Jak postrzegam mężczyzn we współczesnych czasach?

To dość trudne pytanie. Wizerunek mężczyzny zmienił się na przestrzeni ostatnich kilkunastu
lat. Nie wspominając o dłuższej perspektywie. Wcześniej facet był żywicielem rodziny.
Aktywność swą przejawiał na obszarze publicznym. Miał kamuflować swoje emocje i zacierać
wszelkie słabości.

Ówczesne media, a także reklama nagminnie tworzą inny kształt mężczyzny, troszczącego się
o pociechy, wyczuwającego potrzeby kobiety.

Faceci są otwarci, inteligentni, troskliwi, a przede wszystkim ambitni. W szkole są

zdyscyplinowani, skupieni na nauce, marzą o karierze. Nieustannie rywalizują między sobą.
Także pod względem sprawności fizycznej.

Uważam, że znaczna część panów nie orientuje się, w jaki sposób traktować panie. Co im
wolno, a co już nie wypada. Mimo postępu słabość mężczyzny nadal nie zyskuje aprobaty. Co
wynika oczywiście ze stereotypu, że on winien być silnym i mocnym. Wrażliwość jest także
wyśmiewana u chłopców w okresie dzieciństwa.

Coraz częściej młodzi angażują się w opiekę nad swym rodzeństwem, co w mojej opinii czyni
ich potencjalnymi idealnymi ojcami. Pozwalają dzieciom poznawać wszystko wokoło,
zgadzają się na aktywne gry.

Oczywiście męscy osobnicy są różnorodni. We współczesnym społeczeństwie najlepiej są

postrzegani tacy, którzy charakteryzują się cechami psychicznymi zarówno kobiecymi, jak i
męskimi. Są oni najbardziej elastyczni i przystosowani do zmieniających się u nas wymagań.

Współczesny pan chce świętego spokoju i aprobaty ze strony partnerki. Szuka pani, która nie
będzie ciągle wytykała mu wad. Ona chce, by był silny, zdecydowany, a jednocześnie
delikatny i wrażliwy. To powoduje, że mężczyźni nie wiedzą, jak tym oczekiwaniom sprostać.
Czy wymagamy zbyt wiele?