Professional Documents
Culture Documents
ÖNSÖZ
- Bu Standard, CEN tarafından kabul edilen EN 10002-1 standardı esas alınarak, TSE Metalürji
Hazırlık Grubu'nca revizyonu yapılmış ve TSE Teknik Kurulu'nun 18.1.1996 tarihli toplantısında
Türk Standardı olarak kabul edilerek yayımına karar verilmiştir.
İÇİNDEKİLER
Bazı özel metalik malzemeler ve uygulamaları için çekme deneyi, belirli standardları veya özel
şartları gerektirmektedir.
3 - PRENSİP
Bu standard, metalik malzemelere bir veya daha fazla mekanik özellikleri belirlemek için,
kopuncaya kadar uygulanan çekme kuvveti ile yapılan deneyi içerir.
Bu standard, 10°C-35°C sıcaklıkta uygulanan çekme deneyi metotlarını kapsar. Kontrollü şartlarda
yapılan deneyler 23°C±5°C de yapılır.
4 - TARİFLER
4.1 - ÖLÇÜ UZUNLUĞU (L)
Ölçü uzunluğu, deney sırasında üzerinde uzama ölçümü yapılan deney parçasının önceden
belirlenen silindirik veya prizmatik kısmının uzunluğudur.
1
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
NOT - işlenmemiş deney parçalarında gövde uzunluğu (Lc), kavrama çeneleri arasında kalan
uzunluktur.
NOT - Orantılı deney parçalarında ilk ölçü uzunluğu 5.65√S0 dan (veya 5 √(4S0/π den) farklı ise,
burada S0ılk kesit alanıdır, (A) sembolünün yanına ilk ölçü uzunluğunda kullanılan katsayı eklenir.
Örneğin.
A 11,3 = ilk ölçü uzunluğundaki uzama yüzdesi 11,3√S0 ile ifade edilir
Orantısız deney parçalarında, (A) sembolü ilk ölçü uzunluğunun mm cinsinden ifadesi ile tamamlanır.
Örneğin:
A80 mm: ilk olcu uzunluğundaki uzama(L0) yüzdesi 80 mm ile ifade edilir.
4.6 - UZAMA
Uzama, deneyin herhangi bir anında ölçülen ekstensometre ölçü uzunluğundaki (Le) artmadır
2
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
4.8-EN BÜYÜKYÜK(Fm)
En büyük yük, deney parçasının deney sırasında akma noktasını geçtikten sonra dayanabildiği en
büyük yüktür.
4.9 - GERİLME
Gerilme, deney yapılırken herhangi bir anda yükün deney parçasının ilk kesit alanına (S0) oranıdır.
Örneğin:
Rro,2 = yük kaldırıldıktan sonra ilk ölçü uzunluğunun %0,2'si kadar kalıcı uzama sağlayan gerilme
değeridir.
3
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
4
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
5
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
5 - SEMBOLLER VE AÇIKLAMALAR
Semboller ve açıklamalar Çizelge 1'de belirtilmiştir.
Deney Parçası
1 a mm Yassı deney parçasının kalınlığı veya bir borunun et
kalınlığı
2 b mm Yassı deney parçasının gövde genişliği veya bir borudan
alınan uzun ve dar parçanın ortalama genişliği veya
yassı tel genişliği
3 d mm Dairesel bir deney parçasının gövde çapı veya
6
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
6 – DENEY PARÇALARI
6.1 – ŞEKİL VE BOYUTLAR
6.1.1 -Genel
Deney parçalarının şekil ve boyuttan mekanik özellikleri tayin edilecek olan metalik mamulün şekil
ve boyutlarına bağlıdır.
Deney parçalan genellikle tezgahta işlenerek veya yasallaştırılarak veya kalıpta hazırlanır. Sabit
kesitli mamuller (kesitler, çubuklar, teller vb) ve dökme deney parçaları (dökme demirler, demir dışı
alaşımlar vb) işlenmeden deneye tabi tutulur.
Deney parçalarının kesitleri dairesel, kare, dikdörtgen, halka şeklinde veya özel durumlar için
çeşitli geometrik şekillerde olabilir.
