มของแบคทีเรีย
เช่นเดียวกับการกระตุ้ นการตอบสนองการอักเสบในเนื้อเยื่อปริทันต์
[3,4] พืช subgin gival ที่ซับซ้อนในโรค GAgP ประกอบด้วย
Porphyromonas gingivalis, Tannerella forsythia, Cam
pylobacter rectus, Fusobacterium nucleatum, Treponema denticola
และ Aggregatibacter actinomycetemcomitans ที่ลดลง [5–8]

ทดสอบ. การรักษาปริทันต์แบบไม่ผ่าตัด (NPT) มุ่งเน้นไปที่การกจัดไบโอฟิล์มจาก

ผลลัพธ์: พารามิเตอร์ทางคลินิกและจุลินทรีย์ลดลงอย่างมีนัยส คัญในทั้ง
สองกลุ่มหลังการรักษา (P < 0.01) การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มต่างๆ
แสดงให้เห็นว่าคะแนน SBI แบบเต็มปากของกลุ่มทดสอบเท่านั้นที่ต่กว่า
กลุ่มควบคุมในวันที่ 63 อย่างมี นัยส คัญ (P < 0.05) แม้ว่าการลดลง
ของโรคปริทันต์ของกลุ่มทดสอบจะมากกว่ากลุ่มควบคุม แต่กไ็ ม่มค
ีวาม
แตกต่างอย่างมีนัยส คัญระหว่างกลุ่ม (P > 0.05)
แบคทีเรียและผลพลอยได้ ของแบคทีเรีย และมุ่งแก้ ปัญหาการอักเสบ
ของปริทันต์ การจ กัดการลุกลามของโรค และการสร้างสุขภาพปริทันต์
ขึ้นใหม่ [9] เป็นขั้นตอนแรกและแนวทางมาตรฐานทองคส หรับการ
รักษาโรคปริทันต์ทุกรูปแบบ NPT ประกอบด้วยคแนะนด้านสุขอนามัยช่อง
ปากและการแยกส่วนทางกลของฟันและพื้นผิวรากฟันด้วยวิธี การขูดหินปูนและ
รากฟัน [9–11]

บทสรุป: ภายในขอบเขตของการศึกษานี้ สามารถสรุปได้ ว่าในการรักษา

GAgP การใช้ PDT เป็นส่วนเสริมของ NPT ไม่ก่อให้ เกิดผลดี
ใดๆ ต่อพารามิเตอร์ การเปิดเผยความขัดแย้งทางผลประโยชน์: ผูเ้ขียนทุกคนได้ กรอกและส่งแบบฟอร์ม
ICMJE ส หรับการเปิดเผยความขัดแย้งทางผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นและไม่มใี คร
ทางคลินิกและจุลชีววิทยาที่ได้ รับการตรวจสอบ ยกเว้น SBI อย่างไร รายงาน
ก็ตาม ความแตกต่างที่มน ีัยส คัญทางสถิตส ิ หรับคะแนน SBI แสดงให้ ติดต่อกับ: Suleyman Emre Meseli, PhD, DDS, คณะทันตแพทยศาสตร์, ภาควิชาปริ
ทันต์วิทยา, Istanbul Aydin University, อิสตันบูล, ตุรกี.
เห็นว่า PDT อาจมี ผลเพิ่มเติมต่อการลดการตกเลือดของเหงือก ศัลยกรรม
เลเซอร์. เมดิ. 51:167–175, 2019. © 2018 Wiley Periodicals, Inc. อีเมล: suleymanmeseli@aydin.edu.tr
ยอมรับ 21 กรกฎาคม 2018 เผยแพร่ออนไลน์
10 สิงหาคม 2018 ใน Wiley Online Library (wileyonlinelibrary.com)

ดอย 10.1002/lsm.23010

! 2018 Wiley Periodicals, Inc.

Machine Translated by Google

168 BOREKCI ET AL.

กระเป าปริทันต์ลึกทหน้าที่เหมือนแหล่งกักเก็บเชื้อโรคใน ตามหลักการที่ระบุ

ไว้
ในปฏิญญาเฮลซิงกิว่าด้วยการทดลองเกี่ยวกับมนุษย์
เนื้อเยื่อปริทันต์ ซึ่งนไปสูก
่ ารท ลายเนื้อเยื่อเพิ่มเติม [12] ผลลัพธ์
ทางคลินิกที่ดขี
ึ้นได้แสดงให้เห็นในการศึกษาจ นวนหนึ่งซึ่งปริมาณของสาร การทดลองทางคลินิกนี้
ลงทะเบียนที่ ClinicalTrials.gov ด้วย
ก่อโรคปริทันต์ตกว่
่ าระดับที่ตรวจพบได้
หลังการรักษา [13–15] หมายเลข NCT03412331

ประสิทธิภาพของการใช้
เสริมของยาต้านจุลชีพในระบบ/ท้องถิ่นกับ NPT ศึกษาประชากร
ได้
รับการเสนอและตรวจสอบในการศึกษาจ นวนมาก [16–19] เมื่อพิจารณาถึง อาสาสมัครที่มี GAgP ที่เลือกมาจากประชากรที่อ้างถึงคลินิกปริ
ผลกระทบบางอย่าง [19] เช่น superinfections, ความอ่อนแอของการปฏิบัติ ทันต์วิทยาของมหาวิทยาลัย Marmara ได้
รับเชิญให้
เข้าร่วมในการศึกษานี้
ตามข้อก หนดของผูป ้่วย, สายพันธุ์แบคทีเรียที่ดื้อยา, ความ
คุ้มค่าและปัญหาด้านสาธารณสุขโดยรวมในการใช้ ยาต้านจุลชีพใน เกณฑ์การคัดเลือกส หรับ GAgP [2] มี ดังนี้: (i) อายุ & 35 ปี,
ระยะยาว กลยุทธ์การรักษาแบบใหม่ยังอยูร่ ะหว่างการตรวจสอบในบริบทนี้ (ii) #20 ฟัน, (iii) #8 ซี่ ซึ่ง 3 ซี่นั้นไม่ใช่ฟันกรามซี่แรกหรือฟัน
ซี่ที่มค ีวามลึกของฟัน ( PD) # 5 มม. และระดับการแนบทางคลินิก # 3 มม.
(iv) การวินิจฉัยทางคลินิกได้ รับการยืนยันโดยการมี อยูข่ องการสูญเสียมวล
การบ บัดด้วยโฟโตไดนามิก (PDT) กลายเป็นวิธี การรักษาแบบใหม่ที่ กระดูกระหว่างส่วนในการตรวจด้วยรังสี เอกซ์ ผูเ้
ข้าร่วมยังต้องนเสนอเกณฑ์
ไม่รุกรานโดยมี ผลต้านจุลชีพต่อโรคปริทันต์ที่รายงานในการศึกษาทาง ต่อไปนี้: (v) สุขภาพแข็งแรง (vi) ไม่สูบบุหรี่ (vii) ไม่ได้
คลินิก [20,21] กลไกพื้นฐานของ PDT ขึ้นอยูก ่ ับความเสียหายจาก รับการรักษาปริทันต์ใด ๆ ภายใน 6 เดือนที่ผ่านมา (viii) ไม่ใช้ ยาปฏิชีวนะ
ปฏิกิริยาออกซิเดชันของเชื้อโรคด้วยออกซิเจนเดี่ยวและอนุมูลอิสระ ยาต้านการอักเสบหรือยาอื่น ๆ ภายใน 6 เดือนที่ผ่านมา และ (ix)
ที่ผลิตโดยสารกระตุ้นแสงด้วยแสง [22] ฟี โนไทอาซีน (โทลูอิดน ีบลู O ยินยอมให้เข้าร่วมในการศึกษาวิจัย ส หรับการศึกษานี้ มี การตรวจสอบ 102
และเมทิลน ีบลู) พอร์ไฟริน และพทาโลไซนานี
นเป็นหนึ่งในสารไวแสงที่ใช้ บ่อยในยา หัวข้อ GAgP ในจ นวนนี้ มี ผป
ู้่วย 47 รายที่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือก แต่
ต้านจุลชีพ PDT [21] Toluidine blue O เป็นสารไวแสงที่ใช้ กันอย่าง มี เพียง 24 คนเท่านั้นที่อาสาเข้าร่วมในการศึกษานี้ เกณฑ์ส หรับการ
แพร่หลายในการรักษาโรคปริทันต์และ peri-implant เนื่องจากมี การแสดงฤทธิ์ ยกเว้นจากการศึกษามี ดังนี้: (i) โรคทางระบบใดๆ (เช่น เบาหวาน การติด
ฆ่าเชื้อแบคทีเรียในแบคทีเรีย Gram (þ) และ Gram (%), A. เชื้อเอชไอวี) ที่อาจส่งผลต่อการพยากรณ์โรคปริทันต์และผลลัพธ์ของการ
actinomycemtemcomitans, P. gingivalis และ F. nucle อะตอม [23– รักษา; (ii) เงื่อนไขทางการแพทย์ใด ๆ ที่จ เป็นต้องมี การป้องกัน
25]. เพื่อเปิดใช้งานตัวกระตุ้นแสงที่อธิบายข้างต้น จ เป็นต้อง ด้วยยาปฏิชีวนะก่อนการรักษา; (iii) สูบบุหรี่; (iv) การตั้ง
ใช้แหล่งก เนิดแสงที่แตกต่างกันจ นวนหนึ่ง เช่น เลเซอร์และไดโอดเปล่งแสง ครรภ์และให้นมบุตร; (v) การกลืนกินยาปฏิชีวนะ ยาแก้ อักเสบ หรือยา
(LED) [26–28] เมื่อเร็ว ๆ นี้ แหล่งก เนิด LED เป็นที่ต้องการ อื่นใดในระหว่างระยะเวลาการศึกษา (vi) ข้อจ กัดทางกายภาพหรือข้อจ
ส่วนใหญ่เนื่องจากราคาที่เหมาะสมและความสะดวกในการพกพา กัดใดๆ ที่อาจขัดขวางขั้นตอนสุขอนามัยในช่องปากตามปกติ เป็นลายลักษณ์
อักษรด้วยความยินยอมที่ได้ รับการลงนามโดยผูเ้ ข้าร่วมทั้งหมด

