TÜRK DİNİ. KİTAP II.

ÇATLAK. I. Genel olarak Türklerin Dini Hakkında .

Türklerde Dine ilişkin Medeni Kanunlar o kadar tek bir bütün halinde
toplanmıştır ki, biri olmadan diğeri neredeyse imkansızdır; Çünkü onlar,
Medeni Kanunun, kendi Dinlerine doğrudan saygı gösteren ve aynı
yükümlülükler ve itaat emirlerini beraberinde getiren kanun kadar,
Peygamberleri tarafından tebliğ edilen Tanrı'dan geldiğini düşünüyorlar.
Her ne kadar bu Politika , cezalandırılma korkusuyla olduğu kadar vicdanla
birlikte insanlara daha fazla bağlılık ve bağ kurmak için Numa Pompilius,
Solon ve benzerleri gibi belirli Hükümetleri ilk kuran bazılarının Kurgusu
olsa da ; yine de genel olarak bu önerme doğrudur; Hak ve Adalete saygı
duyan ve iyi ve dürüst bir Hükümetin temeline yönelen tüm Yasalar
Tanrı'ya aittir; Çünkü güç yok ama* Tanrı'nın ve var olan güçlerin takdiri
Tanrı'dır. Ve eğer Tanrı, tüm Prenslerin ve Hükümdarların, ayrıca
Paganların ve Hıristiyanların yaratılışına ve yapısına sahipse; halklarının ve
Ülkelerinin hoşgörülü Babaları olarak Zalimler; bir halkın anayasasına ve
hükümetine uygun olan Kuralları ve Yasaları da reddetmez, onların itaatine
hiçbir muafiyet tanımaz, çünkü onların Prensi 〈◊〉 veya Kanunları gerçek
aklagöre temellenmemiştir , ancak 〈 ◊〉 onların bozuk yargıları veya
çıkarları.

Kanunlarının 〈◊〉 tarafından Keşiş Sergius'un yardımıyla derlendiği

herkes tarafından kaba bir şekilde bilinmektedir ( ve bu batıl inanç da
buradan gelmektedir) Sayfa 98Kötü şöhretli hayatı diğer pek çok Kitapta o
kadar özel olarak kaydedilmiş ki, burada tekrarlanamayacak kadar eskimiş
olan Muhammedilik olarak adlandırılır : ve bu nedenle ısrar edeceğiz ve
Türk Türklerinin Ayinlerini, Öğretilerini ve Kanunlarını ele alacağız. Üç
Kitapta temellenen din , uygunsuz bir şekilde 〈◊〉 anayasaların Kanunları
ve Pandektleri olarak adlandırılamaz .

Birincisi Alchoran ; ikincisi, Assonah veya Peygamberlerin gelenekleri

olarak adlandırılan Bilgelerin rızası veya tanıklığı ; ve üçüncüsü, bir şeyden
diğerinden çıkarımlar veya çıkarımlar. Muhammed, Alchoran'ı yazdı ve
Sivil Hükümet için bazı Kanunlar belirledi: diğer eklemeler veya üst
yapılar, Ebbubecher, Omar, Ozman ve Haly gibi başarılı olan Doktorlar
tarafından oluşturuldu; Babil ve Mısır'ın 〈◊〉' leri , aralarında cezaları ve
konumları İlahi Otoriteye ait olan diğer Doktorlar ve Hukuk
Açıklayıcılarıydı; ancak onların kehanet konusundaki itibarları, dünyevi
güçleriyle, şaşmaz tespitlerin O Onuru ve Otoritesiyle başarısızlığa
uğrayarak, Kılıç zoruyla Türk Müftüsüne devredildi . Ve tabipler arasında
kanunlarının açıklanmasına gelince, büyük bir çeşitlilik olmasına rağmen;
yine de her gerçek Türk'ün uymakla yükümlü olduğu bu beş Maddeye veya
Kanunun Esaslarına riayet eden gerçek bir Mümin olarak kabul edilir .
Birincisi, bedenlerinin ve elbiselerinin dış kısımlarının temizliğidir. İkincisi,
günde beş vakit namaz kılmaktır. Üçüncüsü Ramazan orucunu tutmak .
Dördüncüsü, Zekat'ı sadakatle yerine getirmek veya Asan, Embela ve
diğerleri adlı dört Doktor tarafından yazılan belirli bir Kitapta belirtilen
orana göre zekat vermek . Beşincisi, eğer imkanı ve imkanı varsa Mecha'ya
Hacca gitmek . Ancak inanılması gereken İnanç Maddesi yalnızca bir
tanesidir, yani. Tek bir Tanrı'nın ve onun Peygamberi Muhammed'in var
olduğunu . Sünnet, Cuma gününün ibadet günü olarak kutlanması, domuz
etinden ve kandan uzak durulması gibi diğer ritüeller (dedikleri gibi) beş
temel nokta arasında sayılmaz, çünkü bunlar bir dinin denemeleri ve
kanıtları olarak kullanılır. insanın daha gerekli olan Yasaya itaati.

ÇATLAK. II. Muhammediliğin Başlangıç Döneminde diğer Dinlere vaat

ettiği Hoşgörü ; ve bu anlaşmanın daha sonra ne şekilde gözlemlendiği.

Muhammedilik ilk zayıf olduğu ve bu nedenle insanlığı aldatmak için

mütevazi bir çehreye ve makul bir Surete büründüğünde, Dünyanın büyük
bir kısmının Hıristiyanlıkla aydınlandığını, aktif Lütuflar, 〈◊〉 ve
Adanmışlık ile donatıldığını ve kendi içinde yerleşik hale geldiğini gördü.
〈◊〉〈◊〉 saflığıyla ve İnancın sağlam inancıyla, Arrius ve Nestorius'un
Horesies'i tarafından büyük ölçüde sarsılmış olmasına rağmen; ancak
sadece sabrı, tahammülü ve umuduyla değil, aynı zamanda Tahkimatlar,
Silahlar ve İmparatorların ve Kralların Korunması ile de korunmaya
başlandı: yani Sayfa 99 o zaman Muhammediliğin dezavantajlı duruma
düştüğü ve ya zarafetin parıltısı ve Hıristiyanlığı gölgede bırakacak katı bir
yaşamın iyi örnekleri nedeniyle oynaması zor bir oyunla karşı karşıya
olduğu; ya da gevşeklik ve yozlaşmış davranışlara düşkünlük yoluyla,
Tanrı'nın hizmetine adanmış insanları saptırmak; ya da Şehitliği en büyük
zaferleri olarak gören ve şimdi aynı zamanda kendi Prenslerinin gücü
tarafından savunulanları zulüm ya da tehditlerle kazanmak; Hıristiyanlarla
kendi mesleği arasında ateşkes ve barış teklifinde bulunmanın en iyi
politika olduğuna karar verir ve bu nedenle silahlarının yaygın ve müreffeh
olduğu her yerde, tüm Dinlere özgür bir hoşgörü ilan etti; ama özellikle dış
görünüşte Hıristiyana kur yaptı ve onu kayırdı; Tenent ve Doktrinlerini bu
kurala uygun hale getirdi; Mesih'in bir Peygamber olduğunu ve Musa'dan
daha büyük olduğunu itiraf etti ; onun bir Bakireden doğduğunu;
Meryem'in bir gülün kokusundan hamile kaldığını ; Kutsal Bakire'nin ilk
günahtan ve Şeytan'ın ayartmalarından arınmış olduğunu; Mesih'in
Tanrı'nın Sözü olduğunu ve Alchoran'da bu şekilde tasvir edildiğini ,
hastalıkları iyileştirdiğini, ölüleri dirilttiğini ve birçok mucizeler
gerçekleştirdiğini; ve onun gücü sayesinde, Müritleri de aynısını yaptı; ve
bazılarının ondan büyük bir saygıyla ve Mesih'in tutkusunu inkar etmek
için hararetle konuştuğunu duydum; Mesih'i seven, bu kadar çok güç veren
ve ona pek çok lütufta bulunan Tanrı'nın, onu en kötü ve en kötü
Yahudilerin eline teslim edecek kadar O'nun onurunu lekeleyeceğine
inanmak küfür olurdu. erkeklerden küçümseniyordu; ya da tüm cezaların en
rezil ve aşağılık olanı olan Haç'ın ölümü.

Bu şekilde Hıristiyanlıkla birlik olmuş, yardımsever, alçakgönüllü ve

profesörlerine iyi dileklerde bulunmuş gibi görünüyorlardı; Mahomet'in
kendisi de Alchoran'ında şöyle diyor: Ey kâfirler, ben sizin taptığınız şeye
tapmıyorum, siz de benim taptığım şeye tapmıyorsunuz ; sizin yasanıza
uyun, ben de benimkine uyacağım: Ve onun Hıristiyanlığa karşı
hoşgörüsüne dair daha fazla güvence sağlamak ve niyetinin ne onların
Dinlerine zulmetmek ne de kökünü kazımak olmadığını dünyaya
kanıtlamak için; o, orijinali Libanus Dağı yakınındaki Karmel Dağı'ndaki
Fryars Manastırı'nda bulunan ( Mecha'ya bir günlük yolculuk
mesafesindedir ve Muhammed Hacılarının daha önce kurbanlarını veya
kurbanlarını kestikleri yerdir) aşağıdaki Sözleşmeyi yaptı. bundan sonra
daha geniş olarak bahsetme fırsatı bulacağımız gibi o Şehre girerler ve
söylendiği gibi Fransa'daki Kral Kütüphanesine nakledilirler ; bunu eski
olduğundan ve merak konusu olduğundan buraya eklemek yersiz
olmayacaktır.

Allah tarafından insanlığa öğretmek ve ilahi görevi hakikatle ilan etmek için
gönderilen Muhammed bunları yazdı. Tanrı tarafından belirlenen Hıristiyan Dini
davasının Doğu'nun ve Batı'nın her yerinde ve aynı zamanda orada yaşayanlar
arasında, yakın ve uzak, bilinen ve bilinmeyen yabancılar olarak kalması için: tüm
bu insanlara ayrılıyorum. Bu yazı, dokunulmaz bir birlik olarak, diğer tüm
ihtilafların kararı olarak ve adaletin ilan edildiği ve sıkı bir şekilde uyulduğu bir
yasa olarak. Bu nedenle, Müslüman inancından kim olursa olsun* bunları yerine
getirmeyi ihmal edecek ve bu birliği ihlal edecek ve Kafirlerin tarzı onu bozduktan
ve burada emrettiğim şeyleri çiğnedikten sonra, Tanrı'nın Sözleşmesini bozar, onun
anlaşmasına direnir ve onun Vasiyetini reddeder; o bir Kral olsun ya da sadık
herhangi biri olsun.Sayfa 100Hıristiyanların benden talep ettiği bu anlaşmayla,
kendi adıma ve tüm havarilerim adına, onlarla Tanrı'nın bir antlaşmasını ve
Tanrı'nın Birliği ve Vasiyetini imzalamayı zorunlu kıldım. Peygamberler, seçilmiş
Havariler ve sadık Azizler, geçmiş ve gelecek zamanların kutsanmışları. Diyorum
ki, bu Antlaşmam ve Vasiyetim (ki bunu bir Peygamber Misyoneri olarak ya da
İlahi Majestelerinin yanındaki bir Melek kadar Din ile sürdüreceğim) Tanrı'ya
itaatte ve riayette katıdır. Kanununa ve Antlaşmasına) Atım ve Ayağım,
Yardımcılarım ve diğer sadık takipçilerim ile Eyaletlerimdeki Yargıçlarını
savunacağıma söz veriyorum; ve onları uzak veya yakın düşmanlarından korumak
ve hem barışta hem de savaşta güvence altına almak; ve ister Dağda ister dağda
olsun, nerede olursa olsun Kiliselerini, Tapınaklarını, Hitithanelerini, Manastırlarını
ve Hac yerlerini korumak. Vadi, Mağara veya Ev, Bir Ova veya Kum Üzerinde
veya hangi tür bir yapıda olursa olsun; aynı zamanda benim gibi Karada veya
Denizde, Doğuda veya Batıda olsun, Dinlerini ve mallarını nerede olursa olsun
korumak için kendimi, asamı ve kendi halkımın sadık inananlarını koru. Aynı
şekilde onları her türlü zarardan, sıkıntıdan, kırgınlıktan ve acıdan korumam altına
almak. Üstelik onlara ve bana karşı saldırgan olan düşmanları defetmek ve hem
şahsım hem de hizmetkarlarım ve halkımın ve milletimin tüm diğer üyeleri
tarafından onlara yiğitçe karşı koymak. Çünkü onların üzerine görevlendirildiğim
için, onları her türlü sıkıntıdan korumam ve savunmam gerekiyor ve aynı işte
çalışan benimkilere gelmeden önce hiçbir kötülük onlara dokunmamalı. Onları,
konfederasyonların yalnız para ya da dayatma nedeniyle maruz kaldığı yüklerden
daha da kurtaracağıma söz veriyorum; böylece istediklerinden başka bir şey
ödemek zorunda kalmayacaklar ve burada onlara hiçbir taciz veya zarar teklif
edilmeyecek. Bir Piskopos, Piskoposluğundan uzaklaştırılamaz, bir Hıristiyan
inancından vazgeçmeye zorlanamaz, bir Keşiş mesleğinden vazgeçemez, Hac
yolculuğunda rahatsız edilen bir Hacı veya Hücresindeki bir Din adamı: Onların
Kiliseleri de yok edilemez. veya mescide çevrilmiştir: Çünkü kim bu şekilde
Allah'ın ahdini bozarsa, Allah'ın Elçisine karşı gelmiş olur ve İlahi Ahit'i boşa
çıkarmış olur. Friarlara veya Piskoposlara veya Vergiye tabi olmayan herhangi
birine, kendi rızaları dışında hiçbir yaptırım uygulanmayacaktır. Ve zengin
Tüccarlardan, İnci Balıkçılarından, Kıymetli Taş, Altın ve Gümüş madencilerinden
alınacak Vergi; ve diğer tüm zengin ve varlıklı Hıristiyanların yıllık geliri 12
şilinden fazla olmayacak; ve aynı zamanda Gezginlerden ve belirsiz bir yurtta
yaşayan insanlardan değil, o yerde sürekli yaşayanlardan olacaklar; çünkü onlar,
Arazi veya Mülk mirasının sahibi olmadıkları sürece, herhangi bir yükümlülüğe
veya katkıya tabi olmayacaklardır; İmparatora yasal olarak para ödemesi gereken
kişi, bir başkası kadar ödeyecektir; ve daha fazlası değil; ne de ondan yeteneğinin
ve gücünün ötesinde bir şey isteniyor. Aynı şekilde, Toprağı, Hanesi veya Geliri
için vergilendirilen kişi, ölçüsüz bir şekilde yüklenmeyecek veya katkı payı ödeyen
diğerlerinden daha fazla Vergi ile baskı altına alınmayacak: Konfederasyonlar,
Mosselmanlar ya savaşmak ya da ordularını keşfetmek için düşmanlarına karşı