İlk ölçü uzunlukları, kesit alanı cinsinden L0 = k√S0 formülüne göre hesaplanan deney parçalarına,
orantılı deney parçalan denir, k 'nın benimsenen değeri 5,65 dir. Orantılı deney parçalarının ilk
ölçü uzunluğu 20 mm den küçük olmamalıdır, k katsayısının 5,65 değerine ulaşabilmesi için
deney parçasının kesit alanı çok küçük ise, daha yüksek bir k değeri (tercihen 11, 3) alınır veya
orantısız bir deney parçası kullanılabilir.
Orantısız deney parçalarında ilk ölçü uzunluğu (L0) ilk kesit alanından (S0) bağımsız alınır. Deney
parçalarının boyut toleransları eklerde verilenlere uygun olmalıdır (Madde 6.2).
Deney parçasının kavrama uçları deney cihazının kavrama çenelerine uygun olmalıdır.
Gövde uzunluğu (Lc) veya deney parçasında kavis yoksa kavrama uçlan arasındaki uzunluk, ilk
ölçü uzunluğundan (L0) büyük olmalıdır.
Döküldüğü gibi çekilen deney parçalarında kavrama uçlan ile gövde uzunluğu arasına bir kavis
verilir. Bu kavisin boyutları önemlidir ve bunlar malzemenin kendi standardında belirtilmelidir.
Deney parçasının kavrama uçlan deney cihazının kavrama çenelerine uygun herhangi bir şekilde
olabilir. Gövde uzunluğu (Lc) ilk ölçü uzunluğundan (L0) büyük olmalıdır.
6.2-TİPLER
Deney parçasının ana tipleri, A'dan D'ye kadar olan eklerde Çizelge 2'de gösterildiği gibi şekil ve
tiplerine göre tanımlanmıştır Deney parçalarının diğer tipleri mamul standardlarında belirtilir.
7
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
Gövde uzunluğu (Lc) ilk ölçü uzunluğundan çok fazla ise işlenmemiş deney parçalarında olduğu
gibi birden fazla ölçü uzunlukları serisi işaretlenmelidir. Bu uzunlukların bazıları kavrama
uçlarına kadar uzayabilir.
Bazı durumlarda deney deney parçasının yüzeyine parçasının uzunluk eksenine paralel bir doğru
çizilir.
10-DENEY ŞARTLARI
10.1 -CİHAZ HIZI
10.1.1 -Genel
Deney cihazının hızı mamul standardında belirtilmediğinde malzemenin özelliklerine göre
aşağıdaki şartlan karşılayacak şekilde olmalıdır.
8
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
10.1.2.4 - Kalıcı Uzama (Orantısız Uzama Dayanımı ve Toplam Uzama) (Rp ve Rt)
Yükleme hızı Çizelge 3'de verilen sınırların içinde olmalıdır. Plastik bölgede ve kalıcı uzama
dayanımına (orantısız ve toplam uzama) kadar olan uzama hızı saniyede 0,0025 m'yi
geçmemelidir.
Deney parçaları uygulanan yükün mümkün olduğu kadar eksenel olmasını sağlayacak şekilde
kavranmalıdır. Bu durum kırılgan malzemelerin deneyinde kalıcı uzama (orantısız veya toplam
uzama dayanımının) veya akma dayanımının tespitinde çok önemlidir.
Son ölçü uzunluğu alınırken kopan parçalar arasında uygun birleşmenin sağlanmasına dikkat
edilmelidir. Bu durum deney parçalarının kesit alanlarının küçük olduğu ve en az uzama miktarı
değerlerine sahip olduklarında çok önemlidir.
u
Malzemenin kopmasındaki uzama (L -L0) 0,1 mm doğruluğu olan bir ölçü cihazı ile yaklaşık 0,25
mm katında tespit edilmelidir. Malzemenin kopmasındaki uzama yüzdesi en yakın %0,5 değerine
yuvarlatılır.
9
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
Bu ölçüm prensip olarak sadece kopma yeri ile en yakın ölçü işareti arasında kalan uzunluğun ilk
ölçü uzunluğunun (L0) 1/3 den büyük olduğu durumlarda geçerlidir Malzeme için belirtilen en
küçük uzama değen elde edildiğinde kopmanın yerine bakılmaksızın deney geçerli sayılır ve bu
durum deney raporunda belirtilir
Bu ölçüm prensip olarak ekstensometre ölçü uzunlukları (Le) arasında olduğu durumlarda
geçerlidir Kopmadaki yüzde uzama belirlenen en az değere ulaştığında, ölçüm, kopmanın kesit
alanına bakılmaksızın geçerli sayılmalı ve bu durum deney raporunda belirtilmelidir.