PDT มี
ผลร้ายแรงต่อโรคปริทันต์ดังที่แสดงในการศึกษาทดลองและทางคลินิก
ในมนุษย์จ นวนหนึ่ง [29–35] ฉินและคณะ [31] แสดงให้ เห็นว่า
แบคทีเรียทั้งหมดและอาการทางคลินิกของการอักเสบของปริทันต์สามารถ
ลดลงได้
ด้วยการกระตุ้นด้วยแสงโทลูอิดน ี
สีน้ เงิน O-mediated ในหนู
แรท
การค นวณขนาดตัวอย่าง

ในการทดลองทางคลินิก ผูป
้่วยที่เป็น GAgP ได้
รับการรักษาด้วย PDT ขนาดกลุ่มตัวอย่างค นวณจากการศึกษาที่ออกแบบในลักษณะเดียวกัน
เพียงอย่างเดียวหรือการใช้ debridement ทางกลไกเพียงอย่างเดียว [40] สมมติว่าค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานทั่วไปส หรับ PD คือ 0.97 มม.
เพื่อประเมินแบคทีเรียใต้ เหงือก 40 ตัว และผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่าง 10 คนต่อกลุ่มจะให้
พลัง 90% ในการตรวจจับความแตกต่างที่แท้
แบคทีเรียชนิดต่างๆ ได้ รับผลกระทบจากวิธี
การรักษาแต่ละวิธี [36] ดังนั้น จริงที่ 1.35 มม. ระหว่างกลุ่ม ผูป
้่วยสิบสองรายถูกรวมเข้ากับกลุ่มที่
นักวิจัยจึงแนะนว่าการรักษาทั้งสองวิธี
ร่วมกันจะให้
ผลลัพธ์ที่ดกีว่าส หรับ NPT พิจารณาถึงการถอนออกที่เป็นไปได้
ของโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก ดังนั้นการใช้ PDT ในการรักษาโรคปริทันต์ยังคง
เป็นประเด็นที่น่าสนใจ [35,37–39]
กลุ่มศึกษา การสุ่มตัวอย่าง และทางคลินิก
มาตรการ

ดังนั้น จุดประสงค์ของการทดลองทางคลินิกที่มก ีลุ่มควบคุมแบบ การตรวจทางคลินิกทั้งหมดด เนินการโดยผูต ้รวจเดี่ยว (TB) ที่ไม่

สุ่มนี้ คือเพื่อประเมินและเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงของ ตาบอด ในการประเมินความน่าเชื่อถือของผูต้รวจสอบภายใน เซสชั่ นการสอบ
พารามิเตอร์ทางคลินิกของปริทันต์และจุลชีพในผูเ้ข้ารับการทดลองที่มี เทียบได้ด เนินการโดยใช้
กลุ่มตัวอย่างที่ไม่ได้
ศึกษา 10 คน และวัดคะแนน
GAgP หลังการบ บัดด้วยการดี บไดเอต subgin gival ที่มหีรือไม่มี PD แบบเต็มปากสองครั้งด้วยช่วงเวลา 5 วัน สหสัมพันธ์ภายในผูต ้รวจสอบ
PDT ค นวณจากความสามารถในการทซ้ 93.2% การศึกษาการออกแบบคูข่ นาน
แบบควบคุมนี้ ด เนินการดังแสดงในรูปที่ 1 เจ็ดวันก่อนการศึกษา ทุก
วัสดุ
และวิธี
การ
วิชาผ่านประวัตท
ิ างระบบและทางทันตกรรมโดยละเอียด และได้
รับการตรวจด้วย
การศึกษาในอนาคตนี้
ได้รับการวางแผนให้
เป็นการทดลองทางคลินิกแบบ ภาพรังสี
ควบคุมแบบสุ่มที่มศ ีูนย์เดียว จริยธรรมการวิจัย
คณะกรรมการคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัย Marmara อนุมัตโิ ปรโตคอล
ด้วยหมายเลขอ้างอิง B30.2 นอกจากนี้ ในเซสชั่นนี้ ยังได้ให้
คแนะนด้านสุขอนามัยช่องปากตาม
MAR.0.01.02/เออีเค/558. ได้
ท การวิจัย ความต้องการของผูเ้
ข้าร่วมแต่ละคน
Machine Translated by Google

การบ บัดด้วยแสงในปริทันต์ที่รุนแรง 169

มะเดื่อ 1. แผนผังล ดับงานของการศึกษา

อาสาสมัครที่เลือกถูกจัดกลุ่มแบบสุ่มโดยตารางที่สร้างด้วย ด้านล่างของกระเป าปริทันต์และค่อย ๆ เคลื่อนจากปลายสุดไปยังแนวโคโร

คอมพิวเตอร์เพื่อรับหนึ่งในสองวิธี
การรักษาที่อธิบายไว้
ด้านล่าง นาลในลักษณะกวาดล้าง
การกระตุ้นด้วยแสงนี้ ด เนินการในฟันทุกซี่โดยใช้
เวลารวม 60 วินาที
กลุ่มควบคุม: NPT รวมทั้งขูดหินปูนและไสรากถูกนไปใช้ กับ 12 วิชา ต่อฟัน (6 จุด/ฟัน 10 วินาที/จุด)
ด้วยอัลตราโซนิก (Cavitron1 BOBCAT1 Pro, Dentsply International,
York, PA) และเครื่องมือช่าง (Gracey, SG 5/6, 7/8, 11/12, ที่การตรวจวัดพื้นฐาน ถ่ายภาพในช่องปากและบันทึกพารามิเตอร์ของปริ
13/14 , Hu Friedy Ins. Co., ชิคาโก, อิลลินอยส์) ทันต์ทางคลินิกที่เส้นฐาน ต่อจากนั้น เก็บตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้
เหงือกตามที่กล่าวไว้ ด้านล่าง NPT แบบเต็มปากถูกด เนินการกับทั้งผู้
กลุ่มทดสอบ: ตาม NPT ตามที่อธิบายไว้ ข้างต้น ด เนินการ PDT เข้าร่วมกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดสอบในสองเซสชันโดยมี ช่วงเวลา 1
ที่ใช้โทลูอิดน
ีสีน้ เงิน O โดยใช้ แหล่งก เนิดแสง LED (ความยาวคลื่น สัปดาห์ ส หรับกลุ่มทดสอบ โทลูอิดน ีบลู O mediated PDT ถูกนไปใช้
กับทั้ง
625–635 นาโนเมตร) (FotoSan1, CMS Dental, เดนมาร์ก) ถึง 12 คน แหล่ง maxilla และ mandible ในสองเซสชันในวันที่ 7 และ 8
ก เนิด LED มี ก ลังขับ 1,000 mW ความเข้ม 2,000 mW/ cm2 ให้ พลังงาน
20 J/cm2 ทุก 10 วินาที ของเวลาในการใช้
งาน ใช้
สย
ี้อม (0.1 มก./มล.)
กับ cannula ที่ด้านล่างของกระเป าปริทันต์ วันติดต่อกัน
ระดับสุขอนามัยช่องปากของอาสาสมัครถูกควบคุมสามครั้งโดยมี ช่วง
เวลา 2 สัปดาห์ในวันที่ 21, 35 และ 49 หลังการรักษา พารามิเตอร์ทางคลินิกของ
หลังจากผ่านไป 3 นาที สี ย้อมส่วนเกินจะถูกลบออกโดยการชลประทานจ นวน ปริทันต์ทั้งหมดถูกบันทึกและเก็บตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือกอีก
มากด้วยน้เกลือที่ปราศจากเชื้อ จากนั้นจึงใส่ applicator ของ ครั้งในวันที่ 63 ของการศึกษา
แหล่งก เนิด LED (ปลายปริทันต์ที่มเี ส้นผ่านศูนย์กลาง 200 มม.) ขนาน
กับผิวรากจน
Machine Translated by Google

