You are on page 1of 13

‫آکادمی هدایت‬

https://t.me/Hedayat_Academy

‫صرف‬ ‫عقیده‬
https://t.me/sarf1444 https://t.me/aqeedah1444

‫نحو‬ ‫حدیث‬
https://t.me/nahv1444 https://t.me/Hadissharif1444

‫منطق‬ ‫سیرت‬
https://t.me/manteq1444 https://t.me/seerat_mustaf
a
‫بالغت‬ ‫فقهحنفی‬
https://t.me/balaqat1444 https://t.me/feqhehanafi1444

‫مرکز هدایت؛ رد اسالمستیزان‬


https://hedayatcenter.com http://tellegram/Hedayat1442

https://facebook/Hedaya1442 https://whatsapp/Hedayat1442

https://youtube/Hedayat1442 https://instagram/hedayat1442
‫«‪»3‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫شبهه‪:‬‬

‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند‬


‫با عصمتش سازگار باشد؟‬
‫توضیح شبهه‪:‬‬

‫عصیان به معنی نافرمانی میباشد؛ در حالی که تعریف عصمت این است‪:‬‬


‫«عصمت ملکهای الهی است که مانع از انجام گناه و تمایل به سوی آن‬
‫میشود‪ ،‬در حالی که توانایی بر انجام آن وجود دارد‪».‬‬

‫با توجه به مطالب باال‪ ،‬مشخص میشود که مفهوم دو واژة «عصمت»‬


‫ً‬
‫و «عصیان» کامال با هم ناسازگارند‪.‬‬
‫چگونه حضرت آدم معصوم است؛ در حالی که مرتکب عصیان شد؟‬

‫پاسخ‪:‬‬

‫الف)‬
‫‪..................................................................................................................................................................‬‬

‫نهی آدم‪ ‬از خوردن میوهی درخت مشخص‪ ،‬نهی تحریمی نبوده‬
‫است تا تخلف از آن گناه و معصیت حسابت شود‪ ،‬بلکه نهی آن‪ ،‬نهی‬
‫کراهتی بوده است؛ به این معنی که آدم تنها یک فعل مکروه مرتکب شده‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»4‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫‪1‬‬
‫است‪.‬‬

‫ب)‬
‫‪..................................................................................................................................................................‬‬

‫برخی میگویند‪ :‬نهی ارشادی بوده است؛ مقصود این است که گوینده‪،‬‬
‫پند و اندرز داده و همانند افراد بیطرف و خیرخواه دلسوز و نیکاندیش‪،‬‬
‫لوازم و عکسالعمل کردار را گوشزد نماید‪ .‬در این صورت امر و نهی وی‬
‫بر محور ارشاد و هدایت دور میزند‪ 2.‬دالیل مبنی بر این که این امر از‬
‫نوع ارشادی و مصلحتی میباشد‪ ،‬از قرار ذیل است‪:‬‬

‫‪ .1‬نهی ارشادی است ؛ زیرا در آیات متعددی‪ ،‬فقط به عواقب سوء‬


‫َ َّ َ َ‬ ‫َُ ْ‬
‫دنیایی مخالفت آن دو اشاره شده است‪ .‬مانند‪:‬فقلنَا یَا آد ُم ِإن هذا‬
‫ِ‬
‫َ ُ ْ َ َّ ُ َ َ ْ َ َّ َ َ ْ َ‬ ‫َ َْ‬ ‫َ‬ ‫َ ُ ٌّ‬
‫جکَ فال ُی ِرجنکما ِمن اْلن ِة فتشق‪(‬طه ‪)117/‬‬ ‫عدو لکَ ولِزو ِ‬
‫«گفتیم‪ :‬ای آدم! همانا این شیطان دشمن تو و همسرت میباشد‪ ،‬پس‬
‫در نتیجه شما دو تا را از بهشت بیرون نسازد که سرانجام به مشقت‬
‫خواهید افتاد»‪.‬‬