NOT - Mamul standardında verilen bir uzunluk için kopmadaki yüzde uzamanın saptanması
belirtiliyorsa, ekstensometre ölçü uzunluğu bu uzunluğa eşit olmalıdır.
11.3 - Mamul standardında izin verildiği durumlarda uzama verilen sabit bir uzunluk ile ölçülür,
deney başlamadan önce belirtilen değişim formüllerini veya çizelgelerini kullanarak orantılı ölçü
uzunluğuna çevrilir Örneğin (ISO 2566-1- ve, ISO 2566-2-deki gibi).
NOT - Yüzde uzamalarının karşılaştırılmaları, ölçü uzunluğu veya ekstensometre ölçü uzunluğu,
kesit alanı ve şekli veya orantı katsayısı aynı olduğunda yapılabilir.
11.4 - Madde 11.1'de belirlenen sınırların dışında bir kopma meydana geldiğinde Ek-E'de
belirtildiği gibi L0'ın N sayıda eşit parçaya bölünmesine dayanan metot kullanılır.
Yük uzama diyagramındaki doğrusal kısmın açıkça tanımlanamadığı durumlarda, uygun tahmini
bir paralel doğru çizilemiyorsa aşağıdaki işlem tavsiye edilir (Şekil 6).
Kalıcı uzama dayanımı öngörülen değeri geçtiğinde, yük, elde edilen yükün %10'una eşit bir
değere indirilir. Yük ilk değerini aşana kadar artırılır istenen kalıcı uzama dayanımını saptamak
için histeris halkasının içinden bir doğru çizilir. Bu doğruya eğrinin başlangıcından,apsis boyunca
önceden belirlenen orantısız yüzdeye eşit olacak şekilde bir paralel doğru daha çizilir. Bu paralel
doğru ile yük uzama eğrisinin kesişimi kalıcı uzama dayanımına karşı gelen yükü verir. Kalıcı
uzama dayanımı bu yükün deney parçasının ilk kesit alanına (S0) bölünmesinden elde edilir
(Şekil 6).
10
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
15 - DENEY RAPORU
Deney raporunda aşağıdaki bilgiler bulunmalıdır.
-Bu standarda atıf (örneğin TS 138 EN 10002-1),
-Deney parçasının tanımı,
-Biliniyorsa malzemenin niteliği,
-Deney parçasının tipi,
-Deney parçasının hazırlanış şekli,
-Uzamanın nasıl ölçüldüğü, ve sonuçların gösterilmesi.
11
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
EK A
KALINLIĞI 0,1 MM İLE 3 MM ARASINDA OLAN SACLAR,
ŞERİTLER VE YASSI ÜRÜNLERDEN HAZIRLANAN DENEY
PARÇALARI
(Bu ek standardın tamamlayıcı bir parçasıdır.)
Kalınlığı 0,5 mm den az olan ürünler için özel önlemler gerekebilir.
Genişliği 20 mm 'nin altında olan paralel kenarlı deney parçalarında mamul standardında
belirtilmemişse, ilk ölçü uzunluğu (L0) 50 mm olmalıdır. Bu tıp deney parçalarında kavrama uçları
arasında kalan uzunluk (deney parçasının uzunluğu) L0+3b dır
Orantısız deney parçalarının iki tıpı vardır, bunların boyutları Çizelge 4'de verilmiştir. Deney
parçasının boyutları Çizelge 5'de verilen değerlere uygun olmalıdır
Deney parçasının genişliğinin numune genişliğine eşit olduğu durumlarda, ilk kesit alanı (S0) deney
parçasının boyutlarına göre hesaplanmalıdır.
Deney parçasının anma genişliği, işleme toleransları ve şekil toleransları Çizelge 5'te verilen
değerlere uyduğu taktirde deney sırasında deney parçası genişliğinin ölçülmesine gerek
kalmadığı için kabul edilebilir.
