მიომა და ორსულობა

საშვილოსნოს მიომა (ლეიომიომა) - კეთილთვისებიანი, ჰორმონდამოკიდებული,

კარგად შემოფარგლული კაფსულირებული სიმსივნე, რომელიც შედგება კუნთოვანი
და შემაერთქსოვილოვანი ელემენტებისგან. შემაერთებელი ქსოვილის პრევალირების
დროს გამოიყენება ტერმინი «ფიბრომა», ორივე ქსოვილის თანაბარი შემცველობის
დროს - «ფიბრომიომა».

ეპიდემიოლოგია

მიომა არ გვხვდება გოგოებში მენარქემდე, დიაგნოსტირდება რეპროდუქციული

ასაკის ქალების 20-25%-ში, 40 წელზე უფროსი ქალების 30-40%-ში. ისრაელში
ჩატარებულმა რეტროპერსპექტიულმა კვლევამ აჩვენა, რომ 41-50 და 51-60 წლის
ასაკობრივ ჯგუფში მყოფ ქალებში მიომის განვითარების რისკი 10-ჯერ მაღალია 21-
30 წლის ქალებთან შედარებით. მიომის განვითარების რისკი იზრდება ადრეული
მენარქეს შემთხვევაში და მცირდება მენოპაუზის შემდეგ. მიომის განვითარების
რისკი 2-3-ჯერ მაღალია ქალებში, რომლებმაც ბოლოს იმშობიარეს 5 წლის წინ,
იაპონიაში ჩატარებული კვლევა კი ადასტურებს, რომ ქალებში, რომლებმაც
იმშობიარეს სამ და მეტჯერ, რისკი 5-ჯერ დაბალია. მიომები ყველაზე მეტად
გავრცელებულია აფროამერიკელ ქალებში, ნაკლებად - აზიური რასის
წარმომადგენლებში. ამის ზუსტი მიზეზი უცნობია, შეიძლება იყოს კავშირი
ესტროგენების ბიოსინთეზის/მეტაბოლიზმის რასობრივ სხვაობასთან. შესაძლო
მიზეზი შეიძლება იყოს სტეროიდული ჰორმონების რეცეპტორების განსხვავებული
ექსპრესია. კიდევ ერთი სავარაუდო მოლეკულური მექანიზმი არის მიკრო-რნმ-ის
აბერანტული ექსპრესია. მიკრო-რნმ არის არამაკოდირებელი რნმ-ის კლასის
წარმომადგენელი, რომელიც მნიშვნელობანია უჯრედების პროლიფერაციისთვის,
დიფერენციაციისა და კვდომისთვის.

კვლევები ადასტურებენ მიომის განვითარების უფრო მაღალ რისკს მონოზიგოტურ

ტყუპებში დიზიგოტურ ტყუპებთან შედარებით. მიომექტომიის შემდგომი
რეცედივების მაღალი სიხშირე მიუთითებს გენეტიკურ წინასწარგანწყობაზე.
მრავლობითი მიომების ციტოგენეტიკური ანალიზი ავლენს განსხვავებულ
ქრომოსომულ ცვლილებებს, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ მიომები ვითარდებიან
ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად.

ეტიოლოგია
საშვილოსნოს ლეიომიომა მგრძნობიარეა ჰორმონების, განსაკუთრებით
ესტროგენების, მიმართ. მიომისა და ნორმალური მიომეტრიუმის ჰორმონებისა და
ჰორმონების რეცეპტორების განსხვავებულია. ლეიომიომას ახასიათებს
ესტრადიოლის, არომატაზის, ესტროგენ-ალფასა და პროგესტერონის რეცეპტორების
მაღალი შემცველობა. პროგესტერონისა და ესტროგენ-ალფას ექსპრესია არ იცვლება
მენსტრუალური ციკლიდან გამომდინარე. საყურადღებოა, რომ აფროამერიკელებში
ესტრადიოლის დონე 18%-ით მაღალია თეთრკანიანებთან შედარებით.

პროგესტერონის როლი მიომის ზრდაში უცნობია, იგი როგორც ზრდის, ასევე

ამცირებს ლეიომიომას, ესტროგენით სტიმულაცია კი მხოლოდ ზრდის.