‫این همانند آن است که طبیب میگوید‪ :‬از این غذا نخور‪ ،‬وگرنه بیمار‬
‫میشوی‪ ،‬یا معلمی به شاگرد خود میگوید‪ :‬شب کمتر غذا بخور تا بتوانی‬

‫)‬ ‫و‬ ‫‪ .‬پاسخ به شبهات الکیم(دفرت دوم‪ :‬دین و نبوت)(‬


‫‪( .‬سبحاین‪ ،‬منشور جاوید‪) / ،‬‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»5‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫ً‬
‫برای سحر برخیزی‪ .‬در حالی که در نهیهای مولوی غالبا سخن از جهنم‬
‫‪1‬‬
‫و کیفرهای اخروی آن است‪».‬‬

‫‪ .2‬نهی تکلیفی زمانی صورت میگیرد که شریعت و دینی آمده‬


‫باشد‪ ،‬پیامبری آمده باشد‪ ،‬هنوز خود حضرت آدم‪ ‬نیز پیامبر نشده‬
‫بود‪ ،‬پس نهی الهی از نوع ارشادی میباشد‪.‬‬

‫‪ .3‬قرینه دیگر ارشادی بودن این نهی‪ ،‬گفتار خود شیطان است که‬
‫ََ َ َُ َ ي َ ُ‬
‫ک َما لَم َن الَياصح َ‬
‫ي‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫خدا از او چنین نقل می کند‪ :‬وقاسمهما ِإ ِِن ل‬
‫‪( ‬اعراف‪ )۲۱/‬شیطان برای آنان سوگند یاد کرد که من برای شما ناصحی‬
‫مشفق هستم‪ .‬گویی از کالم خدا نصیحت را اقتباس کرده و کالم خود‬
‫را در آن قالب ریخته است‪ .‬این خود قرینه بر این است که سخن خدا نیز‬
‫از روی خیرخواهی و نصیحت بوده و شیطان این مفهوم را از کالم خدا‬
‫اقتباس نموده و خود را به جای ناصح واقعی قالب زده است‪.‬‬
‫َ َ ْ َ ْ َ ُ َ َ ْ ْ ُ َ َي َ َ َ َ ُ ْ َ ُ َ َي‬
‫‪ .4‬جملهی‪‬ألم أنهکما عن تِلکما الشجر ِة وأقل لکما ِإن‬
‫ن‬ ‫ُ‬ ‫ن‬ ‫ي‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َي ْ َ َ َ ُ‬
‫الشيطان لکما عدو م ِبي‪(‬سوره اعراف‪« .)۲۲/‬آیا من شما را از آن‬
‫درخت نهی نکردم و به شما نگفتم که شیطان برای شما دشمنی آشکار‬

‫)‬ ‫‪( .‬عبداهلل جوادی آمیل‪/ ،‬‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»6‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫است؟» این جمله همانند گفتار یک ناصح مشفق و مهربان است که‬
‫وقتی‪ ،‬طرف مقابل از اندرز او سرپیچی کرد‪ ،‬و گرفتار عاقبت کار خویشتن‬
‫گردید‪ ،‬یک مرتبه به مالمت او بر میخیزد و می گوید‪«:‬من به تو نگفتم‬
‫که این کار را انجام مده؟ این غذا را مخور‪ ،‬یا در آنجا قدم مزن‪ ،‬حاال که‬
‫کردی جزای خود را ببین» این جمله نیز به خوبی نشانگر آن است که‬
‫امر از نوع ارشادی و مصلحتی بوده است نه از باب تکلیف ‪.‬‬

‫ج)‬
‫‪..................................................................................................................................................................‬‬

