9 Şubat 2023 / 0 Yorum     

Depremler, bir çocuğun toplumunda, evinde veya

okulunda büyük yıkıma neden olabilecek ve çocuk için
en önemli kişilerin ölümüne veya yaralanmasına neden
olabilecek güçlü güçler olabilir. Türkiye ve Suriye'de
görüldüğü gibi, hasarlı binalar ve enkazların neden
olduğu büyük yaralanmalar nedeniyle bir çocuk yetim
kalabilir, aile üyelerinden ayrılabilir, evsiz kalabilir ve
hatta sakat kalabilir. Bir çocuğun bu kayıplarla başa
çıkmasına yardım etmeye çalışırken, özellikle de böyle
bir yıkım yaşadıktan sonra bunaltıcı görünebilir.
Bununla birlikte, şefkatli bir yetişkinin uygun desteği ile
çocukların esnekliği ve iyileşme süreci teşvik edilebilir.

Ne beklenmeli: bir depreme normal tepkiler

Bir depremden sonra, diğer felaket türlerinden sonra

olduğu gibi, yetişkinler gibi çocukların da yaşanan
travmaya ve çocuğun günlük rutini, aile birimi, okulu,
akran ilişkileri üzerindeki etkisine normal tepkiler
vardır.ve hatta evin yeri. Bir felaketten hemen sonra
meydana gelen aşağıdaki tepkiler beklenen, anormal ve
yıkıcı bir duruma normal tepkiler olarak kabul edilir.

Okul öncesi Çocuklar (2-6 Yaş):

Kontrol edilemeyen ağlama

Amaçsızca koşmak
Aşırı tutunma ve yalnız kalma korkusu
Gerici davranış
Yüksek seslere duyarlı
Karışıklık ve sinirlilik
Yeme sorunları
Yeni korkular

Okul çağı (7-12 yaş):

Spesifik olmayan fiziksel şikayetler (ağrılar ve

ağrılar)
İştah değişiklikleri
 Uyku değişiklikleri (uykuya dalmakta zorluk, kötü
rüyalar)
Üzüntü
Akranlarından çekilme
Sinirlilik
Sızlanmak, tutunmak
Saldırganlık ve otoriteyi sorgulama
Okuldan kaçınma, ilgi kaybı ve okula konsantre olma
zorluğu
Gerici davranış
Evde veya okulda isyan
Yeni korkular

Okul çağı (7-12 yaş):

Spesifik olmayan fiziksel şikayetler (ağrılar ve

ağrılar)
İştah değişiklikleri
Uyku değişiklikleri (kabuslar, uykuya dalma
sorunları)
Üzüntü
Çekilme ve tecrit
Sinirlilik ve oyunculuk
Aşırı korku ve endişe
Ajitasyon ve ilgisizlik
Risk alma davranışları
Zayıf konsantrasyon
Hayal kırıklığı (ne anlamı var?)
Umutsuzluk ve çaresizlik duyguları
Yeni korkular

Keder aşamaları
1. İnkar: İlk aşama, olanlara inanmayı reddetmekten
ibarettir. Bu aşamada çocuklar bazen kaybın ya
gerçekleşmediğine "inandırır “ya da her şeyin" iyi "
olduğunu iddia ederler.”
2. Öfke: Bir çocuk travmanın meydana geldiğini inkar
etmeyi bıraktığında, genellikle öfke izler. Öfke,
kaybından başkalarını suçlamaktan öfkeyi içe
çevirmeye ve kendini suçlamaya kadar birçok
şekilde kendini gösterebilir.
3. Pazarlık: Öfke daha sonra travmayı pazarlık etme
girişimlerine dönüşür. Çocuklar, olanların
gerçekliğini ortadan kaldırma umuduyla bu
duygusal stratejiye başvururlar.
 4. Üzüntü: Bir çocuk kaybın kalıcı olduğunu fark
ettiğinde, üzücü duygular ortaya çıkar. Bu genellikle
en zor aşamadır.
5. Kabul ve Çözüm: Bu aşamada çocuk kaybı kabul
eder ve hayatına devam edebilir. Kaybın
çözülmesiyle birlikte artan enerji, gelecek için
yenilenen hedefler ve önceki işleyiş düzeyine geri
dönüş gelir.

