Diversidade lingüística: termo que fai referencia a una cantidad de linguas

existentes nun país ou territorio.

Contacto lingüístico: situación na que falantes de distintas linguas interactúan

mutuamente.

Interferencias linguística: alteración ou perturbación do desarroio normal dunha

lingua mediante a interposición doutra que pode llegar a resultar un obstáculo.

Bilinguismo social: coexistencia de dous linguas nun mesmo territorio.

Bilinguismo individual: capacidade dun individuo de empregar indistintamente

dous códigos lingüísticos segundo lle interese ou conveña.

Rexistro lingüístico: conxunto de variables contextuales, sociolingüísticas e de

outro tipo, que condicionan o modo no que unha lingua é usada
nun contexto concreto.

Diglosia: situación de desventaza dunha lingua frente a outra que goza de

maior prestixio, sendo a primeira relegada ao ámbito familiar e a segunda ao
social.

Interlocutores Persona que dialoga ou conversa con outra nunha situación

formal.

Lingua dominante: idioma empregado para a comunicación entre distintos

grupos con diversas linguas maternas.

Substitución lingüística: proceso interxeracional de abandono dunha lingua en

favor de outra.

Lingua minorizada:: termo que fai referencia a unha lingua que sufriu
discriminación, marxinación e mesmo prohibición.

Normalización lingüística: proceso social polo cal se regulariza una lingua, a

súa gramática e ortografía, comenzando a empregarse en todos os ámbitos.

Competencia lingüística: coñecemento implícito que un falante posee sobre a

súa lingua

Variedade estándar: forma de fala máis difundida e entendida pola maioría.

Normativización: proceso de establecemeento de normas lingüísticas que

teñen por obxecto facer dunha lingua un instrumento adecuado para a
comunicación

Prezuízo lingüístico: ideas preconcebidas dunha lingua ou dos seus falantes

debido a cuestións sociais ou históricas
Lingua desprazada: fai referencia ao abandono da lengua de herencia pola
lingua vehicular de un lugar.

Grupo dominante: Grupo nunha posición social, política e económicamente

privilexiada e preponderante, en relación a outros grupos,.

Lingua tradicionalmente subordinada: lingua que debido a diversas razóns

sempre estivera sometida pola sociedade ou outras linguas

Neofalantes: que se acaba de incorporar ao uso dunha lingua.

Ámbito social: relativo a sociedade

Estereotipo: conxunto de crenzas preconcebidas que temos sobre algo.

Usos lingüísticos: emprego que se fai dunha lingua nun contexto determinado.

Función lingüísticas: distintas funcións que cumpre a linguaxe empregada polo

ser humano.

Actitudes lingüísticas: opiniones, ideas e prexuicios que teñen os falantes

respecto a unha lingua.

Cuestión actitudinal : relativo ou pertencente a actitude.

Técnicas metodológicas: procedementos que se desarroian para adquirir

coñecementos e destrezas.

Conflito lingüístico: situación que se produce cando entran en contacto dúas

linguas distintas.

Ocupación e colonización

Intercambios comerciais

Social Número de falantes

Bilinguismo
Sistema educativo

Relixión

Medios de comunicación
Contacto entre
linguas Competencia lingúistica
Individual
Uso efectivo

Vías de adquisición lingüísti

 Diglosia

Numero de falantes
Demográfico
Distribución
xeográfica

Sociolinguística Conflito lingüístico Político

Simbólico
Status
Social

Económico

Prestixio internacional

Informal
Apoio
institucional
Oficial

Comunicación Interlocutores

Usos linguísticos
Culto
Modo de fala Rexistro
Formal
Vulgar

Variante Estándar

Culta

Prexuízos linguísticos
Estereotipos
Actitudes linguísticas

Diversidade lingüística

Relación Contacto lingüístico

linguística
Interferencia lingüística

Substitución lingüística
 Lingua dominante

Situación da Lingua desprazada

lingua
Lingua minorizada

Lingua tradicionalmente
subordinada