"Bugtong at Salawikain: Liwanag ng Karunungan"

(Verse 1)
Ito'y isang laban, alamin ang sagot,
Bugtong at salawikain, 'diyan tayo tutok.
Ano't sino ba ako, nag-iisa sa gabi?
Bugtong ang tanong, sa'yo'y aking hahagip.

Ako'y mahirap, ngunit sa puso ay malakas,

"Kung ano ang puno, siya ang bunga," ito'y totoo't makabuluhan.
Katulad ng puno, 'di mo ako dapat husgahan,
Sa aking kabutihan, isang aral ang 'king taglay.

(Chorus)
Bugtong at salawikain, sa isang awit,
Tinuturuan tayo, sa pag-usbong ng lihim.
Mga kataga, aral, sa isipan ay magbibigay,
Sa kahulugan ng buhay, ito'y ilaw at gabay.

(Verse 2)
Ika'y tanong ko na't, "Ano't sino ako?"
Sa harap mo, 'di mawawala, ako'y palaging kasama.
Nakikita mo ako, ngunit 'di mo agad maunawa,
"Sino sa atin ang bato, 'di mo na kailangan tanungin pa."

Kaya't sa katanungan, sa kahulugan, aminin,

"Ang tunay na yaman ay nasa loob ng puso," ika'y magbukas ng pinto.
Huwag sa anyo't anyo, huwag sa kayamanan na walang kabuluhan,
Sa salawikain ng buhay, ang tunay na kayamanan ay sa puso natin.

(Chorus)
Bugtong at salawikain, sa isang awit,
Tinuturuan tayo, sa pag-usbong ng lihim.
Mga kataga, aral, sa isipan ay magbibigay,
Sa kahulugan ng buhay, ito'y ilaw at gabay.

(Verse 3)
Kaya't magpatuloy sa laban, 'di ka dapat sumuko,
"Habang maikli ang kumot, matutong mamaluktot," ito'y sundan mo.
Bugtong at salawikain, mga aral ng nakaraan,
Sa paglalakbay ng buhay, kami'y kasama, walang iwanan.

Sa katanungang "Ano't sino ako?" 'di ako malilimutan,

Sa salawikain, may sagot, sa puso itong tinutukoy.
Ito'y aking ilaw, sa dilim ay nagbibigay-liwanag,
Sa bawat bugtong at salawikain, aking bitbit sa buhay.
(Chorus)
Bugtong at salawikain, sa isang awit,
Tinuturuan tayo, sa pag-usbong ng lihim.
Mga kataga, aral, sa isipan ay magbibigay,
Sa kahulugan ng buhay, ito'y ilaw at gabay.

Bugtong at salawikain, bugtong at salawikain,

Sa awit na ito, ito'y aking hain.
Sa kamalayan natin, ito'y palaging dapat ingatan,
Bugtong at salawikain, sa puso natin ay isilayan.