Narrator: Noong unang panahon, ay may mag asawang naninirahan sa malayong

nayon na nagngangalang Rihanna R. Claveria at Manuel A. Claveria. May apat

silang anak na nagngangalang Janine R. Claveria, ang panganay Patricia R.
Claveria, ang pangatlo April R. Claveria, ang pangalawa at Aliyah R. Claveria, ang
bunso. Si Janine ang pinaka-panganay sa kanilang magkakapatid at siya din ang
nagtratrabaho para sa kanilang pamilya para may magastos at may makain sila sa
pangaraw-araw at para mapaaral din niya ang iba pa niyang mga kapatid dahil ang
kaniyang ama na si Manuel ay kailangan pa ng pahinga dahil matanda na rin kasi
ang kaniyang ama kaya siya nalang ang nagtaguyod mag-isa sa kanilang pamilya.
Rihanna: (naghanda)
Rihanna: Mahal, tawagin muna nga ang mga anak natin dahil kakain na tayo
Manuel: Sige mahal(naglakad papunta sa kanilang mga anak)
Manuel: Halina kayo mga anak dahil kakain na tayo.
Mga anak: Opo, nandyan napo kami pa.
(Kumain na ang lahat)…
(Meanwhile)...
Janine: (Biglang dumating galing trabaho)
Janine: Ma, pa, nandito napo ako, mano po.
Rihanna: Oh anak, nandito kana pala, halika kumain ka muna.
Janine: Opo
(Meanwhile)...
Janine: Uhmm ma, pa, may sasabihin po pala ako sa inyo(biglang nalungkot at
nervous)
Rihanna/Manuel: Ano yun anak?
Janine: Uhmm sorry po dahil nawalan na po kasi ako ng trabaho dahil
napagbintangan po kasi ako na ako daw ang nagnakaw ng mga alahas don sa
pinagtrabahuan ko.
Rihanna/Manuel: (Nabigla at natahimik)
 Narrator: Biglang nalungkot at nanghinayang si Janine sa kaniyang mga sinabi
dahil akala niya na galit ang kaniyang mga magulang nong sinabi nya na nawalan
siya ng trabaho kaya umalis nalang siya sa hapag-kainan at naisipan na pumunta
nalang sa kaniyang kwarto.
Narrator: Kinaumagahan, umalis ng bahay si Janine ng hindi nagpapaalam sa
kaniyang mga magulang dahil mag-aaplay daw siya ng trabaho ngunit sadyang
mapaglaro ang tadhana dahil kahit ni isa ay walang tumanggap sa kaniya, dahil sa
kalungkutan, ay naisipan niyang pumunta sa bar at maglasing nalang.
Fast forward(Kinaumagahan)...
Janine: (umalis ng bahay ng hindi nag paalam)
Rihanna: Mahal, nakita mo ba yung anak natin na si Janine?nawawala kasi siya eh
Manuel: Hindi ko siya nakita mahal eh.
Rihanna: San kaya nagpunta ang batang yun tsk.
Manuel: Tanungin mo yung ibang mga anak natin kung nakita ba nila yung ate
nila.
Rihanna : Sige (naglakad patungo sa kanyang mga anak)
Rihanna: Mga anak nakita nyo ba yung ate nyo?
Mga anak: Hindi po ma eh.
Rihanna : Ah sige, bilisan nyo nalang dyan dahil baka ma-late na kayo sa inyong
mga klase.
Mga anak: Malapit napo
(Hinatid na nila ang kanilang mga anak sa paaralan)
(Kinahapunan)
Narrator: Hapon na at wala parin si Janine kaya nag-alala na ang kaniyang mga
magulang hanggang sa dumating na sina Patricia, April, st Aliyah galing sa
paaralan.
Mga anak: Ma, pa, nandito napo kami (nagmano)
Rihanna: Halina kayo mga anak, kain na tayo
Manuel: Teka, wala parin ba si Janine?
Rihanna/Mga anak: Wala pa
Narrator: Gabi ng nakauwi si Janine sa kanilang bahay hanggang sa...
Fast forward (night)...
Janine: (umuwing lasing)
Manuel: San ka galing at ba't ngayon kalang? oras pa ba to ng uwi ng isang
matinong babae??!!
Janine: (tahimik)
Rihanna: Oo nga at tsaka ba't amoy alak ka ha?!!
Janine: Wala kang pakialam(sumigaw)
Rihanna: (sinampal si Janine)
Manuel: Bastos kang bata ka!, nagagawa munang sigawan yung mama mo
ngayon!
Janine: (Pumasok sa kwarto habang umiiyak)
(Fast forward)
Rihanna: (Kumatok sa pintuan ni Janine)
Rihanna: (Anak buksan mo yung pinto, pag-usapan naman natin to ng maayos oh,
nandito naman kami palagi ng papa mo na handang makinig sa mga problema at
mga hinanakit mo kaya pakiusap anak, buksan mo na yung pinto.
Janine: (Binuksan yung pinto)
Janine: (Umiyak at niyakap ang mama at papa)
Rihanna: Ano ba ang problema mo anak at ba't ka uminom at naglasing?
Janine: Eh kasi naman ma, pa, nawalan nanga ako ng trabaho tas wala pang
tumanggap sa akin kanina sa pag hahanap ko ng trabaho.
Manuel: Okay lang yan anak, basta magtiwala ka lang sa sarili mo na may
tatanggap din sayo at makakahanap ka rin ng bagong trabaho. Sorry nga pala sa
inyo anak ha dahil hindi ko nagawa ang responsibilidad ko bilang ama mo at ng
mga kapatid mo, at tiyaka ako nga dapat ang magtratrabaho eh at hindi ikaw.
Janine: Okay lang po yun pa, kaya ko pa naman eh at tiyaka kakayanin ko pa po
para lang po sa inyo ni mama at sa mga kapatid ko.
Rihanna: Tama ang papa mo anak, at tiyaka wag kang basta bastang susuko dahil
hindi naman mabilis na sumuko ang ating pamilya diba?
Janine: Opo, maraming salamat po talaga sa inyo ma, pa, mahal na mahal na
mahal ko po kayo.
Rihanna: Mahal na mahal na mahal ka din namin ng papa at mga kapatid mo
anak. Basta lagi mong tatandaan ha na walang susuko sa atin sa kung ano mang
mga problema at mga hamon na ating kinakaharap o haharapin.
Manuel: Tama ang mama mo anak, dahil ang isang pamilya ay dapat nagkakaisa,
nagmamahalan, at higit sa lahat, nagkakaintindihan.
Rihanna:Tama, kaya dapat magpakatatag tayo at hinding hindi susuko sa kung ano
mang mga pagsubok na darating o dadating sa ating buhay at sa ating pamilya.
Janine: Salamat po sa mga payo nyo, hinding hindi ko po ito makakalimutan at
gagawin ko po ito kasama kayo na aking mga pamilya
Rihanna/ Manuel: Walang anuman anak
Rihanna, Manuel/Janine: (nagyakapan sa isa't isa)
Mga anak: Pwede po bang sumali sa inyo?
Rihanna/Manuel: Oo naman mga anak
Janine: Syempre naman mga kapatid ko
Family Claveria:(nagyakapan)
Narrator: Mula noon, ang kanilang pamilya ay mas naging matibay at matatag pa
at nangakong walang susuko sa ano mang mga pagsubok o hamon na haharapin
or darating sa kanilang buhay o sa kanilang pamilya.