Sayfa 101
Konfederasyona bağlı olmayan, Askeri işlerde görevlendirilecek; daha ziyade bu
Sözleşme onlarla yapılmıştır ki, onlar daha az ezilsinler; bunun
yerine Mosselman'lar onları izleyecek, onları savunacak ve savunacaktır: Ve bu
nedenle, gönüllü olarak sağlamadıkları sürece savaşmak için ileri gitmek, düşmanla
karşılaşmak veya At veya Silah bulmak zorunda kalmamalılar ve bu şekilde
isteyerek katkıda bulunan kişi ödüllendirilecek ve
ödüllendirilecektir. Hiçbir Mosselman, Hıristiyanlara musallat olmayacak, onlarla
nezaket dışında herhangi bir konuda çekişmeyecek, onlara tam nezaketle
davranacak ve onlara karşı her türlü baskı ve şiddetten kaçınacaktır. Herhangi bir
Hıristiyan bir suç veya hata işlerse, ona yardım etmek, ona aracılık etmek, uyarıda
bulunmak ve düşük yapmasının telafisi Mosselman'ın görevi olacaktır; Ayrıca,
Müslümanların keyfini çıkarmaları ve onların çektiklerinden acı çekmeleri
konusunda kendileriyle olan İlahi Antlaşma nedeniyle ona, canını kurtarması için
özgürlük verilecek, ne terk edilecek ne de yardımdan mahrum bırakılacak. Acı
çekiyorlar: öte yandan Mosselman'lar keyif aldıklarından keyif alıyor ve
çektiklerinden de acı çekiyorlar. Ve Hıristiyanların haklı isteği olan bu Misak'a ve
O'nun Otoritesinin onaylanması için gerekli olan çabaya göre, onları her türlü
felaketten korumak ve onlara karşı her türlü iyi niyeti yerine getirmekle
yükümlüsünüz. Öyle ki, Müslümanlar refahta da, darlıkta da onlarla ortak
olsunlar. Ayrıca evlilikle ilgili konularda onlara şiddet uygulanmaması için her
türlü özen gösterilmelidir. Ebeveynleri, Kızlarını Müslümanlarla eşleştirmeye
zorlamamaları; ne de bir Damat ya da Gelin vermeyi reddettikleri için taciz
edilmemeleri; çünkü bu tamamen gönüllülük esasına dayalı, onların özgür
yaşamlarına ve zevklerine bağlı bir davranıştır. Ancak eğer bir Hıristiyan Kadın bir
Mosselman'la sevinirse, o, Hayalet Babasına itaat edebilmesi ve herhangi bir engel
olmaksızın İnancının Doktrinlerini öğrenebilmesi için ona Dininde vicdan
özgürlüğünü vermekle yükümlüdür; bu nedenle, ne boşanma tehdidinde bulunarak,
ne de dininden vazgeçmeye teşvik ederek onu rahatsız etmeyecektir; ancak buna
aykırı davranacak ve onu burada rahatsız edecek, Allah'ın Misakını küçümseyecek,
Rasulullah'ın Anlaşmasına isyan edecek mi? Tanrı, yalancıların arasına
girmiştir. Üstelik Hıristiyanlar Kiliselerini veya Manastırlarını veya İbadetleriyle
ilgili herhangi bir şeyi onardıklarında ve bu konuda Müslümanların cömertliğine
ve yardımına ihtiyaç duyduklarında, katkıda bulunmalı ve yetenekleri ölçüsünde
özgürce ihsan etmelidirler. ; onu tekrar alma niyetiyle değil, bedava; Allah’ın
ahdini ve Resûlullah'ın ahdini yerine getirmekle yükümlü oldukları yükümlülükleri
göz önünde bulundurarak, imanlarına karşı iyi bir niyet olarak ve Allah'ın Elçisi'nin
ahdini yerine getirmek için. Müslümanların arasında yaşayan hiçbirine
zulmetmeyecekler, onlardan nefret etmeyecekler, onları Mektup taşımaya, yol
göstermeye veya başka herhangi bir şekilde zorlamaya zorlamayacaklar: çünkü
onlara karşı bu Zorbalığı herhangi bir şekilde uygulayan kişi bir zalimdir. ∣sor ve
Allah'ın Elçisi'nin düşmanı ve onun emirlerine karşı inatçı. Bunlar Allah'ın
Elçisi Muhammed ile Hıristiyanlar arasında yapılan anlaşmalardır. Ancak bu
Sözleşmeleri onların Vicdanlarına bağladığım koşullar şunlardır: Hiçbir Hıristiyan,
Müslümanların düşmanı olan bir Souldier'e herhangi bir eğlence sunmamalıdır.
Sayfa 102
veya onu açık veya özel olarak evinde kabul edin; Mosselmanların düşmanlarından
hiçbirini kendi kiliselerine veya dini manastırlarına misafir olarak kabul
etmemelerini; ne de düşmanlarının Kampına el altından Silah, At, Adam sağlamaz
veya sözleşmeler veya yazı yoluyla onlarla herhangi bir ilişki veya yazışma
sürdürmez; ancak kendilerini belirli bir meskene teslim ederek, kendilerinin
korunmasına ve Dinlerinin savunulmasına katkıda bulunacaklardır. Herhangi
bir Mosselman ve Canavarına, çeşitli etlerden oluşan üç günlük bir eğlence
verilecek; ayrıca onları her türlü talihsizlik ve beladan korumaya çalışacak; öyle ki,
eğer herhangi bir Mosselman evlerinden veya meskenlerinden herhangi birinde
saklanmak isterse veya buna zorlanırsa, onu dostane bir şekilde gizleyecekler ve
onu içinde bulunduğu tehlikeden kurtaracaklar ve onu düşmanına ihanet
etmeyeceklerdir: ve bu şekilde Hıristiyanlardan yana iman eden ve bu koşullardan
herhangi birini ihlal eden veya aksini yapan kişi, Tanrı ve Elçisi'nin Antlaşması'nda
yer alan faydalardan mahrum kalacaktır; Piskoposlara, Hıristiyan Rahiplere ve
Alchoran'ın içeriğine inananlara tanınan bu ayrıcalıklardan yararlanmayı da hak
etmeyecektir. Bu nedenle, dünyanın neresinde olursa olsun, bu şeyleri sadakatle
korumaları ve yerine getirmeleri için, Tanrı ve Peygamberi aracılığıyla kavmimi
çağırıyorum. Allah'ın Elçisi de onlara aynı cezayı verecektir; Kıyamet gününe ve
dünyanın yok oluşuna kadar onlara ciddi olarak tavsiye ettiği sürekli
gözlemdir. Allah'ın Elçisi Muhammed'in Hıristiyanlarla anlaştığı ve memnun
kaldığı bu şartlardan şahitler şunlardı:
Abu-Bacre Assadiqu, Omar ben-alcharab.
Ithman ben Afaw, Ati ben abi-taleb,
bir dizi 〈◊〉 ile ; Sekreteri, Medine'deki Hicretin dördüncü yılı olan dördüncü
Ayın Ayının son günü, Allah'ın Elçisi'nin bir Souldier'ı olan Moavia ben abi So
fian'dı . Bu yazıya şahit olanların Allah belasını versin. Hamd, bütün yaratıkların
Rabbi olan Allah'a mahsustur.
Hıristiyanlarla yapılan bu Antlaşma veya Maddeler (her ne kadar Türkler
tarafından Muhammed'in eylemi ve anlaşması olduğu inkar edilmiş olsa da)
henüz çok iyi Yazarlar tarafından gerçekmiş gibi ele alınmış ve Krallığının
zayıf olduğu dönemde doğrulanmıştır. henüz emekleme döneminde ve
Araplarla Savaştığında: ve aynı şekilde Hıristiyanların düşmanlığından
korkarak (aynı anda iki düşman tarafından saldırıya uğramamak için)
Karmel Dağı'ndaki Fryars Manastırı'nda kurulan bu dini Birlik tarafından
güvence altına alındı. o katı Tarikatın mezhepleri buradan gelir. Ancak
devamında Muhammed'in bu Kanuna ne kadar iyi uyduğuna dikkat edin:
Hükümeti artar ve Silahlar ve Kötü Sanatlar yoluyla Krallığını güvence
altına alır almaz, Kılıç Bölümü'nü yazar; Şam’da yapılan Türk
Cymeter'lerinde, Buckler'larında ve diğer tür Silahlarda sıklıkla
kazınmıştır : Ve Alchoran'da Battel Bölümü adı verilen ( Türkler tarafından
savaşa gitmeden önce her zaman okunur ) başka bir Bölüm ve orada onun
en mütevazı sözleri (benim taptığım şeye tapmıyorsanız, sizin dininiz size,
benim dinim bana olsun) ve Hıristiyan Dini'ne yönelik diğer hoşgörü ve
hoşgörü vaatleri daha sert bir tonla değiştirildi; ve onun

Sayfa 103

O zamanlar fermanlar Hıristiyanların kan, yıkım ve köleleştirilmesi içindi:

Kâfirlerle karşılaştığınızda, diyordu, onların kafalarını kesin, öldürün, esir
alın, onları bağlayın, ta ki ya onlara özgürlük vermeyi uygun bulana kadar
ya da ücretlerini ödeyene kadar. fidye; Onlar silahlarını bırakıp teslim
oluncaya kadar onlara zulmetmekten sakının. Bu da Türklerin Hristiyan
Dini'ne gösterdiği hoşgörüdür; insanların iradelerini zorlayamayacaklarını,
bedenlerini olduğu kadar vicdanlarını da esir alamayacaklarını biliyorlar;
fakat onları aşağılık kılmak, fakirleştirmek, yaşamlarını rahatsız etmek ve
dinlerinin çıkarlarını zayıf ve aşağılık kılmak için kullanılan araçlar, çeşitli
Sanatlar ve Tiranlık tarafından uygulanmaktadır; onların Hıristiyanlığa olan
hoşgörüsü daha çok ona acı verir ve zulmederseniz, herhangi bir iyilik veya
muafiyet bağışlarsınız.

Muhammed Dini, eskiden kurulmuş olan yerlerdeki Hıristiyan Kiliselerine

ve İbadet Evlerine hoşgörü gösterir, ancak yeni temeller üzerine kutsal
Binaların inşasına izin vermez; eski Örtüleri ve Çatıları onarabilirler, ancak
İlahi Hizmete adanmış yeni bir yere taş koyamazlar; Yangın ya da herhangi
bir kaza Üst Yapıyı tahrip ederse, temele başka bir Bina için destek
sağlamak amacıyla yeni bir dayanım eklenemez; öyle ki, çoğu zaman zaten
zamanın ortak kaderine boyun eğmiş olan bu Dominyonlardaki Hıristiyan
Kiliseleri, sonunda zorunlu olarak yıkılmak zorunda kalacak. Ve 1660
yılında önce Galata'nın , ardından Konstantinopolis'in büyük ve kayda
değer Yangınlarında pek çok Hıristiyan Kilise ve Şapel'i kül oldu; ve daha
sonra Hıristiyanların Dindarlığı ve Coşkusu tarafından neredeyse yeniden
düzeltilmemiş, daha sonra kamu emriyle yeniden eski yığınlarına atılmışlar
ve Türk Kanunlarına aykırı olarak, o zamanlar artık kalmamış olan
Kiliselerin yeniden restore edilmesine izin verilmesine karar verilmiştir.
daha basit bir temel.
ÇATLAK. III. Türk Dini'nin tebliğ edildiği sanatlar .

Türkler , yukarıda belirtilen hoşgörünün yanıltıcı yanını da sunsalar da,

Kanunları gereği, insanların vicdanlarını İnançlarını yerine getirmeye
zorlamaya Yetkilidirler; ve bu da dinin çeşitli sanat ve incelikleriyle yapılır:
Çünkü bir adam Türk olursa, on dört yaşına kadar olan çocukları da, başka
prensiplerle eğitilmiş olsalar bile, aynı inanca mecbur bırakılmalıdırlar.
Muhammed kanunlarına aykırı konuşan , sarhoşluk veya dikkat dağınıklığı
anında Türk olmayı alelacele vaat eden veya bir Türk Kadınıyla cinsel
ilişkiye giren erkekler ya Şehit ya da Mürted olmalıdır; diğer pek çok
inceliğin yanı sıra, Hıristiyanların ruhlarını da kendi Kanunlarının
karmaşasına hapsetmeleri gerekir.

