DRENAŻ PŁYTOWY (WEWNĘTRZNY)

Z uwagi na ochronę budynków przed zagrożeniem wodami podziemnymi poziom

zwierciadła wody podziemnej powinien się znajdować na takiej głębokości, aby wysokość
podnoszenia kapilarnego nie osiągnęła poziomu posadzek piwnicznych. W gruntach
piaszczystych należy się liczyć ze wzniosem kapilarnym w granicach 0,3-1,0 m, a w gruntach
gliniastych i pylastych 0,6 do 2,0 m. W praktyce nie jest to osiągalne. Według niektórych
zaleceń poziom drenażu nie powinien przekraczać głębokości ok. 20 cm pod poziomem
górnej płaszczyzny stopy fundamentu.

W gruntach gliniastych, pylastych (lessach) itp., w których drenaże pierścieniowe mogą

nie dawać dostatecznych efektów, stosuje się drenaż warstwowy (płytowy). Polega on na
ułożeniu pod fundamentem wznoszonej budowli odpowiednio dobranych, ciągłych warstw
żwiru, pospółki lub piasku grubego, pod którymi w wykonanych rowkach układa się sączki
rurowe dla odprowadzenia wody grawitacyjnie lub odpompowuje się ja do odbiornika.
Warstwy drenażowe zwykle układane są jako poziome, przy czym niekiedy stosuje się
warstwy uzupełniające układane pionowo; ułatwiają one odsączanie wody gruntowej do
warstwy poziomej. W istniejących budynkach drenaż taki zakłada się wewnątrz budynku w
obrębie fundamentów.

Przykłady drenażu płytowego (wewnętrznego).

W drenażu wewnętrznym (płytowym) sączki układa się równolegle w pewnym

oddaleniu od ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Depresja wywołana przez drenaż
wewnętrzny oddziałuje również na poziom wody gruntowej, powodując ruch wody w
podstawie fundamentów, grożąc wypłukiwaniem spod nich cząstek gruntu, co jest
szczególnie groźne w gruntach drobnoziarnistych i pylastych, gdyż może powodować
odkształcenia filtracyjne podłoża i mieć wpływ na stateczność budowli. Zapobiega się temu
zjawisku układając wokół drenów prawidłowo dobrane obsypki filtracyjne. Zaletą drenaży
wewnętrznych jest prostota budowy i uniezależnienie rozwiązań konstrukcyjnych od rodzaju
podłoża.

Odwodnienie gruntu może powodować osiadanie gruntu. Wartości te jednak są

stosunkowo tolerancyjne, gdyż dla budynków mieszkalnych dopuszczalna wartość osiadania
wynosi 5-8 cm.

Działanie ochronne drenaży powinno być powiązane z jednoczesnym założeniem

odpowiedniej izolacji zabezpieczającej przed wilgocią.