Παιχνίδι ρόλων

«Ο Μιχάλης, 13 ετών επιστρέφει στο σπίτι του από το σχολείο πολύ θυμωμένος
γιατί ο καθηγητής πληροφορικής τον έβγαλε έξω από την τάξη και δεν του έδωσε τη
δυνατότητα να γράψει ένα πρόχειρο διαγώνισμα. Η μητέρα του Μιχάλη, τον ακούει
και θυμώνει και εκείνη με τον καθηγητή. Την επόμενη μέρα πάει στο σχολείο,
βρίσκει τον καθηγητή, ο οποίος της λέει ότι ο Μιχάλης, μίλαγε και στην παρατήρηση
που του έκανε αντέδρασε με αγένεια και θράσος».

Δίνεται η οδηγία:
 «Χωριστείτε τώρα σε 3 ομάδες:
 Η μία ομάδα είναι ο Μιχάλης.
 Η δεύτερη ομάδα είναι η μητέρα του Μιχάλη.
 Η τρίτη ομάδα είναι ο καθηγητής του Μιχάλη».

Ζητείται από τις ομάδες:

«Γράψτε στο χαρτί που έχετε μπροστά σας τι σκέφτεται και πως νιώθει το άτομο
που εκπροσωπείτε. Π.χ. η πρώτη ομάδα θα γράψει για το Μιχάλη, η δεύτερη για τη
μητέρα του κοκ» .

Μαθητές της τάξης:

Ένας μαθητής: Πάλι έγινε παρεξήγηση. Ο Μιχάλης δεν ακούει τις οδηγίες του
εκπαιδευτικού και βιάζεται. Μιλάει συνεχώς. Ρωτάει εμάς και όχι τον καθηγητή.
Γινότανε και λίγος πανικός μέσα στην τάξη. Όλοι μιλούσαμε. Ο Μιχάλης βέβαια πιο
πολύ. Ο καθηγητής, τα θέματα που βάζει δεν είναι ξεκάθαρα, με αποτέλεσμα να
ρωτάμε συνέχεια. Δεν δίνει σαφείς απαντήσεις. Η ώρα περνούσε. Εκνευρίστηκε ο
καθηγητής. Μίλησε με έντονο ύφος στον Μιχάλη να κάνει ησυχία. Ο Μιχάλης με την
σειρά του εκνευρίστηκε και αυτός. Το ένα έφερε το άλλο και στο τέλος τον πέταξε
έξω ο καθηγητής. Έφταιγε βέβαια ο Μιχάλης αλλά όχι και να τον πετάξει έξω.
Βαρεθήκαμε πια τόση ένταση στην τάξη μας συνέχεια!!!!

Άλλος μαθητής: Πωπώ αυτός ο Μιχάλης, όλο προβλήματα δημιουργεί. Είναι πολύ
ενοχλητικός και παρουσιάζει τα πράγματα όπως τον συμφέρουν. Λυπάμαι τον
καθηγητή... Πώς να τον αντιμετωπίσει; Με το καλό δεν καταλαβαίνει, ούτε με τις
επιπλήξεις... Καλά έκανε και τον πέταξε έξω... Κι εγώ στη θέση του θα έκανα το
ίδιο...
Μιχάλης:

-Νιώθω αδικημένος.

-Δεν μου έδωσε την ευκαιρία να του εξηγήσω.

-Νιώθω ότι ήταν πάρα πολύ αυστηρός μαζί μου. Θα μπορούσε πρώτα να με αφήσει
να του εξηγήσω για ποιο λόγο μίλησα

-Ας με πήγαινε στη διευθύντρια. Θα εξηγούσα τι ακριβώς έκανα. Δεν είναι δυνατόν
να μου αφαιρεί το δικαίωμα της εξέτασης. Τώρα πώς θα με βαθμολογήσει;

-Νιώθω να πνίγομαι και να μη με ακούει κανείς. Πώς θα βρω το δίκιο μου;

-Αυτός ο καθηγητής δεν είναι καθόλου δημοκρατικός.

-Βέβαια, δεν με θεωρεί καλό μαθητή. Για αυτό με έβγαλε έξω! Κάνει διακρίσεις.

Καθηγητής:

Νιώθω στενοχωρημένος, θυμωμένος, εκνευρισμένος.

Τι ανατροφή είναι αυτή που δίνουν στα παιδιά τους;

Έχει και η υπομονή τα όριά της

Θα αναφέρω το θέμα στον Δ/ντή και στον Σύλλογο Διδασκόντων, ώστε να λάβουν
γνώση επί του θέματος

Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση

Νομίζω πως οι γονείς φέρουν την ευθύνη για τη συμπεριφορά του παιδιού τους

Κοίτα, ήρθε να μου κάνει παράπονα, λες κι ο γιος της είναι “Παναγίτσα”...

Αποστασιοπόιηση / εκλογίκευση

Λες όμως να κάνω κάποιο λάθος;

Μήπως κι εγώ ήμουν λίγο αυστηρός και παρορμητικός; Μήπως τον αδίκησα;

Δεν ξέρω …. μάλλον πρέπει να ηρεμήσω λίγο και να ξανασκεφτώ την όλη
κατάσταση...
Μαμά.

Γνωρίζω ότι το παιδί μου μπορεί να έχει κάποια ελαττώματα αλλά σίγουρα για να
διαμαρτύρεται, έτσι πρέπει να έχει αδικηθεί...

Από μικρός δεν δεχόταν κανένα είδος επίπληξης όταν αισθανόταν αδικημένος, ενώ
αντίθετα υπάκουε στην εκάστοτε τιμωρία όταν ήξερε ότι φταίει και έχει παραβεί
κάποιους κανόνες.

Αυτό που τον ενόχλησε ιδιαίτερα ήταν ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να
αιτιολογηθεί και πιο πολύ να πει την δική του εκδοχή... σχετικά με το πως έγιναν τα
πράγματα..

Σίγουρα πολλές φορές ο Μιχάλης είναι αρκετά ζωηρός και λόγω της εφηβείας έχει
κάποιες φορές εκρήξεις θυμού. Αυτό, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αξιολογήσει
κάποια κατάσταση και να πάρει αντικειμενική θέση ως προς την συμπεριφορά του.
Μάλιστα, τώρα τελευταία, διαπιστώνω ότι αρχίζει να έχει ιδιαίτερα αντικειμενική
κρίση για κάποιες καταστάσεις και κάποια πράγματα που συμβαίνουν.

Θα ήθελα να πάω στον καθηγητή και να ρωτήσω τη δική του άποψη πάνω στο
συγκεκριμένο συμβάν. Είμαι σίγουρη ότι θα έχει και εκείνος τη δική του εκδοχή.