Professional Documents
Culture Documents
1. Χροιά
2. Όψη
3. Οσμή
4. Ίζημα
5. Ειδικό βάρος
6. Αντίδραση
Χημικοί χαρακτήρες
1. Χολερυθρίνη
2. Ουροχολινογόνο
3. Νιτρώδη
4. Λευκοκυτταρική εστεράση
5. Αίμα (ερυθρά, αιμοσφαιρίνη, μυοσφαιρίνη)
6. Πρωτεΐνη
7. Γλυκόζη
8. Κετόνες
Μικροσκοπικοί χαρακτήρες
1. Επιθηλιακά κύτταρα
2. Πυοσφαίρια
3. Ερυθρά
4. Μικροοργανισμοί
5. Κύλινδροι
6. Κρύσταλλοι
7. Άλατα
8. Βλέννη
9. Σταγονίδια λίπους
Για τα πρώτα πρωινά ούρα μέσης ούρησης οι τιμές αναφοράς (φυσιολογικές τιμές)
της γενικής εξέτασης ούρων είναι:
Παράμετρος
ούρων
Όψη Διαυγής
Χροιά Ωχροκίτρινη - κίτρινη
Οσμή Ιδιάζουσα
Αντίδραση (pH) Όξινη (5,5 - 6)
Ίζημα Όχι
Ειδικό βάρος 1,015 – 1,025
Λευκοκυτταρική
Αρνητικό
εστεράση
Νιτρώδη Αρνητικό
Πρωτεΐνη Αρνητικό ή ίχνη (< 30 mg/dl)
Γλυκόζη Αρνητικό
Κετόνες Αρνητικό
Αιμοσφαιρίνη Αρνητικό
Χολερυθρίνη Αρνητικό
Αρνητικό ή ίχνη (< 0,2 EU/dl ή <1
Ουροχολινογόνο
mg/dl)
Επιθηλιακά κύτταρα 0 – 4 κ.ο.π.
Ερυθρά αιμοσφαίρια 0 – 4 κ.o.π.
Πυοσφαίρια 0 – 4 κ.ο.π.
Κύλινδροι 0 – 2 υαλώδεις
Μικρόβια – μύκητες Ουδέν
Κρύσταλλοι Oυδέν παθολογικός κρύσταλλος
Άμορφα άλατα Λίγα
Βλέννη Ουδέν, Ολίγη
Σταγονίδια λίπους Ουδέν
Παράμετρος
Φυσιολογικές τιμές
γενικής εξέτασης
ούρων
Ουρολοίμωξη, Ουρολιθίαση,
Όψη
Αιματουρία κ.α.
Χροιά Ίκτερος, Αιματουρία κ.α.
Οσμή Ουρολοίμωξη
Αντίδραση (pH) Ουρολοίμωξη
Ίζημα Ουρολοίμωξη, Ουρολιθίαση
Ειδικό βάρος Νεφρική νόσος
Λευκοκυτταρική
Ουρολοίμωξη
εστεράση
Νιτρώδη Ουρολοίμωξη
Πρωτεΐνη Νεφρική νόσος
Γλυκόζη Διαβήτης
Κετόνες Διαβήτης, Ασιτία
Αιμοσφαιρίνη Αιματουρία
Χολερυθρίνη Αποφρακτικός ίκτερος
Ουροχολινογόνο Αιμολυτικός ίκτερος
Επιθηλιακά κύτταρα Ουρολοίμωξη
Ερυθρά αιμοσφαίρια Αιματουρία
Νεφρική νόσος,
Πυοσφαίρια
Ουρολοίμωξη
Κύλινδροι Νεφρική νόσος
Μικρόβια – μύκητες Ουρολοίμωξη
Κρύσταλλοι Ουδέν, Ουρολιθίαση
Άμορφα άλατα Ουδέν, Ουρολιθίαση
Βλέννη Ουρολοίμωξη
Σταγονίδια λίπους Νεφρική νόσος
Αν μετά από ανακίνηση του δοχείου των ούρων σχηματίζεται αφρός που δεν
εξαφανίζεται εύκολα, αυτό σημαίνει απώλεια πρωτεϊνών από τα ούρα (παθολογική
πρωτεϊνουρία).
Η ωσμωτική πίεση εκφράζει το ολικό ποσό των διαλυτών στα ούρα στοιχείων
(νάτριο, σάκχαρο, ουρία κτλ).
Από την άλλη, ο προσδιορισμός του ειδικού βάρους έχει μεγάλη σημασία και
παρ'ότι πρόκειται για απλή εξέταση, εκφράζει την ικανότητα των νεφρών να
αραιώνουν και να συμπυκνώνουν τα ούρα.
Ο έλεγχος συμπύκνωσης των ούρων γίνεται μετά από στέρηση υγρών τουλάχιστον
για 12 ώρες. Έτσι, αξάνεται η έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης, ADH, στην
οποία οι νεφροί απαντούν με αυξημένη επαναρρόφηση νερού (αποβάλλεται λιγότερο
νερό στα ούρα), με αποτέλεσμα τη συμπύκνωση των ούρων.