Keder süreci

Şiddetli bir depremin ardından çocuğun sevdiklerinin,

evcil hayvanlarının, oyuncaklarının, evinin ve/veya
topluluğunun kaybını üzmesi doğaldır. Bir bireyin keder
tepkisinin yoğunluğu ve süresi, kaybın ne kadar önemli
algılandığına bağlıdır. Keder aşamaları bireyler
tarafından farklı şekilde yaşanır. Çoğu çocuk kederle
çalışabilir ve birkaç hafta içinde önceki duygusal işleyiş
seviyelerine dönebilir. Bununla birlikte, bazen bir birey
bir durumda sıkışıp kalabilir ve bir sonrakine geçmekte
zorluk çekebilir veya yalnızca daha sonra geri dönmek
için bir aşamayı atlayabilir.

Nasıl yardım edilir

Bir güvenlik hissi yaratın: Çocuğunuz bir güvenlik ve
güvenlik hissi yaratmak için size bakar. Sakin kalma
yeteneğiniz çocuğunuz için çok şey yapabilir. Nasıl
hissettiğinizi basit terimlerle paylaşın ve olanlarla
başa çıkmaya çalıştığınız yolları açıklayın. İnsanların
güvende, güvende ve zarar görmemesi için sizin ve
diğer yetişkinlerin mümkün olan her şeyi yaptığınızı
vurgulayın.
Müsait olun: Çocuklarınızın soru sormasına izin
verin. Anlaşılması zor bilgilere ihtiyacınız
olabileceğini bilin.
Tüm duygulara saygı gösterin: Çocuğunuzun
duyguları, düşünceleri ve tepkileri sizinkinden farklı
olabilir.
Yaşa uygun olun: Her çocuk afetlere duygusal ve
gelişim evresine göre tepki verir. Her aşama bir
çocuğa dünyayı ve olayların nasıl gerçekleştiğini yeni
bir anlayış getirir. Bu nedenle, olayları bir çocuğun
anlayabileceği kelimelerle açıklamak önemlidir.
Oyun ve sanat yoluyla ifade edin: Bazı çocuklar
duyguları veya korkuları hakkında konuşmak
istemeyebilir. Çizim, oyun, yazma veya yaşa uygun
diğer etkinliklerle nasıl hissettiklerini ifade
etmelerine yardımcı olun.
 Reframe: Çocuğunuz sadece sizden değil,
akranlarından ve medyadan da bilgi alacaktır.
Çocuğunuza ne bildiğini sorun. Çocuğunuz bunu
yapmayı seçerse, depremi ve etkilerini kendi
sözleriyle açıklamasına izin verin. Bu, yanlış bilgileri
veya yanlış anlamaları gidermek için bir fırsat
sağlayacaktır.
Eğitmek: Artçı şokların ne olduğu ve sayılarının daha
az olacağı ve fazla mesainin daha az güçlü olacağı
hakkında açıklama yapmanız gerekebilir. Çocuklara
ihtiyaç duydukları temel ve doğru bilgileri sağlayın.
Ayrıntılardan kaçının, çünkü bunlar muhtemelen
üzücü olacaktır.
Medyaya maruz kalmayı azaltın: Çocuğunuzun
depremin medyada yer almasına maruz kalmasını
en aza indirin. Depremin ve sonrasının görüntülerini
izlemek veya açıklamalarını duymak yalnızca
çocuğun endişesini artıracaktır. Örneğin, küçük bir
çocuk, yıkılan binaların veya perişan mağdurların
medya görüntülerinin bir olayın tekrarı olduğunu
anlayamayabilir ve yeni bir deprem meydana
geldiğini düşünebilir.
Uzan: Çocuğunuzun depremin diğer kurbanlarına
nasıl yardım edebileceği hakkında konuşun. Kart
yazmak, çizim göndermek veya gönüllü olmak sizin
ve bir çocuğun toplum iyileşme sürecine katkıda
bulunmanıza yardımcı olabilir.
Kendiniz için destek alın: Endişelerinizi, korkularınızı
ve endişelerinizi çocuğunuza değil, şefkatli başka bir
yetişkine iletin.

