ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
ΦΥΛΛΟΥ 1150
Διακονία
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
Φωτεινής μεγ. & ισαπ. της Σαμαρείτιδας, Θεοκλήτου μ. Ιωάννου Κάλφα νέομ.
(Απ. Αν: Ρωμ. ιγ΄ 11 – ιδ΄ 4 - Ματθ. στ’ 14-21)
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ
Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε
Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε!
Ἀκόμη κι ἐγώ τούς εὐλογῶ καί δέν
τούς καταριέμαι.
Οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν ὁδηγήσει στήν
ἀγκάλη Σου περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι οἱ
φίλοι μου. Οἱ φίλοι μου μέ ἔχουν
προσδέσει στή γῆ, ἐνῶ οἱ ἐχθροί μέ
ἔχουν λύσει ἀπό τή γῆ καί ἔχουν
συντρίψει ὅλες τίς φιλοδοξίες μου
στόν κόσμο.
Οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν ἀποξενώσει ἀπό τίς ἐγκόσμιες
πραγματικότητες καί μέ ἔκαναν ξένο καί
ἀπισυσχετισμένον ἀπό τή ζωή τοῦ κόσμου. Ὅπως
ἀκριβῶς ἕνα κυνηγημένο ζῶο βρίσκει πιό ἀσφαλές
καταφύγιο ἀπό ἕνα ἄλλο πού ζῆ στήν ἡσυχία, ἔτσι κι ἐγώ.
Καταδιωγμένος ἀπό τούς ἐχθρούς, ἔχω ἀνακαλύψει τό
ἀσφαλέστερο καταφύγιο καί προφυλάσσομαι κάτω ἀπό
«τή σκιά τῶν πτερύγων Σου», ὅπου οὔτε φίλοι οὔτε
ἐχθροί μποροῦν νά ἀπωλέσουν τήν ψυχήν μου.
Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε! Ἀκόμα καί ἐγώ τούς
εὐλογῶ καί δέν τούς καταριέμαι.
Αὐτοί μᾶλλον, παρά ἐγώ, ἔχουν ὁμολογήσει τίς ἁμαρτίες
μου ἐνώπιον τοῦ κόσμου. Αὐτοί μαστίγωναν κάθε φορά
πού ἐγώ δίσταζα νά τιμωρήσω τόν ἑαυτόν μου. Μέ
βασάνιζαν, κάθε φορά πού ἐγώ προσπαθοῦσα νά
ἀποφύγω τά βάσανα. Αὐτοί μέ ἐπέπληταν, κάθε φορά
πού ἐγώ κολάκευα τόν ἑαυτόν μου. Αὐτοί μέ κτυποῦσαν
κάθε φορά πού ἐγώ εἶχα παραφουσκώσει ἀπό τήν
ἀλαζονεία.
Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε. ‘Ακόμη καί ἐγώ τούς
εὐλογῶ καί δέν τούς καταριέμαι.
Κάθε φορά πού εἶχα κάνει τόν ἑαυτόν μου σοφό, αὐτοί μέ
ἀποκάλεσαν ἀνόητο. Κάθε φορά πού εἶχα κάνει τόν
ἑαυτόν μου δυνατό, αὐτοί μέ περιγέλασαν σάν νά
εἴμουνα νάνος. Κάθε φορά πού θέλησα νά καθοδηγήσω
ἄλλους, οἱ ἐχθροί μέ ἔσπρωξαν στό περιθώριο. Κάθε
φορά πού ἔσπευδα νά πλουτίσω, αὐτοί μέ ἐμπόδισαν μέ
σιδερένια χέρια. Κάθε φορά πού εἶχα σκεφθεῖ ὅτι θά
κοιμόμουν πιά εἰρηνικά, αὐτοί ἄγρια μέ ξύπνησαν. Κάθε
φορά πού προσπάθησα νά κτίσω ἑνα σπίτι γιά νά ζήσω
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 1 από 4
ΑΡΙΘΜ.
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ἐκεῖ χρόνια πολλά καί εἰρηνικά, αὐτοί τό κατεδάφισαν
καί μέ ἔβγαλαν ἔξω.
Στ’ ἀλήθεια, Κύριε, οἱ ἐχθροί μου μέ ἔχουν ἀποσυνδέσει
ἀπό τόν κόσμο καί ἅπλωσαν τά χέρια μου στό κράσπεδο
τοῦ ἱματίου Σου.
Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγώ τούς
εὐλογῶ καί δέν τούς καταριέμαι.
Εὐλογησέ τους καί πλήθυνέ τους!
Πλήθυνέ τους καί κάνε τους ἀκόμα πιό σκληρούς
ἐναντίον μου!
Ὥστε ἡ καταφυγή μου σέ Σένα νά μήν ἔχει ἐπιστροφή.
Νά διαλυθεῖ ἡ κάθε ἐλπίδα μου στούς ἀνθρώπους σάν
ἱστός ἀράχνης. Ν’ ἀρχίσει ἀπόλυτη γαλήνη νά βασιλεύει
στήν ψυχή μου. Νά γίνει ἡ καρδιά μου τάφος τῶν δύο
κακῶν διδύμων ἀδελφῶν μου: τοῦ θυμοῦ καί τῆς
ἀλαζονείας. Νά μπορέσω νά ἀποθηκεύσω ὅλους τούς
θησαυρούς μου «ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Νά μπορέσω γιά
πάντα νά ἐλευθερωθῶ ἀπό τήν αὐταπάτη, ἡ ὁποία μέ
περιέπλεξε στό θανατηφόρο δίκτυ τῆς ἀπατηλῆς ζωῆς.
Οἱ ἐχθροί μέ δίδαξαν νά μάθω αὐτό πού δύσκολα
μαθαίνει κανείς, ὅτι δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει
ἐχθρούς στόν κόσμο, ἐκτός ἀπό τόν ἑαυτό του!…
Εἶναι πράγματι δύσκολο γιά μένα νά πῶ ποιός μοῦ ἔκανε
περισσότερο καλό καί ποιός περισσότερο κακό: Οἱ ἐχθροί
ἤ οἱ φίλοι μου;
Γι’ αὐτό, εὐλόγησε Κύριε, καί τούς φίλους μου καί τούς
ἐχθρούς μου…
Ἁγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Η Εκκλησία αγκαλιάζει τους πάντες.
Υπάρχει ένα βιβλίο της Εκκλησίας, το
«Ευχολόγιο», το οποίο έχουμε ξεχάσει
γιατί είμαστε εκλογικευμένοι και
αυτοδικαιωμένοι χριστιανοί. Θέλουμε να
είμαστε καλοί για να μας προσέξει ο Θεός,
να μας κάνει δωρεές, να μας δώσει χαρίσματα κι ό,τι
θέλει ο καθένας.
Οι άνθρωποι στο παρελθόν γνώριζαν ότι δεν είναι καλοί.
Οι ευχές του «Ευχολογίου», για όλες τις περιστάσεις,
κινούνται σ’ αυτό το δίπολο: «Θεέ μου, είμαστε
αμαρτωλοί, είμαστε άθλιοι, αλλά Εσύ βοήθησέ μας. Απ’
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
τη μία η δική μας αθλιότητα, απ’ την άλλη η δική Σου
Αγαθότητα. Εκδήλωσέ την σε μας».
Και βλέπουμε ευχή για τα μελίσσια, ευχή για τα
μοσχαράκια, ευχή για να ανοίξουμε πηγάδι, ευχή για
τους ασθενείς, ευχή για αυτούς που δεν μπορούν να
κοιμηθούν, ευχή κατά της βασκανίας. Δεν φορούσαν
σκόρδα και ματάκια οι άνθρωποι για να φύγει το μάτι,
πήγαιναν στον παπά και τους διάβαζε. Αρρώσταινε το
άλογο, το διάβαζε ο παπάς και γινόταν καλά.
Αυτή είναι η Εκκλησία. Αγκαλιάζει τα πάντα. Διαβάζανε
το ευχέλαιο για τις ασθένειες, κάνανε εξορκισμούς,
αγιασμό να καθαρίσουν τον τόπο, τους ανθρώπους. Και
φεύγανε πολλές δαιμονικές επήρειες που έρχονται από
την αδυναμία και τις αμαρτίες μας. Τώρα τα έχουμε
ξεχάσει όλα, δεν διαβάζουμε τίποτα, ούτε νιώθουμε ότι
τα έχουμε ανάγκη. Κάποτε όλα τα σπίτια πρωτομηνιά
θέλανε να κάνουν αγιασμό. Το θεωρούσανε απαραίτητο
να αγιαστεί το σπίτι σε κάθε αλλαγή, σε μία ανακαίνιση,
συχνά πυκνά. Είχαν μάθει οι άνθρωποι να ζητάνε τη
Χάρη του Θεού.