ზოგიერთი მიომა ხასიათდება გენეტიკული ეტიოლოგიით. კვლევის თანახმად,

მიომათა 40% ქრომოსომულად შეცვლილია და ხასიათდებიან ციტოგენეტიკური
ანომალიებით. მაგალითად, აღმოჩენილია ტრანსლოკაციები მე-12 და მე-14
ქრომოსომებს შორის, მე-3 და მე-7 ქრომოსომების დელეცია.

მემკვიდრული კიბოს სინდრომი შეიძლება ხასიათდებოდეს საშვილოსნოს

ლეიომიომებით, მაგ., მემკვიდრული ლეიომიომატოზი და თირკმელ-უჯრედოვანი
კიბო. ამ სინდრომის მქონე პაციენტები მიდრეკილნი არიან კეთილთვისებიანი
ლეიომიომებისკენ. მიკრო-რნმ-ის, ER-α-ისა და ER-β მაღალი ექსპრესია.
სისხლძარღვების ენდოთელიუმის ზრდის ფაქტორი, ჰეპარინ-დამაკავშირებელი
ეპიდერმული ზრდის ფაქტორი ხელს უწყობს ლეიომიომის ანგიოგენეზს.
ციტოკინები, მათ შორის ინტერლეიკინ-1 და ინტერლეიკინ-6, ერითროპოეტინი,
მონაწილეობენ ლეიომიომის განვითარებაში.

ლოკალიზაცია
ინტრამურალური მიომა ყველაზე გავრცელებულია, ვითარდება ენდომეტრიუმში,
იწყება პატარა კვანძის სახით საშვილოსნოს კედელზე, შეიძლება გაიზარდოს და
გავრცელდეს, იშვიათად (1/30) ამან შეიძლება განაპირობოს უნაყოფობა, ვარაუდობენ,
რომ ამას იწვევს ის რომ ფიბრომა ხელს უშლის სპერმატოზოიდების გავლას
საშვილოსნოს ღრუში (თუ მიომა მდებარეობს საშვილოსნოს ყელთან ახლოს(, ამან
ასევე შეიძლება იმოქმედოს ემბრიონის იმპლანტაციაზე

სუბსეროზული მიომა ვითარდება საშვილოსნოს მიღმა სეროზულ გარსზე,

საშვილოსნო ხდება ხორკლიანი. სიპმტომები ნაკლებად გამოხატულია, თუმცა
შეიძლება ზეწოლა მოახდინოს მილებზე და ეს განაპირობებს უნაყოფობას

სუბმუკოზური (ლორწქვეშა) წარმოიქმნედა საშვილოსნოს შიდა მხარეს ლორწქვეშა

შრეში, იშვიათად გვხვდება, ხშირად იწყება როგორც ინტრამურალური და იზრდება
ენდომეტრიუმის მიმართულებით, ბლოკავს ლორწქვეშა შრეს.

პედუნკულური მიომა - მიომა, რომელიც ავითარებს გრძელ ფეხს, რომელიც არის

სიმსივნის საფუძველი.
klinikuri suraTi.

1) sisxldena saSvilosnodan.

sisxldena Tavisi bunebis mixedviT SeiZleba iyos menoragiuli da metroragiuli.

_ menoragia (cikluri xasiaTis sisxldena, gamoxatuli menzesis moWarbebasa da

gaxangrZlivebaSi) ZiriTadad gamowveulia endomet¬riu-mis menstruirebadi zedapiris
momatebiT da/an saSvilosnos kumSviTi unarianobis daqveiTebiT.

_ metroragia (acikluri sisxldena saSvilosnodan) ufro nakle-bad aris damaxasiaTebeli

miomisTvis da misi aRmocenebis SemTxvevebSi unda gamoiricxos endometriumis paTologia
(endometriumis hiperp¬las¬tiuri procesi, endometriumis kibo, adenomiozi, sakvercxeebis
hormonmaproducirebeli simsivneebi).