Το ειδικό βάρος των ούρων είναι ανάλογο προς το μοριακό βάρος και την ποσότητα
των διαλυμένων ουσιών που υπάρχουν στα ούρα. Όταν οι νεφροί λειτουργούν καλά
το ειδικό βάρος κυμαίνεται από 1016-1022, με ακραία όρια τα 1010-1040.
Ελάττωση του ειδικού βάρους παρατηρείται σε:
Διαβάστε, επίσης,
Λεύκωμα ούρων
Το ποσό που φυσιολογικά χάνεται στα ούρα είναι ελάχιστο, από 10 έως 150
mg/24ωρο και μετράται με συλλογή ούρων 24ωρου. Το λεύκωμα των ούρων είναι
κατά κανόνα σφαιρίνες και λιγότερο λευκωματίνες.
Ο ποιοτικός έλεγχος των πρωτεϊνών στα ούρα γίνεται με ειδικές ταινίες και η
παρουσία πρωτεΐνης εκτιμάται με σταυρούς ανάλογα με τη θολερότητα του ιζήματος
(+ λίγο θετικά, έως ++++ ή και +++++ για σοβαρά περιστατικά). Βαθμολογία πάνω
από +++ (3 σταυρούς) σημαίνει μετρητό λεύκωμα/πρωτεΐνη στα ούρα και πρέπει να
ακολουθήσει ποσοτικός προσδιορισμός. Ο ποσοτικός προσδιορισμός γίνεται, όμως,
σε ούρα 24ώρου. Το να βρεθεί πρωτεΐνη στα ούρα σημαίνει κατά κανόνα νεφρική
νόσο (και κυρίως σπειραματονεφρίτιδα).
Μικρή ή μεγάλη αύξηση της ποσότητας των λευκωμάτων αλλά και διαταραχή
της ποσοτικής σχέσης μεταξύ των διαφόρων λευκωμάτων των ούρων
παρατηρείται στις παρακάτω καταστάσεις:
Γλυκοζουρία
Γλυκόζη εμφανίζεται στα ούρα είτε γιατί το ποσό του σακχάρου στο αίμα είναι πολύ
μεγάλο ώστε να παρακάμπτεται ο ουδός (πάνω από 160 mg%) δηλαδή η
απορροφητική δυναμικότητα των νεφρικών σωληναρίων, είτε γιατί υπάρχει στα
νεφρικά σωληνάρια λειτουργική ή ανατομική βλάβη, ώστε να μη γίνεται η
επαναρρόφηση της γλυκόζης.
Οξονουρία
Όταν το απόθεμα των υδατανθράκων του ήπατος εξαντληθεί όπως αυτό συμβαίνει
στο διαβήτη ή την ασιτία τότε γίνεται εντονότερη η καύση των λιπών και μεγάλη
παραγωγή ακετοξικού οξέος. Οι ουσίες λέγονται οξονικά σώματα και αποβάλλονται
με τα ούρα (οξονουρία).
Οξονουρία εμφανίζεται στο σακχαρώδη διαβήτη, ασιτία, νηστεία, στους ενήλικες
μετά από βαριά σωματική άσκηση, μετά από δίαιτα πλούσια σε λίπος και φτωχή σε
υδατάνθρακες.
Αιμοσφαιρινουρία
Στα φυσιολογικά ούρα δεν υπάρχει φυσιολογική αιμοσφαιρίνη.
Αυτά στη μικροσκοπική εξέταση του ιζήματος αναλογούν σε 0-2 ερυθρά κατά οπτικό
πεδίο, αλλά πολύ σπάνια βρίσκονται γιατί γρήγορα καταστρέφονται από το αλκαλικό
pH και το χαμηλό ειδικό βάρος.
Χρειάζονται όμως πάνω από 50.000/ml ερυθρά για να πάρουμε θετική αντίδραση
αιμοσφαιρίνης και για να δούμε τα ερυθρά στην μικροσκοπική εξέταση.
Ελεύθερη αιμοσφαιρίνη στα ούρα εμφανίζεται όταν υπάρχει αιμόλυση στο αίμα για
οποιονδήποτε λόγο, όπως κρίσεις αιμολυτικής αναιμίας, αντιδράσεις μετάγγισης,
δηλητηρίαση από χημικές ή τοξικές ουσίες.
Πυοσφαίρια ούρων
Ηωσινόφιλα ούρων
Κύλινδροι ούρων
Καθώς σχηματίζεται ο κύλινδρος περικλείονται μέσα στη μάζα του ότι έμμορφο
στοιχείο υπάρχει μέσα στον αυλό του νεφρικού σωληναρίου. Ο αριθμός των
εμμόρφων αυτών στοιχείων είναι ανάλογος της νεφρικής βλάβης.
Κρύσταλλοι ούρων