Bu, bir zamanlar camilerin inşa edildiği ve Muhammediliğin kabul edildiği

bir Şehri veya Kaleyi rıza veya gönüllü teslimiyet yoluyla teslim etmemek,
Muhammedi Mezhebin büyütüldüğü başka bir Politikadır; bu da bir Din
ilkesi olarak kabul edilir . Ve bu nedenle Türk, Fetih yoluyla bir Kasabaya
girer girmez, hemen Tapınaklarının temellerini atar ve böylece inatçı bir
bağlılık yükümlülüğünü yükler.

Sayfa 104

Kıtlık, Kılıç ve diğer felaketlerin tüm dehşet ve sefaletlerinden daha güçlü

ve insanların ruhları üzerinde daha etkili olduğu birçok kez tespit edilen
sanıkların vicdanı üzerinde sürekli çözüm.

It is well enough known upon what different interests Christianity and

Mahometanism were introduced into the world; the first had no other
enforcements, then the perswasions and Sermons of a few poor Fisher∣men,
verified with Miracles, Signs and inspiration of the holy Ghost; carrying
before it the promises of another life, and considerations of a glorified
spirituality in a state of separation; but the way to it was obstructed with the
opposition of Emperours and Kings, with scorn and contempt, with
persecution and death; and this was all the encou∣ragement proposed to
mankind to embrace this Faith: But Mahome∣tanism made its way with the
Sword; what knots of Argument he could not unty, he cut, and made his
spiritual power as large as his temporal; made his precepts easie and
pleasant, and acceptable to the fancy and appetite, as well as to the capacity
of the vulgar: repre∣senting heaven to them, not in a spiritual manner, or
with delights un∣expressible, and ravishments known only in part to
illuminated souls; but with gross conceptions of the beauty of Women with
great eyes, of the duration of one act of carnal copulation for the space of
sixty years, and of the beastly satisfaction of 〈◊〉 glottonous palate;
things ab∣surd and ridiculous to wise and knowing men; but yet capable to
draw multitudes of professors, and carnal defenders of its verity. And this
Doctrine being irrational to the better sort of judgements, causes the
Lawyers, who are men of the subtilest capacities amongst the Turks, to
mistrust much of the truth of the Doctrine of Mahomet; especially the
assertions relating to the condition of the other life. For the re∣presentation
of the delights of the next world, in a corporeal and sensual manner, being
inconsistent with their reason, leads them to doubt the truth of that point;
and so wavering with one scruple, proceed to a mistrust of the whole
system of the Mahometans faith. One would think that in such men a way
were prepared for the entertainment of a Religion, erected on more solid
principles and foundations; and that the Jews might gain such Proselytes to
their Law, from which a great part of the Mahometan superstition was
borrowed; or that the Christi∣ans might take advantage in so well-disposed
subjects, to produce some∣thing of the Mysterie of Godliness: But the first
are a people so 〈◊〉 to scorn and contempt, esteemed by the
Turksdünyanın pisliği ve insanların en kötüsü olmak; kendi şahsiyetlerinin
ve kanlarının aşağılık ve tiksindirici olduğu kişiler arasında Doktrinlerinin
itibar kazanmasının muhtemel olmadığını; Kiliselerindeki İmgeler ve
Resimlerin, Tanrı'nın gözünde ve yargısında onları suçladığı putperestlik
skandalından kurtuluncaya kadar, Hıristiyanların onlar tarafından daha
büyük bir Otoriteyle ve daha olumlu bir eğilimle kabul edilmeleri de
muhtemel değildir. Mezhep adamlarının ince ayrımları, bu ibadetin
sınırlamaları ve kısıtlamaları ve Hekimlerin kaçamak yapmaları konusunda
bilgili olmayan Türkler, yalnızca Türklerin kaba kafalarını şaşırtmaya ve
dikkatini dağıtmaya yetmiyor, aynı zamanda bilginlerin zekalarını da
zorluyor . Hıristiyanlar onları bu isnattan arındırmalıdır.

Ama amacımıza dönelim. Muhammedi'nin yayılmasıSayfa 105 inanç

tamamen Kılıç tarafından desteklenmiştir; Hıristiyanlara karşı yapılan
Savaşlarda ölenlerin ruhlarının, Kanunlarını yerine getirmek için yapılan
önceki eylemlerin ya da diğer işlerin yardımı olmaksızın, derhal Cennete
nakledilmeleri şeklindeki İlmihallerindeki ısrar ve prensip, mutlaka Tanrı'yı
bilemeliydi. Kılıçlar ve Souldiers'ın ruhlarını yükselt; bu kadar çok sayıda
kişinin (Tarih'te okuduğumuz gibi) açıkça kendi katliamlarına koşmalarının
nedeni budur; hayatlarına ve bedenlerine, sadece inşa edebilecekleri
Dereleri ve Hendekleri doldurmak için taşların ve çöplerin değerinden daha
fazla değer vermezler. arkadaşlarının düşmanlarına saldırması için bir
Köprü veya geçit.

Muhammedi silahların başarısı , inançlarının doğrulanması için başka bir

argüman üretti ve bunu bir ilke haline getirdi; Her ne başarılı olursa olsun,
Yazar için Tanrı vardır; Savaşları ne kadar başarılı olduysa, davalarının ve
dinlerinin sahibi Allah'tır. Ve aynı argüman (eğer yanılmıyorsam)
İngiltere'deki son İsyan zamanlarında , birçok kişi tarafından davalarında
Tanrı'yı yetkilendirmek ve onu kendi kötülükleri nedeniyle kendi
gelişmelerinin Yazarı yapmak için kullanıldı . zenginleşti ve tüm kutsal ve
insani hakları cezasız bir şekilde ayaklar altına alabildi. Ve biliyorum ki,
Romanistler , İngiltere Kilisesi'nin çektiği acıları ve neredeyse yıkılmasını ,
Tanrı'nın firarinin ve mesleğini reddetmesinin bir göstergesi olarak
değerlendirmişler, İlkel Azizlerin Zulümlerini ve Şehitliklerini
unutmuşlardır ve Tanrı'nın Kilisesi acı içinde inşa edilmiş, sabır ve pasif
lütufla kurulmuştur; ama bu adamlar tartışmayı tercih ediyor, onların kötü
niyetleri gerçeğe karşı çıkmak için Kafirlerin silahlarını kullanacak. Ve bu
temelde, Türkler Yahudilerden o kadar korkunç bir şekilde nefret ediyor ve
tiksiniyor, onları Tanrı'nın terk edilmişleri olarak adlandırıyor, çünkü onlar
tüm dünyada başıboş geziyorlar ve onları koruyacak hiçbir Geçici Otoriteye
sahip değiller: Ve en iyi görüşe göre, Yapabileceğim bir araştırmada, bu
haberin doğru olmadığını, Yahudi'nin Türk olmasına izin vermediklerini ,
Müslüman'a daha yakın bir adım ve önceki bir fıtrat olarak önce Hıristiyan'ı
çevirerek izin verdiklerini söylüyor ; yine de bir Renegado Yahudisinin
Kolordusunu Cymetaries'lerine veya mezar yerlerine kabul etmeyecekleri
kesindir; ve diğer taraftaki Yahudiler onun herhangi bir payını veya
parçasını reddediyor, onun nefret ettiği Karkas, tüm insanlığın Cemiyetine
layık olmadığı gerekçesiyle diğer Mezarlardan uzakta bir Mezara atılıyor.

ÇATLAK. IV. Müftülerin ve Hükümetlerinin Dini Konulardaki yetki ve makamları .

Müftü , Muhammedi Dini'nin veya Kanundaki tüm şüpheli soruların

kahinidir ve Türkler arasında büyük saygı ve saygı duyulan bir kişidir ;
onun seçimi yalnızca, her zaman Hukuk Bilgisi ile ünlü, erdemleri ve katı
yaşam tarzıyla ünlü bir kişiyi bu göreve seçen Büyük Signisor'a aittir;
Aralarında Otoritesi o kadar büyüktür ki, herhangi bir noktada karar
verdiğinde veya karar verdiğinde, Büyük Senyor'un kendisi hiçbir şekilde
buna karşı çıkmayacak veya buna karşı çıkmayacak.

Sayfa 106

Onun yetkisi zorunlu değildir, ancak hem Hukuki hem Cezai hem de Devlet
meselelerinde yalnızca karar verici ve ikna edicidir: Karar verme şekli
yazılıdır; Soru ilk olarak Makalede kısa ve öz bir şekilde dile getirildikten
sonra, cümlesinin altına Evet veya Hayır şeklinde veya 〈◊〉 adı verilen
başka bir kısa tespitle, bu kelimelerin eklenmesiyle, Tanrı daha iyi bilir;
Buradan, 〈◊〉' nin tespitlerinin yanılmaz sayılmadığı açıktır. Bu durum
Kadiye veya Yargıç'a sunulduğunda , onun kararı kesinlikle buna göre
düzenlenir ve en büyük andaki Davalar, yargılama, temyiz veya Hukukun
diğer geciktirici Sanatları olmaksızın bir saat içinde sonuçlandırılır.

Devlet meselelerinde , ister büyük bir adamın ölüme mahkûm edilmesi,

ister Savaş veya Barış yapılması veya İmparatorluğun diğer önemli
meseleleri olsun, Sultan onun fikrini ister; 〈◊〉 daha adil ve dindar
görünmek veya 〈◊〉 insanlara itaat etmeye daha istekli olmak. Ve bu
uygulama en büyük anın 〈◊〉' sinde kullanılır ; bir Visier'in yasaklanması
veya bir Pashaw'ın suç iddiasıyla yerinden edilmesi veya herhangi bir
büyük değişiklik veya değişiklik tasarlanması çok nadir; ama Büyük Sinyor
〈◊〉 cümlesiyle kendini silahlandırıyor; çünkü insanın doğası, kılıcın
mutlak ve kontrol edilemez gücünden ziyade masumiyette ve adaletli
eylemlerde daha fazla güvenlik sağlar. Ve Büyük Senyör, kendisi Kanunun
üzerinde olmasına ve Adaletin Kahini ve Pınarı olmasına rağmen,
Dinlerinin tüm hayatlarında nihai karar yetkisini verdiği Otoriteyi bu kadar
düzensiz bir şekilde küçümsemesi nadirdir. tartışmalar.

Ama bazen belki de Büyük Senyör'den Müftü'ye , kendi vicdanını tatmin

ederek çözemediği ve Sultan'ın amaçlarına ilişkin Quaeries gönderilir ; bu
sayede Devletin refahı için önemli olan işlerde gecikmeler ve engeller
ortaya çıkar; Bu durumda Müftü , hatasız görevinden oldukça azledilir ve
zorlu talepleri daha olumlu bir cezayla çözebilecek başka bir Kahin göreve
getirilir; eğer değilse, o da birincisi gibi alçalır ve bir sonrakinde de,
Efendisinin çıkarlarıyla en iyi şekilde örtüşecek şekilde kehanet yapmaya
uygun biri bulununcaya kadar alçalır. Bu makam, Osmanlı şehzadeleri
tarafından geçmişte şimdikinden daha kutsal sayılmış ; çünkü hiçbir Savaşa
girişilmedi ya da büyük Girişim başlatılmadı, ancak ilk önce Kahin ya da
Kahin gibi, onun büyük bir saygıyla kararlılığı gerekliydi, çünkü o olmadan
hiçbir kutsama ya da başarı beklenemezdi; ama bugünlerde bu tür
istişarelerde daha ihmalkâr davranıyorlar; bazen formalite olsun diye
yapılır; ancak çoğunlukla Baş Vezir kendi yargısıyla kibirlenir ve Otorite
gücü kendi üzerine alır ve belki de ilk önce işi yapar ve daha sonra Yasa
hükmüne göre onayını talep eder.

Ve burada Müftü'nün Yorumları için geniş bir Alanı vardır; çünkü

Kanunlarının geçici olduğu ve zamana ve duruma göre açıklamaları kabul
ettiği kabul edilmiştir: Ve insanlara Alchoran'larının mükemmelliğini vaaz
etseler de ; yine de daha bilge insanlar, Müftü'nün , İmparatorluğun
şartlarına, zamanlarına ve kolaylıklarına göre onu geliştirecek ve
iyileştirecek Kanunu açıklama yetkisine sahip olduğunu savunurlar; çünkü
onların Kanunları hiçbir zaman Dinin yayılmasına engel olmak veya
sınırlamak için tasarlanmamıştı; aksine onun ilerlemesiydi ve bu nedenle
Sayfa 107 katı kelimelerin amaçlanan tasarıma ulaşamayacağı durumlarda,
en geniş ve en uzak anlamda yorumlanmalıdır.

Böylece bir zamanlar Müftü'ye, kışın günün yalnızca bir saat olduğu
dünyanın kuzey bölgelerine Salve taşıyan bir Türk'ün ibadetinde hangi
kurala uyulması gerektiği ve bu yükümlülüğünü nasıl yerine getirebileceği
önerilmişti. yirmidört saat içinde beş vakit namaz kılmak; yani. Sabah,
Öğle, İkindi, Gün Batımı ve Gecenin bir buçuk saatinde; tüm gün sadece bir
saatten ibaretken bu ayrımların hiçbirine izin verilmiyor; Bunun çözümü
için Müftü , Allah'ın işleri Alchoran'da olduğu gibi zorlaştırmadığını ve
işlerin zamana ve mekana uygun olarak düzenlenmesi ve günde bir kez,
sonra da iki kez kısa dualar edilmesi gerektiğini söyledi. bir saat aydınlık ve
iki kez hava karardıktan sonra görev yerine getirilir.