12
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
Boyutlar (mm)
Deney Genişlik ilk Ölçü Uzunluğu Gövde Uzunluğu Deney Parçasının
Parçası Tipi b (L0) (Lc) Kavrama Çeneleri
Arasında Kalan Gövde
Kısmının Minimum
Uzunluğu
1 12,5±1 50 75 87,5
2 20±1 80 120 140
Çok ince malzemelerde, eşit genişlikteki şeritler kesilmeli ve kesilen şeritler kesme yağına karşı
dayanıklı kağıtlarla bir demet halinde toplanmalıdır, ince şeritler üst üste konulup daha sonra her
iki tarafına da kalın birer şerit konularak demet haline getirilmeli ve bundan sonra son boyutlara
işlenmelidir.
Kesit alanının hesaplanmasında hata miktarı ±%2' den çok olmamalıdır. Genellikle, hata,
malzeme kalınlığının hatalı ölçülmesinden meydana gelmektedir. Genişlik ölçümünde yapılan
hata miktarı ±%2'den çok olmamalıdır.
13
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
EK B
ÇAPI VEYA KALINLIĞI 4 mm' DEN KÜÇÜK OLAN TELLER,
ÇUBUKLAR VE KESİTLERDEN HAZIRLANAN DENEY
PARÇALARI
(Bu ek standardın tamamlayıcı bir parçasıdır.)
Kesit yüzeyi yuvarlak olan malzemelerde, ilk kesit alanı birbirine dik iki ayrı yönde alınan
ölçümlerin aritmetik ortalaması ile hesaplanır.
14
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
EK C
KALINLIĞI 3 mm VEYA DAHA BÜYÜK SAC VE YASSI
ÜRÜNLERDEN VE KALINLIĞI 4 mm VEYA DAHA BÜYÜK
TELLER, ÇUBUKLAR VE KESİTLERDEN HAZIRLANAN DENEY
PARÇALARI
(Bu ek standardın tamamlayıcı bir parçasıdır.)
Kavis yarıçapı;
-Yuvarlak deney parçaları için en az 2 mm
-Dikdörtgen kesitli deney parçalan için en az 12
mm olmalıdır.
NOT - Bazı malzemelerde bu değerler çok küçük olabilir ve deney parçasının kavis bölgesinde
kopmalara neden olabilir. Çubuklar, kesitler vb gerektiğinde işlenmeyebilir.
Deney parçasının kesiti yuvarlak, kare, dikdörtgen veya özel durumlarda başka bir şekilde
olabilir. Dikdörtgen kesitli deney parçalarında genişliğin kalınlığa oranı 8'i geçmemesi gerekir.
Genel olarak işlenmiş deney parçasının gövde uzunluğunun çapı 4 mm'den küçük olmamalıdır.
d
a) Yuvarlak kesitli deney parçalan için en az L0+
2
b) Prizmatik deney parçaları için en az L0+1,5 √S0 olmalıdır.
Yeteri kadar malzeme var ise, deney parçasının cinsine göre, Lo+2d veya L0+2 √S0
kullanılmalıdır.
L0=k√S0
Burada, k = 5,65'e eşittir ve yuvarlak kesitli deney parçalarında L0=5 d kullanılır. Yuvarlak kesitli
deney parçalarının alacağı boyutlar Çizelge 6'da verilmiştir.
15
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
a) işleme toleransları
Çizelge 7'de ilk kesit alanına(S0) alabileceği anma değerlerin yanında deney parçasının
alabileceği değerlerin sınırları verilmiştir. Örneğin 10 mm işlenmiş bir çap için tolerans ±0,075 mm
dir. Buradan deney parçasının alabileceği değerlerin
10+0,075= 10,075mm
10-0,075 = 9,925 mm
arasında olduğu anlaşılır.
b) Şekil Toleransları
Yukarıdaki işlenme şartlarını sağlayan 10 mm anma çapına sahip olan bir deney parçası için Çizelge
7'deki değerler en büyük ve en küçük çaplar arasındaki farkın 0,04 mm yi geçmemesi gerektiğini
belirtir.
Sonuç olarak, en küçük çapı 9,99 mm olan bir deney parçasının alabileceği en büyük çap 9,99+0,04
= 10,03 mm' dır.
16
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
1) Bu toleranslar ilk kesit alanı (S0) anma değerinin ölçülmeden hesaba alındığı durumlarda geçerlidir.
