Professional Documents
Culture Documents
→ Na planszy znajdują się litery, czasem także cyfry oraz słowa "tak", "nie" i "żegnaj". Dodatkowo potrzebny jest
ruchomy wskaźnik, który pokazuje odpowiednie litery. Z założenia tabliczka, podobnie jak karty tarota,
miała być grą towarzyską na niezwykle popularnych w tamtych czasach seansach spirytystycznych.
Szybko okazało się, że pozornie bezpieczna zabawka stała się drzwiami do innych wymiarów. Do tego,
aby za pomocą Ouija porozmawiać z duchami, potrzebne były minimum dwie, a maksymalnie siedem
osób.
→ Należy zgasić światło i zapalić świece. Uczestnicy seansu lekko dotykają palcami wskaźnika, a następnie
przywołują ducha. Można próbować wezwać konkretne osoby, lecz należy mieć świadomość, że
podczas tego typu seansów do czynienia będziemy mieć raczej z poltergeistami niż z duchami naszym
bliskich. Przybycie ducha sygnalizuje obniżenie się temperatury w pokoju i ruch płomienia świecy.
Pamiętać należy o przywitaniu się z przybyłą zjawą. Potem możemy zapytać, kim jest, skąd przybywa i
jakie ma zamiary. Dopiero wtedy możemy zacząć zadawać pytania właściwe. Staramy się ograniczyć
ich ilość i formułować je prosto, jednoznacznie i zrozumiale. Kiedy seans dobiega końca, dziękujemy
duchowi za to, że do nas przybył, przepraszamy za zakłócenie mu spokoju, żegnamy się z nim i, co
najważniejsze, odsyłamy go tam, skąd przyszedł.
→
Lustro →
Innym sposobem przywoływania umarłych jest metoda z użyciem lustra.
Służy do przyzywania duchów bliskich nam osób. Stawiamy w
zaciemnionym pomieszczeniu spore lustro. Przed nim układamy pamiątki,
jakie zostały nam po zmarłym. Następnie gasimy światło i zapalamy świece,
które ustawimy tak, by ich płomień odbijał się w tafli. Stajemy przed lustrem,
skupiamy się i wołamy po imieniu osobę, z którą chcielibyśmy porozmawiać.
Imię powtarzamy do skutku. Wkrótce powinniśmy zobaczyć w lustrze ducha,
zaś w pomieszczeniu słychać będzie dźwięki świadczące o jego obecności -
stukanie, charakterystyczne odgłosy kroków czy zapach, śmiech i głos.
Możemy zadawać pytania i rozmawiać z bliską osobą. Należy pamiętać, że
złośliwe byty także mogą podszyć się pod naszych bliskich. Dlatego warto
upewnić się co do ich tożsamości, np. zadając osobiste pytania, na które tylko
my i zmarły znaliśmy odpowiedź. Po rozmowie dziękujemy duchowi za
przybycie, żegnamy się z nim i odsyłamy go do miejsca, z którego przyszedł.
Annabelle