Professional Documents
Culture Documents
เพลงทศพิธราชธรรม2
เพลงทศพิธราชธรรม2
ทศพิธราชธรรม คือคุณธรรมของพระราชา
ทาน นั้นคือการให้ ทำแล้วสุ ขใจ พวกเราสุ ขขี
ศีล คือความประพฤติดี ความชัว่ ไม่มี ทั้งกาย วาจา
ปริ จาคะ คือการบริ จาค ช่วยคนลำบาก ได้บุญหนักหนา
อาชวะ ไม่คิดนินทา พวกเรารักษา ในความซื่อตรง
มัททวะ เป็ นคนอ่อนโยน ไม่เล่นโลดโผน สำรวมกิริยา
ตบะ คือใฝ่ ศึกษา พากเพียรวิชา เอาไว้เลี้ยงตน
อักโกธะ คือความไม่โกรธ ไม่ควรถือโทษ ตั้งจิตเมตตา
อวิหิงสา ผูค้ นศรัทธา บุญคอยรักษา เพราะไม่เบียดเบียน
ขันติ คือความอดทน หมัน่ เพียรฝึ กฝน ทบทวนปัญหา
อวิโรธนะ จะคอยนำพา ผูค้ นทัว่ หน้า สู่ ความยุติธรรม
ทศพิธราชธรรม กับพัฒนาการของอาณาจักรสุ โขทัย
พัฒนาการของอาณาจักรสุ โขทัยสามารถแบ่งออกได้เป็ น 3 ด้าน คือ ซึ่ งสอดคล้องกับพัฒนาการด้านการปกครองในสมัยสุ โขทัย โดยใน
พัฒนาการด้านการเมืองการปกครอง , พัฒนาการด้านเศรษฐกิจ ,พัฒนาการ สมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราช พระองค์ทรงวางพระองค์อย่างบิดาปกครอง
ด้านสังคมและวัฒนธรรม ซึ่ งเราสามารถศึกษาพัฒนาการของอาณาจักร บุตรด้วยการสอดส่ องความเป็ นอยูข่ องราษฎร ใครทุกข์ร้อนจะทูลร้องทุกข์
สุ โขทัยผ่านเพลงทศพิธราชธรรมโดยแบ่งออกเป็ นหลักธรรมทั้ง 10 ประการ เมื่อใดก็ได้ โปรดให้แขวนกระดิ่งที่ประตูพระราชวัง เมื่อราษฎรมีทุกข์กไ็ ปสัน่
ของเพลงทศพิธราชธรรมได้ดงั ต่อไปนี้ กระดิ่งนั้น เมื่อพ่อขุนรามคำแหงทรงได้ยนิ ก็จะเสด็จมาดำเนินการพิพากษา
คดีความต่างๆ เพื่อให้ความยุติธรรมแก่ราษฎรผูร้ ้องทุกข์ดว้ ยตัวพระองค์เอง
1. ทาน คือ การให้ หมายถึง การสละทรัพย์ สิ่ งของ เพื่อช่วยเหลือคนที่ดอ้ ย
และอ่อนแอกว่า
ซึ่ งสอดคล้องกับพัฒนาการด้านเศรษฐกิจในสมัยสุ โขทัย โดยในสมัย
พ่อขุนรามคำแหงมหาราชของสุ โขทัย ทรงเปิ ดโอกาสให้ประชาชนได้คา้ ขาย
กันอย่างเสรี มีเสรี ภาพในการประกอบอาชีพ ไม่มีการผูกขาดทางการค้าโดย
พระคลังสิ นค้า โดยยอมสละผลประโยชน์บางประการที่พระองค์ควรจะได้รับ
แสดงออกถึงการมีน ้ำพระทัยที่เต็มเปี่ ยมในการช่วยเหลือราษฎร ซึ่ งมีฐานะ
ทางเศรษฐกิจที่ต ่ำกว่า
10. อวิโรธนะ คือความเที่ยงธรรม หมายถึงไม่ประพฤติผดิ ประพฤติปฏิบตั ิตน 8. อวิหิงสา คือความไม่เบียดเบียน หมายถึง ไม่กดขี่ข่มเหง กลัน่ แกล้งรังแกคน
อยูใ่ นความดีงาม ไม่หวัน่ ไหวในเรื่ องดีเรื่ องร้าย อื่น ไม่หลงในอำนาจ ทำอันตรายต่อร่ างกายและทรัพย์สินผูอ้ ื่นตามอำเภอใจ
ซึ่ งสอดคล้องกับพัฒนาการด้านสังคมในสมัยสุ โขทัย ในสมัยสุ โขทัย ศาสนาเป็ นหลักในการดำเนินชีวิต สร้างความสามัคคีกลมเกลียวกันในแผ่น
ประชาชนมีอิสระในการประกอบอาชีพ และมีอิสระในการเดินทาง สามารถ ดิน
เลือกถิ่นฐานที่อยูอ่ าศัยได้ โดยปราศจาก การกดขี่ข่มเหงจากผูป้ กครอง ซึ่ ง
3. ปริ จาคะ คือบริ จาค หมายถึง การเสี ยสละความสุ ขสำราญของตนเพื่อ
แสดงออกถึงการมีน ้ำพระทัยที่กว้างขว้างของกษัตริ ยท์ ี่มีต่อราษฎร
ประโยชน์สุขของหมู่คณะ
9. ขันติ คือความอดทน หมายถึงการอดทนต่อสิ่ งทั้งปวง สามารถอดทนต่อ ซึ่ งสอดคล้องกับพัฒนาการด้านสังคมในสมัยสุ โขทัย ซึ่ งกษัตริ ยใ์ น
งานหนัก ความยากลำบาก ทั้งอดทน อดกลั้นต่อคำติฉินนินทา สมัยสุ โขทัยยอมเสี ยสละความสุ ขสำราญของตนเอง โดยการออกเยีย่ มเยียน
ซึ่ งสอดคล้องกับพัฒนาการด้านสังคมในสมัยสุ โขทัย โดยประชาชน ราษฎร ดูแลสุ ข-ทุกข์ ของประชาชน และบริ จาคทรัพย์สินส่ วนพระองค์ใน
ในสมัยสุ โขทัย มีความอดทนต่อความยากลำบาก ทำงานที่ได้รับมอบหมายให้ การธำนุบ ำรุ งพระพุทธศาสนา เช่น การสร้างวัด สร้างเจดีย ์ เป็ นต้น
บรรลุวตั ถุประสงค์ ซึ่ งประชาชนสมัยสุ โขทัยได้สร้างสรรค์ผลงานด้านต่างๆ
ซึ่ งเป็ นเอกลักษณ์ของสมัยสุ โขทัยตกทอดให้ยงั คนรุ่ นหลังได้ชื่นชม เช่น เจดีย ์
ทรงพุม่ ข้างบิณฑ์ , พระพุทธรู ปปางลีลา , เครื่ องสังคโลก เป็ นต้น
เพลงทศพิธราชธรรม
กับพัฒนาการอาณาจักรสุ โขทัย