ANG KATATAGAN NI LAURA

[Setting: sa isang tahimik na hardin sa kaharian ng albanya ay may isang dalagang

nagngangalang laura nakatayo sa gitna ng mga namumulaklak na bulaklak]

MONOLOGO:

LAURA:(nakatingin sa madla na may magkahalong kahinaan at katapangan) mga minamahal kong

tagapakinig,ako si laura isang dalagang nahuli sa mabagsik na unnos ng kapalaran.pakinggan niyo ako
habang ibinubuhos ko ang kaibuturan ng aking puso.

Gustong-gusto ko ang lupain kung saan ako lumaki ang albanya,kung saan ang mga bulaklak ay
nagbibigay liwanag sa bawat paghakbang. Dito itinuro sa akin ng aking mga magulang ang kahalagahan
ng kabaitan at kabutihan.ngunit hindi ko inaansahan ang hamon na aking haharapin.

[mga kislap ng kagubatan mapanlinlang na mga landas at isang malungkot na laura]

LAURA:(nalulungkot)sapilitan akong dinala sa kaharian ng Krotona,napakalayo sa aking bayan.ang puso
ko ay napasigaw sa pangunguila habang akoy nawalan ng Kalayaan.
[LUMABAS MULA SA ANINO SI FLORANTE]
LAURA;(may kumislap na Pag-asa sa mga mata)gayunpaman, sa pinakamadilim na oras, isang kurap ng
pag-asa ang lumitaw. Doon,sa gitna ng ilang, nakasalubong ng aking mga mata si Florante. Isang
mandirigma na may pusong ginto, ang kanyang presensya lamang ay nag-apoy sa loob ko. Ang pag-ibig
ay namumulaklak, masigla at Ang aming mga puso ay nagsanib at pumailanglang sa gitna ng dilim,Ngunit
Sa kasamaang palad,may ibang plano ang tadhan para samin.

[ ANG MGA BARBARO AT MAPANLINLANG NA COURTIER AY NAKIALAM AT PINAGHIHIWALAY SINA LAURA

AT FLORANTE.]

LAURA:(SA DALAMAHATI) Ang puso koy sugatan sa poot at panlilinlang. Hinila ako palayo kay Florante.
Pinaghiwalay ng kasakiman Ngunit making kayo sa akin mahal kong tagapakinig,sa aking pagdurusa,
natuklasan ko kung paano lumakas at tiisin ito.

[ANG EKSENA AY LUMIPAT SA PAGKAKULONG NI LAURA SA ISANG MADILIM NA SILID]

LAURA: (VOICEOVER) Ikinulong ng mapang-api kong pinuno, hindi naTAlo ang diwa ko. Araw-araw,
pinapahalagahan ko ang mga alaaala namin ni Florante-ang pag-ibig na lumalampas sa bakod ng aking
pagkakakulong. Sa gitna ng aking kinakaharap, nagging simbolo ako ng pag-asa patunay ng lakas ng
kaluluwa ng tao.