2) tkivilis sindromi.

miomis sxvadasxva lokalizaciisTvis damaxasiaTebelia gansxva-vebuli xasiaTis tkivilebi.

a) yru tkivilebi, mcire, an saSualo intensivobis. amgvari tkivili ufro damaxasiaTebelia

intramuraluri da farTo fexis mqone subserozuli formebisTvis. am saxis tkivilebi gamowveulia
serozuli garsis gadaWimviT da iq arsebuli receptorebis gaRizianebiT, agreTve miomis
kvanZebis zewoliT mcire menjis nervul wnulebze.

b) SeteviTi xasiaTis tkivilebi. amgvari tkivilebi ufro dama-xasiaebelia viwro da grZeli fexis
mqone submukozuri kvanZebisTvis. saSvilosno viwro da grZel fexze arsebul miomur kvanZs
aRiqvams, rogorc ucxo sxeuls, rasac pasuxobs Tavisi universaluri biolo-giuri potencialis _
avtomatizmis unaris amoqmedebiT. es ukanaskneli gamoixateba saSvilosnos periodul
SekumSvebSi (klinikurad gamovlenili SeteviTi tkivilebis saxiT), rasac Tan sdevs saTanado
struqturuli cvlilebebi saSvilosnos yelis areSi (garbileba, damokleba, ramdenadme gaxsna). am
procesebs Tan axlavs grZeli fexis mqone submukozuri kvanZis gamoCra (?) saSvilosnos yelSi,
an saSoSi ganTavseba. es mdgomareoba kvalificirdeba, rogorc mbadi miomis kvanZi, romelic
warmoadgens submukozuri kvanZis specifiur garTulebas. xsenebuli paTologiuri procesis
ukidures, Tumc uiSviaTes garTulebas warmoadgens saSvilosnos piruku gadmobruneba.

g) mwvaved dawyebuli tkivilebi, asocirebuli subfebrilur temperaturasTan, sisxlSi saTanado

cvlilebebTan (hiperleikocitozi, formulis marcxniv gadaxriT, momatebuli eds) da bimanualuri
gasinj¬vis dros kvanZis areSi lokalur mtkivneulobasTan. aRwerili klini¬kuri suraTi ufro
damaxasiaTebelia miomis kvanZSi (kvanZebSi) sisxlis mimoqcevis moSlisTvis, romlis logikur
gagrZelebas warmoadgens kvanZis nekrobiozi da nekrozi.

d) mwvaved dawyebuli tkivilebi, romelsac Tan axlavs mwvave muclis tipiuri suraTis
Camoyalibeba (mSrali ena, taqikardia, dade-biTi blumbergis simptomi, muclis Seberva,
defekaciis gaZneleba). amgvari tkivilis da klinikuri suraTis Camoyalibeba tipiuria subse-
rozuli kvanZis fexze SemogrexisTvis.

3) mezobel organoTa funqciis moSla.

mezobel organoebze zewola (maTi funqciis moSliT) damoki-debulia miomis kvanZis

lokalizaciaze da zrdis mimarTulebaze. ase, magaliTad, saSvilosnos wina kedlis qveda
mesamedSi ganTavsebuli kvanZebi axdens zewolas Sardis buStze da iwvevs dizuriul
movlenebs. saSvilosnos ukana kedelze arsebuli kvanZebi, awveba ra swor nawlavs, iwvevs
kuW-nawlavis traqtis funqciis darRvevas. farTo iogebis furclebs Soris (intraligamenturad)
ganlagebuli simsivne iwvevs SardisawveTze zewolas, ramac SeiZleba migviyvanos
hidrou¬reTeris, pieloeqtaziis, pidronefrozis da pielonefritis ganviTa¬rebamde.

4) swrafmzardi forma.

miomis swrafi zrda dgindeba im SemTxvevebSi, rodesac 1 kalen-daruli wlis ganmavlobaSi

miomis zomebSi zrda 5-6 kv. orsulobis Sesabamis odenobas aWarbebs.

miomis swrafmzardi formis calke gamoyofa da masze yuradRebis aqcentireba gamowveulia

e.w. `onkologiuri sifxizlis~ poziciidan gamomdinare.

5) unayofoba.

saSvilosnos mioma pasuxismgebelia unayofobis SemTxvevaTa daax-loebiT 2-3%-ze.

