Ang Elemento, Teknik, at

Literary Device sa Pagsulat ng

Maikling Kuwento
Malikhaing Pagsulat
Talaan ng nilalaman:

01 Katangian ng 02 Elemento ng
Maikling Kuwento Maikling Kuwento

03 Mga Teknik sa 04 Mga Kagamitang

Pagsulat ng Pampanitikan sa Pagsulat
Maikling Kuwento ng Maikling Kuwento
 Ano ang Maikling Kuwento?

Ang maikling kuwento ay naglalayong lumibang sa

pamamagitan ng paglalahad ng isang maselang
pangyayari sa buhay ng pangunahing tauhan. Ito ang
pinakakaluwa ng maikling kuwento—isang kathang
pampanitikang may sariling kaanyuan at kakayahan.
01 Katangian ng
Maikling Kuwento
Dapat makatawag ng pansin ang simula at ang
pumukaw-sigla ay kina-kailangang mapansin kaagad.
Ang galaw ay nararapat na mabilis, ang kasukdulan ay
dapat may bisa, ang balangkas ay may maingat na
pagkakayari, hindi dapat itayong ang wakas.
Kailangang magwakas kapag karaka pagkatapos ng
kalutasan ng suliranin.
02 Elemento ng Maikling
Kuwento
 Ganap na mapahahalagahan ang
Elemento pangkalahatang kagandahang taglay ng
bawat elemento kung maingat na
kakasangkapanin ang mga sumusunod na
elemento:
 Elemento

