РОМЕО И ЈУЛИЈА

Вид на дело: драма (трагедија)

Време на дејствување: 16 век

Место: Верона

Тема на делото: забранета љубов помеѓу двајца млади

Идејата на делото: ништо не може да ја спречи чистата љубов, особено не одмаздата и

неразумната омраза

Содржина

Шекспировите „Ромео и Јулија“ зборуваат за двајца млади луѓе кои се заљубуваат еден во друг, и
покрај тоа што потекнуваат од две ривалски семејства со ривалство и омраза. Љубовта на овој
млад пар на почетокот изгледа невозможна, но сепак успеваат да се венчаат во тајност. Поради
конфликтот меѓу овие две семејства, Ромео ја убива братучедата на Јулија и е принуден да ја
напушти земјата, но не сакајќи да ја напушти Јулија, тој останува да се крие.

Родителите на Јулија сакале да ја омажат за угледен благородник, но таа била подготвена да умре
наместо да го гази бракот и љубовта со Ромео. На помош и доаѓа свештеникот кој ги оженил. Тој ѝ
дава на Јулија напивка која само ќе ја заспие на некое време за нејзините да помислат дека е
мртва, а потоа таа да биде слободна. Иако свештеникот му испратил на Ромео порака дека Јулија
всушност е жива, пораката не стигнала до него.

Откако Ромео слушнал дека Јулија е мртва, дошол до нејзиниот гроб и си го одзел животот пиејќи
отров. Во тој момент Јулија се разбудила и се обидела да ги вкуси последните капки отров од
усните на Ромео за да умре и самата. Откако сфатила дека тоа не е доволно, зела кама и си го
одзела животот.

Ликот на Јулија

Јулија – четиринаесетгодишно девојче кое се соочува со големи предизвици и очекувања од

својата околина. Таа има татко, мајка, дадилка и браќа кои се заштитнички настроени кон неа.
Иако околината ја доживува како млада жена, а Јулија дури има и додворувачи, таа е дете. За тоа
е свесен и нејзиниот татко, кој го одбил барањето од син на угледен човек. Но, штом Јулија се
заљубила во Ромео, како наеднаш да созревала и да процветала. Луѓето околу неа почнаа да се
однесуваат кон неа во согласност со оваа промена, па повеќе не ја гледаа како девојче, туку како
жена. За да ѝ стават крај на љубовта на Јулија кон Ромео, решиле да ја омажат за друг без нејзина
согласност.

Јулија повеќе не била дете, па храбро се спротивставила на таа одлука. Со соочувањето со

нејзиниот татко, таа сака да покаже зрелост. Ваквата дрскост е сосема нетипична за времето во
кое е напишана Шекспировата трагедија, што е уште една потврда дека тој е еден од првите што
ги сметал жените еднакви со мажите.

Како и повеќето хероини на Шекспир, Џулиета е храбра и смела. Тој се осмелува да го каже своето
мислење, дури и ако тоа го става против неговиот татко, семејството и општеството. Колку е
храбра може да се види со тоа што ќе донесе одлука да пие отров. Пиењето на вистинскиот отров
на крајот е доказ за нејзината љубов кон Ромео, но и дека сериозно мислела дека нема да се
потчини на општеството чии правила сакаат засекогаш да ја заробат. За разлика од Ромео, кој се
води по своето срце, Јулија е многу мудра, остроумна и реална.