Tavad mioma asocirebulia sterilobasTan 5%-dan 10%-mde SemTxve¬vebSi.

saSvilosnos miomis intramuraluri da subserozuli lokali-zaciebis dros (romlebic ar iwveven

saSvilosnos Rrus deformacias) submukozurTan SedarebiT iqmneba ufro keTilsaimedo
pirobebi Casaxvis, implantaciis da orsulobis Semdgomi progresirebis Tval-sazrisiT.
dadgenilia, rom 4sm-ze naklebi zomis intramuraluri da subserozuli kvanZebis SemTxvevebSi
ar SeiniSneba negatiuri zegavlena ganayofierebaze, implantaciaze da orsulobis
mimdinareobaze.

cnobilia agreTve, rom daudgeneli genezis unayofobis 50%-Si moxda daorsuleba konservatiuli
miomeqtomiis Semdgom.

malignizacia

saSvilosnos miomis avTvisebiani gadagvarebis Sedegad viTardeba leiomiosarkoma, Tumc

malignizaciis riski sakmaod dabalia (<0,1%). citogenetikuri gamokvlevebiT dadgenilia, rom
leiomiosarkoma warmo¬iqmneba de novo (axlad) da SeiZleba arc ki warmoadgendes miomis
malignizaciis Sedegs. Tumc, amJamad dadginda is faqtic, rom Zalzed iSviaTad I qromosomis
deleciasTan asocirebuli miomebis SemTxve-vebSi SesaZlebelia am ukanasknelTa
malignizacia da leiomiosarkomis ganviTareba.

histopaTologiurma gamokvlevebma gviCvenes, rom operaciuli gziT amokveTili miomebis

0,13-dan 0,29%-mde SemTxvevebSi adgili aqvs malignizacias. Tu gaviTvaliswinebT, rom
miomebis gavrcelebis rea-luri sixSire gacilebiT metia (gansakuTrebiT araoperaciuli
SemTxvevebis xarjze), malignizaciis realuri riski kidev ufro mcirdeba.

amJamad ar aris dadasturebuli kavSiri miomis zrdis tempsa da malignizaciis riskis matebas
Soris. naoperacievi qalebis retro-speqtiulma Seswavlam aCvena, rom malignizacia 2%-ze
naklebi iyo postmenopauzalur asakSi da 0,23% premenopauzalur asakSi.

dResdReobiT miRebulia, rom operaciiswina periodSi miomasa da leiomiosarkomas Soris

diferencialur diagnostikaSi mniSvnelovani roli eniWeba magnitur-rezonansuli tomografiis da
sisxlis SratSi laqtatdehidrogenazis koncentraciis gansazRvris kombinacias.

saSvilosnos miomis malignizaciis mikroskopul niSnebs ganekuTv¬neba Semdegi:

a) simsivnis ujredebis koagulaciuri nekrozi.

b) citologiuri atipia.

g) mitozuri indeqsis momateba.

d) diferenciacia (epiTelioiduri, an miqsoiduri).

diagnostika

1) bimanualuri gasinjva xSir SemTxvevebSi iZleva sakmaod faseul informacias miomis

arsebobis Sesaxeb. igi gansakuTrebiT produq¬tiulia intramuraluri da subserozuli
lokalizaciebis dros. cvlilebebi moicavs bimanualuri gasinjvis algoriTmis TiTqmis yvela
Semadgenel elements (saSvilosnos sidide, konsistencia, zedapiris xasiaTi, moZraobis
unarianoba, mgrZnobeloba).

tradiciulad, miomis mqone pacientis bimanualuri gamokvlevis dros isinjeba gadidebuli,

mkvrivi, sada, an araTanabari (kvanZovani) zedapiris mqone warmonaqmni. moZraobis
unarianoba da mgrZnobeloba damokidebulia konkretul situaciaze. ase, magaliTad,
saSvilosnos moZraobaSi SezRudva, an umoZraoba dakavSirebulia mis did zomebTan, an
SexorcebiT procesTan mcire menjis RruSi. saSvilosnos mtkiv-neuloba (gansakuTrebiT
lokaluri) garkveuli albaTobiT miuTiTebs kvanZis nekrobiozze da sxva.
2) sarkeebiT gasinjva. gansakuTrebiT informatiulia mbadi miomis kvanZis arsebobis dros

3) saSvilosnos Rrus zondireba (intramuraluri da submukozuri lokalizaciebis dros).