Εμείς έχουμε μάθει να τα δουλεύουμε με το μυαλό μας.
Κι ενώ μπορεί να κρατάμε στο χέρι μεγάλα
κομποσχοίνια, το σπίτι μας δεν λιβανίζεται και το
καντήλι δεν ανάβει. Σπάνια καλούμε ιερέα. Και τι
συμβαίνει; Δεν πάμε πολλές φορές εμείς στην Εκκλησία,
δεν βοηθάμε και την Εκκλησία να βγει προς τα έξω. Γιατί
η κίνηση της Εκκλησίας να αγκαλιάσει όλη τη ζωή του
ανθρώπου ήταν ταυτόχρονα η έξοδός της από τους
τοίχους του ναού. Ο παπάς ήταν παρών σε όλη τη ζωή
της κοινότητας και ερχόταν μέσω αυτού η Χάρη του Θεού.
Και άλλαζε η ζωή, φώτιζε ο τόπος, ερχόταν το Φως της
Χάριτος του Χριστού.
Στην εποχή μας αυτά τα έχουμε σβήσει. Θέλουμε να
σταματήσουμε τους αγιασμούς στα σχολεία, στη Βουλή,
στα στρατόπεδα κι αν είναι δυνατόν να κλείσουμε τους
ναούς στις φυλακές και στα νοσοκομεία. Θεωρούμε ότι
δεν χρειάζεται ιερέας στο νοσοκομείο. Όποιος είναι να
ζήσει, θα ζήσει, όποιος είναι να πεθάνει, θα πεθάνει.
Πιστεύουμε μόνο στους γιατρούς και στην επιστήμη.
Αλλά και σήμερα γίνονται θαύματα. Και σήμερα ο ιερέας
διαβάζει τον ασθενή που οι γιατροί έχουν ξεγράψει και ο
ασθενής γίνεται καλά. Κι αυτό δεν έχει γίνει λίγες φορές.
Η Χάρη του Θεού μέσω του ιερέα κάνει θαύματα. Δεν
υπάρχει παπάς που να μην έχει ζήσει απτά δείγματα της
αγιαστικής Χάριτος των μυστηρίων της Εκκλησίας. Η
Εκκλησία αγκαλιάζει τους πάντες και εκεί που όλοι
σταματάνε Εκείνη συνεχίζει.
Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο ισχυρό από την Εκκλησία
του Χριστού, από τη Χάρη του Χριστού που έρχεται μέσα
στην Εκκλησία και μεταλαμπαδεύεται, μετοχετεύεται
στους ανθρώπους. Κι εμείς προσπαθούμε να πούμε στον
Χριστό και στην Εκκλησία Του: «Άπελθε από των ορίων
ημών. Σήκω και φύγε, δεν Σε χρειαζόμαστε».
Όμως, πολλά θα ήταν τα παιδιά μέσα στα στρατόπεδα
που θα έφταναν στην απελπισία αν δεν έβρισκαν σε μία
δύσκολη στιγμή έναν παπά να κουβεντιάσουν. Και δεν
έχει τόση σημασία τι τους είπε, αλλά ότι τους άκουσε ο
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 2 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1150
Θεός. Πολλές ψυχές ανθρώπων έχουν σωθεί έτσι. Πολλοί
άνθρωποι στα νοσοκομεία – δεν έγιναν καλά από την
ασθένεια, γιατί αυτό είναι μικρό το θαύμα – σώθηκαν την
τελευταία στιγμή και πήγαν στον Παράδεισο.
Εξομολογήθηκαν και έβγαλαν από πάνω τους βάρη
δεκαετιών και σώθηκαν. Αυτό είναι το μεγάλο θαύμα.
Αυτά η εποχή μας δεν τα βλέπει, ούτε οι άνθρωποι τα
αντιλαμβάνονται πολύ. Καμιά φορά και εμείς οι
χριστιανοί δεν τα προσέχουμε. Γι’ αυτό δεν
καταλαβαίνουμε τι είναι όλο αυτό που ζούμε, γιατί
υπάρχει πόλεμος και γιατί θέλει να μας βγάλει από την
Εκκλησία ο πονηρός. Γιατί επιτίθεται στον καθένα όταν
προσεύχεται, όταν ανάβει ένα κερί, όταν προσκυνάει σε
ένα μοναστήρι, όταν κάνει μία καλή κουβέντα σε
κάποιον για την εξομολόγηση; Αρχίζει ο πονηρός και
πολεμάει γιατί δεν πετυχαίνει το έργο του. Ακυρώνουμε
το έργο του διαβόλου που είναι να απογοητεύσει τους
ανθρώπους και να τους καταστρέψει.
