Professional Documents
Culture Documents
Objekt i filozofisë në esencë është bota, pra e tërë ajo që ekziston.. Por edhe bota imagjinative
Filozofia saktëson se çfarë është vërtetë bota, çfarë është ajo në realitet ( nëse eksiston) ???!!!
1. Religjioni ( feja)
2. Filozofia dhe
3. Shkenca
Qe i përgjigjet përafersisht edhe paraqitjes kohore të tyre, pra: Shkenca filozofia dhe religjioni të
mbështetura në radhitjen e tyre sipas përvojës dhe mbipervojes
• Shkenca është ngritur sipas përvojës si disiplinë racionale
• Ndërsa religjioni është ngritur sipas mbipërvojës por është irracionale ???!!!
• Mbipërvoja është ndryshe nga përvoja - siç tregon vet shprehja, ajo e tejkalon përvojën
• Përvoja është e tërë ajo që njeriu e përjeton në lidhje me botën, duke përfshirë në të edhe
vetveten si pjesë e saj-botës
• Përvoja është pra, takimi me objektin ( lëndën) – prekja, çka edhe vetë përvoja është objekt i
përvojës të mëhershme
• Ngelë një çështje delikate dhe e rëndë, se çka është përvoja normale dhe njeriu normal
• Nuk mund të themi se vetëm në bazë të përvojës mund të njohim të vërtetën apo jo ?!
• Mirëpo, fakti se shpirti është i pavdekshëm është i pa dëshmuar sepse shpirti i pavdekshëm në rastin e këtillë
është caktuar ashtu që i ikën përvojës
• Për këtë - të gjitha faktet nga përvoja janë objekt i shqyrtimit dhe mitikes filozofike
• Pra, çdo fakt nga përvoja paraqet problem filozofik, sepse filozofia gjithnjë merret me pyetjen se a është i saktë-
vërtetë
1. a ekziston bota
2. a ekziston njeriu
Filozofia parashtron njërën prej pyetjeve themelore, pyetjen se përvoja a na dëshmon të vërtetën?!
Mbipërvoja është e dyllojshme
Kur fitojmë përvojën lidhur me një objekt apo për objektin, asnjëherë nuk jemi të
sigurt se ajo vërtet është e saktë për arsye thjeshtë se atë mundemi me e vërtetuar
vetëm me përvojën e re dhe as me këtë, meqë edhe kjo është përvojë sepse
s’mundemi ndryshe më e vërtetuar – përveç me përvojën e re ose proven
Lloji i dytë i mbipërvojës i përket objektit i cili asnjëherë nuk ka qenë i nënshtruar
procesit të përvojës sonë të drejtpërdrejtë apo të tërthortë , të cilat edhe s’mund të
jenë në përvojën tonë sepse janë të atilla që në asnjë mënyrë s’mund të arrijmë-
njohim me përvojën por për të cilat parimisht i nënshtrohen –përvojës sepse janë të
natyrës së njëjtë sikurse edhe objektet e përvojës ( siç është p.sh. Zoti )
Filozofia dhe shkenca dallojë ndërmjet vete, mirëpo, bazën nisëse të hulumtimit e kanë në përvojën e
përditshme të njeriut të rëndomtë
Njeriu sa i afrohet filozofisë në jetën e përditshme aq edhe shkencës, ndërsa burimin që të dyja e kanë në
jetën e rëndomtë, përvojën e përditshme
Filozofia dhe shkenca janë ndarë duke ndjekur dy drejtime të cilat mendja e njeriut detyrimisht i ndjekë
Një drejtim është, që sa më tepër të thellohen dhe kristalizohen përvojat në mënyrë që sa më shumë të kemi
njohuri të bindshme
Drejtimi i këtillë na ka sjellë gjer te shkenca – njohjet shkencore dhe gjer te përsosmëria
Dallimet ndërmjet filozofisë dhe shkencës ishin evidente, mirëpo, këto i lidhë fakti se që të dyja janë
disiplina racionale dhe mund të komunikojnë ndërmjet vete
Filozofia është më larg nga religjioni sepse religjioni është një disiplinë joracionale, përkundër
filozofisë e cila eshte discipline racionale
Pra, filozofia dhe religjioni kanë të ngjashme sepse që të dyja flasin për mbipërvojën
Dallimi qëndron vetëm në të komunikuarit e saj , pra, filozofia bënë fjalë për faktorët të cilët mendja e
njeriut mund ti kapë, pranojë apo edhe ti refuzojë apo edhe ti hedhë në mënyrë racionale
Lënda (objekti) e fesë absolutisht është e pakapshme – e palejueshme t’i nënshtrohet dëshmimit –
përvojës , sa që nuk dihet se a ekziston fare ???
Feja thjeshtë pohon se bota ekziston si në përditshmëri, ashtu edhe në mbipërvojën, edhe kur
pohimet fetare absolutisht janë kundër arsyes së shëndosh, feja beson në të ???!!!