‫اما این که برای حضرت آدم‪ ‬نسبت (عصیان) و (غوی) داده شده‬
‫آد ُم َر َيب ُه َف َغ َو ٰ‬
‫ى‪ ‬باید گفت‪:‬‬
‫َ َ َ ٰ َ‬
‫است‪:‬وعَص‬
‫لفظ (عصیان) در اصطالح برای ترک انقیاد و اطاعت به کار‬
‫میرود‪ 1.‬اگر کسی از سخن کسی پیروی کرد میگویند‪« :‬اطاع» و اگر‬
‫مخالفت کند‪ ،‬می گویند‪« :‬عصی»؛ شتربچه ای که از مادر خود جدا شود‬
‫در لغت عرب‪« ،‬عاصی» می نامند‪ 2.‬و الزمهی ترک انقیاد این نیست که‬
‫معصیت و گناه باشد؛ زیرا آنجا که انسان سخن ناصح خود را نشنود‪،‬‬
‫میگویند‪ :‬با گفتار او مخالفت کرد‪ ،‬در حالی که او گنهکار خوانده‬

‫َّ ْ َ ُ‬
‫)‪.‬‬ ‫(اتلع ِریفات‪:‬‬ ‫‪.‬‬
‫‪ .‬تاج العروس( ‪) /‬‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»7‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫نمیشود‪.‬‬
‫همچنین لفظ «غوی» در لغت عربی در معانی مختلفی به کار‬
‫میرود‪:1‬‬

‫‪« .1‬به مقصودنرسیدن و زیانکار شدن»‪،‬‬


‫‪« .2‬فساد و تباهی»‬
‫‪« .3‬ضاللت» و «گمراهی»‬
‫و هر کدام از این معانی مالزم با گناه نیست؛ زیرا شکی نیست که‬
‫آدم‪ ‬با مخالفت خود از یک زندگی بی دردسر که قرآن آن را در سوره‬
‫«طه» توصیف کرده است‪ ،‬محروم گردیده و به مقصود نرسید و دچار‬
‫زیان شد (معنی نخست) همچنانکه زندگی او به فساد گرائید و نظام‬
‫آن از هم گسست (معنی دوم) و در نتیجه‪ ،‬راه صحیح سعادت را گم‬
‫کرد و سرانجام در پیمودن راه زندگی گمراه شد (معنی سوم) شما هر‬
‫کدام از این سه معنی را برگزینید‪ ،‬جمله مزبور گواه بر گناهکاری او‬
‫نیست‪.‬‬

‫پس عصیان حضرت آدم‪ ‬از باب ترک اولی میباشد؛ زیرا‬

‫)‬ ‫‪ .‬تاج العروس( ‪/‬‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»8‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫عصیان دو گونه است‪ :‬عصیانمطلق و عصیاننسبی؛ منظور از قسم‬


‫اول‪ ،‬تمام گناهانی است که از هر کسی صادر شود‪ ،‬گناه محسوب‬
‫میشود و هیچ گونه استثنایی در آن نیست؛ مانند خوردن اموال حرام ‪،‬‬
‫ظلم ‪ ،‬زنا و دروغ‪.‬‬

‫اما گناه نسبی گناهانی است که با توجه به مقام‪ ،‬معرفت و موقعیت‬


‫اشخاص‪ ،‬عمل نامطلوب محسوب میشود‪ .‬و چه بسا صادر شدن این‬
‫ً‬
‫عمل از دیگری نه تنها عیب نباشد‪ ،‬بلکه فضیلتی محسوب میشود‪ .‬مثال‬
‫یک کمک ناچیز از سوی کارگر ساده که مزد یک روزش محسوب‬
‫میشود برای ساختن یک بنای عام المنفعه مانند مدرسه و بیمارستان و‬
‫مسجد‪ ،‬یک عمل خیر بلکه یک ایثار مهم است‪ ،‬در حالیکه اگر این‬
‫مبلغ را یک ثروتمند بزرگ بدهد‪ ،‬نه تنها پسندیده نیست‪ ،‬بلکه همه مذمت‬
‫میکنند و او را به دونهمتی و بخل و خسیس بودن متهم میسازند‪ .‬این‬
‫همان چیزی است که در میان علما و دانشمندان معروف است که‬
‫»؛ حسنات نیکان‪ ،‬گناهان‬ ‫میگویند «‬
‫مقربان است‪.‬‬