Αυτό κάνει η Εκκλησία μας, που είναι το μεγαλύτερο
δώρο που μας έχει δώσει ο Θεός. Είναι το άμεσο
εκχύλισμα της αγάπης του Θεού στη ζωή μας, η πιο απτή
απόδειξη ότι ο Θεός μας αγαπάει.
π. Γεώργιος Σχοινάς, από το βιβλίο “Η Καρδία μου ενώπιόν
Σου”
Μας δίνει ευκαιρίες ο Θεός για να αλλάξουμε…
Μας δίνει ευκαιρίες ο Θεός για να
αλλάξουμε, για να διορθωθούμε,
για να μετανοήσουμε, για να
συγχωρεθούμε.
Μας δίνει ευκαιρίες να ασκηθούμε
στην υπομονή, στην ταπείνωση, στην εγκράτεια, στην
συγχώρεση, στην απλότητα, στην ανεξικακία, στην
αγάπη.
Μας καλεί να συναντηθούμε μαζί Του δια της προσευχής,
δια της μελέτης των Θείων Γραφών, δια των Μυστηρίων.
Ο Θεός μας αναζητά, μας ποθεί, μας αγαπά.
Γι’ αυτό κι έγινε ένας από εμάς!
Είναι φοβερή η αγάπη του Θεού προς εμάς.
Μακάρι να καταλάβουμε ότι ο Θεός επιδιώκει την
σωτηρία μας!
Δυστυχώς εμείς είμαστε αυτοί που βάζουμε τρικλοποδιά
στα σωτήρια σχέδια του Θεού για εμάς. Και αυτό γίνεται
κυρίως με την απιστία μας, με τον εγωισμό μας, με την
αμετανοησία μας, με τις κατακρίσεις μας.
Σαν να επιδιώκουμε την απώλειά μας!
Ας καταλάβουμε επιτέλους το συμφέρον μας, το οποίο
είναι η εφαρμογή των εντολών του Θεού.
Κι αν σε κάτι δυσκολευόμαστε, ας μετανοούμε κι ας
γίνεται αφορμή για ταπείνωση, διότι όπως λέγει και ο
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστομος:
«Στον Θεό αρέσει περισσότερο η ταπείνωση για την
αμαρτία που κάναμε, παρά η υπερηφάνεια για την αρετή
που κατορθώσαμε».
Γι’ αυτό ας αγωνιζόμαστε όσο μπορούμε, ας δείχνουμε
έλεος προς τους άλλους, ας επιδιώκουμε την ειρήνη κι ας
ζούμε ταπεινά, απλά και με μετάνοια και να είμαστε
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
σίγουροι ότι ο Θεός θα φωτίζει τον δρόμο της ζωής μας
και θα τα εξομαλύνει όλα προς το καλό μας.
Όχι προς το κοσμικό καλό μας, αλλά προς το αιώνιο καλό
μας.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Αγαπάμε, στο μέτρο που μπορούμε να
συγχωρήσουμε.
Αγαπάμε, στο μέτρο που μπορούμε να
συγχωρήσουμε.
Όλα τα άλλα, είναι απλώς λόγια και
θεωρίες…
Αν θες να δεις το πόση αγάπη έχεις μέσα
σου, ψάξε να δεις, το κατά πόσο μπορείς να συγχωρήσεις.
Το πόσο μπορείς να συγχωρήσεις τον άντρα σου. Τη
γυναίκα σου. Τους φίλους. Τους συναδέλφους στη
δουλειά.
Ψάξε μέσα σου να δεις το πόσο μπορείς να συγχωρήσεις,
αυτούς που σε έβλαψαν.
Αυτούς που σου έκαμαν κακό και μετανόησαν. Και
αυτούς όμως, που ενώ σε πλήγωσαν, μέχρι και σήμερα,
στέκονται αμετανόητοι απέναντι σου.
Εκεί φαίνεται η αγάπη… Η αγάπη η πραγματική.
Στην ικανότητα σου να συγχωρείς τον αδελφό σου.
