Filozofia fillon në një ndjenjë habie.

Fillon kur ne pyesim veten se çfarë ndryshe

konsiderohet e mirëqenë ose supozohet të jetë e vërtetë. Platoni shkroi se habia
eshte dicka shume e dashur per filozofin, pasi per filozofine nuk ka fillim tjeter
pervec saj. Megjithatë, habia për të cilën flet Platoni është "habi" në kuptimin e
"mëdyshjes" , jo "habi" në kuptimin e 'frikës', 'mahnisë' ose 'kuriozitetit'. Filozofia
fillon duke qenë në mëdyshje nga diçka edhe pse jo vetëm nga çdo gjë, por nga
diçka brenda fushës së filozofisë, domethënë, diçka në logjikë, etikë ose
metafizikë. Çudia është një gjë e mrekullueshme që duhet ta çmojmë dhe ta
mbajmë për aq kohë sa të mundemi. Është një nga shenjat dalluese të rinisë. Ne
kemi lindur me një ndjenjë habie, por duket se ndjenja jonë e habisë mund të
shuhet ose të shuhet nga supozimet tona të pashqyrtuara.