Metodat e studimit te Filozofise te se drejtes
2. Metoda aprioristike (nuk mbeshtetet në përvojë, qe nuk e merr parasysh gjendjen faktike, që shkon
para përvojës)
Në grupin e parë të metodave filozofike hyjnë ato metoda të cilat janë relativisht të afërta me metodat
shkencore ( të përvojës) , metoda këto që me të aplikuar ( zbatuar) të dhënat e fituara ( faktet ) mund
të vërtetohen ( provohen) edhe të arsyetohen
Në grupin e dytë të metodave filozofike hyjnë metodat me aplikimin e të cilave të dhënat (faktet) e
fituara nuk mund të me u dëshmuar , gjegjësisht me u arsyetuar , metoda këto që qëndrojnë larg
metodave të përvojës – jetës ( shkencës)
1. Metodat me anën e të cilave të dhënat e fituara mund të provohen (arsyetohen)
2. Metoda aprioristike
Kjo metodë përbëhet prej hulumtimeve të një lloji të njohjes së lindur, e cila
domosdoshmërish i paraprinë përvojës, pa të cilën vetëm përvoja nuk do të ishte e
mundshme
Këtu duhet përmendur mendimin e Kantit, sipas të cilit ekzistojnë disa përmbajtje të
“pastra”të vetëdijes, observime dhe ide, të cilat që më herët se sa përvoja ( apriori) i janë
dhënë njeriut dhe të cilat madje janë të domosdoshme që përvoja të jetë e mundur të
krijohet, që të rregullohet në mënyrën e atillë që njeriu të ketë mundësi për ta kuptuar
3. Metoda aksiomatike
Kjo metodë merret me përcaktimin e qëndrimeve, vërtetësia e të cilave është e dukshme për çdo kënd
Këto qëndrime nuk fitohen nga një përvojë, gjer te këto arrihet vetëm me të menduar
Kështu. p.sh. konsiderohet si i njohur –parimi pacta sunt servanda sepse nga vetë
nocioni i kontratës del se ajo duhet të respektohet
Kështu, p.sh. thuhet se e drejta duhet ti konsideroj të gjithë njerëzit të barabartë sepse është e
njohur se të gjithë njerëzit janë të njëjtë
Është e qartë se kjo s’është e vërtetë , s’është e saktë , andaj këto qëndrime duhet të shpjegohen ,
arsyetohen dhe si të tilla s’janë qëndrime aksiomatike
Metodat me anën e të cilave fitohën të dhënat por të cilat nuk provohen (arsyetohën)
1. Metoda e intuitës
Metoda e intuitës hedhë poshtë çdo përvojë, për dallim nga metoda aprioristike dhe
aksiomatike
Edhe ne filozofin e së drejtës kjo metodë konsideron se ideja për të drejtën, drejtësinë,
gjegjësisht, ndjenja për të drejtën kuptohen në mënyrë intuitive
• Ne drejtesi frymezohesh nga nje gjendje per hartimin p.sh. te nje ligji,
rregullore, urdherese, udhezimi, vendimi….
3. Zbulimi (ringjallja)
Kjo metodë edhe më shumë largohet nga realiteti, nga gjendja reale e jetës
shoqërore, në ngritjen mbi të gjitha dhe në një mënyrë një lidhje mistike me
mbipërvojën, me botën tjetër, para së gjithash me Perëndin apo me format e
tija të paraqitjes
Në këtë mënyrë filozofi vjen deri te njohjet të cilat “perëndia“ ia zbulon apo
ato vetë i paraqiten në gjendjen e tij jo normale – psikike
4. Metoda aksiologjike
• Me anën e kësaj metode përcaktohen vlerat d.m.th bëhet vlerësimi i vlerave, pra,
nxirren të dhënat normative
• Konsiderohet se këto të dhëna janë subjektive andaj shumë prej filozofëve mendojnë
se kjo as që është metodë e veçantë sepse vlerat eksistojnë të dhena në mënyrë të
pavarur, objektivisht të dhëna, në botën ideale, në botën e veqantë hyjnore
• Njeriu sipas këtyre bindjeve nuk krijon vlera por vetëm i zbulon , d.m.th. vërteton
ekzistimin e tyre objektiv, si dhe realitetet tjera
5. Metoda logjike
Metoda logjike në kuptimin e gjerë përdoret në të gjitha të dhënat sepse në të gjitha te dhenat
duhet të respektohet logjika, andaj edhe nuk do të ketë metodë të veçantë filozofike të
logjikës
Sepse siç kemi thënë më heret, filozofia duhet të filloj prej ndonjë supozimi të përgjithshëm si
qëndrim bazik lidhur me çështjen e dhënë, dhe nga kjo në rrugë logjike të nxjerr qëndrime më
të ngushta të cilat në mënyrë më konkrete e përpunojnë supozimin e caktuar
Mendimi logjik se pervec planeteve qe mund ti observon shkenca ka edhe planete tjera rrjedh
nga logjika.