Αγαπάμε, στο μέτρο που μπορούμε να συγχωρήσουμε.
Όλα τα άλλα, είναι απλώς λόγια και θεωρίες…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.
Κυριακή τῆς Συγχωρήσεως.
Νά εὐχαριστήσουμε τό Θεό πού μᾶς
ἀξίωσε νά φτάσουμε μέχρι αὐτή τήν
εὐλογημένη μέρα καί νά ξαναζήσουμε
τή δυνατότητα τῆς συγχωρήσεως
ἐπί τῆς γῆς καί ἐν τῶ οὐρανῷ καί ἔτσι
συγχωρημένοι καί ἑνωμένοι νά εἰσέλθουμε στήν ἁγία
περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Εἶναι μέσα στήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας σήμερα τό
ἀπόγευμα νά τελεῖται “ὁ ἑσπερινός τῆς Συγχωρήσεως”.
Σέ αὐτή τήν κατανυκτική ἀκολουθία στήν ὁποία
περιγράφεται ὅλο τό νόημα καί ὁ ἀγώνας τῶν ἡμερῶν
πού θά ἀκολουθήσουν, ἡ ψυχή μας κατανύσσεται,
γλυκαίνει καί προετοιμάζεται γιά νά “συγχωρέσει” δηλ.
νά χωρέσει μέσα της ὅλους αὐτούς πού τήν πίκραναν,
τήν ἀδίκησαν, τήν ἔβλαψαν. Νά συγχωρέσει τί σημαίνει;;
Νά ξεχάσει. Νά μήν κρατάει μέσα της τό κακό πού τῆς
ἔκαναν οἱ ἄλλοι.
Νά μή λέει μέ πικρία “γιατί”;; Νά μή ζητᾶ ἐνόχους. Νά
μήν ὑποψιάζεται.
Κάθε τί πού συμβαίνει στή ζωή μας εἶναι ἐνταγμένο μέσα
στή Θεία Πρόνοια καί τό ἔχει ἐπιτρέψει ὁ Καλό Θεός γιά
τό καλό μας! Ἄν ἕνας σαρκικός πατέρας θέλει τό καλό
τῶν παιδιῶν του, εἶναι δυνατόν ὁ Οὐράνιος Πατέρας νά
θέλει νά βλάψει τά παιδιά Του;;
Νά συγχωρῶ σημαίνει νά προσεύχομαι γιά τούς ἀρνητές
Του, γιά τούς ἐχθρούς μου. Νά πονάω γι’ αὐτούς κι ἄν
εἶναι ἄνθρωποι πού δέν συγχωροῦν, πού κατακρίνουν,
πού ζοῦν ἄνομα, τότε νά λέω μέ πόνο μέσα μου γι΄
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 3 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1150
αὐτούς τό “Κύριε Ἐλέησον”. Πῶς νά κάνεις σαρκικούς
ἀνθρώπους νά καταλάβουν τά Θεῖα;;; Πολύ δύσκολο ὥς
καί ἀκατόρθωτο. Ἀλλά μπορεῖ ὅμως νά προσευχηθεῖς
γι’αὐτούς. Πράγμα σχετικά εὔκολο. Κι ἄν εἶναι ἡ
προσευχή σου ἀδύναμη στήν ἀρχή, σιγά σιγά θά
μετατραπεῖ σέ πέλαγος ἀγάπης καί θά ἀλλάξει τά πάντα
γύρω σου ἀλλά καί στήν ψυχή τῶν ἐχθρῶν σου!
Αὐτοί οἱ κατανυκτικοί ἑσπερινοί καί ὄχι τά καρναβαλικά
ξενικά ἔθιμα πού εἰσχώρησαν στή χώρα μας δίνουν τήν
ἀληθινή χαρά στή ζωή μας. Διασκεδάζει ὁ κόσμος τοῦτες
τίς ἡμέρες ξέφρενα καί τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά μήν ἔχει
ὁ ἄνθρωπος στήν ψυχή του ἀληθινή χαρά! Ἀντί αὐτές οἱ
μέρες νά εἶναι μέρες προετοιμασίας γιά τήν καλλιέργεια
τῆς ψυχῆς μας, καταλήγουν νά εἶναι μέρες ἁμαρτίας καί
ἀποπροσανατολισμοῦ τῶν ἀνθρώπων.
Σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ ἕνωση μέ τόν Θεό. Ὅλοι οἱ
ἄλλοι στόχοι καί σκοποί εἶναι ἐπίγειοι καί ἐφήμεροι.
Διαρκοῦν μόνο ὅσο διαρκέσει ἡ ἐπίγεια σύντομη ζωή μας.
Ὅσο και νά εὐδοκιμήσουμε στήν ἐπίγεια ζωή μας, ὅση
γνώση κι ἄν ἀποκτήσουμε, ὅσα ὑλικά ἀγαθά καί δόξα καί
ἄν γεμίσουμε, δέν θά νιώσουμε ποτέ τήν ἀπόλυτη χαρά
καί εὐτυχία πού δίνει ἡ ἕνωση μέ τό Θεό!
Αὐτή ἡ ἕνωση μέ τόν Θεό-Πατέρα μας δέν μπορεῖ νά
κατορθωθεῖ ἔξω ἀπό τήν ἐκκλησία. Ἔξω ἀπό τίς
ἀκολουθίες μας, ἔξω ἀπό τά μυστήρια. Μέσα στά κείμενα
βρίσκεται ἡ πρόγευση τοῦ παραδείσου. Γιά λίγες στιγμές,
γιά λίγες ὧρες ὅταν ζεῖ κανείς μέ προσευχή καί εὐλαβική
συμμετοχή τά ἐκκλησιαστικά λόγια, μεταφέρεται στόν
παράδεισο καί ζεῖ τή ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ἤδη ἐπί
γῆς!
Ἡ ἐκκλησία μας μέ τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή μᾶς δίνει
τή δυνατότητα νά ἐξαγιασθοῦμε συμμετέχοντας στά
μυστήρια καί εἰρηνεύοντας τήν ψυχή μας μέσα ἀπό τίς
κατανυκτικές ἀκολουθίες της πού μᾶς ὑπενθυμίζουν τή
μετάνοια καί τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς.
Καταλαβαίνουμε ξεκάθαρα ὅτι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας
εἶναι ἡ ἕνωσις μέ τόν Κύριο! Ἡ ἕνωση αὐτή ὅμως δέν
ἐπιτυγχάνεται χωρίς ἀγώνα.
Μά πῶς θά ἀγαπήσω αὐτόν πού ξέρω ὅτι μέ συκοφαντεῖ;;
Αὐτόν πού ὑποκριτικά μοῦ γελᾶ;;
Ἕνας γέροντας ἔλεγε: Δέν σέ νοιάζει ἄν ὁ ἀπέναντί σου
σοῦ γελᾶ ὑποκριτικά. Ἐσύ θά λογαριάσεις τό γέλιο του
σάν αὐθεντικό. Θά τό ζήσεις ὡς ἀγάπη ἀληθινή. Τώρα ἄν
ἐκεῖνος ζεῖ μέσα του τό μίσος ἤ τό ψέμα, εἶναι δική του
ὑπόθεσις σωτηρίας. Εἴπωμεν καί περί αὐτοῦ τό “Κύριε
ἐλέησον”.
Ἐσύ νά γίνεις ἀγάπη.
Ἐσύ νά γίνεις συγγνώμη.
Ἐσύ νά γίνεις ΦΩΣ.
Ἄσε τούς ἄλλους! Δέν θά κριθεῖς ἐσύ γιά τούς ἄλλους,
ἀλλά οὔτε καί ἐσύ κλήθηκες γιά νά κρίνεις τούς ἄλλους!
Σκόρπιζε μόνο ΑΓΑΠΗ. Γίνε ΕΛΕΟΣ.
Ξέρω ὅτι μέ ἐξαπατᾶς, ἀλλά θά τό δεχθῶ κατά τό μέτρο
πού μοῦ ὑπαγορεύει ὁ Χριστός ἵνα ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΩ.
Γίνε ἐσύ ΥΠΟΜΟΝΗ. Συγχώρεσε ΠΡΩΤΟΣ ΕΣΥ!
