ECLI:NL:HR:2014:1165

Instantie Hoge Raad

Datum uitspraak 20-05-2014
Datum publicatie 20-05-2014
Zaaknummer 12/02460
Formele relaties Conclusie: ECLI:NL:PHR:2014:408, Gevolgd
Rechtsgebieden Strafrecht
Bijzondere kenmerken Cassatie
Inhoudsindicatie
Meerdaadse samenloop, art. 57 Sv. Falende klacht over toepassing van twee
strafbepalingen op de bewezenverklaarde feiten in plaats van kwalificatie van de
feiten als voortgezette handeling i.d.z.v. art. 56.1 Sr of eendaadse samenloop
i.d.z.v. art. 55.1 Sr. Art. 317 en 282 Sr hebben een verschillende strekking zodat
art. 55.1 Sr niet voor toepassing in aanmerking komt. Hetzelfde geldt voor art. 56
Sr omdat geen sprake is van soortgelijke feiten.

Vindplaatsen Rechtspraak.nl
RvdW 2014/773
NJB 2014/1141
NJ 2014/291 met annotatie van
SR-Updates.nl 2014-0229

Uitspraak
20 mei 2014
Strafkamer
nr. 12/02460

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch van 24 april
2012, nummer 20/003452-10, in de strafzaak tegen:

[verdachte] , geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1982.

1 Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze hebben mr. B.P. de Boer en mr. D.N. de
Jonge, beiden advocaat te Amsterdam, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur
is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Advocaat-Generaal G. Knigge heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.
De raadslieden hebben daarop schriftelijk gereageerd.

2 Beoordeling van het derde middel

2.1. Het middel klaagt dat het Hof ten onrechte, althans ontoereikend gemotiveerd, twee
strafbepalingen op de bewezenverklaarde feiten heeft toegepast in plaats van deze feiten als een
voortgezette handeling in de zin van art. 56, eerste lid, Sr, althans als eendaadse samenloop in de
zin van art. 55, eerste lid, Sr te kwalificeren.

2.2. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

"hij in de periode van 03 februari 2009 tot en met 04 februari 2009 te Breda en/of te Barendrecht
en/of te Rotterdam, tezamen en in vereniging met anderen, met het oogmerk om zich en anderen
wederrechtelijk te bevoordelen door bedreiging met geweld [slachtoffer] heeft gedwongen tot de
afgifte van geldbedragen (van in totaal 1750 Euro) en een portemonnee (met inhoud) en een
creditcard, toebehorende aan [slachtoffer], welke bedreiging met geweld hierin bestond dat hij,
verdachte, en zijn mededader(s)
- [slachtoffer] hebben gedwongen in zijn, [slachtoffer]'s, auto plaats te nemen achter het stuur en
- als passagiers in de auto hebben plaatsgenomen en
- een vuurwapen aan [slachtoffer] hebben getoond en
- een vuurwapen hebben doorgeladen en
- [slachtoffer] hebben gedwongen naar Barendrecht en Rotterdam te rijden en
- [slachtoffer] dreigend hebben toegevoegd: "portemonnee" en "telefoon" en "pinnen, pinnen" en
"rijden, rijden";
en
hij in de periode van 03 februari 2009 tot en met 04 februari 2009 te Breda en/of Barendrecht
en/of Rotterdam, tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk [slachtoffer] wederrechtelijk
van de vrijheid heeft beroofd en beroofd gehouden, immers hebben hij, verdachte, en zijn
mededader(s) met dat opzet:
- [slachtoffer] gedwongen in de auto van [slachtoffer] (als bestuurder) plaats te nemen en
- tegen de wil van [slachtoffer] als passagiers plaatsgenomen in die auto van [slachtoffer] en
- [slachtoffer] onder bedreiging van een vuurwapen gedwongen naar en door Barendrecht en naar
en door Rotterdam te rijden."
2.3. Omtrent de strafbaarheid van deze feiten heeft het Hof als volgt geoordeeld:
"Het eerste cumulatief bewezen verklaarde is voorzien bij artikel 317 Wetboek van Strafrecht en
strafbaar gesteld in artikel 317 juncto artikel 312, tweede lid, Wetboek van Strafrecht en wordt
gekwalificeerd als volgt:
afpersing, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen.
Het tweede cumulatief bewezen verklaarde is voorzien bij en strafbaar gesteld in artikel 282
Wetboek van Strafrecht en wordt gekwalificeerd als volgt:
medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven en beroofd houden."

2.4. Het Hof heeft als toepasselijk wettelijk voorschrift onder andere art. 57 Sr vermeld.

2.5. Het middel kan niet tot cassatie leiden. Art. 317 en 282 Sr hebben immers een verschillende
strekking zodat art. 55, eerste lid, Sr niet voor toepassing in aanmerking komt. Hetzelfde geldt
voor art. 56 Sr omdat geen sprake is van soortgelijke feiten. Nu blijkens het proces-verbaal van de
terechtzitting in hoger beroep en de daaraan gehechte pleitnotities terzake geen verweer is
gevoerd was het Hof ook niet gehouden zijn oordeel dat art. 57 Sr toepasselijk is te motiveren.
3 Beoordeling van de overige middelen

De middelen kunnen niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81, eerste lid, RO, geen nadere
motivering nu de middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de
rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4 Ambtshalve beoordeling van de bestreden uitspraak

De Hoge Raad doet uitspraak nadat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het
cassatieberoep. Dat brengt mee dat de redelijke termijn als bedoeld in art. 6, eerste lid, EVRM is
overschreden. Dit moet leiden tot vermindering van de aan de verdachte opgelegde gevangenisstraf
van vier jaren.

5 Beslissing

De Hoge Raad:
vernietigt de bestreden uitspraak, maar uitsluitend wat betreft de duur van de opgelegde
gevangenisstraf;
vermindert deze in die zin dat deze drie jaren, elf maanden en een week beloopt;
verwerpt het beroep voor het overige.

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren N. Jörg
en V. van den Brink, in bijzijn van de waarnemend griffier E. Schnetz, en uitgesproken ter openbare
terechtzitting van 20 mei 2014.