170 BOREKCI ET AL.

พารามิเตอร์ทางคลินิกปริทันต์ 5%. การทดสอบ Kolmogorov–Smirnov ถูกใช้เพื่อตรวจสอบการแจกแจงความ

พารามิเตอร์ทางคลินิกถูกบันทึกโดยใช้
โพรบปริทันต์ของมหาวิทยาลัยนอร์ธ ปกติ ในขณะที่วิเคราะห์การวัดผลลัพธ์ซ้ ๆ ด้วยการทดสอบ Wilcoxon
แคโรไลนา (PCPUNC15, Hu Friedy Ins. Co. ) พารามิเตอร์ที่วัดได้ Signed Rank การทดสอบ Mann–Whitney U-test ถูกใช้
เพื่อก หนดความแตก
ได้แก่ ดัชนี คราบพลัค (PI) [41] ดัชนี เลือดออกตามร่องฟัน (SBI) [42] ต่างระหว่างสองกลุ่มการรักษา
PD ระดับสิ่งที่แนบมาด้วย (RAL) และความคล่องตัวของฟัน [43]

ผลลัพธ์
ในขณะที่ PD ถูกก หนดให้ เป็นระยะห่างจากขอบเหงือกอิสระถึงด้านล่าง
ของกระเป าปริทันต์ RAL ถูกอธิบายว่าเป็นระยะห่างจากขอบของขดลวดอุด ข้อมูลพื้นฐานทางประชากรศาสตร์ของผูเ้ ข้าร่วม 24 คนในการศึกษา
ฟันที่เตรียมไว้ตามวัตถุ
ที่อยูด
่ ้านล่างของกระเป าปริทันต์ นอกเหนือ นี้แสดงไว้ ในตารางที่ 1 อายุ
เฉลี่ยของผูเ้
ข้าร่วมในกลุ่มควบคุมและ
จาก PI แล้ว พารามิเตอร์ทางคลินิกของปริทันต์ทั้งหมดได้ รับการประเมิน กลุ่มทดสอบเท่ากับ 28.1 ' 3.7 และ 28.7 ' 3.9 ตามล ดับ โดยไม่มคีวาม
ส หรับทั้งปากเต็มและบริเวณที่มี PD # 5 มม. เริ่มต้น PD ได้ รับการ แตกต่างอย่างมีนัยส คัญระหว่างพวกเขา (P > 0.05 ).
ประเมินว่าเป็นผลลัพธ์หลักของการศึกษานี้
ตารางที่ 2 แสดงค่าพารามิเตอร์ทางคลินิกของปริทันต์ในกลุ่มควบคุมและ
กลุ่มทดสอบที่การตรวจวัดพื้นฐานและในวันที่ 63 ของการศึกษา ตาม
ที่คาดไว้ ไม่มค ีวามแตกต่างระหว่างกลุ่มในพารามิเตอร์ทางคลินิกใดๆ ที่
การรวบรวมตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือก การตรวจวัดพื้นฐาน (P > 0.05) หลังการรักษา การวัดค่าพารามิเตอร์
ทั้งหมดแบบปากเปล่าแสดงการปรับปรุงที่มน ีัยส คัญทางสถิตใิ นทั้งสอง
ตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือกได้ มาจากต แหน่งที่แตกต่างกันห้า
กลุ่ม (P < 0.01) ในท นองเดียวกัน บริเวณที่มี PD # 5 เริ่มต้นมี
ต แหน่งที่มี PD # 5 มม. เริ่มต้นจากผูเ้ ข้าร่วมแต่ละราย
การปรับปรุงอย่างมี นัยส คัญหลังการรักษาในทั้งสองกลุ่ม (P < 0.01)
ไซต์เหล่านี้ได้
รับการคัดเลือกแบบสุ่มจากฟันที่มรี ากเดียว เพื่อป้องกัน
ไม่พบความแตกต่างที่มน ีัยส คัญระหว่างกลุ่มในวันที่ 63 ในพารามิเตอร์ทาง
คราบพลัคเหนือและน้ ลายปนเปื้อน คราบพลัค supragingival ถูกเอา
คลินิก (P > 0.05) ยกเว้น SBI ซึ่งต่กว่าในกลุ่มทดสอบเมื่อเปรียบ
ออกอย่างเบามือ และวางม้วนส ลี ไว้ที่ด้านขนถ่ายและลิ้นของต แหน่ง
เทียบกับกลุ่มควบคุม (P ¼ 0.02) ตารางที่ 3 แสดงการลดลงของ PD
ที่เลือก กระดาษที่ปราศจากเชื้อในกล่องทดสอบทางจุลชีววิทยา
ในบริเวณที่ไม่รุนแรง ปานกลาง และรุนแรงในทั้งสองกลุ่ม PD ในทั้ง
micro IDent1 (Hain Life Science, Nehren, Germany) ถูกเสียบเข้าไป
สองกลุ่มลดลงอย่างมี นัยส คัญหลังการรักษาในต แหน่งปานกลางและ
ในกระเป าอย่างเบา ๆ จนกว่าจะรู้สึกถึงการต้านทานเล็กน้อยและทิ้ง
รุนแรง (P < 0.01) แต่ไม่มค ีวามแตกต่างระหว่างกลุ่ม (P > 0.05)
ไว้ 10 วินาที ตัวอย่างที่แตกต่างกันห้าตัวอย่างจากผูเ้ข้าร่วมแต่ละคนถูก
รวมเข้าด้วยกันในหลอด Eppendorf

การประเมินทางจุลชีววิทยา การระบุ
ทาง เปอร์เซ็นต์ของคะแนนการเกิดโรคปริทันต์ที่การตรวจวัดพื้นฐานใน
พันธุกรรมของ A. actinomycetemcomitans, P. gingivalis, P. ตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้เหงือกทั้งหมดแสดงไว้ ในตารางที่ 4 ในขณะ
intermedia, T. forsythia และ T. denticola ในตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ ที่ประมาณหนึ่งในสามของตัวอย่างไม่พบ A. actinomycetemcomitans พบ P.
ใต้
เหงือกได้ ด เนินการด้วย การทดสอบ micro IDent1 (Hain Life gingivalis ในตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือกทั้งหมด ตรวจพบ
Science) ในการทดสอบนี้ สาย DNA จ เพาะของตัวอย่างที่รวมกลุ่มถูก แบคทีเรียที่ซับซ้อนสี แดง (P. gingivalis, T. denticola และ T.
ขยายผ่าน PCR forsythia) ในตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือกทั้งหมด
หลังจากการท ให้ เสียสภาพทางเคมี แอมพลิคอนถูกทให้ เป็นไฮบริดด้วย
DNA-STRIP1 (Hain Life Science) ส หรับการคัดเลือกเฉพาะ แอมพลิ ตามที่เห็นในตารางที่ 5 หน่วยโดยพลการ [44] ของจี โนมเฉลี่ยเทียบ
คอนที่ไม่จ เพาะถูกล้างเพื่อให้ แอมพลิคอนที่จับจ เพาะเท่านั้นยังคงอยู่ เท่าของเชื้อโรคปริทันต์ห้าชนิดไม่มค ีวามแตกต่างระหว่างกลุ่มที่การ
บน DNA-STRIP1 ตรวจวัดพื้นฐาน (P > 0.05)
แอมพลิคอนที่ถูกผูกไว้โดยเฉพาะมี ปฏิสัมพันธ์กับอัลคาไลน์ฟอสฟาเตสซึ่งมอง ระดับของ A. actinomycetemcomitans, P. gingivalis, P. intermedia,
เห็นได้ ส หรับการตรวจจับสี ดังนั้นปริมาณแอมพลิคอนจึงให้ ปริมาณของ T. forsythia และ T. denticola ในตัวอย่าง subgingival plaque ลดลง
ระดับจี
โนมของแบคทีเรียที่พบในตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือก อย่างมีนัยส คัญหลังการรักษาในทั้งสองกลุ่ม (P < 0.05) ไม่พบความแตก
ตามคแนะนของผูผ ้ลิต ค่าการตัดได้
รับการยอมรับเป็น <104 เทียบเท่าจี โนม ต่างที่มน ีัยส คัญของระดับโรคปริทันต์ระหว่างกลุ่มในวันที่ 63 ของการศึกษา
จ นวนจี โนมที่เทียบเท่ากันถูกให้ คะแนนเป็นหน่วยที่ก หนดโดย Eick แม้ว่าจะมี การลดลงของ
และ Pfister [44] ที่แสดงดังนี้:

ตารางที่ 1. ข้อมูลประชากรของอาสาสมัครที่เส้นฐาน

0: ตรวจไม่พบ
1: เทียบเท่ากับจี
โนม &104 กลุ่มควบคุม กลุ่มทดสอบ P!
2: เทียบเท่ากับจี
โนม >104
12 12 –
จ นวนวิชา (n)
เพศ (F/M) 6/6 5/7 –

Agea 28.1 ' 3.7 28.7 ' 3.9 0.755

การวิเคราะห์ทางสถิติ จ นวนฟันที่หายไป 1.7 ' 1.4 2.0 ' 1.3 0.551
การวิเคราะห์ทางสถิตด
ิ เนินการโดยใช้ SPSS 20 เอหมายถึง ' ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
(SPSS Corporation, Chicago, IL) โดยมี ระดับนัยส คัญเท่ากับ ! The Mann–Whitney U-test, P < 0.05
Machine Translated by Google

การบ บัดด้วยแสงในปริทันต์ที่รุนแรง 171

ตารางที่ 2. การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มและระหว่างกลุ่มของผลการวิจัยทางคลินิกที่การตรวจวัดพื้นฐานและในวันที่ 63

พื้นฐาน วันที่ 63

กลุ่มควบคุม กลุ่มทดสอบ กลุ่มควบคุม กลุ่มทดสอบ

(หมายถึง ' เอสดี) (หมายถึง ' เอสดี) พี! (หมายถึง ' เอสดี) (หมายถึง ' เอสดี) พี!

PI 2.00 ' 0.50 2.41 ' 0.42 0.06 0.41 ' 0.13!! 0.42 ' 0.11!! 0.11
SBI (เต็มปาก) 3.00 ' 0.90 3.61 ' 0.63 0.06 0.91 ' 0.34!! 0.83 ' 0.32!! 0.02!
SBI (PD # 5 มม.) 3.20 ' 0.91 3.51 ' 0.73 0.41 1.11 ' 0.38!! 0.96 ' 3.41!! 0.10
PD (มม.) (เต็ม 4.92 ' 0.50 4.56 ' 0.54 0.06 3.94 ' 0.52!! 3.47 ' 0.52!! 0.44
ปาก)
พีดี (มม.) 6.19 ' 0.58 6.25 ' 0.68 0.84 4.52 ' 0.71!! 4.85 ' 0.97!! 0.79
(PD # 5 มม.)
RAL (มม.) (เต็ม 8.80 ' 1.10 8.62 ' 1.23 0.37 8.21 ' 1.14!! 8.00 ' 1.02!! 0.25
ปาก)
RAL (มม.) 10.02 ' 1.20 10.32 ' 1.13 0.32 8.81 ' 0.91!! 9.20 ' 1.12!! 0.35
(PD # 5 มม.)
ความคล่องตัว (เต็ม 0.77 ' 0.50 0.82 ' 0.53 0.51 0.31 ' 0.21!! 0.37 ' 0.27!! 0.19
ปาก)
ความคล่องตัว 0.79 ' 0.52 0.90 ' 0.50 0.55 0.37 ' 0.24!! 0.39 ' 0.21!! 0.41
(PD # 5 มม.)

หมายถึง 'SD หมายถึง' ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน PI, ดัชนี

คราบจุลินทรีย์; SBI, ดัชนี
เลือดออกจากร่อง; PD เจาะลึก; RAL ระดับการแนบสัมพัทธ์
!Mann–Whitney U-test, P < 0.05.
!!แตกต่างจากเส้นฐาน Wilcoxon ลงนามทดสอบอันดับ P < 0.01

กลุ่มทดสอบมีความแตกต่างมากกว่ากลุ่มควบคุม เทียบกับกลุ่มควบคุม การค้นพบนี้ ชี้ให้

เห็นว่า
(P > 0.05). การใช้ PDT เป็นส่วนเสริมของ NPT ในผูป ้่วย GAgP มี
ผลในเชิงบวกเพิ่มเติมต่อการตกเลือดของเหงือก ในความแตกแยก
อภิปรายผล การศึกษาทางคลินิกทางปากโดย de Oliviera et al. [46] ไม่มนีัยส คัญ
PDT เป็นการบ บัดด้วยแสงรูปแบบหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับแสงและ สังเกตความแตกต่างระหว่างการใช้ ครั้งเดียวของ
สารเคมี ไวแสงใช้ร่วมกัน PDT หรือ NPT ในแง่ของการอักเสบของเหงือก บน
ด้วยโมเลกุลออกซิเจนปฏิกิริยาเพื่อกระตุ้นการตายของเซลล์ [45] ในทางกลับกัน จากการศึกษาดังกล่าว [46] ระบุว่า
PDT มี ความสามารถในการฆ่าเซลล์จุลินทรีย์ เช่น แบคทีเรีย การก จัดคราบแบคทีเรียบนฟันไม่ส เร็จ
เชื้อรา และไวรัส เป็นที่คาดการณ์อย่างมากว่าการใช้ PDT as ก่อนการสมัคร PDT ตรงกันข้ามกับการค้นพบของเรา
ส่วนเสริมของ NPT มี ประสิทธิภาพมากในการรักษา Chitsazi และคณะ ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มใน
โรคปริทันต์ [46] เนื่องจากความจริงที่ว่า เงื่อนไขของพารามิเตอร์การอักเสบของเหงือกในการศึกษา
NPT อาจไม่เพียงพอต่อการก จัดทุกชนิด การประเมินผลกระทบของการใช้ เสริมของ PDT กับ NPT ใน
สารก่อโรคปริทันต์อย่างสมบูรณ์ [47–49] ผูป
้่วย GAgP [50] ในขณะที่ Chitsazi et al. ใช้ Ultrasonic
ผลการศึกษาปัจจุบันพบว่าทั้ง scaler แต่เพียงผูเ้
ดียว [50] ในการศึกษาของเราทั้งอัลตราโซนิกและมือ
สูตรการรักษาส่งผลให้ มกีารปรับปรุงทั้งหมด เครื่องมือถูกนมาประยุกต์ใช้ ร่วมกัน จ เป็นต้อง
พารามิเตอร์ทางคลินิก ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่าง บรรลุไม่เพียง แต่ไซต์กระเป าที่ปนเปื้อนหลังจาก
กลุ่มที่เกี่ยวกับพารามิเตอร์ทางคลินิกคือปากเต็ม การรักษาแต่ยังพื้นผิวรากที่ยอมรับได้ ทางชีวภาพถึง
คะแนน SBI ลดลงอย่างมากในกลุ่มทดสอบ ปรับปรุงคุณภาพของการรักษาบาดแผลปริทันต์

ตารางที่ 3 การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มและระหว่างกลุ่มของ PD (มม.) ที่ระดับความรุนแรงของโรคต่างกัน

พื้นฐาน วันที่ 63

กลุ่มควบคุม กลุ่มทดสอบ กลุ่มควบคุม กลุ่มทดสอบ

(หมายถึง ' เอสดี) (หมายถึง ' เอสดี) พี! (หมายถึง ' เอสดี) (หมายถึง ' เอสดี) พี!

PD < 4 มม. 4 2.21 ' 0.21 2.05 ' 0.19 0.29 2.01 ' 0.59 1.75 ' 0.99 0.62
มม. & PD & 6 มม 5.21 ' 0.67 4.60 ' 0.98 0.08 3.61 ' 0.87!! 3.00 ' 0.98 !! 0.09
PD > 6 mm 7.34 ' 1.19 7.03 ' 1.03 0.48 6.20 ' 1.10!! 5.66 ' 1.03 !! 0.42

หมายถึง 'SD หมายถึง' ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน PD ส รวจความลึก

!Mann–Whitney U-test, P < 0.05.
!!แตกต่างจากเส้นฐาน Wilcoxon ลงนามทดสอบอันดับ P < 0.01
Machine Translated by Google