Another question of the same nature was proposed to the Mufti, con∣cerning
the Kiblah or holy place of Mecha, to which they are obliged to turn their
faces in their prayers; how at Sea where they had no mark, especially such
bad Geographers as commonly the Turks are, it is possible to comply with
that necessary formality required in their de∣votion; the Mufti resolved this
doubt almost like the former, prescribing a kind of circular motion in
prayers, by which means they cannot miss of having at some time their
faces towards the Holy City, which in a case of so much difficulty is a
sufficient compliance with the duty.

Many cases of this nature are proposed to the Mufti; and many par∣ticular
rules of 〈◊〉 required, one of which is remarkable, that Busbequius
relates, that occurred in his time during the Wars between the Emperour of
Germany, and Sultan Solyman: whether a few Chri∣stians taken Captives by
the Grand Signior, might be exchanged with many Turks in the hand of the
Emperour. It seems the Mufti was greatly perplexed and puzzeled in the
resolution; for sometimes it seemed a disesteem to the value of a Turk to be
rated under the price of a Christian; on the other side, it appeared want of
charity and care of the interest of the Mosselmans to neglect real terms of
advantage on such aery and subtle points of formality. In fine he consulted
his Books, and declared that he found two different Authors of great
authority of contradictory opinions in this controversie; and therefore his
Judge∣ment was to incline to that which had most of favour & mercy in it.
The Mufti whilst qualified with that title, is rarely put to death, but first
degraded, and then becomes liable to the stroak of the Executioner; but in
cases of notorious crimes or conviction of Treason, he is put into a Mortar
for that intent remaining in the Prison called the seven Towers at 〈◊〉,
and therein beaten to death, and brayed to the breaking and contusion of all
his bones and flesh.

The next office to the Mufti is Kadeleschere or Judge of the Militia,

otherwise Judge Advocate, who hath yet power of determination in any
other Law Suits whatsorver; for this priviledge the Souldiery of this
Country enjoys, to have a power extensive over all other condi∣tions of
people, but to be only subject themselves to the Government of their own
Officers; this office a Mufti must necessarily pass through, and discharge
with approbation before he ascends the top and height of his Preferment.

Page 108The next inferiour degree is a Mollah; and these are of two sorts,*
one of three hundred Aspers, and the other of five hundred Aspers, so
called for distinction sake; the first sort are principal Judges in petty
Provinces, containing under them the command of Kadees of poor and
inconsiderable places; the others have their jurisdiction over the whole
dominion of a Beglerbeg, and have the Kadees of several rich and
renowned places under their Government: these rise often to the 〈◊〉
office, but proceed by several 〈◊〉 and steps, and must first gradually
command where the Imperial Seats have been, as first to be Mollah in
Prusa, then in 〈◊〉, and lastly in Constantinople, at which time he is next
to the office of Kadeleschere, and thence to that of the Mufti.

These and Kadees which are the lower and ordinary sort of Judges are as
much to be reckoned in the number of religious men as the 〈◊〉 himself;
for as I have said before, the Civil Law of the Turk is con∣ceived by them to
be derived from their Prophet, and the other Expo∣sitors of their Law with
as much engagement and obligation as these which immediately concern
the Divine Worship; and therefore are to be treated and handled together.

The Emoums or Parochial Priests, must be able to read in the Alcho∣ran,

and be counted men of good fame and moral lives amongst their
neighbours, before they can be promoted to this Function, and must be one
of those who have learned at the appointed times of prayer to call the
people together on the top of the Steeple, by repeating those words, Allah
ekber, Allah ekber, Eschedu 〈◊〉 Ilahe ilaliah we eschedu 〈◊〉
Muhammed 〈◊〉: cuan Fleie ala Selah heie ala Felah Allah ekber, allah
ekber, la Ilahe ilallah; that is, God is great, God is great, I profess that there
is no Diety but God, and confess that Mahomet is the Pro∣phet of God; in
this manner the people of a Parish recommending any one to the Prime
Visier, declaring that the former Emaum is dead, and the office Vacant, and
that this person is qualified in all points to the Function, or better and more
knowing then the present Incumbent; he receives immediate induction and
establishment in the place; but for better proof or tryal of the truth of the
testimony that accompanies him, he is enjoyned to read in presence of the
Visier some part of the Alchoran, which being done, he is dismissed and
approved, and takes the Visiers 〈◊〉 or Mandamus for the place.

This is all the Ceremony required in making an Emaum;〈◊〉 there is no

new Character or state of Priest-hood (as they hold) conferred upon them,
nor are they a different sort distinguished from the people by holy Orders or
Rites, but meerly by the present office they mannage; when being
displaced, they are again numbred with the layetie: their habit is nothing
different from others, but onely that they wear a larger Turbant like the
Lawyers, with some little varity in folding it up, and put on a grave and
serious countenance. Their office is to call the people to prayers, and at due
hours to be their leader into the Mosque, and to read and repeat upon
Fridayes certain Sentences or Verses out of the Alchoran; few of them
adventure to Preach, unless he be well conceited or really well gifted, but
leave that office to the 〈◊〉, or him that makes Preaching his Profession,
who is 〈◊〉 com∣monly that passes his time in the Convents, that we shall
hereafter treat.

Page 109The 〈◊〉 hath no jurisdiction over the Emaums, as to the good
or∣der or Government of the Parishes, nor is there any Superiority or
Hierarchie as to rule amongst them; every one being Independent and
without controul in his own Parish, excepting his subjection in Civil and
Criminal Causes to the chief Magistrates, and considering the man∣ner of
their designation to the Religious office, the little difference be∣tween the
Clergy and the Layetie, and the manner of their single Go∣vernment in
Parochial Congregations, may not unaptly seem to square with the
Independency in England, from which original pattern and example our
Sectaries and Phanatick Reformers appear to have drawn their Coppy.
The Church-men and Lawyers are greatly in esteem amongst them, as is
apparent by the Title they use towards them in their writings and
commands, directed to them in this manner; You that are the glory of the
Judges and Sage men, the profound Mines of Eloquence and Excel∣lence,
may your Wisedom and Ability be augumented.

CHAP. V. Of the Mufti's Revenue, and from whence it doth arise.

AFter the 〈◊〉 is Elected, there is no Ceremony used in his Inve∣stiture

then this: he presents himself before the Grand Signior, who Cloaths him
with a Vest of rich Sables of a thousand Dollars price, and a thousand more
〈◊〉 presents him with in Gold made up in a Hand∣kercheif, which he
delivers with his own hand, putting it in the fold of his under Garment
doubled over his breast, and bestows on him a Salary of two thousand
Aspers a day, which is about five pound Ster∣ling mony; besides which he
hath no certain Revenue, unless it be the power of Preferment to some
Prebendaries or Benefices of certain Royal Mosques, which he sells and
disposes of as is best to his advantage with∣out the scruple of corruption or
Simony.

By the sentences he gives which they call Fetfas, he receives not one Asper
benefit; though every Fetfa costs eight Aspers, yet the Fee there∣of goes to
his Officers; that is, to his 〈◊〉, or he who states the question, is paid five
Aspers; to his Mumeiz, or he who Copies or tran∣scribes the question fair,
two Aspers; to him that keeps the Seal, one Asper.

Other benefits the Mufti hath little, excepting only that at his first entrance
to his office, he is saluted by all Embassadours and Residents for foraign
Princes; as also the Agents of several Pashaws residing at the Port, none of
which come empty handed, but offer their accu∣stomed presents, by which
he collects at least fifty thousand Dol∣lars.

When any Mufti is deprived of his Office without any other motive then the
pleasure of the Grand Signior, he is gratified with an Arpalik, which is the
disposal of some judical Preferments in certain Provinces and the
superintendency of them, from which he gathers a competent Re∣venue for
his maintenance.

And because he is a Person whose advice and Councel is of great Page 110
Authority with the Grand Signior and Visier, and that his word and candid
report of matters is considerable, and his favour in sentences ve∣ry
estimable; he is therefore courted by all the Grandees of the Em∣pire, who
know no other way of reconciling and purchasing the affe∣ction of a Turk,
then by force of presents, which have more of power in them, then all other
obligations or merits in the world.

CHAP. VI. Of the Emirs.

[illustration]
Emir Bashee or Head of Mahomets Kindrad

WE may here bring in the Emirs, otherwise called Eulad Resul, into the
number of the Religious men, because they are of the race of Mahomet,
who for distinction sake, wear about their heads Turbants of a deep Sea-
green which is the Colours of their Prophet; out of reverence to his
esteemed holy blood, many priviledges are in∣dulged by the secular
Authority, that they cannot be vilified, affronted or strook by a Turk upon
forfeiture of his right hand; but least they should be licentious by his
impunity, they have a chief Head or Supe∣riour Page 111 amongst them
called Nakib Eschref, who hath his Serjeants or Officers under him, and is
endued with so absolute a power over them, that as he pleases it extends
both to Life and Death; but he never will give the scandal to this holy seed
to execute or punish them publickly. And though few of them can derive his
Genealogie clearly from 〈◊〉; yet those who can but only pretend to it,
are often helped out in their Pedigree; as often as the Nakib desires to
favour any Person, or can have any colour to acquire a new subject; and
then to clear all scruple from the world, he gives him a Tree of his li∣nage
and descent. The 〈◊〉 being well acquainted with this abuse, carry the
less respect to the whole Generation; so that as often as they find any of
them drunk or disordered, they make no scruple to take off their Green
Turbants first, Kissing them and laying them aside with all Reverence, and
afterwards beat them without respect or Mercy.

Their second Officer is called Alemdar, who carries the Green Flag of
Mahomet, when the Grand Signior appears with any solemnity in publick,
they are capable of any offices; few of them exercise any Trade, unless that
which is 〈◊〉, or one who deals in Slaves, to which sort of Traffick this
Sainted off-spring is greatly addicted, as being a holy profession to
captivate and enslave Christians. These are the most abominable Sodomites
and abusers of Masculine youth in the world, in which sin against nature
they exceed the foulness and dete∣stable lust of a 〈◊〉.

Page 112

CHAP. VII. Of the endowments of Royal Mosches, and in what manner Tithes are
given for Maintenance of their Priests and Re∣ligion.
[illustration]
An Emaum or Parish Priest of one of the Royall Mosehs

THe Turks are very Magnificent in their Mosches, and Edifices erect∣ed to
the honour and service of God, and not only in the Buildings, but in the
endowments of them, with a Revenue which Records the Memory of the
Donor to all Posterity, and relieves many poor who daily repeat prayers for
the souls of such who dyed with a perswasion that they have need of them
after their decease; for those I say who dye of that belief, for the condition
of the soul, untill the day of judge∣ment is controverted amongst the Turks,
and the question not decided as a matter of faith, or as revealed or
determined by the Alchoran. For so large benevolence is given to places
destined to Gods service, that as some compute, one third of the Lands of
the whole Empire are alloted and set out to a holy use; much to the shame
of those who pre∣tend to the name of Christians, and yet judge the smallest
propor∣tion Page 113 to be too large a competence for those who serve at
the 〈◊〉.

The principal Muschs and those of richest endowment (as in all reason
ought) are those of Royal Foundations, called in Turkish, Se∣latin
Giameleri; over which the Prime Superintendent is the Kuzlir Aga, or the
chief Black Eunuck of the Sultans Woman; and in his power it is to
distribute all considerable offices of Ecclesiastical Preferment rela∣ting to
the Royal Moschs, which office makes a considerable addition to his other
power and Revenue: for there are many of those Moschs in divers places of
the Empire; but especially where the Sultans do or have resided as Prusa,
Adrianople and Constantinople.

The Royal Moschs of Constantinople are Santa Sophia, Sultan Maho∣met,

who Conquered this City. Sultan Bajazet, Sultan Selin, Sultan Soylman,
Schezade or the Son of Sultan Soylman, Sultan Ahmet, and three other
Moschs built by the Queen Mothers, one of which was lately erected and
richly indowed by the Mother of this present Sultan.

I shall scarce adventure to acquaint my Reader with the particular Revenue

belonging to all these Royal Edifices; but certain it is they have Rents as
noble and splendid as their Founders; for example of which, I shall instance
only in that of Santa Sophia, built by Justinian the Emperour, and re-built
by Theodosius, and was the Metropolis of old Bizantium, and the Mother
Church belonging to the Patriarchal See of Greece, is still conserved sacred
and separated for use of Divine Service; of the Revenue of which
Mahometan Barbarism and Supersti∣tion hath made no Sacrilegious
Robbery, but maintained and improved and added to it, in that manner that
the in-come may equal any Reli∣gious foundation of Christendom; for when
I had the curosity of procuring from the Registers of that Church, distinctly
all the parti∣cular Gifts, Benefices, Lands, Monies at interest, and other
endow∣ments belonging thereunto, and offered according to my ability
some thing considerable, to have a true Copy of the riches and annual Rent
of the place; the Keepers of those Lists would perswade me (whe∣ther out
of ostentation, or scruple of sin to make one of my faith ac∣quainted with
the particulars of their Religious offerings) that the Wealth, rent and
account of all those Royal endowments are so many, that as they are
distinctly set down, fill a Volume, and the knowledge of them is the study
alone of those who are designed to this service: but in general I am given to
understand, by those who magnifie not matters beyond their due
computation: That the Revenue amounts to about one hundred thousand
Zechins a year; which proceeds not from any Lands or Duties raised
without the Walls of the City, but all from within; the Sultan himself being
a Tenant to that place, paying or acknowledging a Rent of one thousand and
one Aspers a day for the ground on which the Seraglio stands on, being in
times of the Christian Emperours some part of the Sanctuary or Gardens
dedicated to the use of that stately Temple, which the Turks esteemed
Sacrilegious to sepa∣rate entirely from the holy Service to which it was
assigned; though the admirable situation thereof rendred it unfit for other
habitation, then the enjoyment of the Sultan; did therefore think fit to oblige
the Land to a Rent, adding the odde Asper as a signification, that the
thousand Aspers were not a sufficient consideration for the use of the
Church Lands; and might therefore be augmented as the piety Page 114
and devotion of succeeding Emperours should move them.