‫بنابراین؛ انبیا با آن مقام واالی ایمان و معرفت‪ ،‬هرگاه کاری از آنها‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»9‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫سرزند که پایینتر از شأن و مقام آنها باشد‪ ،‬ممکن است از آن تعبیر به‬
‫«عصیان» شود‪ ،‬در حالی که صادر شدن همین عمل از دیگری‪ ،‬عین‬
‫«اطاعت» است؛ خواندن یک نماز با کمی حضور قلب برای یک فرد‬
‫عادی فضیلت است‪ ،‬اما برای یک پیامبر گناه تلقی میشود‪.‬‬

‫تمام تعبیراتی که درباره عصیان و گناه و ذنب انبیاء در آیات و روایات‬


‫دیده میشود‪ ،‬ممکن است اشاره به همین معنی باشد‪ .‬گاهی از این معنی‬
‫به «ترک اولی» تعبیر میشود و منظور از آن‪ ،‬عملی است که ترکش از‬
‫انجامش بهتر است‪.‬‬

‫‪..................................................................................................................................................................‬‬ ‫د)‬
‫اما این که برای حضرت آدم‪ ‬نسبت (ظلم) داده شده است‪:‬‬
‫َي َ َ َ َ َ ُ َ َ َي‬
‫الظالم َ‬ ‫َٰ‬ ‫َ َْ‬
‫ي‪‬‬ ‫ِِ‬ ‫‪َ ‬وَل تق َر َبا ه ِذهِ الشجرة فتکونا ِمن‬
‫در پاسخ باید گفت‪:‬‬
‫ظلم در لغت به معنی نقصان و کوتاهی میآید؛ چنان که الله متعال‬
‫ت أُ ُكلَ َها َول َ ْم َت ْظلمْ‬ ‫َْ ْ‬
‫اْلَنَيتَ ْي آتَ ْ‬ ‫در سوره کهف (‪ )33‬میفرماید‪ِِ :‬كتا‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ُْ َ ْ‬
‫ِمنه شيئًا‪« ‬این دو باغ میوههایش را به طور کامل میداد و هیچ چیزی‬
‫الظالم َ‬ ‫َ َ ُ َ َ َي‬
‫ي‪ ‬هم به‬ ‫ِِ‬ ‫از آن را نقصان و کم نمیکرد»‪ .‬پس ‪‬فتکونا ِمن‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»10‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫معنی کوتاهی کردن در امر راست و درست میباشد‪ 1.‬و یا این که مراد‪،‬‬
‫کوتاهی کردن در حق خود میباشد؛ زیرا با خوردن از درخت ممنوعه از‬
‫آن همه نعمت بهشتی محروم میشوند که این خودش کوتاهی در حق‬
‫خود میباشد؛ چنانکه آن دو در دعا و توبهی خود میخوانند‪َ  :‬ر َيبنَا‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ ََْ َُْ‬
‫ظلمنا أنفسنا ‪ ...‬و به این کوتاهی خود اعتراف مینمایند‪.‬‬

‫همچنین در تعریف ظلم گفته شده است‪«:‬‬


‫»«گذاشتن چیزی در غیر جایگاهش» ؛ حضرت آدم‪ ‬نیز بنابر‬
‫فریبکاری ابلیس و قسم دروغ وی به فراموشی از درخت ممنوعه خورد‪.‬‬