4) histeroskopia da histerografia (submukozuri kvanZebis sadiagnostikod).

5) saSvilosnosSida flebografia (informatiulia konservatiuli miomeqtomiis win.

flebogramaze isaxeba kvanZis zomebi da misi ganlageba miometriumis SreebTan
mimarTebaSi.

6) angiografia (swrafmzardi formis dros, uxSiresad leio-miosarkomaze eWvis

arsebobisas).

7) radioizotopuri gamokvlevevbi (endometriumis avTvisebiani gadagvarebis da

leiomiosarkomis gamosaricxad).

8) laparoskopia (am meTodis meSveobiT SesaZlebeli xdeba saSvi-losnos kedlebisa da

danamatebis garegani daTvaliereba; saWiroebis SemTxvevaSi xdeba bioptatis aReba misi
histopaTologiuri gamokvlevis mizniT. meTodi gansakuTrebul mniSvnelobas iZens
subserozuli kvanZebis diagnostikaSi).

9) eqoskenireba (universaluri, maRalinformatiuli, araingaziuri meTodi sxvadasxva

lokalizaciis miomebis sadiagnostikod).

10) funqcionaluri diagnostikis testebi; hipofizis gonado-tropuli hormonebis da sakvercxis

steroiduli hormonebis gansazR-vra sisxlSi radioimunologiuri meTodiT (hipofizis da
sakvercxeebis hormonaluri aqtivobis gansazRvris mizniT).

11) eqskretoruli urografia da renografia (gansakuTrebiT infor¬matiulia dizuriuli

movlenebis arsebobis dros _ operaciuli Carevis xasiaTis da moculobis dazustebis mizniT.
SesaZleblobas iZleva dazustdes cvlilebebis xasiaTi SardsawveTebSi da Tirkmlis fialebSi.
topografiulanatomiuri cvlilebebis gamovlineba saSarde sistemis qveda nawilebSi
gansakuTrebiT mniSvnelovania intrali-gamenturi lokalizaciis da saSvilosnos yelis miomis
dros).

12) kompiuteruli da magnitur-rezonansuli tomografia.

diferencialuri diagnostika.

diferencialuri diagnostikis procesSi praqtikuli Tvalsaz-risiT mniSvnelovania sxvadasxva

lokalizaciis miomebis formebis definitiuri ganxilva.
1) submukozuri formis dros saWiroa dif.diagnostika endomet¬ri-umis polipTan,
adenomiozTan, aSermanis sindromTan.

gamosayenebeli diagnostikuri meTodebi: saSvilosnos zondireba, eqoskenireba, histeroskopia,

histerografia, saSvilosnos Rrus instrumentaluri gamofxeka masalis histopaTologiuri
SeswavliT.

@2) intramuraluri formis dros dif. diagnostika tardeba Semdeg daavadebebTan da

mdgomareobebTan: saSvilosnos leiomiosar-koma, endometriumis kibo, sakvercxeebis keTil
da avTvisebiani warmonaqmnebi, saSvilosnos danamatebis anTebadi simsivnuri warmo-
naqmnebi; orsuloba.

sadiferenciacio diagnostikuri saSualebebi: saSvilosnos Rrus zondireba; eqoskenireba,

saSvilosnos Rrus instrumentaluri gamofxeka masalis histopaTologiuri gamokvleviT,
laparaskopia, histeroskopia, orsulobis saeWvo da savaraudo niSnebi, orsu-lobisTvis
specifikuri imunologiuri da biologiuri reaqciebi.

3) subserozuli formis dros saWiroa diferencireba sakverc¬xis-mier paTologiur

warmonaqmnebTan (funqcionaluri kista, kistoma, fibroma, dermoiduli kista da a.S.).

sadiferenciaciod gamoiyeneba: laparaskopia, eqoskenireba.

4) intraligamenturi miomis dros dif. diagnozi tardeba Semdeg daavadebebTan: parametriti,

paraovarialuri kista.

diferencialuri diagnostikis mizniT gamoiyeneba: specifikuri anam¬nezi (sasqeso organoebis

anTebiTi daavadeba; saSvilosnosSida invaziuri Careva sadiagnostiko, Tu samkurnalo mizniT;
saSvilosnos Rrus gamofxeka), bimanualuri gasinjva, eqoskenireba, laparaskopia.