It is reported by the Turks, that Constantinople was taken upon a

Wednesday; and that on the Friday following (which is their Sunday or
Sabbath as we may call it) the victorious Sultan then first entituled
Emperour, went with all Magnificent Pomp and Solemnity to pay his
Thansgiving and Devotions at the Church of Sancta Sophia; the
Magnificence of which so pleased him, that he immediately added a yearly
Rent of 10000 Zechins to the former endowments; for the maintenance of
Imams or Priests, Doctors of their Law, Talismans and others, who
continually attend there for the Education of youth, teaching them to read
and write, instructing them also in the principles of their Law and Religion.

Other Emperours have since that time, errected near unto it their Turbe or
Chappels of burial, in one of which lies Sultan Selim, Sur∣named Sarhose,
or the drunken, with his hundred Children; and there∣with have conferred a
maintenance of Oyl for Lamps and Candles which burn day and night, and
a provision for those who attend there in prayer for their souls departed; to
which opinion the Turks (as I have said already) are generally inclinable,
though not preached or inforced on any mans belief as an Article of Faith.
Over and above this expence, there is daily provision made for relief of a
multitude of poor, who at certain hours appear at the Gates of this Temple,
and receive their daily sustenance; whatsoever advances as yearly great
summes are laid up in the Treasury, is numbred with the riches of the
Mosch, and remains for the service of that place, as for the reparation, or
building thereof, in case of fire or other accidents.

Besides the sumptuous Edifices of the body of the Royal Moschs, there are
annexed unto them certain Colledges for Students in the Law called
Tehmele, out-houses for Kitchins, where the poors Meat is dres∣sed,
Hospitals called Timarhanelar, Hans, or Houses of Lodging for Strangers
or Travellers, publick Fountains, shops for Artizans, and whole Streets of
low Cottages for habitation of the poor, whose stock reaches not to a higher
Rent.

All these appendages bring some Revenue to the Mosch, which is

constantly paid in to the Rector or President thereof, called Mutevelli; but
because this is not a sufficient maintenance, there are divers Lands,
Villages, Mountains, Woods and whole Countries assigned to this use
called Wakfi, which are hired out at certain Rents for the behoof and benefit
of the Moschs; some rents being paid in Corn, others in Oyl, and all sorts of
Provisions; and out of every new Conquered Country, some part thereof is
assigned to the use of Moschs of modern Fabrick; as now from the Country
gained lately about Newhausell (which as I am informed from those who
gave in the account to the Grand Signior, there are two thousand Villages
which pay Contribution to the Turk) are assigned certain Lands for encrease
of the rent of the Moschs built at Constantinople by this present Queen
Mother: which rents are sometimes raised by the way of Tenths or Tithes,
not that the Turks make Tithes a duty or rule for the maintenance of
persons, places and things consecrated to Divine Service, but as they find it
a conve∣nient and equal expedient in some Countries for leviation of their
rents. Such Countries and Villages as these which are called Wakfi,Page
115 are greatly blessed and happy above others, in regard that the
Inhabi∣tants enjoy not only particular priviledges and immunities from
thence, but freedom likewise from oppression of Pashaws and the 〈◊〉
Soul∣diery in their March, or of great persons in their journey or passage
from one Country to another, who out of reverence to that lot to which they
are separated, abstain from all kind of disturbance and abuse towards that
people.

Other Moschs of inferiour quality, founded by private persons and the

consents of Dervises and other Orders, which cannot have their Re∣venues
in Land like the Moschs of Royal Foundation, have their E∣states in money
bequeathed by Testament or by Gift of the Living, which being lent out at
eighteen in the hundred per annum, produces a constant 〈◊〉; and though
interest for the most part is forbidden by the Mahometan Law, yet for the
uses of 〈◊〉 and support of Orphans it is allowed; in all other cases it is
Haram and abominable. And be∣cause the taking up of money upon Loane
is in some manner necessary and conducing to the better subsistence and
being of Trade, and that men will not lend without a consideration or
benefit; the usual manner is to borrow money for a certain time, and in the
writing or obligati∣on to acknowledge the receipt of as much as the
principal and interest may amount unto, and oftentimes double of the
Capital summe, which being delivered before witness in a bag or in gross,
the Creditor decla∣ring the summe to be so much therein contained, and the
Debtor ac∣knowledging it, the testimony is valid when the Debt comes to be
de∣manded. And thus much shall serve in brief to have declared con∣cerning
the endowments and manner of enriching the Turkish Moschs, from whence
the constitution of others of the like nature may easily be collected.

CHAP. VIII. The Nature of Predestination according to the Turkish Do∣ctors.

THe Doctrine of the Turks in this point seems to run exactly accor∣ding to
the assertion of the severest Calvinists; and in proof hereof their Learned
men 〈◊〉 places of Scripture, which seem to incline to the same opinion.
As shall the Vessel say to the Potter, Why hast thou made 〈◊〉? I will
harden the heart of Pharaoh; Jacob have I lo∣ved, and Esau have I hated,
and the like. For the Turks attribute no small Reverence and Authority to
the old Testament, as wrote by Di∣vine Inspiration, but that the Alchoran
being of later date, and con∣taining the Will of God more expresly and
perfectly, the former is now abrogated and gives place unto this.

Some are so positive in this assertion, that they are not afraid to say that
God is the Author of evil, without distinction or evasions to acquit the
Divine purity of 〈◊〉 foulness of sin according to the Doctrine of the
Manichees. And all in general concur in this conclusion, That what∣soever
prospers hath God for the Author; which was the reason they destroyed not
Bajazets Children, during the time of his War against Page 116 his Brother
〈◊〉, expecting to receive an undoubted argument of the Will of God
therein, from the good or bad fortune of the Father. And from the same rule
they conclude much of the Divine approbation and truth of their Religion,
from their Conquests and present Prospe∣rity.

They are of opinion that every mans destiny is wrote in his fore∣head,
which they call Narsip or Tactir, which is the Book wrote in Heaven of
every mans fortune, and is 〈◊〉 no contrary endeavours, councels or
wisdom to be avoided; which 〈◊〉 is so firmly radicated in the minds of
the vulgar, that it causes the 〈◊〉〈◊〉 to throw away their lives in the
most desperate attempts, and to esteem no more of their bodies, then as
〈◊〉 or rubbish to fill up the trenches of the Enemy; And to speak the
truth, this received asertion hath turned the 〈◊〉 as much to account, as
any other of their best and sub∣tilest Maximes.

According to this Doctrine, none ought to avoid or fear the Infecti∣on of the
Plague; Mahomets precepts being not to abandon the City∣house where
Infection rages, because God hath numbred their dayes and predestinated
their fate; And upon this belief, they as familiarly attend the Beds and
frequent the company of Pestilential persons, as we do those that are
affected with the Gout, Stone or Ague. And though they evidently see that
Christians, who fly into better Airs, and from infected habitations, survive
the fury of the years Pestilence, when whole Cities of them perish and are
depopulated with the Disease; yet so far is this opinion rooted amongst
them, that they scruple not to strip the contagious shirt from the dead body,
and to put it on their own, nor can they remove their aboad from the
Chambers of the sick; it being the custom in the Families of great men to
lodge many Servants on different Palets in the same room, where the
diseased and healthful lie promiscuously together, from whence it hath
happened ofter, that three parts of a Pashaws Family, which perhaps hath
consisted of two hundred men, most youthful and lusty, have perished in
the heat of July and Augusts Pestilence. And in the same manner many
whole Fami∣lies every Summer have perished, and not one surviver left to
claim the inheritance of the house; for want of which the Grand Signior
hath become the proprietor.

Though the Mahometan Law obliges them not to abandon the City, nor
their houses, nor avoid the conversation of men infected with the Pestilence
where their business or calling employs them; yet they are counselled not to
frequent a contagious habitation, where they have no lawful affair to invite
them. But yet I have observed, in the time of an extraordinary Plague, that
the Turks have not confided so much to the precept of their Prophet, as to
have courage enough to with∣stand the dread and terrour of that slaughter
the sickness hath made; but have under other excuses fled to 〈◊〉 and
private Villages, e∣specially the Cadees and men of the Law, who being
commonly of more refined wits and judgments then the generality, both by
reason and ex∣perience have found that a wholsome Air is a preserver of
life, and that they have lived to return again to their own house in health
and strength, when perhaps their next Neighbours have through their
brutish ignorance been laid in their Graves. And this is the opinion Page
117 most general and currant with the Turks, who are called Jebare; There
is another sort amongst them called Ka•ere.

CHAP. IX. The difference of Sects and disagreement in Religion amongst the Turks in
General.

THere is no consideration more abstruse and full of distraction, then the

contemplation of the strange variety of Religions in the world: how it is
possible that from the rational soul of man, which in all man∣kind is of little
difference in it self, and from that one principle, which is the adoration of a
Diety, should proceed such diversities of Faiths, such figments and Ideas of
God, that all Ages and all Countries have abounded with superstitions of
different natures; And it is strange to consider, that Nations who have been
admirably wise, judicious and profound in the Maximes of their
Government, should yet in matters of Religion give themselves over to
believe the Tales of an old Wo∣man, a Pythoness, or the dreams and
imaginations of a melancholy Hermite. And it is as strange that men who
embrace the same princi∣ples in Religion, and have the same true and
infallible Foundation, should yet raise such different and disproportionate
Fabricks, that most should make their superstructure of Straw and Stubble,
and but few of a substantial and durable Building, without uniformity,
harmo∣ny or agreement each to other. For resolution of which difficulties,
nothing can be said more then that the god of this world hath blinded the
hearts of them that believe not, Lest the light of the glorious Gospel*of
Christ who is the image of God, should shine unto them.

The Mahometan Religion is also one of the prodigious products of Reasons

superfaetations, which hath brought forth nothing good, nor rational in this
production, more then the confession of one God. And yet even herein also
are diversities of Sects, Opinions and Orders, which are maintained in
opposition each to other, with emulation and zeal by the professours, with
heats, disputes and separations, terming the contrary parties prophane and
unholy; the particulars of which Sects and diversity in their Tenents, I shall
as far as I have seen or could learn, set down and describe, having with the
more curiosity and diligence made the stricter enquiry, because I have not
read any Author which hath giving a satisfactory account of such Sects as
are sprung up amongst them in these latter and modern times.

It is a common opinion, that there are seventy two Sects amongst the Turks,
but it is probable there are many more, if the matter were exactly known
and scanned. The Turkish Doctors fancy that the seven∣ty two Nations
which they call (•e•mish ekee Melet) into which the world was divided upon
the confusion of the Languages at Babel, was a Type and a Figure of the
divisions which in after-ages should succeed in the three most general
Reilgions of the World. In this manner they account seventy different Sects
amongst the Jews, seventy one amongst the Christians, and to the
Mahometan they assign one more, as being Page 118 the last and ultimate
Religion, in which, as all fulness of true Doctrine is completed, so the
Mystery of iniquity, and the deviation of mans judgment, by many paths
from the right rule, is here terminated and confined.

The Turks have amongst themselves as well as in other Religions, Sects and
Heresies of dangerous consequence, which daily encrease mixing together
with them many of the Christian Doctrines (which shall in their due place
be described) and in former times also a sort of phanatick Mahometans
which at first met only in Congregations under pretence of Sermons and
Religion, appeared afterwards in Troops armed against the Government of
the Empire.

So one Scheiches Bedredin Chief Justice to Musa, Brother of Mahomet the

fifth King of the Turks; after the death of his Master was banished to Nice
in Asia, where consulting with his Servant Burgluzes Mustapha, by what
means they might raise Sedition and a second War; they agreed, the readiest
course was by broaching a new Sect and Religion, and by perswading the
people to some thing contrary to the antient Mahome∣tan superstition.
Whereupon Burgluzes masking his Villany under a grave and serious
countenance, took his journey into 〈◊〉, other∣wise Caria, where he
vented Doctrines properly agreeing to the hu∣mour of the people, preaching
to them freedom and liberty of con∣science and the Mystery of Revelations,
and you may believe he used all arts in his perswasions, with which
subjects used to be allured to a Rebellion against their Prince, so that in a
short time he contracted a great number of Disciples. beyond his
expectation. Bedredin percei∣ving his servant thrive so well with his
preaching, fled from his place of Exile at Nice into Valachia, where
withdrawing himself into a Forrest like a devout religious man, gathered a
number of Proselytes composed of Thieves, Robbers and Out-lawed people;
these he having instruct∣ed in the principles of his Religion, sent abroad like
Apostles to preach and teach the people that 〈◊〉 was appointed by God
to be the King of Justice, and Commander of the whole world; and that his
Doctrine was already embraced in Asia: The people taken with these
Novelties, repaired in great numbers to Bedredin, who conceiving himself
strong enough to take the field, issued from his desert with Co∣lours
displayed, and an Army well appointed; and fighting with his deluded
Multitude a bloody Battel, against those Forces which Maho∣met sent to
suppress him under his Son Amurath; the deluded Rebels were overthrown,
Bedredin taken Prisoner, and his pretences of Sanctity and Revelation were
not available to save him from the Gallows.

And thus we see, that the name of Gods cause, revelations, liberty and the
like, have been old and common pretences and delusions of the world, and
not only Christians, but Infidels and Mahometans have wrote the name of
God on their Banners, and brought the pretence of Religi∣on in the Field to
justifie their cause.

Page 119

CHAP. X. Of the two prevailing Sects, viz. of Mahomet and Hali; that is,
the Turk and the Persian; the Errours of the Persian recounted and confuted by
the Mufti of Constanti∣nople.