Tauhan Tagpuan Banghay

Ironiya Estilo Tunggalian

Punto de Vista Ironiya Tema

Berbal Sitwasyonal Dramatiko

Tauhan
Ang mga tauhan ang sinasabing
pinakamahalagang elemento ng
maikling kuwento dahil sa kanila
umiikot ang istorya. Sila ang
Bida – protagonista
kumikilos para maisakatuparan
Kontrabida – Antagonista
ang banghay ng kuwento.
Tauhang Lapad – Mga tauhan sa
kuwento na hindi nagbago ang
paniniwala, katangian, o pag-uugali
Tauhang Bilog – Mga tauhang
nagbabago
Tagpuan
Tumutukoy hindi lamang sa lugar at panahong pinangyarihan ng
kuwento kundi pati na rin ang kasalukuyang atmospera.
Mahalagang malaman ang tagpuan upang higit na maunawaan
ang nilalaman ng buong kuwento.
Banghay
Pagkakasunod-sunod ng mga
pangyayari at aksyon ng mga
tauhan. Inilalahad dito ang
maayos na pagsasalaysay ng
mga pangyayari tulad ng ano
ang mga pangyayari at ano ang
kaugnayan at kahulugan ng mga
pangyayaring ito sa binasang
akda.
Karaniwang banghay – simula – gitna – kasukdulan –
kalakasan – wakas. Sa panimula, ipinakilala ang mga
tauhan at maaaring pinagmulan ng problema. Sa gitna,
makikita ang tunggalian. Sa kasukdulan, matatagpuan
ang pinakapanapanabik na tagpo sa istorya. Sa
kakalasan, makikita ang resulta ng tunggalian. Sa wakas,
malalaman kung paano tinanggap ang pangunahing
tauhan, ang kabiguan, o tagumpay.
Episodikong banghay – serye ng mga magkakaugnay na
pangyayari o ipisodyo sa kuwento.
Flashback – eksenang nagpapatigil sa kasalukuyang
aksyon upang ipakita ang mga nagdaang pangyayari
bago magsimula ang kuwento.
Tunggalian
Salungatan ng dalawa o higit
pang mga tauhan o pwersa sa
kuwento. Ito ay tumutukoy sa
problemang kinaharap ng
pangunahing tauhan. Ito ay ang
humuhubog sa katauhan ng
pangunahing tauhan.
Uri ng Tunggalian
Tauhan laban sa tauhan – sa tunggalian na ito, ang kalaban ng
pangunahing tauhan ang isa pang tauhan.
Tauhan laban sa kalikasan – ang pangunahing tauhan ay
naapektuhan ng mga pwersa ng kalikasan. Halimbawa, lindo,
baha, bagyo, buhawi at iba pa.
Tauhan laban sa lipunan – kinakalaban ng pangunahing tauhan
ang mga pangyayari sa lipunan na kaniyang ginagalawagan.
Halimbawa, kahirapan, kawalan ng katarungan at iba pang
suliraning panlipunan.
Tauhan laban sa sarili – kinakalaban ng tauhan ay ang mismong
kaniyang sariling paniniwala, prinsipyo, at palagay.
Tauhan laban sa supernatural – kinakalaban ng pangunahing
tauhan ang pwersa ng mga kakaibang nilalang o elemento.
Halimbawa, multo, engato, higante, o iba pang supernatural na
pwersa.
Punto de Vista
Perspektibo, distansya, o agwat
ng awtor na nagsasalaysay ukol
sa tauhan at mga pangyayari sa
isang kuwento. Sa pamamagitan
ng paggamit nito, maaaring
magkaroon ng mas malalim na
pag-intindi sa mga karakter,
pangyayari, at tema ng kuwento.
Tatlong Uri ng Panauhan
Unang Panauhan – bida ang nagsasalaysay sa mga
pangyayari. Nasa unang panauhan ang mga
panghalip, subalit may mga pagkakataong gumagamit
din ang mga Panghalip sa Ikalawang panauhan.
Ikalawang Panauhan – gumagamit ng mga Panghalip
na ikaw, ko, mo, iyo, mga pangngusap napautos o
imperative mood.
Ikatlong Panauhan – nasa Ikatlong panauhan ang
mga Panghalip na ginagamit. Mala-Diyos ang
pananaw, napapasok niya, at naggagalugad ang isip
at psuo ng tauhan.
Estilo
Ito ay tumutukoy sa paraan ng
pagsusulat ng may-akda upang
magbigay buhay sa kuwento at
maipahayag ang mga ideya,
damdamin, at mensahe nito.
Omnisyente o batid ng lahat – batid ng
nagsasalaysay ang kaisipan at damdamin ng
lahat ng tauhan.
Limitadong omnisyente – kaisipan at
damdamin ng iisang tauhan.
Obhetibo o objective – hindi sinasabi na
nagsasalaysay kung abo ang iniisip at
nararamdaman ng tauhan sa halip ay
naglalarawan lamang ito base sa pisikal na
nakikita.
Ironiya
Paggamit ng mga salitang ang
kabaliktaran ng gustong sabihin
ng nagsasalita. Sarkastiko, Tatlong Uri ng Ironiya
pasining, at nang-uuyam. Ito rin