5) saSvilosnos yelis miomis SemTxvevaSi dif. diagnozi tardeba Semdeg paTologiebTan:

saSvilosnos yelis orsuloba, saSvilosnos yelis kibo.

sadiferenciaciod gamoiyeneba Semdegi meTodebi: sarkeebiT gasin-jva, kolposkopia, Pap-

testi, eqoskenireba, orsulobis saeWvo da sava-raudo niSnebi, testi orsulobaze, saWiroebis
SemTxvevaSi saSarde gzebis specifiuri instrumentaluri gamokvlevebi.

მიომა და ორსულობა
იმის მიუხედავად, რომ არსებული მონაცემები ეწინააღმდეებიან ერთმანეთს და
მიომების მქონე ქალების უმეტესობაში ორსულობა მიმდინარეობს გართულებების
გარეშე, არის ბევრი მტკიცება იმისა, რომ ლეიომიომა დაკავშირებულიათვითნებითი
აბორტების, ნაადრევი მშობიარობის, მშობიარობისშემდგომი სისხლდენების მაღალ
სიხშირესთან.
 მიომის დიაგნოსტიკა ორსულობის დროს არ არის მარტივი და ერთმნიშვნელოვანი.
შემთხვევათა მხოლოდ 42%-ში შესაძლებელია დიდი მიომების (>5 სმ) და
შემთხვევათა 12,5%-ში - ნაკლები ზომის მიომების (3-5 სმ) დიაგნოსტირება
ფიზიკალური გამოკვლევის დროს. მიომების აღმოჩენა ორსულობის დროს
ულტრაბგერითი დიაგნოსტიკის საშუალებით კი კიდევ ყფრო რთულია, ვინაიდან
საჭიროა მიომის დიფერენცირება მიომეტრიუმის ფიზიოლოგიური გასქელებისგან.

პროსპექტულმა კვლევებმა ულტრაბგერის გამოყენებით მიომების ზომების

კონტროლისთვის ორსულობის განმავლობაში აჩვენეს, რომ უხშირესად (60-78%)
მიომების მოცულობა არსებითად არ იცვლება. შემთხვავათა 22-32%-ში მიომების
მოცულობის ზრდა შემოიფარგლებოდა მხოლოდ პირველი ტრიმესტრით,
განსაკუთრებით ორსულობის პირველი ათი კვირით. მოცულობის საშუალო მატება
შეადგენდა 12% +/-6%-ს, ხოლო მაქსიმალურად - 25%-ს საწყისი ზომისგან. ზოგმა
კვლევამ აჩვენა, რომ მოცულობაში მატულობს როგორც მცირე, ასევე დიდი მიომები,
მაშინ, როდესაც სხვა კვლევების შედეგების თანახმად მცირე მიომები იზრდებიან
მეორე ტრიმესტრშიც დიდი მიომებისგან განსხვავებით, მაგრამ ორივე მათგანი
მცირდება მესამე ტრიმესტრში. შემთხვევათა 7,8%-ში მიომების მოცულობა მცირდება
მშობიარობისშემდგომ პერიოდში 10%-მდე.

მიომების უმეტესობა მიმდინარეობს უსიმპტომოდ, თუმცა ძლიერი ლოკალური

ტკივილი მუცლის არეში დამახასიათებელია მაშინ, როდესაც მიომა განიცდის
წითელ დეგენერაციას ან იმპაქციას(უმეტესად გვხვდება სუბსეროზული მიომის
შემთხვევაში).

მიომის წითელი დეგენერაცია - მიომის ქსოვილების ნეკროზი, რომელიც ჩნდება

კვების შემცირების ან შეწყვეტის შემთხვევაში (თუ წარმონაქმნს კვებავს მხოლოდ
ერთი არტერია). ხასიათდება ნეკროზის მრავლობითი უბნებითა და სისხლჩაქცევით.
აღმოზჩენენ სისხლძარღვების ჰემოლიზს.

ტკივილი არის უხშირესი ჩივილი მიომების მქონე ორსულებში, უმეტესად ჩივილი

ჩნდება დიდი მიომების არსებობის შემთხვევაში მეორე და მესამე ტრიმესტრში.

