Yugoslavia: April 1992 to January 1994

 Highest monthly inflation rate: 313,000,000%

 Equivalent daily inflation rate: 64.6%

 Time required for prices to double: 1.41 days 3

 Currency: Dinar

Kasunod ng pagkakawatak-watak ng Yugoslavia noong unang bahagi ng 1992 at ang pagsiklab

ng labanan sa Croatia at Bosnia-Herzegovina, ang buwanang inflation ay aabot sa 50%—ang

kumbensyonal na marker para sa hyperinflation—sa bagong Federal Republic of Yugoslavia, na

dating kilala bilang Serbia at Montenegro.

76%

The annualized inflation rate in Yugoslavia from 1971 to 1991.

Ang unang pagkasira ng Yugoslavia ay nagdulot ng hyperinflation habang ang kalakalan sa

pagitan ng rehiyon ay nabuwag, na humantong sa pagbaba ng produksyon sa maraming

industriya.

Dagdag pa, ang laki ng burukrasya ng lumang Yugoslavia, na kinabibilangan ng malaking

puwersa ng militar at pulisya, ay nanatiling buo sa bagong Republika ng Pederal sa kabila ng

katotohanan na ito ngayon ay binubuo ng isang mas maliit na teritoryo.

Sa paglala ng digmaan sa Croatia at Bosnia-Herzegovina, nag-opt out ang gobyerno na bawasan

ang namamaga na burukrasya na ito at ang malalaking gastusin na kailangan nito.

“Government Inflates Money Supply”

Sa pagitan ng Mayo 1992 at Abril 1993, ang United Nations ay nagpataw ng internasyunal na

embargo sa kalakalan sa Federal Republic. Ito ay nagpalala lamang sa bumababang problema sa

output, na katulad ng paghina ng kapasidad ng industriya na nagpasimula ng hyperinflation sa

Hungary pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.

Sa pagbaba ng output na bumababa sa mga kita sa buwis, lumala ang depisit sa pananalapi ng

pamahalaan, tumaas mula 3% ng GDP noong 1990 hanggang 28% noong 1993.

Upang mapunan ang depisit na ito, ang gobyerno ay bumaling sa palimbagan, na labis na

nagpapalaki ng suplay ng pera. Pagsapit ng Disyembre 1993, ang Topčider mint ay gumagana

nang buong kapasidad, na naglalabas ng humigit-kumulang 900,000 banknotes buwan-buwan

na lahat ngunit walang halaga sa oras na maabot nila ang mga bulsa ng mga tao.

Hindi makapag-print ng sapat na pera upang makasabay sa mabilis na pagbaba ng halaga ng

dinar, opisyal na bumagsak ang pera noong Ene. 6, 1994. Ang German mark ay idineklara na

bagong legal na bayad para sa lahat ng mga transaksyong pinansyal, kabilang ang pagbabayad

ng mga buwis.

“The Bottom Line”

Ang hyperinflation ay may malubhang kahihinatnan, para sa katatagan ng ekonomiya ng isang

bansa, gobyerno nito, at mga tao nito.

Ito ay madalas na sintomas ng mga krisis na naroroon na, at ito ay nagpapakita ng tunay na

katangian ng pera. Sa halip na isang bagay na pang-ekonomiya lamang na ginagamit bilang

isang daluyan ng palitan, isang tindahan ng halaga, at isang yunit ng account, ang pera ay isang

simbolo ng pinagbabatayan ng mga panlipunang realidad.

Ang katatagan at halaga nito ay nakasalalay sa katatagan ng mga institusyong panlipunan at

pampulitika ng isang bansa.

“Solution and Recommendation”

Ang hyperinflation sa Socialist Federal Republic of Yugoslavia ay pinamahalaan gamit ang

heterodox stabilization program. Sa simula ng Federal Republic of Yugoslavia (FRY), isang

orthodox na programa ang inilapat sa halip. Parehong medyo matagumpay na solusyon sa

maikling panahon; gayunpaman hindi sila naging matagumpay sa mahabang panahon, na

naging sanhi ng kanilang pagbagsak.

Sa simula pa lamang ng 1994, isa pang programa ng pagpapapanatag sa ilalim ng pangalang

Monetary Reconstruction Program at Economic Recovery (kilala bilang "Avramović Program")

ay may bisa. Ang deposit sa badyet ay higit na pinondohan mula sa pangunahing isyu, at ang

monetization na ito ng depisit sa badyet ang pangunahing sanhi ng hyperinflation. Alinsunod

dito, ang mga pangunahing hakbang ng programa ni Avramović ay pangunahing nauugnay sa

monetary at fiscal sphere, at maaari itong tapusin na ito ay isang orthodox stabilization

program. Ang programa ng pagpapapanatag ay dapat, higit sa lahat, makamit:

– pagsira sa hyperinflation at pagbabalik ng nawawalang function ng pera sa dinar,

– upang paganahin ang mabilis at matatag na paglago ng ekonomiya,

– isang makabuluhang pagtaas sa sahod (drastically depreciated sa panahon ng hyperinflation)

at pagtiyak ng minimum na kaligtasan ng lahat ng mga mamamayan,

– mahalagang reporma ng sistemang pang-ekonomiya, lalo na sa larangan ng pananalapi, at

pagpapabilis ng proseso ng paglipat, etc.