THe two great Sects amongst the followers of Mahomet, which are most
violent each against other, the mutual hatred of which diver∣sity of
Education and Interest of the Princes have augmented, are the Turks and
Persians: The first hold Mahomet to have been the chief and ultimate
Prophet; the latter prefers Hali before him; and though he was his Disciple
and succeeded him, yet his inspirations they esteem greater and more
frequent, and his interpretations of the law most per∣fect and Divine.

The Turk also accuses the Persian of corrupting the Alchoran, that they
have altered words, misplaced the Comma's and Stops, that many places
admit of a doubtful and ambiguous sense, so that those 〈◊〉 which were
upon the Conquest of Babylon brought thence to Constan∣tinople, are
feparated and compiled in the great Seraglio, in a place a∣part, and
forbidden with a Curse on any that shall read them. The Turks call the
Persian forsaken of God, abominable and blasphemers of the Holy Prophet;
so that when Selymus the first made War in Persia, he named his cause the
cause of God, and proclaimed the occasion and ground of his War to be the
Vindication of the cause of the Prophet, and revenge of the blasphemies the
Persians had vented against him; and so far is this hatred radicated, that the
youth of what Nation soever is capable of admittance into the Schools of
the Seraglio, excepting only the Persian, who are looked upon by the Turk
as a people so far Apo∣statized from the true belief, and fallen in 〈◊〉
desperate an Estate by a total corruption of the true Religion, 〈◊〉 they
judge them alto∣gether beyond hopes or possibility of recovery, and
therefore neither give them quarter in the Wars, nor account them worthy of
life or slavery.
Nor are the Persians on the other side endued with better nature of good
will to the Turks, estranging themselves in the farthest manner from their
Customs and Doctrines, rejecting the three great Doctors of the 〈◊〉 Law,
viz. Ebbubecher, Osman and Omar, as Apochryphal and of no Authority;
and have a custom at their Marriages to erect the Images of those three
Doctors of Paste or Sugar at the entrance of the Bridal Chamber, on which
the Guests first casting their looks, leave the impression of any secret
Magick which may issue from their eyes, to the prejudice or misfortune of
the marryed couple; for in the Eastern parts of the world they hold that there
is a strange fascination innate to the eyes of some people, which looking
attentively on any, as com∣monly they do on the Bridegroom and the Bride
in Marriages, pro∣duce macerations and imbecillity in the body, and have an
especial quality contrary to procreation: and therefore when the Guests are
entred, having the Malignity of their eyes Arrested on these Page 120
Statues, they afterwards cut them down and dissolve them.

And that it may the more plainly appear what points of Religion are most
controverted amongst them, and what Anathema's and Cur∣ses are by both
sides vented each against the other; this following sentence past by the
Mufti Esad Efendi, upon Schah Abbas Tutor to the King of Persia called
Sari Halife; and all the Persians will be a sufficient testimony and evidence
of the enmity and hatred that is between these two Nations, an extract of
which is here drawn from the Book it self licenced and approved at
Constantinople.

If you had (sayes he) no other Heresie then the rejection of those elevated
familiars of Mahomet, viz. Omar, Osman and Ebbubecher, your crime
would notwithstanding be so great as were not expiable by a thousand years
of prayer or pilgrimage in the sight of God; but you would be condemned to
the bottomless Abisse of Hell, and deprived for ever of Celestial Bliss; and
this sentence of mine is confirmed by the same opinion of the four Imams,
viz. Imam Azem, Imam Schafi, Imam Malick, and Imam Hambeli; and
therefore I friendly admonish you to correct this errour in your selves; and
likewise in your Schollar King Abbas.

Nor are you contented to pass with this single errour, whereby you have
gained the name of Kyzilbaschi, that is, Persian Hereticks, but you are
become as abominable as the Durzi (a people that lives about Mount
Libanus) of bad esteem and reputation, corrupted in all points of Doctrine
and manners; so that I cannot but pass this black sentence upon you, that it
is lawfull in a Godly zeal to kill and destroy you for the Service of God;
your Tenents being refuted by Giafer Efendi, who hath branded the
Persians for Pagans, and in seventy several places of the Alchoran, and the
very words of Mahomet demonstrated the clearness of their errour.

If the Christian only for saying there is a Trinity in God is condem∣ned for
Life and Estate, why should the Persian expect better quarter, who is
stigmatized for 〈◊〉 in seventy places of the Alchoran. And one of your
detestable 〈◊〉 of the first rank is,

That you esteem your selves obliged to assemble at the Moschs, but not to
prayers: for what signifies your meeting, if not to prayers? Mahomet
himself sayes, that he who repaires to the Congregation with∣out a design of
prayer, is a Hypocrite and a Dissembler, is accursed of God, nor shall be
blessed in his House or Estate, the good Angels shall abandon him, the
Devils shall attend him, nor shall he ever prosper in this world, or in the
world to come.

In answer hereunto you say, that the antient Order of Priests is ex∣tinct, that
you have none whose pious lives enable to preach and in∣struct you, or to
be your leader to holy prayer in the Publick Assem∣bly. Do there want
pious and holy persons of the race of Mahomet? if there do not, why do not
you imitate and follow them? but you are enemies, and in open Hostility to
the Mahometan Family, and excuse your selves from the use of Priests or
Imams, because their innocence cannot equal that of Infants. In this point (it
is true) you have something of reason; for your Imams are not only Insidels
in Doctrine, but defiled in their conversation; and your king who is your
High∣Priest, frequents Stews and the Styes of deformed Lust, ravishing fair
Page 121 and chast Wives from the embraces of their Husbands; and that
pub∣lickly in the face of the world, maintaining concubinage with them.
And where the example of a Prince makes such things lawful, his Sub∣jects,
whether Souldiers or Lawyers, will make no 〈◊〉 to imitate his actions.

Alchoran'da Örtü adı verilen Ayetin gerçek olduğunu inkar ediyorsunuz;*

Sen, Hazreti Aişe'nin hürmetine bize inen on sekiz ayeti inkar ediyorsun .*

Abdest'te veya yıkanırken, çıplak ayakları yıkamayı caiz saymazsınız,

sadece hafifçe okşayarak ayaklarınızı yıkarsınız .

Bıyıklarınızı veya üst dudağınızdaki saçlarınızı asla kesmezsiniz, ancak bir

erkeğin yüzünün dürüst süsü olan Çenedeki Sakalınızı istediğiniz şekilde
kesip kesersiniz.

Muhammed'in sancağına tahsis edilen ve yalnızca daha asil kısımları

süslemesi gereken o kutsal Yeşil Rengi, siz, Peygamber'in şerefine rağmen,
saygısız bir ihmalle onu Ayakkabılarınıza ve Pantolonlarınıza yerleştirin.

Yasanın gerçek uygulayıcıları için iğrenç olan şarabı, vicdan azabı

duymadan özgürce içebilirsiniz; aynı şekilde Etler'de de temiz ve kirli
arasında hiçbir ayrım yapmıyorsunuz, ancak hepsini 〈◊〉 gibi bir şekilde
kullanıyorsunuz . Kısacası, yanıldığınız ve hiçbir karşılaştırma
yapılmaksızın yozlaşmış ve hatalı olduğunuz yetmiş noktanın tümünden söz
etsem, yazımı bir cilt kadar şişirmem ve kısalık olan amacıma ulaşmamam
gerekir.
Aranızda izin verdiğiniz başka bir günahkâr gelenek de, birçok erkeğin tek
bir Kadınla sevinmesidir; doğan çocuk kimin için sahiplenilebilir; Bu
aşağılık ve doğal olmayan gelenek hakkında üretebileceğiniz hangi Kitap,
Yasa veya herhangi bir Ulus örneğine sahipsiniz ? Böyle bir Anne-babanın
evlatları olan o Çocuklar ne kadar aşağılık olsa gerek? aranızda kutsal bir
Rahip veya Yargıç Karakterine layık kimsenin bulunmaması şaşılacak bir
şey değil.

Fakat 〈◊〉' da toplanmanın İlahi Hizmet için gerekli olduğunu inkar

edecek kadar mantıksız olamazsınız ; Muhammed'in kendisi de halkla
birlikte dua ediyordu ve bazen diğer insanların yaptığı gibi, İlahi Hizmet'i
kutlamak için Ebbecher'i tercih ediyordu.

Neden Mecha'dan gelen Hacılara, dört Ortodoks Mezhebi için tasarlanmış

ibadet yerleri olan Mosch'taki bu dört Sunağın ne anlama geldiğini
sormuyorsunuz ? neden bunlardan örnek alamıyorsunuz? ama siz hâlâ
sapkın ve inatçısınız, Allah'tan ve Peygamberinden nefret ediyorsunuz;
Kıyamet gününde Muhammed ve dört Arkadaşının huzurunda ne cevap
vereceksiniz? Öleli uzun zaman olmuşken, onların Küllerini rezillikle
canlandırıyor, Şekerli Evliliklerinizde Heykellerini dikiyorsunuz ve daha
sonra eşlere ve Misafirlerine eğlence ve kahkaha fırsatı sağlamak için onları
küçümseyerek kesiyorsunuz.

İlk iman eden Ebubecher değil miydi?

Muhammed'in en cesur savunucusu Hıristiyanlara karşı bir din değil

miydi ?

Alchoran'ın surelerini düzenleyip ayıran, iffetli Osman değil miydi?

〈◊〉' un en cesur ve en Bilgili taşıyıcısı değildi ya da Sayfa 122 İki uçlu

kılıç Hali değil miydi? İmam Muhammed ve İmam Hüseyin Kerbela'da
İman Şehitleri değil miydi ?

Muhammed kendi ağzıyla, Ey Hali, senin aşkına Cehenneme girecek iki tür
insan vardır dememiş miydi ? seni seven de, sevmeyen de. O halde siz,
kınanacak kadar çok kırmızı türban takan, kötü hayat ve sohbete sahip olan
ve Aadick adlı Kitapta yazıldığı gibi Peygamber'in evine veya müminlerin
ailesine pek yatkın olmayan siz değil misiniz ? Hıristiyanlar, İsa'nın
üzerinde yürüdüğü Asse'nin toynaklarını saklıyor ve onları Altın ve Gümüş
kutulara koyuyorlar; ve Yüzlerine, Ellerine veya Kafalarına böylesine
kutsal bir 〈◊〉 ile dokunulmasını büyük bir onur olarak görüyorum . Ama
siz, kendinizi Allah'ın Peygamberi'nin müritleri ve onlardan türediğinizi
iddia edenler* Dostlarının kanı ve ailesi, namazların tekrarından, yani
Ezan'dan sonra, bu mübarek Dostlara vePeygamber'in〈◊〉' ine lanet ve
küfürler edilmesini emreden böylesine yüce bir Unvanı küçümsemektedir.
Bunun yanı sıra, Kitaplarınız Müslümanların Ülkelerini yağmalamayı,
yakmayı, yok etmeyi , Eşlerini ve Ailelerini köleleştirmeyi meşru tutuyor
ve savunuyor; ve Kötülük ve Kınama ilkesinden yola çıkarak onları
Pazarlarınızda çıplak olarak taşımak ve onları herhangi bir Chapman'a
satışa sunmak; Paganlar bunu ne dürüst ne de namuslu sayarlar ; buradan
anlaşılıyor ki, sizler bizim için dünyadaki tüm uluslar arasında en ölümcül
ve uzlaşmaz düşmanlarsınız, siz kesinlikle bize Sezidiler'den, Kiafirler'den
daha zalimsiniz . , Zındıklar , sonra Durzyalılar; kısacası sen her türlü
pisliğin ve günahın Kulübesisin; Bir Hıristiyan ya da Yahudi gerçek İnançlı
olmayı umabilir ama asla başaramazsınız.

Bu nedenle, bizzat Ma'homet'ten aldığım yetkiye dayanarak , sizin

suçlarınızı ve inançsızlığınızı göz önünde bulundurarak, hangi milletten
olursa olsun, yani Müminlerden herhangi birinin sizi öldürmesini, yok
etmesini ve kökünü kazımasını helal ilan ediyorum; Öyle ki, asi bir
Hıristiyanı öldüren kişi, Allah katında hayırlı bir iş yapmış olur; daha
doğrusu, bir İranlıyı öldüren , adalet çeşmesinden yetmiş kat sevap
alacaktır. Ve umarım ki, Allah'ın Hazretleri kıyamet gününde sizi
Yahudilerin eşeği olmaya, o aşağılık kavim tarafından Cehennemde yollara
sürülmeye ve hacklenmeye mahkûm edecektir; ve kısa zamanda hem biz
Tatarlar, hem Hintliler , hem de Araplar, aynı Dinden Kardeşlerimiz ve
Dostlarımız tarafından yok edileceksiniz .

ÇATLAK. XI. Türklerde Eski Mezhepler ve Sapkınlıklar Hakkında .

Saygın Ortodoks inancına sahip Muhammedilerin bölündüğü dört Mezhep

vardır ; ve bunlar bunlar.

 Birincisi 〈◊〉 olarak adlandırılır ve Türkiye'de, Tataristan'da, Eus∣bec'te

ve Jehun, Bactorus ve Oxus'un diğer tarafında söylenmektedir .
 İkincisi , Arapların örf ve kurallarına uyduğu Shaffee'dir.
 Üçüncüsü ise Trablus, Tunus, Cezayir ve Afrika'nın diğer bölgelerinin
kendilerini adadıkları Malechee'dir .
 Sayfa 123Dördüncüsü , çok az sayıda olan ve Arabistan'ın yalnızca bazı
bölgelerinde bilinen Hambelle'dir .