2) Deney parçasının tüm gövde uzunluğu (Lc) boyunca belirli enine boyutlardan alınan ölçümler arasındaki
maksimum sapma
17
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
EK D
BORULARDAN HAZIRLANAN DENEY PARÇALARI
(Bu ek standardın tamamlayıcı bir parçasıdır.)
D1 - DENEY PARÇASININ ŞEKLİ
Deney parçası belirli bir uzunlukta kesilmiş yuvarlak kesitli bir boru parçası veya borunun tüm et
kalınlığından boyuna veya enlemesine olarak çıkarılan bir şerit olabilir. (Şekil 12-13)
Et kalınlığı 3 mm den küçük olan uzunlamasına ve tam kesitli veya eğri olarak işlenmiş deney
parçaları Ek A 'da, et kalınlığı 3 mm 'ye eşit veya daha büyük olanlar Ek C 'de belirtilmiştir.
Boyuna çıkarılan şeritler genelde et kalınlığı 0,5 mm 'den daha büyük boru deney parçalan için
kullanılır.
Kaynak yerinden uzakta alınan sentlerle yapılan deneylerde mamul standardlarında belirtildiği
şekilde şerit kaynak yerinden belirli bir uzaklıkta çıkarılmalıdır.
Tapalar ve yassı tıkaçlar en az kavrama çeneleri kadar geniş olmalıdır ve en fazla boruların dış
çapına eşit uzunlukta tasarlanabilir. Bu alanda, tapanın veya yassı tıkaçların ilk ölçü uzunluğuna
hiçbir etkisi yoktur.
Tapanın veya yassı tıkacın uç kısmı ile deney parçası ilk ölçü uzunluğu işareti arasındaki uzunluk
D/4'den büyük olmalıdır. Herhangi bir anlaşmazlıkta bu uzunluk önceden belirlenir.
Boyuna veya enine kesilen deney parçasının ilk kesit alanı (S0) aşağıdaki formülle hesaplanır.
18
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
2
D2
b 1
S 0 = ( )( D 2 − b 2 ) 2 +
b b
[
arcsin − ( ) ( D − 2a) 2 − b 2 ]
1
2 D − 2a
−
b
arcsin
4 4 D 4 2 D − 2a
Burada:
a= Borunun et kalınlığı (mm)
b= Deney parçasının genişliği (mm)
d= Borunun dış çapı (mm)
dır.
19
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
20
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
EK E
İLK ÖLÇÜ UZUNLUĞUNUN BÖLÜMLERE AYRILMASI İLE
KOPMADAKİ UZAMA YÜZDESİNİN ÖLÇÜLMESİ
(Bu ek standardın tamamlayıcı bir parçasıdır.)
Kopma sırasındaki durumlar Madde 11.1'deki koşulları sağlamadığı zaman deney parçasını
reddetmemek için aşağıdaki metot uygulanır.
a) Deneye başlamadan önce ilk ölçü uzunluğu (L0) N sayıda eşit parçaya bölünür.
b) Deneyden sonra, X sembolü kısa parçanın ölçü işaretini göstermek için, Y sembolü uzun
parçanın ölçü işaretini göstermek için kullanılır,
X ve Y arasındaki uzaklık n ise, kopmadaki uzama aşağıdaki şekilde hesaplanır
1) N-n çift sayı ise X ve Y arasındaki uzunluk ölçülür ve bölüm işareti, Z, Y 'den işaretlenir.
XY + 2YZ − L0
A= × 100
L0
2) N-n tek sayı ise (Şekil 14b) X ve Y arasındaki uzunluk ölçülür ve Z1 ve Z" bölüm işaretleri Y
den
N − n −1 N − n +1
ve aralıklar kadar uzaklığa işaretlenir.
2 2
hesaplamak için şu formül kullanılır.
XY + YZ , − YZ ,, − L0
A= × 100
L0
21
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
NOT – Deney parçası kavrama uçlarının sadece örnek olarak verilmiş şekli
22
ICS 77.040.10 TÜRK STANDARDI TS138EN10002-1/Ocak 1996
EK F
EURONORM18'E KARŞILIK GELEN ÜLKE
STANDARDLARININ LİSTESİ
(Bu ek standardın tamamlayıcı bir parçasıdır.)
23