ay isang uri ng kahulugan o
pagsusuri sa kuwento na Berbal na Ironiya – intensyunal na ginagamit
nagdudulot ng kakaibang epekto ng nagsasalita ang katagang may naiiba o
o pag-iisip sa mga mambabasa kabaliktarang kahulugan.
Sitwasyonal na Ironiya – makikita ang hindi
pagkakatugma ng inaasahang pangyayari sa
aktwal na pangyayari.
Dramatikong Ironiya – nakakapagtindi ng
kawilihan ng mga mambabasa.
Tema
Ito ay nagpapahayag ng
pangunahing mensahe, ideya, o
kaluluwa ng isang kuwento na
nais ipadala ng may-akda sa
kaniyang mambabasa. Ito rin ay
nagpapakita ng pangkalahatang
layunin o paksa ng kuwento, at
ito ang nagbibigay saysay at
kahulugan sa kabuuan ng akda.
Aral – leksyong maaaring mapulot sa isang
salaysay.
Dramatikong salingan – punong ideya, tatakbuhin,
o tutunguhin ng kuwento.
Kabatiran (Insight) – may pagkakataong hindi
malinaw ang dahilan sa sa isang aksyon ng mga
tauhan partikular sa protagonist ang mabibigyang
linaw kalaunan sa kuwento nang hindi direktang
binabanggit sa istorya.
03
Mga Teknik sa
Pagsulat ng Maikling
Kuwento
Ang maikling kuwento ay isang salaysay sa tuluyang na pumapaksa sa
isang bahagi o aspekto ng buhay para Makapagbigay ng matinding
impresyon o pagpapakilala sa nasabing bahagi ng buhay.
Sabi ng isang awtoridad, ang nagbabasa ng kuwento ay kadalasang
naghahanap ng solusyon sa sarili niyang problema.
Sa sinabing ito ng awtor, mahiinuhang lagi na lamang may pinaksang
problema ang isang kuwento. Maaari nga sapagkat ang suliranin ay
siyang nagpapadaloy ng buhay.
Narito ang ilang teknik sa pagsulat ng maikling kuwento:
Diyalog – malaki ang silbi ng mahusay na
diyalog sa maikling kuwento dahil sa ilang
bagay:
nakakatinig ang nagiging buhay ang
mga tauhan;
mabisang nababatid ng mga
mambabasa ang mga kaisipan at
damdamin ng tauhan;
dumadaloy ang kuwento sa dinamikong
paraan sa halip na puro paglalarawan
lamang; at
napapansin at nadarama ang realism
sa mga tauhan at kuwento.
Foreshadowing o pahiwatig
Pangyayari, eksena o salitang
nagsisilbingsenyal, pahiwatig, o babala
sa kung ano ang maaaring maganap
sa susuod na pangyayari.
Inilalagay ng awtor sa dakong simula
ng akda o simulang bahagi upang
manabik ang mga mambabasa.
Nililikha sa pamamagitan ng diyalog,
eksena, o simulang bahagi upang
manabik ang mga mambabasa.
Nililikha sa pamamagitan ng diyalog,
eksena, o aksyon.
Simbolismo o Pananagisag
Paggamit ng mga salita o mga salitang
tumutukoy sa isang espisipikong
bagay, tunog at kulay, pangyayari o tao
na sumasagisag sa malalim at
mahalagang konsepto.
Motif
Tumutukoy sa mga susing salita,
kaisipan, imahen, o paulit-ulit na mga
salita.
May pagkakahawig sa simbolismo
ngunit ang kaibahan ang pagsasagisag
ay makailang beses na inuulit sa
kuwento.
04
Mga Kagamitang
Pampanitikan sa
Pagsulat ng Maikling
Kuwento
Mga Kasangkapan Pampanitikan na Nagbibigay-anyo sa Akda
1. Nilalaman – tumutukoy sa tauhan, tagpuan, suliranin, aksyon, at team.
2. Denostayon – ito ay karaniwang at likas o “literal” na kahulugan ng salita o
pangngusap.
3. Konotasyon – ang tawag sa implikasyong tinataglay ng mga salita o
pananalita.
4. Diksyon – ang tawag sa paggamit ng mga salita na ipinalalagay na bunga
ng maingat at makabuluhang pagpili ng mga salitang ginagamit.
5. Mga Kasangkapan Panretorika – tumutukoy sa mga pamamaraan na
ginagamit ng akda upang makamtan ang pinakamabisang epekto ng mga
pangungusap at komposisyon at ang mga sangkap nito.
6. Mga Kasangkapan Pansukat – tawag sa pamamaraan na ginagamit ng
akda, lalo na ang tula, upang bigyan ng angkop at kaaya-ayang daloy.
1. Mga Kasangkapan Metaporikal – ang mga ginagamit na tayutay na
nagpapahayag sa kabuluhan at kahulugan ng paksa.
2. Tono – ang nagsasabi kung ano ang saloobin na nakapaloob sa teksto.
3. Istruktura – binibigyang halaga ang pangkalahatang kaayusan at
pangkakahanay ng mga bahagi ng isang akda.