Bu dördünün hepsi Ortodoks olarak kabul edilir ve belirli Doktorların

takipçileridir ( 〈◊〉 , St. 〈◊〉 , Thomas Aquinas, Dominicus veya
benzerleri arasında söyleyebileceğimiz gibi ) ve yalnızca Törenler
konusunda farklılıklar vardır, namazlarındaki duruşlar, yıkanmalar, Medeni
Kanunlarının bazı noktalarındaki farklılıklar; ve eğer hayatları ve
konuşmaları kendi 〈◊〉 ve Tenent'lerine göre düzenlenirse, her biri
diğerinin gerçek Müminler olduğu ve Cennet'e girebilecek durumda olduğu
konusunda hayırsever bir görüşe sahiptir .

All Mahometans according to the Countries wherein they live, come under
the notion of one of these four preceeding Professions; but yet are
nominated with other names and differences of Sects according as they
follow the opinions which some Superstitious and Schismatical Preachers
amongst them have vented; and those commonly known and marked with
the names of antient Heresies by the respective Oppo∣nents, which may
properly be called so, because they are conversant in their Doctrines
concerning the Attributes and Unity of God, his de∣crees and judgments, his
promises and threatnings, and concerning pro∣phesies and gifts of Faith; are
especially these which stand in opposition each to other, viz.

Moatazali To Sephatii

Kadari To Giabari

Morgii To Waidi

Shii To Chawarigi.

From each of these Sects, as from so many roots arise several Branches of
〈◊〉 Doctrines, as according to the Tenents of the Turkish Doctors
complete the number of seventy two.

Moatazali signifies as much as Separatists; the reason of which

deno∣mination,* was from Alhasan the Schollar of Wasel Ebw Atw, the
Author and Master of this Sect, to whom the question being proposed
Whether those who had committed a gross sin, were to be adjudged
condemn∣ned and fallen from the Faith? the Scholar 〈◊〉 instead of
expecting the resolution of his Master, withdrew himself and began to
interpret his sense thereof to his other Fellow-Disciples; from which
withdraw∣ing of himself they were afterwards denominated Moatazali
which is 〈◊〉. But the name they give themselves is the Defenders of the
Equity and Unity of God, in declaration of the manner of which they so
differ among themselves, that they are divided into two and twen∣ty Sects,
which are maintained with that passion on all sides, that every party accuses
his opposites of Insidelity. But the principle in which their wrangling
Sophisters accord in common, is this; That God is eternal, and that eternity
is an attribute most properly agreeable to his essence; but yet they reject the
attribute it self, saying, that God is eternal, wise, powerful and the like, by
his own entire and single es∣sence; but yet they say, he is not eternal by his
eternity, nor wise by his wisdom, nor powerful by his power, for fear of
admitting any 〈◊〉 in the Diety, or incurring the like errour as they say of
the Christians, who divide and dishonour the Unity of God, by the Page
124 conceptions they frame of the three Persons in the Trinity. And if the
Christians are to be blamed for introducing three Eternals, how much more
are those who frame as many Eternals, as there are Attributes to the Diety?

Another sort derived from this Sect called Haietti, hold that Christ* assumed
a true and natural body, and was the Eternal and Incarnate, as the Christians
profess; and in their Credo or Belief have inserted this Article, that Christ
shall come to judge the world at the last day, and for proof hereof alledge
an Authority out of the Alchoran in these words. Thou Mahomet shall see
thy Lord return in the Clouds: which though they fear expresly in plain
terms to interpret of Christ, yet they confidently affirm it to be prophesied
of the Messiah, and in discourse confess that that Messiah can be no other
then Christ; who shall return with the same humane flesh again into the
world, Reign forty years on Earth, confound Antichrist, and afterwards
shall be the end of the world.

Another sort of Professors of the Sect of Moatazali, are Isi, whose* first
Author was Isa Merdad; these maintain that the Alchoran was crea∣ted
contrary to the express word of Mahomet, who anathematizes all who are of
this perswasion, saying, let him be reputed an Infidel, who believes the
Alchoran created; for solution of which difficulty and to concurr with the
words of their Prophet, they say, that the 〈◊〉 delivered by Mahomet, was
but a Copy transcribed out of that wrote by God and laid in the Library of
Heaven, and that when their Pro∣phet denyes the Creation of the Alchoran,
he hath no reference to the Original, but to his own hand-writing which he
had Copied, and ex∣tracted from that first, and infallible exemplar.

These also farther proceed to deny against the common Tenent of the
Mahometans, the incomparable and Matchless Eloquence of the Alcho∣ran;
asserting that were it not prohibited, other Arabians might be found, who
could far transcend every line of it in Wisdom and Rhe∣torick; which in my
opinion is a strange kind of Impudence in the very face of their Prophet,
who seems to be too proud of the exact disposi∣tion, and full signification
of every word, that he judges it not less charming for the sweet sound of its
Eloquence, then it is convincing for the purity and truth of its Doctrine.

The great Antagonists to the Moatazali, are the Sephati, who Assign* in
God Eternal Attributes of Knowledge, Power, Life, &c. And some of them
proceed so far, and grosely herein, that they frame concepti∣ons of
corporeal Organs of Sence, as of Hearing, Seeing, and Speech to be in God,
affirming that those expressions of Gods sitting in his Throne, Creation of
the World by the work of his Hands, his Anger against Sin, Repentance for
mans Conversion, which we call 〈 in non-Latin alphabet 〉 are to be taken
in the literal and plain sence, and have no need of far∣ther fetched
interpretations to clear the true notion of them: But yet herein their Doctors
seem not to agree, some defining a body, to be the same as, per se
subsistens, denying it to be an assential propriety of a body to be
circumscribed and finite; others conclude that it is enough to say that God is
great, without argument of his circumscription, or determination to any
particular place, with many other strange con∣ceits, whereby are made
apparent the roving Fancies of Ignorant Men, Page 125 without the Rules
or Grounds of Philosophy, or Metaphysicks. But the soberer sort amongst
them, who would appear more Moderate and Wi∣ser than the rest, forbid
their Schollars to make Comparison of the Sen∣ces in God, with those of the
Creature, who being more subtly urged by their severe opponents. The
Moatazali; they were forced to declare them∣selves more plainly, in this
manner, that the God which they Wor∣shipped was a Figure, Visible, and an
Object of the Sight, consisting of 〈◊〉 Spiritual and Corporeal, to whom
local Motion might be agreea∣ble, but that his Flesh and Blood, his Eyes
and Ears, his Tongue and Hands were not of any similitude with created
substances, but were of another Crasis and Mixture which subjected them to
no Distemper or Corruption; in proof whereof, they alledge the words of
Mahomet, that God created Man after his own Likeness: And all other of
those Examples drawn from the Holy Scriptures with which the Alchoran is
filled, and where in familiar expressions, the Divinity is pleased to
con∣descend to the infirmity of Humane Capacity.

The next Sect is that of the Kadari, who deny wholy the Divine* Decree or
Predestination, asfirming that every man is a free Agent, from whose will as
from the first principle all good and bad actions flow and are derived, so
that as with just reason God Crowns mans good works with the Rewards of
〈◊〉 and Felicity; so on the other side just∣ly punishes his evil actions in
this world, and in the next to come; and this they style the Doctrine of
Equity, and define it to be a measure of mans actions, according to the
rectitude and disposition of that right line, which the prime Intellect hath
drawn out by wisdoms proportion. This opinion is absolutely rejected as
heterodox in the Mahometan Religion; and yet it is not fully determined
how Mahomet moderated in the dispute between Adam and Moses, whom
〈◊〉Arabian Doctor* comically introduced, pleading and justifying
themselves before God. Moses beginning first, reproached Adam, that he
was one immediately created by the proper hand of God, in whom the
Divine Nature 〈◊〉 the breath of Life, whom Angels were made to adore,
pla∣ced and seated in Paradise, and fortifyed with actual graces against the
enormities and crooked irregularities of inferiour affections; from which
happy state that he should fall and precipitate mankind, together with
himself his crime was aggravated with all the degrees of his former
perfection. Adam to excuse himself, replyed in this manner. Thou Moses
whom God hath called to a familiar parley, revealed his Will and Pleasure
unto in those engraven Tables, where all Morality and Ver∣tue is contained,
resolve me this one Quaere and difficult Probleme, how many years before
I was created, dost thou find that the Law was wrote? Moses answered
forty. And did you find, replyed Adam, that Adam rebelled against his Lord
and sinned? to which Moses answering in the 〈◊〉, do you blame me then
said he for executing that which God forty years before predestinated and
designed me unto? and not only forty years, but many Myriads of Ages
before either the Heavens or Earth were framed. Mahomet confounded, as
the Kaduri report with this Argument, left the question undetermined,
though his followers, as men are most prone to errour generally, entertain
the 〈◊〉 Tenent.

The great enemies diametrically opposed to these are the 〈◊〉 or*Page
126Giahari; who maintain that a man hath no power over his Will or
Actions, but is wholly moved by a Superiour Agent, and that God hath a
power over his creatures, to design them to Happiness or to Misery, as
seems best to his divine pleasure; but in the explication of this opini∣on they
proceed in the most rigorous manner, and say that man is who∣ly
necessitated and compelled in all his actions; that neither his will nor
power, nor election is in himself; and that God creates in him his actions, as
he doth in Inanimate and Vegetable creatures the first prin∣ciple of their
Life and Essence; and as the Tree may be said to pro∣duce Fruit, the Water
to run, the Stone to move downwards, so are the actions in man, for which
yet there is a reward and a punishment properly and necessarily allotted.
This point is very subtly contro∣verted by the Arabian Doctors, to which
how the Turks are addicted, we shall farther discourse in the Chapter of
Predestination.

The Sect of Morgi, are the great Favourers and Patrons of the Ma∣hometan*
Religion, maintaining that a Musselman or Believer though guilty of the
grossest sins, is not punished for them in this world, nor receives his
absolution or condemnation after death, untill the day of Resurrection and
Judgment: and farther, that as impiety with the true belief shall never be
punished; so piety and good works proceeding from a false and erroneous
faith, is of no validity or power conducing to the fruition of the joys of
Paradise. And to these may not impro∣perly be compared some Sectaries in
England, who have vented in their Pulpits that God sees no sin in his
Children; and that the infidelity of Sarah, being of the house of the faithful,
is more acceptable to God, then the Alms, Prayers and Repentance of an
erroneous Believer with∣out the pale and Covenant of grace.

The opposite Sect to these are the Waidi, who esteem that a man* fallen into
any great or mortal sin, is put into the condition of a deser∣tor of his faith;
and though he be a professor of the true Belief, shall yet without recovery
for ever be punished in Hell; but yet that his torments shall be in a more
remiss degree then that of Infidels: But that opinion which in this point is
esteemed Orthodox amongst the Turks, is this, That a sinner in a high
nature going out of this world without repentance, is wholy to be committed
to the pleasure of God, either to pardon him for his mercy, or for the
intercession of the Prophet 〈◊〉, according to what he saith in the
Alchoran, My intercession shall be* for those of my own people who have
greatly sinned; that being first punished according to the measure of their
iniquity, they may after∣wards in compassion be received into Paradise; for
it is impossible they should for ever remain in the eternal flames with the
Infidels; because it is revealed to us, that whosoever hath but the weight of
an Atom re∣maning in his heart of faith, shall in due time be released from
fiery torments; for which cause some Sects amongst the Turks use prayers
for the dead, and place their Cemiteries alwayes by the side of high ways,
that Passengers may be remembred of their own Mortality, and pray for the
souls of those departed; of which we shall have occasion to dis∣course
hereafter. The fictions the 〈◊〉 frame of hell, are as ridiculous as those
they fancy of Paradise; For they imagine when they shall be called by
Mahomet from this Purgatory at the day of judgment, the way to him is
over Iron Bars red hot with Fire, over Page 127 which they must pass with
naked Feet; only the Paper which they in their life-time have taken from the
ground and conserved from being trampled on by the Feet of Men or
Beasts, shall at that day be strowed on the Bars of this hot passage, that they
may pass that fire Ordeal with less torment; which is the reason the Turks
see no small piece of Paper on the ground, but they immediately stoop for
it, and place it in some secret corner of a Wall, to redeem that (as they say)
from the disho∣nour of mens feet, on which the name of God is or may be
wrote, and with expectation to enjoy the benefit promised, when the soals
of their feet shall try the intense heat of this burning Iron. The same respect
also they shew to Rose-leaves, in consideration (as they believe) that a Rose
was produced from the sweat of Mahomet.

The Shii are the Sect spoken of before, opposed by the Subjects of the
whole 〈◊〉 Empire, as the most heretical of any of the rest, in regard they
prefer Ali before Mahomet in the prophetical Office, and restrain the
prophetick gift to the natural line derived from Ali, and that none is worthy
of the Title of a Prophet, who is guilty of sin, though of the lower nature;
some of which Professors called Alnosairi,* affirm that God appeared in the
form of Ali, and with his tongue pro∣claimed the most hidden Mysteries of
Religion; and some have pro∣ceeded yet farther, to attribute to their
Prophets divine honours, asser∣ting them to be elevated above degree and
stare of the creatures: these expect the return of their Prophet Ali in the
Clouds, and have placed that belief as an Article of their Faith, from
whence may seem to be grounded that mistake amongst our vulgar, that the
Turks believe Ma∣homet shall again return into the world.

To the foregoing are opposed the Chawarigi, who deny that there* is or hath
been such Function as that of a Prophet, allowed by God in any particular
person; nor any ever sent into the world endued with that power of
Infallibility, to resolve doubts, and teach and impose a new Law on
Mankind; but if at any time such an Office shouid be neces∣sary, it can
never be restrained to one linage; for the person being faith∣ful and just, no
matter whether he be a Servant or free, a*Nabathean or a*Koraschite.