172 BOREKCI ET AL.

ตารางที่ 4. ร้อยละของเชื้อโรคปริทันต์ มี
บทบาทส คัญในประสิทธิภาพในการต้านเชื้อแบคทีเรียของ PDT เป็น a
คะแนนที่การตรวจวัดพื้นฐานในตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้
เหงือกทั้งหมด วิธีการสมัครปริทันต์ เพราะความซับซ้อนของมัน
โครงสร้างผนังเซลล์ ความสามารถในการแทรกซึมของแสง ไทเซอร์ เข้าไปใน
คะแนน (%)
แบคทีเรียหรือรอยเปื้อนสามารถส่งผลโดยตรงต่อ
012 ความส เร็จของ ปตท. นอกจากนี้ รอบๆ เซลล์นอกเซลล์
พอลิแซ็กคาไรด์เมทริกซ์ของคราบจุลินทรีย์บนฟันทหน้าที่เป็น
A. actinomycetemcomitans P. 33.33 12.50 54.17 สิ่งกีดขวางทางกายภาพเพื่อป้องกันการกระตุ้นด้วยแสง [53]
– 25 75
gingivalis P. intermedia T. จากการศึกษาหลายชิ้นแสดงให้ เห็นว่าสารก่อโรคปริทันต์
forsythia T. denticola 8.33 54.17 37.50 มี ความไวต่อ PDT ในวัฒนธรรมแพลงก์โทนิกและ
4.17 87.50 8.33 ไบโอฟิล์ม [54–56] ผลการศึกษาในหลอดทดลอง [57]
4.17 79.17 16.67 พบว่า PDT ฆ่าแพลงก์โทนิกได้ประมาณ 63%
แบคทีเรีย ในขณะที่ 31% ของแบคที เรียในไบโอฟิล์มได้
มา
จากตัวอย่างแผ่นเดียวกัน ดังนั้นการรบกวนทางกลของคราบพลัคจึงเป็น
ปัจจัยส คัญสูค ่ วามส เร็จ
ไม่มค
ีวามแตกต่างระหว่างกลุ่มในแง่ของ การกระจายตัวของสารไวแสงก่อนการบริหาร
คะแนน SBI ในไซต์ที่มี PD เริ่มต้น # 5 มม. Moreira การกระตุ้นด้วยแสง
และคณะ [40] แสดงให้ เห็นว่า PDT เป็นส่วนเสริมของ NPT P. gingivalis, T. forsythia, P. intermedia, T. denticola,
ในผูป
้่วยโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุกช่วยให้
ดขี
ึ้น และ C. rectus นั้นเด่นชัดกว่าในฟลอราใต้ เหงือก
ผลลัพธ์ทางคลินิกในบริเวณที่มี PD เริ่มต้น > 7 มม. บน ใน GAgP ในขณะที่ A. actinomycetemcomitans อาจเป็น
ตรงกันข้าม การค้นพบของเราที่การลดความลึกของกระเป าคือ ตรวจพบไม่บ่อยนัก [6,58,59] โดยเฉพาะ ครบถ้วน
คล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่มอาจมีสาเหตุ
มาจากการจ กัด การก จัด A. actinomycetemcomitans และ P. gingivalis
เครื่องมือวัดบนไซต์ด้วย PD # 5 มม. ผลลัพธ์นี้ การติดเชื้อโดยตรงต่อเนื้อเยื่ออ่อนปริทันต์ [8] เป็นหนึ่งใน
แสดงให้เห็นถึงความส คัญของการขจัดคราบใต้ เหงือกของคราบจุลินทรีย์ เป้าหมายส คัญของการรักษาปริทันต์ ในการศึกษาครั้งนี้
ในช่องปากอย่างแท้จริง การมี อยูแ่ ละระดับของ A. actinomycetemcomitans
การติดเชื้อปริทันต์ [45]. การมีอยูข่ องโปรตีน P. gingivalis, P. intermedia, T. forsythia และ T. dentico
เกิดจากน้ ลายและของเหลวตามซอกเหงือกหรือ ถูกตรวจสอบในตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือก
เลือดออกระหว่างการใช้ PDT อาจลด ได้จากเว็บไซต์ที่มี PD เริ่มต้น # 5 มม. โดยใช้
คุณสมบัตต ิ ้านเชื้อแบคทีเรียของสารไวแสง [51]. ใน การทดสอบ ไมโคร IDent1 ที่การตรวจวัดพื้นฐาน โปรไฟล์ทางจุลชีววิทยาของ
นอกจากนี้ ควรค นึงด้วยว่า ผูป
้่วยมี
ความสอดคล้องกับการศึกษาที่ตรวจสอบ
การกระจายตัวของสารไวแสงหรือ .ไม่เพียงพอ จุลินทรีย์ใต้เหงือกของ GAgP [6,17,37] ในการศึกษาของเรา
แสงบนพื้นที่ลึกอาจท ให้ ไม่ได้
ผล แม้ว่า A. actinomycetemcomitans จะมี
ความถี่น้อยที่สุด
พีดทีี. ในทางตรงกันข้าม ไซต์ที่มก ีระเป าตื้นจะดีกว่า พบเชื้อจุลินทรีย์ในเชื้อก่อโรคปริทันต์ทั้ง 5 ชนิด ตรวจพบ P.
ผลลัพธ์ในด้านการก จัดการอักเสบของเหงือก gingivalis ทั้งหมด
และปรับปรุงการรักษาบาดแผลเนื่องจาก biomodulatory ตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้
เหงือกที่เก็บรวบรวมที่การตรวจวัดพื้นฐาน ทั้งคู่
ผลกระทบของ PDT [52] รูปแบบการรักษาที่ใช้
ในการศึกษานี้นไปสู่
แผ่นฟันจุลินทรีย์เป็นช่องของแบคทีเรียที่อยูภ
่ ายใน การลดลงอย่างมีนัยส คัญในระดับของเชื้อโรคปริทันต์ทั้งหมด อย่างไร
ตารางของเมทริกซ์นอกเซลล์ที่ป้องกันประกอบด้วย ก็ตาม ไม่สามารถก จัดได้ หมด
โพลี
เมอร์ แบคทีเรียในสภาพแวดล้อมทางชีวภาพนี้ เปิดเผย จุลินทรีย์เหล่านี้ แม้จะมาจากไซต์ที่สันนิษฐาน
คุณสมบัตท ิ ี่แตกต่าง เช่น สัณฐานวิทยาที่แตกต่างกัน สรีรวิทยา และ มี สุขภาพแข็งแรงหลังการรักษา [35,60,61] เครื่องกล
ความต้านทานสูงต่อยาต้านจุลชีพและโฮสต์ เครื่องมือวัดช่วยลดภาระจุลินทรีย์ใต้ เหงือก
การตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน สภาพแวดล้อมเหล่านี้ อาจ และจุลินทรีย์ที่เข้ากันได้ กับสุขภาพปริทันต์คือ

ตารางที่ 5. การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มและระหว่างกลุ่มของค่าเฉลี่ยเทียบเท่าจี
โนม (หน่วยตามอ เภอใจ)

พื้นฐาน วันที่ 63

กลุ่มควบคุม กลุ่มทดสอบ กลุ่มควบคุม กลุ่มทดสอบ

(หมายถึง ' เอสดี) (หมายถึง ' เอสดี) พี! (หมายถึง ' เอสดี) (หมายถึง ' เอสดี) พี!

A. actinomycetemcomitans P. 1.12 ' 0.50 1.31 ' 0.92 0.59 0.71 ' 0.83!! 0.72 ' 0.8!! 0.41
gingivalis P. intermedia T. 1.70 ' 0.52 1.81 ' 0.43 0.51 1.21 ' 0.84!! 1.03 ' 0.82!!! 0.16
forsythia T. denticola 1.32 ' 0.71 1.31 ' 0.63 0.75 0.41 ' 0.58!!! 0.16 ' 0.31!!! 0.44
1.02 ' 0.41 1.16 ' 0.34 0.75 0.26 ' 0.42!!! 0.22 ' 0.42!!! 0.71
1.11 ' 0.48 1.25 ' 0.43 0.79 0.32 ' 0.51!!! 0.35 ' 0.57!!! 0.75

หมายถึง ' SD หมายถึง ' ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

!Mann–Whitney U-test, P < 0.05.
!!แตกต่างจากพื้นฐาน การทดสอบอันดับลงนามของ Wilcoxon, P < 0.05
!!!แตกต่างจากพื้นฐาน, การทดสอบอันดับลงนามของ Wilcoxon, P < 0.01
Machine Translated by Google

การบ บัดด้วยแสงในปริทันต์ที่รุนแรง 173

ได้
รับ [62]. ดังนั้น การมี
อยูข่ องสารก่อโรคปริทันต์จ นวนเล็กน้อยหลังการรักษาปริทันต์ใน ส หรับเนื้อหาทางปัญญาที่ส คัญ ได้
ให้การอนุมัตขิ ั้นสุดท้าย
บริเวณที่ถือว่ามี
สุขภาพดี
ไม่ได้
บ่งชี้
ถึงการเกิดโรคปริทันต์ [63–65] Novaes และคณะ [36] ของเวอร์ชันที่จะเผยแพร่แล้ว
แสดงให้
เห็นว่า PDT มี
ประสิทธิภาพมากกว่าในการก จัด A. actinomycetemco mitans ในขณะที่
debridement ทางกลดี
กว่าในการก จัดแบคทีเรียที่ซับซ้อนสี
แดง ซึ่งเน้นถึงความส คัญของ ข้อมูลอ้างอิง
การใช้
ทั้งสองวิธี
ร่วมกัน แม้ว่าผลของ Novaes et al. [36] สนับสนุนแนวทางร่วมกันของ PDT
1. กรแมน เค.เอส. การทแผนที่การเกิดโรคของปริทันต์อักเสบ: รูปลักษณ์ใหม่ เจปริทันต์
และ NPT ไม่มค
ีวามแตกต่างในเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางจุลชีววิทยาระหว่างกลุ่มต่างๆ ใน
2008;79(8):1560–1568.
การศึกษาของเรา 2. อาร์มเิ ทจ จีซี การพัฒนาระบบการจ แนกโรคและภาวะปริทันต์ แอน ปริทันตอล 1999;4(1):1–6.