კვლევაში, რომელშიც იყო ჩართული ორსული 113 ქალი, შემთხვევათა 9%-ში

გამოვლინდა არაერთგვაროვანი ექოგენური სურათი ან კისტოზური ცვლილებები
ულტრაბგერით გამოკვლევაზე. ამ ქალების 70%ს აწუხებდა ძლიერი ტკივილი , მაშინ,
როდესაც ექოგენური ცვლილებების არარსებობის შემთხვევაში ტკივილს უჩიოდა
ქალების 11,7%. ტკივილის ასახსნელად ჩამოაყალიბეს 3 თეორია:

- მიომის სწრაფი ზრდა განაპირობებს იმას, რომ ქსოვილი აღემატება

სისხლმომარაგებას, რაც განაპირობებს ჰიპოქსიას, ნეკროზს და ქსოვილის
ინფარქტს.
 - მზარდი საშვილოსნო განაპირობებს მიომის სისხლმომარაგების
არქიტექტურის ცვლილებას, რაც განაპირობებს ნეკროზსა და იშემიას იმ
შემთხვევაშიც კი, როდესაც მიომა არ იზრდება
- ტკივილი ჩნდება პროსტაგლანდინების გათავისუფლების შედეგად მიომის
უჯრედული დაზიანების გამო: ამას ადასტურებს ის, რომ იბუპროფენი და
პროსტაგლანდინების სხვა ინჰიბიტორები ეფექტურად აკონტროლებენ
ტკივილს მიომის დროს

მიომების გამოსახულება ორულობის დროს

ა - საშვილოსნოს უკანა კედელზე ჩანს მიომა ზომით 3,5-3,8 სმ, ასეთი მიომა დიდი
ალბათობით არ გამოიწვევს ორსულობასთან დაკავშირებულ გართულებებს

ბ - ნაჩვენების რეტროპლაცენტარული მიომა ზომით 5,5-6,9 სმ. ასეთ მიომას

შეუძლია, ხელი შეუშალოს პლახენტარულ სისხლმომაგარებას ზომისა და
მდებარეობის გამო, იქმნება ნაყოფის მუცლისშიდა განვითარების შეფერხების,
პლაცენტის აცლის, პრეეკლაპსიის რისკი.

ც - ფიბრომა 7,8 სმ საშვილოსნოს ქვედა სეგმენტში, ამან შეიძლება ხელი შეუშალოს

ნაყოფის თავის გავლას მშობიარობის დროს. უფრო მეტის, ექოგენური ცვლილებები
შეესაბამებიან წითელ დეგენერაციას და ეს იქნება პაციენტის მუცლის ტკივილის
მიზეზი.

თვითნებითი აბორტი

ვარაუდობენ, რომლეიომიომის ზომა არ მოქმედებს თვითნებითი აბორტის

სიხშირეზე, თუმცა მრავლობითი მიომები ზრდის აბორტების სიხშირეს.
მნიშვნელოვანია მიომის ლოკალიზაცია. ადრეული თვითნებითი აბორტი გვხვდება
იმ შემთხვევებში, როდესაც მიომა ლოკალიზებულია საშვილოსნოს სხეულში და არა
ქვედა სეგმენტში და ასევე თვითნებითი აბორტების სიხშირე უფრო მაღალია
იმტრამურალური ან ლორწქვეშა მიომების შემთხვევაში. მექანიზმი, რომლითაც
მიომა განაპირობებს თვითნებით აბორტს, უცნობია. ეს არის კავშირში მომატებულ
აღგზნებასთან და შეკუმშვასთან (საშვილოსნოსი), სისხლმომარაგების
დარღვევასთან.

სისხლდენა ორსულობის ადრეულ ვადაზე

მიომის ლოკალიზაცია განსაზღვრავს სისხლდენის რისკს. უფრო ხშირია, თუ

პლაცენტის იმპლანტეტები მიომასთან ახლოსაა.
ნაადრევი მშობიარობა

ნაადრევი მშობიარობის რისკი მეტია (16,1% 8,7%-ის წინააღმდეგ)

სამჯერ მეტია პლაცენტის აცლის რისკი, შესაძლო მექანიზმია სისხლმომარაგების

დაქვეითება, რაც განაპირობებს ნაწილობრივ იშემიას და დეციდუალურ ნეკროზს
პლცენტარული ქსოვილებისა, რომლებიც ფარავენ ლეიომიომას.