‫‪..................................................................................................................................................................‬‬ ‫هـ)‬
‫ٰ‬ ‫َ َ ُ ْ َ َي ُ َ َ ْ َ َي َ َ ْ َ‬
‫اما اینکه فرموده‪ :‬فال ُی ِرجنکما ِمن اْلن ِة فتشق‪ ‬باید دانست‬
‫ق‪ ‬به معنی شقی و بدبختشدن نیست بلکه به معنی‬ ‫که ‪‬فَتَ ْش َ ٰ‬
‫دچارشدن به سختی و مشقت میباشد؛ چنان که الله متعال در آیهی‬

‫‪ .‬جواهر ابلحار( ‪ ) /‬حممد طيب بن عبدالغياث ‪ +‬تاج العروس من جواهر‬


‫ي‬ ‫حممد بن عبد ي‬ ‫حممد بن ي‬ ‫القاموس( ‪ ،) /‬ي‬
‫الرزاق احلسيين ‪ ،‬أبو الفيض ‪ ،‬امللقب بمرتىض ‪،‬‬
‫َّ‬
‫الزبيدي‪ ،‬نارش دار اهلدایة ‪ +‬تهذیب األسماء واللغات( ‪ ،) /‬للعالمة أىب زكریا حميي ادلین بن‬
‫)‪ ،‬مجال ادلین أيب الفرج عبد‬ ‫رشف الووي‪ +‬نزهة األعي الواظر يف علم الوجوه والظائر(‬
‫م‪ ،‬چاپ اول‬ ‫ ـه‪-‬‬ ‫الرمحن بن اْلوزي‪ ،‬دار النرش ‪ :‬مؤسسة الرسالة ‪ -‬بلنان ‪ /‬بريوت ‪-‬‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»11‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫ٰ‬ ‫َ ََْ َْ َ َْ َ ُْ ْ َ َ ْ َ‬
‫دیگری چنین میفرماید‪ :‬ما أنزلا عليك القرآن ِلتشق ‪‬؛ «ما‬
‫قرآن را بر تو نازل نکردیم تا به مشقت بیفتی»‪.‬‬
‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ق‪ ‬الله‬ ‫همچنین در ادامهی‪‬فَال ُُیْ ِر َجنَيک َما ِم َن اْل َ َين ِة فَتَ ْش َ ٰ‬
‫َي َ َ َ َي َ ُ َ‬
‫متعال عدم شقاء در بهشت را تفصیل داده است که ‪ِ ‬إن لك أَل َتوع‬
‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ َ َ َ ْ َ ٰ َ َ َي َ َ َ ْ َ ُ َ َ َ‬
‫ح‪ ‬همانا تو را [در‬ ‫ِفيها وَل تعرى ‪ ،‬وأنك َل تظمأ ِفيها وَل تض ٰ‬
‫آنجا این نعمت ] است که نه گرسنه شوی و نه برهنه مانی‪ ،‬و هم اینکه‬
‫در آن جا نه تشنه میشوی و نه آفتاب زده این جاست که حضرت آدم و‬
‫حوا‪ ‬پس از خوردن از درخت ممنوعه بنابر فراموشی به مشقت افتادند‬
‫و لخت گشتند و سپس به دنیایی پا گذاشتند که سرتاسرش مشقت است‪.‬‬

‫ابن عباس‪ ‬میفرماید‪« :‬منظور مشقتها و تکالیف دنیوی‬


‫‪1‬‬
‫میباشد»‪.‬‬
‫حسن بصری‪ ‬میفرماید‪« :‬منظور مشقتهای دنیوی است؛ آیا‬
‫نمیبینی که فرزند آدم‪ ‬چگونه خود را به تکلیف و مشقت‬

‫‪" ،‬اْلامع ألحاكم القرآن"‬ ‫‪" ،‬زاد املسري" ‪/‬‬ ‫‪" ،‬معالم اتلزنیل" ‪/‬‬ ‫‪" .‬املحرر الوجزي" ‪/‬‬
‫‪.‬‬ ‫‪/‬‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»12‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫‪1‬‬
‫میاندازد؟»‬