3. Casarin RCV, Del Peloso Ribeiro E, Mariano FS, Nociti FH, Jr., Casati MZ, Gonc¸alves
RB. ระดับของ Aggregatibacter actinomycetemcomitans, Porphyromonas gingivalis,
cytokines ที่ท ให้
เกิดการอักเสบและ immunoglobulin G เฉพาะสปีชี
สใ์ นโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก
และเรื้อรังทั่วไป

แม้ว่าผลการศึกษาในหลอดทดลองจะชี้ ให้
เห็นว่า PDT มี
ฤทธิ์ฆ่าเชื้อ J ปริทันต์ Res 2010;45(5):635–642.
แบคทีเรียในระดับสูงต่อยีนของปริทันต์โทพาโท [31,34,39,66,67] แต่หลัก 4. Kulkarni C, Kinane DF. การตอบสนองของโฮสต์ในโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก ปริทันต์ 2000
ฐานนี้ ยังไม่ได้
รับการสนับสนุนอย่างเพียงพอในระดับทางคลินิก ยังไม่ชัดเจน 2014;65(1):79–91.
5. Ishikawa I, Kawashima Y, Oda S, Iwata T, Arakawa S. รายงานผูป
้่วยโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก
ว่าสารไวแสงชนิดใดและแหล่งก เนิดแสงใดเหมาะสมที่สุดที่จะได้ รับผลการฆ่า
ที่เกี่ยวข้องกับ Porphyromonas gingivalis จ นวน 3 รายในผูป
้่วยที่อายุ
น้อยกว่า
เชื้อแบคทีเรียในร่างกาย สารไวแสงที่ใช้ บ่อยที่สุดใน PDT คือโทลู
อิดนีบลูโอและเมทิลน ีบลู และแหล่งก เนิดแสงคือเลเซอร์ไดโอด [68] J ปริทันต์ Res 2002;37(5):324–332.
6. Takeuchi Y, Umeda M, Ishizuka M, Huang Y, Ishikawa I.
ความชุกของแบคทีเรียปริทันต์ในผูป
้่วยโรคปริทันต์อักเสบเชิงกรานในประชากรชาวญี่ปุ่น เจ ปริ
ทันต์ 2003;74(10):1460–1469.
อย่างไรก็ตาม ยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่าแหล่งก เนิดแสงหรือตัวเร่งปฏิกิริยา
แสงมี ความส คัญมากกว่าหรือไม่ ยิ่งไปกว่านั้น เพื่อให้ ได้ผลลัพธ์ที่ดี 7. L!opez R, Dahl!en G, Retamales C, Baelum V. การรวมกลุ่มของจุลินทรีย์ใต้
เหงือกในวัยรุ่น
ที่เป็นโรคปริทันต์ Eur J Oral Sci 2011;119(2):141–150.
ที่สุด การตั้งค่าที่เหมาะสมที่สุด เช่น ระยะเวลาของการใช้ ทั้งแสง
และตัวเร่งปฏิกิริยาด้วยแสง จ นวนเซสชัน และช่วงเวลาของ PDT ยังไม่ได้
€

8. K€ onen E, Muller HP. จุลชีววิทยาของโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก ปริทันต์ 2000 2014;65(1):46–

ก หนดไว้ การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบสองฉบับล่าสุดรายงานว่า 78.
9. Caffesse RG, Mota LF, มอร์รสิ ัน อีซี เหตุผลในการรักษาโรคปริทันต์ ปริทันต์ 2000 1995;9(1):7–
ไม่มป ีระโยชน์เพิ่มเติมของ PDT ในฐานะส่วนเสริมของ NPT แต่นักวิจัยบอกเป็น
13.
นัยว่าการใช้ PDT ซ้ ๆ อาจเป็นประโยชน์ในการรักษาโรคปริทันต์อักเสบเชิง 10 Badersten A, Nilveus R, Egelberg J. ผลของการรักษาปริทันต์แบบไม่ผ่าตัด I. โรคปริทันต์อักเสบขั้น
รุก [69,70] สูงปานกลาง
J Clin Peridontol 1981;8(1):57–72.
11. Heitz-Mayfield LJA, Lang NP. การรักษาปริทันต์แบบผ่าตัดและไม่ผ่าตัด แนวคิดที่เรียนรูแ
้ละไม่ได้
เรียนรู้
ปริทันต์ 2000 2013;62(1):218–231.
บทสรุป 12. Mombelli A, Schmid B, Rutar A, Lang NP. รูปแบบการคงอยูข่ อง Porphyromonas gingivalis,
Prevotella interme dia/nigrescens และ Actinobacillus actinomycetemcomitans หลังการรักษา
ภายใต้
เงื่อนไขการทดลองของการทดลองทางคลินิกนี้ ผลลัพธ์ของเราแสดงให้
เห็นว่าการ
ทางกลของโรคปริทันต์ เจ ปริทันต์ 2000;71(1):14–21.
ใช้ PDT ในสองช่วงเป็นส่วนเสริมของ NPT ในผูป
้่วย GAgP ไม่ได้
เหนือกว่า NPT ในแง่ของ
พารามิเตอร์ทางจุลชีววิทยาและทางคลินิก ยกเว้น SBI ในอนาคต เพื่อเปิดเผยผลกระทบที่
13. Dahlen G, Wikstr € om M, Renver S. การรักษาโรคปริทันต์ตามการวินิจฉัยทางจุลชีววิทยา เจปริ
อาจเกิดขึ้นต่อการตอบสนองต่อการอักเสบของปริทันต์ของ PDT การทดลองทางคลินิกจ เป็น
ทันต์ 1996;67(9):879–887.
ต้องได้
รับการออกแบบด้วยระยะเวลาการใช้
งานที่แตกต่างกัน และช่วงของ PDT ในการรักษาโรคปริ
ทันต์โดยไม่ผ่าตัด 14. Grossi SG, Zambon JJ, Ho AW และอื่น ๆ การประเมินความเสี่ยงโรคปริทันต์ I. ตัวบ่งชี้
ความ
เสี่ยงส หรับการสูญเสียสิ่งที่แนบมา
เจ ปริทันต์ 1994;65(3):260–267.
15. Cugini MA, Haffajee AD, Smith C, Kent RL, Jr. , Socransky SS ผลของการขูดหินปูนและการ
วางรากฟันต่อพารามิเตอร์ทางคลินิกและทางจุลชีววิทยาของโรคปริทันต์: ผลลัพธ์ 12 เดือน J
Clin ปริทันต์ 2000;27(1):30–36.
การรับทราบ
16. Guerrero A, Griffiths GS, Nibali L, et al. ประโยชน์เสริมของ amoxicillin และ
ผูเ้
ขียนขอขอบคุณ Dr. Omer Birkan Agrali ส หรับการทบทวน metronidazole ในระบบในการรักษาโรคปริทันต์อักเสบที่ลุกลามโดยทั่วไปโดยไม่ต้องผ่าตัด: การ
ต้นฉบับอย่างวิพากษ์วิจารณ์ ทดลองทางคลินิกที่ควบคุมด้วยยาหลอกแบบสุ่ม J Clin ปริทันต์ 2005;32(10):1096–1107.

ผลงานของผูเ้
ขียน 17. Xajigeorgiou C, Sakellari D, Slini T, Baka A, Konstantinidis A. ผลกระทบทางคลินิกและทาง
จุลชีววิทยาของยาต้านจุลชีพที่แตกต่างกันต่อโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุกทั่วไป J Clin Perio
วัณโรค การออกแบบการศึกษา การได้
มา การวิเคราะห์ และการตีความ dontol 2006;33(4):254–264.
ข้อมูล ได้ ให้การอนุมัตขิ ั้นสุดท้ายของเวอร์ชันที่จะเผยแพร่แล้ว €

18. Kaner D, Bernimoulin JP, Hopfenmuller W, Kleber BM, Friedmann A. ชิปคลอเฮกซิดน

ีที่
SEM วิเคราะห์และตีความข้อมูล การร่างต้นฉบับ การแก้ไขอย่างมี
ควบคุมการจัดส่งเทียบกับอะม็
อกซิลลิน/เมโทรนิดาโซลในฐานะยาต้านจุลชีพเสริมส หรับโรคปริ
วิจารณญาณส หรับเนื้อหาทางปัญญาที่ส คัญ ได้ ให้การอนุมัตขิ ั้น ทันต์อักเสบเชิงรุกทั่วไป: การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มควบคุม J Clin ปริทันต์ 2007;34(10):
สุดท้ายของเวอร์ชันที่จะเผยแพร่แล้ว UN, BEK, การออกแบบการศึกษา 880–891.

