Professional Documents
Culture Documents
Według Arystotelesa celem tragedii jest wywołanie w odbiorcy wstrząsu uczuciowego. Tragedia uzyskuje to poprzez naśladowcze (mimetyczne)
przedstawienie zdarzeń. Autor jest nie tylko odtwórcą zdarzeń z życia, ale jest przede wszystkim twórcą autonomicznego (niezależnego) świata
literatury. Zdania mimetyczne ukazane w dziele mają na celu wywołać wstrząs uczuciowy. Budują go dwa uczucia litość (wzbudza ją w nas
nieszczęście niewinnego człowieka) i trwoga (wzbudza ją w nas niewinność człowieka do nas podobnego). Tragedia wywołuje u odbiorcy katharsis
(oczyszczenie, wyzwolenie się od emocji). Bohaterem tragedii być więc powinien człowiek przeciętny, który przez jakieś zbłądzenie popadnie w
katharsis.
2. Co to jest mimesis?
Mimesis – termin wywodzący się z filozofii starożytnej, oznaczający rodzaj relacji podobieństwa czy działania opartego na naśladownictwie.
Znaczenie pojęcia ulegało w historii zmianom. Przede wszystkim odnoszono je do estetyki, ale niekiedy miało również znaczenie ontologiczne czy
etyczne.
3. Co to jest Katharsis?
Katharsis (gr. oczyszczenie) – uwolnienie od cierpienia, odreagowanie zablokowanego napięcia, stłumionych emocji, skrępowanych myśli i
wyobrażeń.
Konflikt tragiczny polega na zderzeniu dwóch racji, które zawsze są równorzędne. Kończy się obustronną porażką oraz walką z losem człowieka
skazanego na porażkę (Król Edyp).
5. Co to jest hybris?
Hybris – (pycha zuchwalstwo) pycha i pewność siebie bohatera; także wynikająca z zuchwalstwa prowokująca postawa wobec bogów, która ściąga na
bohatera nieuchronną kare.
6. Co to jest Fatum?
W tragedii antycznej przeznaczenie, los bohatera, którego nawet bogowie nie mogą zmienić.
8. Co to jest filozofia?
Filozofia – „mądrość”, tłumaczone jako „umiłowanie mądrości”) – systematyczne i krytyczne rozważania na temat podstawowych problemów i ideii,
dążące do poznania ich istoty, a także do całościowego zrozumienia świata.
Nazywano go tak, ponieważ uporządkował on naukę starożytną tworząc wielki system filozoficzny. Był wzorem systematycznego i logicznego myślenia.
Uważał, że człowiek może poznawać prawa i zasady rządzące światem wysuwając wnioski z doświadczeń.