Ang Kamatis ni Peles

Halina na mga bata samahan natin

si Peles sa pagtatanim ng
kamatis.Ang kamatis ni Peles
kwento ni Virgilio Almario.

Sawa na si Peles sa araw araw na

pagliliwaliw at maghapong
paglilibot.Kaya naisip niyang
magpatulo ng pawis at gamitin
naman ang lakas at
bisig.Napadaan siya sa bukid ni
hugong langgam at humanga siya
sa ganda ngtanim ng
halaman.“Ang ganda naman ng
mga tanim mo,” bati niya kay
Hugo. “Ano ba angiyong
sikreto”“!ala akong sikreto,” sabi
ni
Hugo, “kundi sipag, tiyaga at
konting banat ngbuto.”“"anoon
lang” tanong ni Peles. At
nanghingi siya ng buto ng kamatis
paramasubukan naman
ang maghalaman at
bilang pagbabagong
buhay.
Linggo
noon at kahit linggo, pagbubungkal
at pagtatanim ang inasikaso.At sa
gabing iyon, di makatulog si Peles
sa pagbibilang ng
tumutubongkamatis.

Lunes.
Maaga pa bumangon na siya at
mabilis na dinalaw ang
kamatisanniya. Pero anong
lungkot& Sa lupang malambot,
wala ni isang sumupling
nasungot.Halos maiyak siyang
nagsumbong kay Hugo. Pero
tumawa si Hugo atnagsabi,
“Huwag kang apurado. 'alagang
 ang magtanim ng kamatis
ay dibiro. Konting dilig pa at tiyak
na tanim moy tutubo.”

Martes.
$atapos magdilig ni Peles,
maghapon siyang nagbantay sa
tanimna kamatis.
Sa gabi nagsindi pa ng maraming
kandila para raw hindi
matakotsa dilim ang mga punla.

Miyerkules.
$atapos magbudbod ng pataba,
inimbita ni Peles angkabarkadang
mga palaka. At kahit umuulan,
maghapon silang umawit pararaw
sumigla ang mga punlang
kamatis.

Huwebes.
$atapos magbunot ng tumubong
damo, nagdala si Peles
ngmaraming libro.
At maghapon siyang nagbasa ng
kwento at tula para rawhindi
malungkot ang mga punla.