‫‪...................................................................................................................................................................‬‬ ‫و)‬
‫اما اینکه شیطان چگونه توانسته حضرت آدم و حوا‪ ‬را فریب دهد؛ در‬
‫حالیکه در آیه ‪ 42‬سوره حجر‪ ،‬تأثیر شیطان بر پیامبران نفی شده است‪:‬‬
‫َي َ‬ ‫ْ ن َي‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬ ‫َْ‬ ‫َي‬
‫‪ِ ‬إن ِعبَا ِدي لي َس لك َعليْ ِه ْم ُسل َطان ِإَل َم ِن اتبَ َعك ِم َن‬
‫َ‬ ‫َْ‬
‫اوین‪‬‬ ‫الغ ِ‬
‫در پاسخ باید بگوییم‪:‬‬
‫شیطان بر پیامبران هیچگونه تأثیر و تسلطی ندارد؛ زیرا اغوای آنان‪،‬‬
‫به معصیت نمیانجامد‪ ،‬ولی میتواند در راه آنان موانع ایجاد نماید و آنان‬
‫ْ ُ‬
‫را به رنج افکند؛ همانگونه که در آیه ‪ 41‬سوره ص میفرماید‪َ  :‬واذك ْر‬
‫َ َ َ‬ ‫َ ْ َ َ َ ُي َ ْ َ َ ٰ َ َي ُ َ ي َ َي َ َي ْ َ ُ ُ ْ‬
‫اب‪‬‬ ‫ب وعذ ٍ‬ ‫عبدنا أیوب ِإذ نادى ربه أ ِِن مس ِين الشيطان بِنص ٍ‬
‫«ای رسولما یاد کن از بنده ما ایوب‪ ،‬هنگامی که به درگاه خدا عرض‬
‫کرد‪ :‬پروردگارا شیطان مرا سخت‪ ،‬رنج و تکلیف رسانیده»‬

‫‪.‬‬ ‫‪" ،‬ادلر املنثور" ‪/‬‬ ‫‪" .‬اْلامع ألحاكم القرآن" ‪/‬‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬


‫«‪»13‬‬ ‫اگر آدم ‪ ‬پیامبر بود‪ ،‬عصیان وی چگونه میتواند با عصمتش سازگار باشد؟‬

‫مقاالت دیگر مرکز هدایت در رابطه به پاسخ شبهات‬


‫پیرامون حضرت آدم و بی بی حوا‪‬‬

‫‪ -1‬چگونگی ازدواج فرزندان حضرت آدم‪‬‬


‫‪ -2‬آیا حضرت آدم‪ ‬مطابق صورت خدا آفریده شده؟‬
‫‪ -3‬آدم‪ ‬چگونه و با چه سرعتی به زمین آمد؟‬
‫‪ -4‬نکاح حضرات آدم و بیبی حوا‪‬‬
‫‪ -5‬چطور شیطان پس از اخراج از بهشت دوباره وارد آن شد‬
‫و آدم‪ ‬را فریب داد؟‬
‫‪ -6‬آیا زن در خدمت مرد آفریده شده است؟‬
‫‪ -7‬چرا زن(حوا)‪ ‬از همان ابتدای آفرینش‪ ،‬خیانتکار‬
‫معرفی گشته است؟‬
‫‪ -8‬آیا نظریهی تکامل با آفرینش حضرت آدم‪ ‬در تضاد و‬
‫تعارض است؟‬
‫‪ -9‬آیا علم کنونی میتواند انسان را خلق کند؟‬
‫‪ -10‬چگونگی اخراج حضرت آدم و بی بی حوا از بهشت به‬
‫زمین؟‬
‫‪ -11‬آیا خطای آدم(علیه السالم) باعث بدبختی بشریت‬
‫شد؟‬

‫جهت عضویت‪ ،‬باالی آن کلیک کنید‪.‬‬

You might also like