Σωτηρία καί παράδεισος μόνο ἐγώ μέ τό Θεό χωρίς τούς
πλησίον μου δέν γίνεται. Τούς ὅποιους πλησίον. Ὄχι
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
αὐτούς πού ἐγώ τούς διαλέγω καί μοῦ ταιριάζουν, ἀλλά
αὐτούς πού στέλνει “τυχαῖα” ὁ Κύριος στό διάβα μου γιά
νά μέ ἐξαγιάσουν, νά μέ ἀλλάξουν, νά μοῦ δείξουν μέ
τήν “κακή” συμπεριφορά τους ΠΟΙΑ ΠΑΘΗ ΦΩΛΕΥΟΥΝ
ΜΕΣΑ ΜΟΥ. Νά μήν ἀφήνουμε στήν καρδιά μας νά
εἰσχωροῦν κακές σκέψεις, ψυχρότητα, καχυποψίες καί
παράπονα γιά τούς πλησίον μας. Μᾶς ἔβλαψαν;;
ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Μᾶς ἀδίκησαν;; ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Δεν μποροῦν νά κάνουν κάτι ἄλλο. Μέ τήν ἀγάπη καί
τήν προσευχή μας ὅμως θά τούς δώσουμε τό παράδειγμα
νά μαλακώσει ἡ ψυχή τους καί ἴσως ἀλλάξουν. Ἄν ὅμως
τούς μιμηθοῦμε ποιό τό κέρδος;;
Κοιτάξτε πόσο φοβερό εἶναι αὐτό: Γιά νά ἑνωθοῦμε μέ τό
Θεό, θά πρέπει νά νιώθουμε ὅ,τι αἰσθάνεται ὁ Θεός γιά
τόν κόσμο: ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ. Νά εἶναι ἡ καρδιά μας
ἀνοιχτή. Νά χωράει ὅλο τόν κόσμο. Νά καταλαβαίνει
τούς πάντες καί νά τούς δικαιολογεῖ. Νά ἀναφωνεῖ ὅ,τι
καί ἡ καρδία τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· ού
γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. κγ΄ 34).
Αὐτό τό ἀγώνισμα ἔχουμε μπροστά μας:Νά συγχωροῦμε,
νά ἀγαπᾶμε, νά εἴμαστε ἐπιεικεῖς καί να δικαιολογοῦμε
τούς πάντες, ὅπως μιά μητέρα τό παιδί της.
Ὁ ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ ἔλεγε ὅτι ὁ Χριστιανός
πρέπει νά ἔχει γιά τούς ἄλλους τήν ἀγάπη πού ἔχει μιά
μάνα γιά τό παιδί της.
Ὅταν ἔτσι κινοῦμαι ἀπέναντι στούς ἄλλους, τότε θά
κατοικήσει ἡ ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ στήν καρδιά μου
καί θά χωρέσει μέσα της τόν ΘΕΟ καί θά ΖΩ
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ἐπί τῆς γῆς!!!
Εἶναι τό λιγότερο τραγικό νά ζοῦμε κλεισμένοι στό
κέλυφος τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς μοναξιᾶς μας. Νά
χρωματίζουμε τά πάντα μέσα ἀπό τόν σκοτεινό
ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟ μας. Γιατί τό ΕΓΩ μόνο σκοτάδι μπορεῖ
νά φέρει καί σέ μένα καί στούς ἄλλους!
Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή πού στήν οὐσία
ξεκινάει μέ τόν ἀπόψινο κατανυχτικό ἑσπερινό τῆς
συγχωρήσεως μᾶς ἀνοίγει ἕνα φωτεινό παράθυρο πρός
τήν ἀλήθεια, πρός τήν ἀναγέννηση, πρός τήν κάθαρση
τοῦ ἑαυτοῦ μας.
Ξεκινᾶμε τή νηστεία ἀλλά ὄχι γιατί πρέπει ἀλλά γιατί τό
θέλουμε, ἀπό ΑΓΑΠΗ καί μόνο γιά τό ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ, πού
σταυρώθηκε καί πέρασε ἐπί γῆς πολλά βασανιστήρια καί
ταπεινώσεις καί ἔφτασε μέχρι τόν ἐκούσιο θάνατό Του,
στή ΣΤΑΥΡΩΣΗ, γιά νά μᾶς χαρίσει τήν ΑΙΩΝΙΟ ΖΩΗ.
Καί μᾶς χαρίζει ὄχι μόνο τήν ΑΙΩΝΙΟ ΖΩΗ, ἀλλά καί τήν
ἐπί γῆς χαρά καί εὐτυχία, γιατί μόνο παραδεισένια
εὐλογία γεμίζει ἡ καρδιά ἑνός ἀνθρώπου πού συγχωρεῖ,
ἀγαπᾶ, εἰρηνεύει μέ τούς γύρω του. Τόν ταπεινό ΟΛΟΙ
τόν ἀγαποῦν, ἀλλά καί ΕΚΕΙΝΟΣ τούς ΑΓΑΠΑ ΟΛΟΥΣ!!!