Bir ruh sağlığı uzmanına ne zaman başvurulur

Yukarıda açıklanan normal reaksiyonların bazıları

hemen görünmeyebilir veya depremden haftalar sonra
ortaya çıkabilir. Bir travmayı takip eden birkaç hafta
içinde meydana geldiğinde, çocuğunuzun tepkileri
normaldir ve beklenir. Deprem sizi ve ailenizi yerinden
ettiyse ve normal rutinleri ciddi şekilde bozduysa, bir
çocuğun daha uzun bir iyileşme süresine ihtiyacı olabilir.
Çocuğunuzun duygusal tepkileri 4-6 hafta daha uzun
süre devam ettiyse veya önemli fonksiyonel bozukluklar
eşlik ediyorsa, bir akıl sağlığı uzmanından yardım
almalısınız. Çocuğunuz depremde “sıkışmışsa” ve onu
düşünceler, duygular, imgeler veya davranışlarla
yeniden yaşamaya devam ediyorsa, çocuk doktorunuzla
konuşun ve bir çocuk ve ergen psikiyatristi, sosyal
hizmet uzmanı, psikolog veya çocuklarla çalışma
deneyimi olan başka bir ruh sağlığı uzmanı için sevk
alın. Ayrıca yerel okulunuza, çocuk hastanenize veya
toplum ruh sağlığı kuruluşunuza başvurabilir ve
bölgenize sevk talebinde bulunabilirsiniz.

Depreme eğilimli bir bölgede yaşamak

Deprem nedeniyle yerinden edilmediyseniz veya

yerinden edildikten sonra eve dönmeye karar verirseniz,
çocuğunuzun depremin meydana geldiği bir bölgede
yaşamaktan korkuları olabilir. Çocuğunuzla gelecekteki
bir depreme hazırlanmak için ne yapmanız gerektiğini
planlayın. Plan, nerede barınak ve güvenlik
arayacağınızı, ayrıca bir deprem sırasında veya
sonrasında ayrılmanız durumunda birbirinizle iletişim
kurmanın ve birbirinizi bulmanın yollarını içermelidir.
Çocuğunuz bir felaket olduğunda okulda
olabileceğinden, okul acil durum planını öğrenin ve
kendi planınızın okulun planıyla uyumlu olduğundan
emin olun. Bir aile planına sahip olmak, çocuğa ve aileye
tehlike konusunda ustalık duygusu sağlayabilir ve
korkuları yatıştırmaya yardımcı olabilir.

Etkinlik fikri

Çocuğunuzu veya bir grup çocuğu, kendini güvende ve

rahat hisseden bir yer çizmeye veya imajı oluşturmaya
davet edin. Sonra, çocuğunuzun yarattığı yeri
tanımlamasını isteyin. Neyin yaratıldığına bağlı olarak,
" Neye benziyor?", "Orada ne var?", "Bu yerde ne
duyuyor, kokuyor, hissediyor, dokunuyor ve tadına
bakıyorsunuz?", "Bu yerdeki hangi şeyler size yardımcı
oluyor?", "Sizi güvende tutmak için orada olmak
istediğiniz özel insanlar var mı?"Çocuğunuzun sakin ve
güvende hissetmesine neyin yardımcı olduğunu
öğrenmek için bu etkinliği kullanın. Öğrenilen bilgilerle,
sakinleştirici oyuncaklar, sesler veya diğer nesnelerle o
güvenli yeri yeniden yaratarak stres zamanlarında
çocuğunuza yardımcı olabilirsiniz.
İlgili içerik Bültenimize abone olun ve her hafta gelen kutunuza
ücretsiz ebeveynlik ipuçları alın!

E-posta Adresi *

Abone ol

Ç kl i i t i

0
CEVAPLAR

Bu site spam'i azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiğini öğrenin.

© Copyright 2023 Ulusal Çocuk Hastanesi       hakkımızda