Љубовта и копнежот на татковината

Вовед:
Македонските романтичари низ минатите векови ја немале истата слобода
која ја имаме ние во денешницата. При “слобода” подразбирам
литературната и изразната способност да ги искажеме нашите мисли и
чувства на сопствениот јазик без ризикот и забраната од нашите соседни
окупатори низ вековите, како на пример: србите, грците или бугарите кои во
тоа време владееле врз македонскиот народ и нанесувале свое литературно
влијание врз истиот преку методи на подучување на помладите генерации
да го зборуваат нивниот јазик и да ги изучуваат нивните култури.
Главен:
-Копнежот на народот по нивниот јазик и нивното творештво.
-Народот кој бегал од државата бегал поради парични причини и копнееле
по својата татковина
-Патриотизмот во народот надвор од македониај ссе будел во различни
видови
-Еден од главните видови на експресија кој романтичарот Константин
Миладинов ги употребил за изразување на неговата љубов и носталгија
додека бил во болница во Русија Москва се пишување на литературни дела
за неговиот копнеж најчесто во вид на песни и романи.
-Меѓу тие песни била тга за југ, една од најпознати и најавтентични
македонски песни до ден-денес.
-Во песната забележуваме дека поетот ни ја дооловува неговата состојба на
мечтаење кон родниот крај-домот, преку стиховите ја добиваме сликата дека
тој од огромен копнеж и тага сака да израсне крилја и да прелета во својата
татковина.
Крај:
-Чувство на носталгија на додека си надвор од својот роден крај.
-Чувство да си опкружен со луѓето од својата националнот и култура.