การแก้ไขต้นฉบับอย่างมี วิจารณญาณส หรับเนื้อหาทางปัญญาที่

ส คัญ ได้ ให้การอนุมัตขิ ั้นสุดท้ายของเวอร์ชันที่จะเผยแพร่แล้ว 19. Sgolastra F, Petrucci A, Gatto R, Monaco A. ประสิทธิผลของ amoxicillin/metronidazole ใน
LK ในฐานะผูเ้ ขียนอาวุโส การออกแบบการศึกษา การได้ มา วิเคราะห์และ ระบบในฐานะยาเสริมส หรับการปรับขนาดเต็มปากและการปลูกรากฟันในการรักษาโรคปริทันต์อักเสบเชิง
ตีความข้อมูล ร่างต้นฉบับ ตรวจทานอย่างมี วิจารณญาณ รุก: การทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์เมตา เจปริทันต์ 2012;83(6): 731–743.
Machine Translated by Google
174 BOREKCI ET AL.
20. Petelin M, Perki#c K, Seme K, Ga#spirc B. ผลของการรักษาด้วยโฟโตไดนามิก
แบบเสริมด้วยยาต้านจุลชีพซ้ ๆ ต่อการเกิดโรคปริทันต์ subgin gival ใน
การรักษาโรคปริทันต์อักเสบเรื้อรัง Lasers Med Sci 2014;30(6):1647–1656.
21. Kikuchi T, Mogi M, Okabe I และอื่น ๆ การประยุกต์ใช้
เสริมของการรักษาด้วย
โฟโตไดนามิกด้วยยาต้านจุลชีพในการรักษาโรคปริทันต์ที่ไม่ผ่าตัด: การ
ทบทวนวรรณกรรม Int J โมลวิทย์ 2015; 16(10):24111–24126.
22. Huang Z. การทบทวนความก้าวหน้าในการรักษาด้วยโฟโตไดนามิกทางคลินิก Tech
Cancer Res Treat 2005;4(3):283–293.
23. Wilson M, Dobson J, Sarkar S. การแพ้ แบคทีเรียที่ท ให้ เกิดโรคปริทันต์ไปสู่
การฆ่าด้วยแสงจากเลเซอร์พลังงานต่
ไมโครไบโอลอิมมูนในช่องปาก 1993;8(3):182–187
24. Usacheva MN, Teichert MC, Biel MA. การเปรียบเทียบประสิทธิภาพของ
เมทิลนีบลูและโทลูอิดน
ีบลูโฟโตแบคทีเรียที่ฆ่าเชื้อแบคทีเรียแกรมบวกและ
แกรมลบ
เลเซอร์ Surg Med 2001;29(2):165–173.
25. Usacheva MN, Teichert MC, Biel MA. ปฏิกิริยาของไลโปโพลี
แซคคาไรด์กับสีย้อม
ฟีโนไทอาซีน เลเซอร์ Surg Med 2003;33(5):311–319.
26. Dortbudak O, Haas R, Bernhart T, Mailath-Pokorny G.
การท ให้ ไวแสงถึงตายส หรับการช ระล้างการปนเปื้อนของพื้นผิวรากฟัน
เทียมในการรักษาภาวะเยื่อบุ ช่องท้องอักเสบ Clin ทันตกรรมรากเทียม Res
2001;12(2):104–108.
27. จัน วาย ไล ช. ผลการฆ่าเชื้อแบคทีเรียของความยาวคลื่นเลเซอร์ที่แตกต่าง
กันต่อเชื้อโรคปริทันต์ในการบ บัดด้วยแสง Lasers Med Sci 2003;18(1):51–
55.
28. Braun A, Dehn C, Krause F, Jepsen S. ผลกระทบทางคลินิกระยะสั้นของการรักษา
ด้วยโฟโตไดนามิกแบบเสริมด้วยยาต้านจุลชีพในการรักษาปริทันต์: การ
ทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม J Clin ปริทันต์ 2008;35(10):877–884.
29 Komerik N, Nakanishi H, MacRobert AJ, Henderson B, Speight P, Wilson
M. ในการฆ่า Porphyromonas gingivalis โดยโทลูอิดน
ีด้วยแสงสีน้ เงินใน
แบบจ ลองสัตว์ Antimicrob Agent Chemother 2003;47(3): 932–940.
30. Sigusch BW, Pfitzner A, Albrecht V, Glockmann E. ประสิทธิภาพของการ
รักษาด้วยโฟโตไดนามิกต่อสัญญาณการอักเสบและการเลือกสายพันธุ์ที่ท ให้
เกิดโรคปริทันต์สองชนิดในแบบจ ลองสุ นัขบี
เกิ้ล
เจ ปริทันต์ 2005;76(7):1100–1105.
31. Qin YL, Luan XL, Bi LJ, Sheng YQ, Zhou CN, จาง ZG
การเปรียบเทียบโทลูอิดน ีโฟโตไดนามิกเทอร์เอไพและการรักษาด้วยการขูดหินปูน
แบบธรรมดาส หรับโรคปริทันต์อักเสบในหนูแรท J ปริทันต์ Res 2008;43(2):162–
167.
32. Mongardini C, Di Tanna GL, Pilloni A. การฆ่าเชื้อด้วยแสงโดยใช้ หลอดได
โอดเปล่งแสงในสเปกตรัมสี แดง: ผลการวิจัยระยะสั้นทางคลินิกและทางจุลชีววิทยา
ในผูป
้่วยปริทันต์อักเสบในการบ รุงรักษา การทดลองทางคลินิกแบบแยกปากแบบสุ่ม
ควบคุมหมุนรอบ Lasers Med Sci 2014;29(1): 1–8.
33. Theodoro LH, Silva SP, Pires JR และอื่น ๆ ผลกระทบทางคลินิกและทางจุล
ชีววิทยาของการรักษาด้วยโฟโตไดนามิกที่เกี่ยวข้องกับการรักษาปริทันต์แบบ
ไม่ผ่าตัด การติดตามผล 6 เดือน
Lasers Med Sci 2012;27(4):687–693.
34. Zoccolillo ML, Rogers SC, Mang TS. การบ บัดด้วยแสงด้วยแสงด้วย
สารต้านจุลชีพของฟิล์มชีวภาพ S. mutans ที่ติดอยูก ่ ับวัสดุ
ทางทันตกรรมที่
เกี่ยวข้อง เลเซอร์ Surg Med 2016;48(10):995–1005
35. Correa MG, Oliveira DH, Saraceni CH, Riberio FV, Pimentel SP,
Cirano FR, Casarin RC ผลกระทบทางจุลชีววิทยาระยะสั้นของการรักษา
ด้วยโฟโตไดนามิกในการรักษาโรคปริทันต์ของกระเป าที่เหลือโดยไม่ผ่าตัด:
RCT แบบแยกปาก เลเซอร์ Surg Med 2016;48(10):944–950.
36. Novaes AB, Schwartz-Filho HO, de Oliveira RR, Feres M, Sato S,
Figueiredo LC. การรักษาด้วยโฟโตไดนามิกด้วยยาต้านจุลชีพในการรักษา
โรคปริทันต์อักเสบเชิงรุกแบบไม่ผ่าตัด: ข้อมูลทางจุลชีววิทยา Lasers Med
Sci 2011;27(2):389–395.
37. Joseph B, Janam P, Narayanan S, Anil S. การรักษาด้วยโฟโตไดนามิกด้วย
ยาต้านจุลชีพมี ประสิทธิภาพในการเสริมการปรับขนาดและการปลูกรากฟันในผูป
้่วย
โรคปริทันต์อักเสบเรื้อรังหรือไม่? การทบทวนอย่างเป็นระบบ ชีวโมเลกุล
2017;7(4):79–94.
38. Meimandi M, Talebi Ardakani MR, Esmaeil Nejad A, Yousefnejad P, Saebi K,
Tayeed MH ผลของการบ บัดด้วยแสงนามิกในการรักษาโรคปริทันต์อักเสบ
เรื้อรัง: การทบทวนวรรณกรรม J Lasers Med วิทย์ 2017;8(1):7–11.
39. Harris DM, Reinisch L. Selective photoantisepsis เลเซอร์
Surg Med 2016;48(8):763–773.
40. Moreira AL, Jr. , Novaes AB, Grisi MF, และคณะ การรักษาด้วยโฟโต
ไดนามิกด้วยยาต้านจุลชีพเป็นส่วนเสริมของการรักษาโรคปริทันต์อักเสบที่
ลุกลามโดยไม่ผ่าตัด: การทดลองแบบสุ่มที่มก ีลุ่มควบคุมแบบแยกปาก เจปริ
ทันต์ 2015;86(3):376–386.
41. Silness J, L€oe H. โรคปริทันต์ในครรภ์ ครั้งที่สอง
ความสัมพันธ์ระหว่างสุขอนามัยช่องปากกับสภาพปริทันต์
Acta Odontol Scand 1964;22(1):121–135.
€
42 Muhlemann HR, Son S. Gingival sulcus เลือดออก—อาการชั้นนในโรคเหงือก
อักเสบระยะแรก Helv Odontol Acta 1971;15(2): 107–113.
€
43. มูห์เลมันน์ เอชอาร์ การเคลื่อนไหวของฟัน: การทบทวนแง่มุมทางคลินิกและผลการ
วิจัย เจ ปริทันต์ 1967;38(6):686–708.
44. Eick S, Pfister W. การเปรียบเทียบการเพาะเลี้ยงเชื้อจุลินทรีย์และ
วิธี PCR เชิงพาณิชย์ส หรับการตรวจหาชนิดพันธุ์ที่ท ให้ เกิดโรคปริทันต์ใน
ตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือก J Clin ปริทันต์ 2002;29(7):638–644.
45 Scuelan A, Aoki A, Romanos G, Schwarz F, Miron RJ, Cosgarea R. การ
บ บัดด้วยแสงเป็นวิธี การรักษาที่มป
ีระสิทธิภาพส หรับการติดเชื้อปริทันต์
และปริทันต์หรือไม่? Dent Clin North Am 2015;59(4):831–858. 46. de
Oliviera RR, Schwartz-Filho HO, Novaes AB, Jr. , Taba M, Jr.
การรักษาด้วยโฟโตไดนามิกด้วยยาต้านจุลชีพในการรักษาโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก
แบบไม่ผ่าตัด: การศึกษาทางคลินิกแบบสุ่มตัวอย่างเบื้องต้น เจปริทันต์
2007;78(6): 965–973.
47. คอบบ์ CM. การรักษาด้วยกระเป าโดยไม่ต้องผ่าตัด: เครื่องกล แอน
ปริทันต์ 1996;1(1):443–490.
48. Socransky SS, Haffajee AD. ผลของการรักษาต่อโรคปริทันต์. เจ ปริทันต์
1993;64(8):754–759.
49. จาเวด เอฟ, โรมานอส จีอี การบ บัดด้วยโฟโตไดนามิกช่วยเสริมการรักษาด้วย
ยาต้านแบคทีเรียมาตรฐานในทางทันตกรรมหรือไม่? Photomed Laser Surg
2013;31(11):512–518.
50. Chitsazi MT, Shirmohammadi A, Pourabbas R และอื่น ๆ ผลกระทบทางคลินิก
และทางจุลชีววิทยาของการบ บัดด้วยโฟโตไดนามิก pf ที่เกี่ยวข้องกับ
การรักษาที่ไม่ผ่าตัดในช่องปากอักเสบเฉียบพลัน J Dent Res Dent Clin Dent
อนาคต 2014;8(3): 153–159.
51. Mielczarek-Badora E, Szulc M. การบ บัดด้วยแสงและบทบาทในการรักษาโรคปริ
ทันต์อักเสบ Postepy Hig Med Dosw 2013;67(1):1058–1065.
52. Qadri T, Miranda L, Tuner J, Gustafsson A. ผลกระทบระยะสั้นของเลเซอร์ระดับ
ต่ในการบ บัดแบบเสริมในการรักษาอาการอักเสบของปริทันต์ J Clin ปริทันต์
2005;32(7):714–719.
53. Maisch T. ความต้านทานในการต้านจุลชีพโฟโตไดนามิกของแบคทีเรีย
โฟโตเคม โฟโตไบโอล วิทย์ 2015;14(8): 1518–1526.
54 Bhatti M, MacRobert A, Henderson B, Wilson M. การได้ รับ Porphyromonas
gingivalis ต่อแสงสีแดงในที่ที่มสีารต้านจุลชีพที่เปิดใช้ งานด้วยแสงโท
ลูอิดน
ีสีน้ เงินช่วยลดการไหลของเมมเบรน Curr Microbiol
2002;45(2):118–122.
55. Matevski D, Weersink R, Tenenbaum HC, Wilson B, Ellen RP, Lepine G. การ
ท ให้ ไวแสงของเชื้อโรคปริทันต์ด้วยแสงซีนอนกรองสี แดงในหลอดทดลอง J
ปริทันต์ Res 2003;38(4):428–435
56. Sarkar S, Wilson M. Lethal แสงของแบคทีเรียในคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือก
จากผูป
้่วยโรคปริทันต์อักเสบเรื้อรัง
J ปริทันต์ Res 1993;28(3):204–210.
57. Fontana CR, Abernethy AD, Som S และอื่น ๆ ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของการ
รักษาด้วยโฟโตไดนามิกในแผ่นชีวะที่ได้ รับจากคราบพลัค J ปริทันต์ Res
2009;44(6):751–759.
58. Loesche WJ, Syed SA, Schmidt E, Morrison EC ประวัตแ ิ บคทีเรียของ
เนื้อเยื่อใต้ เหงือกในโรคปริทันต์อักเสบ เจ ปริทันต์ 1985;56(8):447–456.
59. Kamma JJ, Nakou M, Gmur R, Baehni PC. ข้อมูลทางจุลชีววิทยาของผูป ้่วย
โรคปริทันต์อักเสบในระยะเริ่มแรก/ลุกลาม ช่องปาก Microbiol Immun
2004;19(5):314–321.
60. Mousqueegs T, Listgarten MA, Phillips RW. ผลของการขูดหินปูนและการวาง
รากฟันต่อองค์ประกอบของจุลินทรีย์ใต้ เหงือกของมนุษย์ J ปริทันต์ Res
1980;15(2):144–151.
61. Haffajee AD, Cugini MA, Dibart S, Smith C, Kent RL, Jr. , Socransky
SS ผลของ SRP ต่อพารามิเตอร์ทางคลินิกและจุลชีววิทยาของโรคปริทันต์ J
Clin ปริทันต์ 2005;24(5):324–334.
62. ดาร์บี้ IB, Hodge PJ, Riggio MP, Kinane DF ผลกระทบทางคลินิกและทางจุล
ชีววิทยาของการขูดหินปูนและการไสรากในผูส
ู้บบุหรี่
Machine Translated by Google