ნაყოფის ზრდის შეფერხება. მიომის არსებობა არ მოქმედებს ნაყოფის განვითარებაზე,

თუმცა მიომას შეუძლია საშვილოსნოს ღრუს დეფორმირება, რანას შეიძლება
განაპირობოს ნაყოფის დეფორმირებაც.

საკეისრო კვეთა 3,7-ჯერ უფრო ხშირია, მარა, ეს არაა ფიზიოლოგიური მშობიარობის

წინააღმდეგჩვენება

მიომას შეუძლია საშვილოსნოს არქიტექტურის შეცვლა და შეიძლია ხელი შეუშალოს

მიომეტრიუმის შეკუმშვას, რაც განაპირობებს საშვილოსნოს ატონიას და
მშობიარობისშემდგომ სისხლდენებს. ეს ხსნის იმ ფატქს, თუ რატომ მიომის მქონე
ქალები მშობიარობის შემმდეგ უფრო ხშირად ექვემდებარებიან ჰისტერექტომიას.

საშვილოსნოს გახევა აბდომინალური მიომექტომიის შემდეგ ძალზე იშვიათია, 120

ქალიდან 0 შემთხვევა, თუმცა ლაპაროსკოპიული ჩარევის შემდეგ აღწერილის ასეთი
შემღხვევები. რისკი მაინც დაბალია, 0,5-1%

ფიბროიდული ტკივილი ორსულობის დროს როგორც წესი მიდი კუპირება ხდება

კონსერვატიული მეთოდებით, ანუ წოლითი რეჟიმი, ჰიდრატაცია, ანალგეტიკები,
ფრთხილად უნდა გამოვიყენოთ პროსტაგლანდინებსი ანალგეტიკები,
განსაკუთრებით ხალგრძლივი გამოყენების დროს (>48 საათი) მესამე ტრიმესტრში,
ვინაიდან ამას უკავშირდება როგორც ნაყოფის, ასევე ახალშობილის გვერდით
ეფექტებს: არტერიოზი, ნეკროზული ენტეროკოლიტი, ქალასშიდა სისხლჩაქცევა.
იშვიათად ეს მოითხოვს დამატებით ტკივილგამაყუჩებლებს, ეპიდურულ
ანალგეზიას, ქირურგიულ ჩარევას (მიომექტომია).

უცნობია, რამდენად აუმჯობესებს მიომექტომია პერინატალურ გამოსავალს, მიომის

ქირურგიული მკურნალობა ორსულობის პირველ ნახევარში ძალზე იშვიათია.
თუმცა მშობიარობამდელი მიომექტომია შეძიძლება იყოს უსაფრთხოდ ჩატარებული
მეორე და პირველ ტრიმესტრში. ჩვენებები მოიცავენ აუტანელ ტკივილს
სუბსეროზული მიომის დროს ან სწრაფად მზარდი ან ძალიან დიდი (5 სმ და მეტი)
და მდებარეობს საშვილოსნოს ქვედა სეგმენტში. მაგრამ ასეთ შემთხვევაში საკეისრო
კვეთის რისკიც იზრდევა. სუბსეროზული მიომების ამოკვეათაუსაფრთხოდ შეძლება
საკეისროს დროს ისე რომ არ გაიზრდება სისლდენის რისკი.

საშვილოსნოს არტერიის ემბოლიზაცია, საშვილოსნოს არტერიის ორმხრივი

ემბოლიზაცია უკვე დიდი ზანია გამოიყენება რადიოლოგებია მიერ
მშობიარობისშემდგომი სისხლდენის კონტროლისთვის. ემბოლიზაცია
გამოიყენებოდა არაორსულ ქალებში, რომლებსაც არ უნდათ უნაყოფობა რომლებსაც
აქვთ დიდი სიმპტომატური მიომები. ასევე ჩაუტარდათ საკეისრეოს შემდეგაც
სისხლის დაკარგვისა და მიომექტომიის რისკის მინიმიზაციისთვის მიომის ზომის
შემცირების ხარჯზე.