Ὅσο περισσότερο πλησιάζουμε τό ΘΕΟ τόσο περισσότερο
ἐξασθενοῦν τά πάθη τῆς ὀργῆς, τῆς κατακρίσεως, τῆς
μνησικακίας καί ἑνωνόμαστε περισσότερο καί μεταξύ
μας!
Τίποτε ὅμως ἀπό αὐτά δέν μπορεῖ νά κατορθωθεῖ μέ τίς
δικές μας δυνάμεις μόνο! Κρατώντας τήν Παναγιά μας
ἀπό τό φουστάνι, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἁγιος Παῒσιος θά
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 4 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1150
διανύσουμε τό ταξίδι τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς
στοχεύοντες στήν ὅλο και περισσότερη ΑΓΑΠΗ.
ΑΓΑΠΗ γιά τό ΘΕΟ, ΑΓΑΠΗ γιά τόν ΑΔΕΛΦΟ.
Χωρίς ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ἡ καρδιά μας θά μένει κενή καί
ἄκαρπη. Ἡ ζωή μας σκοτεινή καί χωρίς νόημα.
Ἄς εὐχηθοῦμε νά διανύσουμε τή Μεγάλη καί ΑΓΙΑ
ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ μέ ὑγεία, προσευχή, μέ μνήμη Θεοῦ
καί ταπείνωση καί ἔτσι ἀναγεννημένοι πιά πνευματικά
νά ἑορτάσουμε τήν ἔνδοξο καί λαμπροφόρο Ἀνάσταση
τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία εἶναι μιά πρόγευση τῆς
Βασιλείας τοῦ Κυρίου μας.
Καλή κι εὐλογημένη Τεσσαρακοστή! Καλόν ΑΓΩΝΑ!
Γερόντισσα Σωφρονία
ΣΥΓ-ΧΩΡΩ
Κάνω χώρο στήν καρδιά μου νά
χωρέσω μέ σένα, μέ τόν άλλο, κάνω
χώρο νά χωρέσουμε μαζί.
Συγχωρώ σημαίνει βλέπω τόν άλλο
όπως είναι, μέ τήν άμαρτία του καί
τήν άνυπόφορη πλευρά του, μέ όλα τά βαρίδιά του καί τά
έλαττώματά του, καί τού λέω : Θά σέ κουβαλήσω όπως
ένα σταυρό, θά σέ κουβαλήσω μέχρι τήν βασιλεία τού
Θεοῦ, είτε τό θέλεις είτε όχι.
Καί είτε είσαι καλός είτε είσαι κακός , θά σέ κουβαλήσω
στούς ώμους μου , θά σὲ φέρω μπροστά στόν Κύριο καί
θά πώ: '' Κύριε, όλη μου τήν ζωή κουβάλησα αύτόν τόν
άνθρωπο γιατί φοβόμουνα μήπως χαθεί.
Τώρα είναι δικό Σου τό θέμα νά τόν συγχωρήσεις στό
όνομα τῆς δικής μου συγχώρεσης μέ τό άπειρο έλεός Σου,
καί νά τόν δεχθείς στήν άγκαλιά τῆς άγάπης Σου !''`
Μητροπολίτης Anthony Bloom - Τό Μυστήριο τῆς ίασης
Δίκτυο Προσευχής
Από την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 και κάθε
βράδυ11.00–12.00, όσοι θέλουμε, να κάνουμε στο σπίτι
μας την Παράκληση στην Παναγία μας και την
Ευχή,για όλα τα δύσκολα που συμβαίνουν καθημερινά
στον τόπο μας, την Πατρίδα μας και το Λαό μας αλλά και
σε κάθε ψυχή που ζει ανάμεσά μας και γύρω μας.
«Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου,
Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σέκαταφεύγομεν,
ώςάρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
ἘπισκεφθεῖτετὴνἱστοσελίδατῆςἘνορίας μας:
http://saintpanteleimochania.wordpress.com
Εφημερίδα ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ:
Πρωτ π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΤΑΠΙΔΗΣ
Πρωτ. π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΚΟΥΔΟΥΜΝΑΚΗΣ
ΤΗΛ. ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ:
28210-43053
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