การบ บัดด้วยแสงในปริทันต์ที่รุนแรง 175

และผูป
้่วยโรคปริทันต์อักเสบเรื้อรังและรุนแรงที่ไม่สูบบุหรี่ การเพิ่มประสิทธิภาพของเอฟเฟกต์โฟโตไดนามิกโดยคลื่นโฟโตเมคานิคัลในแบบจลอง
J Clin ปริทันต์ 2005;32(2):200–206. ไบโอฟิล์มในช่องปาก เลเซอร์ Surg Med 2003;33(3): 161–168.
63. Teanpaisan R, Douglas CWI, Walsh TF. การแสดงคุณลักษณะของแอนนาโรบที่
มี เม็ดสี ดที่แยกได้ จากบริเวณปริทันต์ที่เป็นโรคและมี
สุขภาพดี J ปริทันต์ 67. Soukos NS, Som S, Abernethy AD และอื่น ๆ Phototargeting แบคทีเรียสี
Res 1995;30(4): 245–251. ดในช่องปาก Antimicrob Agent Chemother 2005;49(4):1391–1396.

64. Socransky SS, Haffajee AD, Cugini MA, Smith C, Kent RL
คอมเพล็กซ์จุลินทรีย์ในคราบจุลินทรีย์ใต้ เหงือก J Clin ปริทันต์
1998;25(2):134–144.
65. Doungudomdacha S, Rawlinson A, Walsh TF, Douglas CWI.
ผลของการรักษาปริทันต์โดยไม่ผ่าตัดต่อพารามิเตอร์ทางคลินิกและจ นวนของ
Porphyromonas gingivalis, Prevotella intermedia และ Actinobacillus
actinomycetemco mitans ที่บริเวณปริทันต์อักเสบในผู้ใหญ่ J Clin ปริทันต์
2001;28(5):437–445.
66. Soukos NS, Mulholland SE, Socransky SS, Doukas AG การท ลายด้วยแสง
ของแบคทีเรียจากคราบพลัคของมนุษย์:
68. Takasaki AA, Aoki A, Mizutani K และอื่น ๆ การประยุกต์ใช้
การรักษาด้วย
โฟโตไดนามิกด้วยยาต้านจุลชีพในโรคปริทันต์และปริทันต์ ปริทันต์ 2000
2009;51(1): 109–140.
69 Souza E, Medeiros AC, Gurgel BC, Sarmento C. การรักษาด้วยโฟโตไดนามิก
ด้วยยาต้านจุลชีพในการรักษาโรคปริทันต์อักเสบเชิงรุก: การทบทวนอย่าง
เป็นระบบและการวิเคราะห์เมตา Lasers Med Sci 2016;31(1):187–196.
70. Chatzopoulos GS, Doufexi AE. การบ บัดด้วยแสงในการรักษาโรคปริทันต์
อักเสบเชิงรุก: การทบทวนอย่างเป็นระบบ
Med ช่องปาก Patol ปาก Cir Bucal 2016;21(2):192–200.

ดูสถิตส
ิ ิ่งพิมพ์