Ngunit nang sasakay na sa bawat trak

Ang tatlong kabataan,

Pinahabi sila ng mga alipores
Ng mga pulitikong taga-kalayaan;
Sila ang kailangang pumasok ng bayan,
Dala ang bigas:
Mga kabataang kalayaan Mga bayaning
Na sinanay sa iba’t ibang paraan sa pamayanan, Kailangan tanghalin,
Kaagad nagbuo ng mga programang Nang sa darating na halalan,
Makatutulong sa kanilang mga kababayan Tumanaw ng utang na loob
Ngunit wari’y sinisubok ng panahon, Ang mga taong-bayan.
Bumaha na naman,
At ngayon, Gitnang Luzon Sa mga nakuhang kahon-kahong gamot na
Ang tinamaan. donasyon,
Gayundin ang nangyari;
Mga lalaking lider, Inangkin ng mga politiko
Naghahandog ng kanilang sarili Ang naging handog sa mga kabataan
Sa grupong nagbuo Ng mga mamamayan at mga manggagamot
Ng mga paraang maktutulong agad Ng ibang mga bayan at lungsod.
Sa mga taong-bayang nakulong
Sa loob ng lumang bayan Ipinasa ng doktor ng kabayanang
Rumaragasang ilog Makukulnay. Nagbili ng gamot
Na dapat sana’y naipamahagi
Sinalungat ng tatlong kabataang Ng mga kabataang
Nagsuot ng mga interior ng goma Pigang-piga ang damdamin
At nagtali sa baywang ng mga lubid, Sa dami ng mga kababayang inililibing
Bago lumusong sa mabilis na agaos Sa kawalan ng gamot at pambili.
At nakipagpatintero sa tubig.
Sa humahagos na mga trosa, Naghimutok ang kabataan
Habang nangangabay sa kableng ikinapit Sa mga inhinyero ng ahensiya,
Ng mga inhinyero sa magkabilang pampang. At pinagpayuhan,
“Hindi lamang iyan ang aabutin ninyo,
Nakarating sa kamaynilaan ang tatlo, Sa pagsisilbi sa bayan;
Ngunit pagbaba sa saksakyan sa kalookan, Dahil mahina pa
Hinabol ng mga thrill-seekers ng balisong; Ang inyong mga bagwis
Nalaslas ang bisig ng isa; At hindi pa kayang kalabanin
Nag-alpasan sa mga bakod na alambreng tinik, Matatalim na tuka at kuko
Sa mga bubungan, Ng matatandang politiko,
Ay mga bubog, Ikasiya na lamang kung ang pakay, nakamtan;
Sa pag-iwas sa kalawit ni kamatayan. Nakarating sa Kalayaan
Bigas at gamot
Sa opisina ng patubig, Na pinaghirapan ninyo;
Humihingi sila ng tulong, Ikasiya na lamang kung ang pakay, nakamtan;
Idinaing’ Nakarating sa Kalayaan
Na ang kinakain ng mga kababayan, Bigas at gamot
Mga ugat at dahon Na pinaghirapan ninyo;
Sa kadahupan sa bigas at ulam. Iyon ang mahalaga sa lahat,
At ang kredito’y hayaan ang kamkamin
Kaagad nagpasabi ang mga inhinyero Ng mga gahaman.”
Sa mga pinuno ng Palabigasan ng Bansa, Nabinyagan na kayo ngayon
Ay buhat sa kabisera, ikinarga Ng tunay na kahulugan
Ang maraming sako ng pagkain Ng pagmamahal sa bayan ng isang Pilipino.
Sa tatlong malaking trak.