These are antient Sects amongst the professors of the Mahometan Religion,
out of which are arose so many others as by the confession of the 〈◊〉
Doctors complete the number of seventy three. But be∣cause the accurate
search into so many is of little delight or profit to the Reader, I shall content
my self with having given him a taste of these foregoing, learning him to
guess at the rest in what manner the fancy of a man can frame deductions
from the foregoing premises. And shall now gives an account how busie
these Modern times have been at Con∣stantinople in hammering out strange
forms and chimera's of Religion, the better to acquit England from the
accusation of being the most sub∣ject to religious innovations, the world
attributing much thereof to the Air and constitution of its Climate.

Page 128

CHAP. XII. Concerning the New and Modern Sects amongst the Turks.

ALL Ages and times have produced their Sects and Heresies in every
Religion; and therefore we shall proceed in declaring some few that are of
fresher date then those in the foregoing Chapter, and so shall continue to
descend to others which this present Age hath begot,*Zeidi maintains that
God will send a Prophet of the Persians with a Law by which shall be
annulled the Law of Mahomet.

A second to this is derived from the Moatezeli, that denies any man can be
stiled a Saint in this world, excepting the Prophets, who were* without sin;
and that the true Believers shall in the next world see God as clearly as we
see the Moon at full; against the Doctrine of Mahomet, who sayes God is
invisible either to us in this world, or the next.

There are also those called Malumigee, who maintain God is per∣fectly* to
be known in this world; and that by the Doctrine of Cog∣nosce teipsum, the
creature proceeds to the perfect knowledge of his Creator.

The Opponents to these are Mezzachulia, who hold, that they* which know
God only in this world by some glimmerings and rayes of his glory and
essence, is sufficient to lead them into Paradise, and rank them in the
number of the faithful.

Another sort there are called Jabaiah, which denies Gods Omnisci∣ence,*
affirming, That God governs the world by chance and accidents, not
comprehending from Eternity or at the Creation of the world, a perfect
certainty of the particular affairs that were to be transacted in it, and that
God improves in knowledge by time, as men do by constant practice and
experience.

We shall not insist here to multiply many of these Sects, who have almost
as many diversitiesamongst the Turks, as there are Schools and Masters;
every Hogia that is but a form above a meer Pedagogue, and reads a few
Books of the Arabian Fables, esteems himself of mean ac∣count, if by some
singular opinion which he instills into his Disciples, he distinguishes not his
Gymnasion from the common and inferiour Schools. But these men in
framing their particular fancies, and vent∣ing their follies have a special care
that none of their principies op∣pugne those five points of practice, and one
of faith, mentioned in the first Chapter of this Book, which are the essential
points that consti∣tute a Mahometan; or derogate from the Authority of their
Gover∣nours, or produce factions or disturbances in the State.
But these Modern times have produced other Sects amongst the Turks,
some of which seem in part dangerous, and apt to make a conside∣rable
rupture in their long continued union; when time changes and revolutions of
State shall animate some turbulent spirits, to gather Souldiers and followers
under these Doctrines and other specious pre∣tences.

One of which is called Kadezadeli, a Sect sprung up in the time of*Page

129Sultan Morat, whose chief propagator was one Birgali 〈◊〉, who
invented many Ceremonies in praying for the souls departed, at the burial
of the dead. Those that are of this Sect cause their Imaum to cry loud in the
ears of the inanimate body, to remember that God is one, and his Prophet
one. Those who are principally devoted to this Sect, are the Russians and
other sort of Renegado Christians, who amongst their confused, and almost
forgotten notions of the Christian Religion, retain a certain Memory of the
particulars of Purgatory, and prayers for the dead.

But the opinion esteemed Orthodox, and most generally allowed amongst
the 〈◊〉, is, That no Mahometan goes eternally to Hell, but after a certain
space of years is delivered thence, and passes into Para∣dise; After death
they assigne two sorts of punishments; the first is called Azabe-Kaberi, or
the punishment of the Grave, which being the bed of wicked men, binds
with its Earth so fast as crushes their bones, and shuts the pores and
crevises through which they should see into heaven; but the bodies of good
men enjoy the comfort of having a win∣dow from their dark inclosures, to
behold the Vision of Gods glory. The other is the pain of Hell, where the
souls remain untill their tor∣ments are accomplished, and Divine Justice
satisfyed.

There is an opinion of late years principally maintained amongst the

Gallants of the Seraglio, and common in Constantinople, the pro∣fessors of
which are called Chupmessahi, or the good followers of the*Messiah; these
maintain that Christ is God and Redeemer of the world; the young Schollars
in the Grand Signiors Court are generally devoted to this Tenent, especially
those which are the most courteous, 〈◊〉 and best disposed, that it is
grown into a Proverb amongst them, when they would commend and praise
gentleness and courtesie of each others nature, they do it with the
expression of Chupmessahisen, as if they would say, You are gentle,
accomplished and excessive in your favours as becomes one who professes
the Messiah. Of this sort of people there are great numbers in
Constantinople, some of which have so boldly as∣serted this Doctrine, that
they have suffered Martyrdom under this de∣nomination, which is still
maintained, and secretly professed by such multitudes as wear white
Turbants, that upon some notable opportu∣nity were this cause and Religion
made the ground of some Toleration and Insurrection amongst its Disciples
and professors, it might take an unexpected footing, and prepare a ready
way for the Plantation of the Gospel: but of this we shall speak more
hereafter in its due place.
And because it is our intent here to declare the several Religions amongst
the Turks, it will not be from our purpose to mention how far Atheism hath
spread it self in these Countries; And as Logicians il∣lucidate one contrary
with another, and Painters set off the Whiteness of their Colours with a foil
of Jet, or other Blackness; so the priva∣tion of all Religion is not unaptly
placed in the same Chapter with the various and different professors of it.

These then give themselves the Title of Muserin, which signifies, The* true
secret is with us; which secret, is no other then the absolute de∣nial of a
Diety, that nature or the intrinsecal principal in every indivi∣dual thing
directs the orderly course which we see and admire; and Page 130 that the
Heavens, Sun, Moon and Stars have thence their Original and motion, and
that man himself rises and fades like the grass or flower; It is strange to
consider, what quantities there are of men that main∣tain this principle in
Constantinople, most of which are Kaddees and learned men in the Arabian
Legends, and others are Renegadoes from the Christian faith, who
conscious of the sin of their Apostacy, and therefore desirous that all things
may conclude with this world, are the more apt to entertain those opinions
which come nearest to their wishes. One of this Sect called Mahomet
Effendi, a rich man, Educated in the knowledge of the Eastern Learning, I
remember, was in my time ex∣ecuted for impudently proclaiming his
blasphemies against the being of a Diety; making it in his ordinary
discourse, an argument against the being of a God, for that either there was
none at all, or else not so wise as the Doctors preached he was, in suffering
him to live who was the greatest enemy and scorner of a Divine essence
that ever came into the world. And it is observable, that this man might
notwithstanding his ac∣cusation have saved his life, would he but have
confessed his errour, and promised for the future an assent to the principles
of a better: but he persisted still in his blasphemies, saying, That though
there were no reward, yet the love of truth obliged him to dye a Martyr. I
must confess untill now, I never could believe that their was a formal
A∣theism in the world, concluding that the principle (of the being of a God)
was demonstrable by the light of nature; but it is evident now how far some
men have extinguished this light and lamp in their souls.

This poisonous Doctrine is so Infectious, that it is crept into the Chambers

of the Seraglio, into the apartments of the Ladies and Eunuchs, and found
entertainment with the Pasha's and their whole Court; this sort of people
are great favourers and lovers of their own Sect, courteous and hospitable to
each other, and if any by chance re∣ceives a Guest within his Gates of their
own judgement, besides his Diet and Fare with much freedom, he is
accommodated with a hand∣some Bed-fellow of which Sex he most
delights: they are very frank and liberal and excessive in their readiness to
do each other service; It is said, that Sultan Morat was a great favourer of
this opinion in his Court and Militia, desirous withall to propagate that of
Kadizadeli amongst the vulgar, that they being a severe, morose and
covetous people, might grow rich, and spare for the benefit of his
Exchequer; for the Sect of Kadizadeli before mentioned, is of a melancholy
and Stoical temper, admitting of no Musick, chearful or light discourses,
but confine themselves to a set Gravity; in publick as well as private they
make a continual mention of God, by a never wearied repetition of these
words, Ilahe ila Ellah; that is, I profess there is one God: there are some of
these that will sit whole nights bending their bodies to∣wards the Earth,
reciting those words with a most doleful and lamenta∣ble Note: they are
exact and most punctual in the observation of the rules of Religion, and
generally addict themselves to the study of their Civil Law, in which they
use constant exercises in arguing, opposing and answering, whereby to
leave no point undiscovered or not dis∣cussed. In short, they are highly
Pharisaical in all their comportment, great admirers of themselves, and
scorners of others that conform not Page 131 to their Tenets, scarce
affording them a salutation or common commu∣nication; they refuse to
marry their Sons with those of a different rite, but amongst themselves they
observe a certain policy; they admonish and correct the disorderly; and such
who are not bettered by their perswasions they reject and excommunicate
from their Society. These are for the most part Tradesmen, whose sedentary
life affords opportu∣nity and nutriment to a Melancholly, and distempred
fancy.

But those of this Sect who strangely mix Christianity and Mahometa∣nism
together, are many of the Souldiers that live on the confines of Hungary and
Bosna; reading the Gospel in the Sclavonian tongue with which they are
supplyed out of Moravia, and the neighbouring City of Ragusa; besides
which, they are curious to learn the Mysteries of the Alchoran, and the Law
of Arabick tongue; and not to be account∣ed rude and illiterate they affect
the Courtly Persian. They drink wine in the month of Fast called the
Ramazan, but to take of the scandal they refuse Cinnamon or other Spices
in it, and then call it Hardali, and passes currant for lawful liquor. They
have a Charity and Af∣fection for Christians, and are ready to protect them
from Injuries and Violences of the Turks: They believe yet that Mahomet
was the Holy Ghost promised by Christ; and that the descending of the
Holy Spirit on the day of Pentecost was a Figure and Type of Mahomet,
interpre∣ting in all places the word 〈 in non-Latin alphabet 〉, to signifie
their Prophet, in whose ear so often the White Dove revealed the Infallible
directions to hap∣piness. The Potures of Bosna are all of this Sect, but pay
Taxes as Chri∣stians* do; they abhor Images and the sign of the Cross; they
circum∣cise, bringing the Authority of Christs example for it, which also the
Copticks a Sect of the Greek Church in Egypt imitated; but have now, as I
am informed, lately disused that custom.

İlahi Sıfatlar ile ilgili bir başka ince nokta, Yeniçeriler arasında,
Becktaş'tan Bektaşi denilen bir Mezhebin doğmasına yol açmıştır ; bu,
Metafizik spekülasyonların derinliklerinde onlarınki gibi kaba kafaları
rahatsız edecek kadar uygunsuz bir konu gibi görünmektedir; (söylendiğine
göre) Kanuni Sultan Süleyman zamanında başlamışlar ve bazı Zerariler
tarafından böyle adlandırılmışlar ; yani kendi akrabalarıyla ve kaba,
Mumsconduren veya Mum söndürücülerle çiftleşenler . Bu Mezhep, İlahi
İbadette Muhammed'in Kanununu, o Dinin kesinliklerinin üzerinde bir
katılık ve batıl inançla uygular: ancak, Tanrı büyüktür veya Tanrı
merhametlidir diyerek Tanrı'ya herhangi bir sıfat yakıştırmayı yasadışı
kabul eder . Tanrı'nın doğası sonsuz ve anlaşılmaz olduğundan, kendi
doğasına uygulanabilecek hiçbir şeyi hayal edemeyen insan anlayışının
zayıf ve kusurlu kavramlarının kapsamına giremez. Bu mezhepten, Türkler
arasında Nemisi adında ünlü bir şair vardı ; bu şair, Emaum'un , halkı
normal saatlerde Çan Kulesi'nden ibadete çağırdığında, her zamanki " Allah
Ekber, Allah birdir" sözüyle , canlı canlı öldürülürdü. hiçbir Epithite'nin
İlahi Öz'e dayandırılamayacağı varsayımına dayanarak yalan söylediğini
söyledi. Şu anda Cenizariler arasında bu Mezhebin birçok önde gelen
Komutanı bulunmaktadır; ama eskiden daha çok Becktaş Ağa, Kul Kahya,
Mahomet Ağa ve Konstantinopolis'teki isyanları nedeniyle (daha önce
anlattığımız gibi) bu şimdiki imparatorların zamanında Tarihsel Sütun'un
altında idam edilen diğerlerinin zamanındaydı. Azınlık. Doğanın
içgüdüsüne aykırı olan bu insanlar Car∣nal'ı kullanıyor Sayfa 132 Kendi
Akrabalarıyla gelişigüzel çiftleşmeler, Babalar, kan yakınlığına ya da
akrabalık derecelerindeki yakınlığa bakmaksızın Oğulları ve Kızları ile
karışarak, zayıf ve mantıksız bir karşılaştırmayla Doğanın tiksintisine aykırı
bir şekilde sürüklenmeye maruz kalırlar. Ağacı aşılayan ve Asmayı diken
kişinin Meyvenin tadına bakması, sonra da kendi emeklerinin faydasını
başkalarının zevkine bırakması yasallık ve mantık açısından; ve bu
Argümanda, Seneca'nınkine göre, doğuştan gelen alçakgönüllülük
eğilimine karşı hareket etmek .

Ferae quoque ipsae Veneris evitant nesas, Generisque leges inscius servat pudor.

Bu insanlar, davalarının hakkaniyeti veya makullüğü dikkate alınmaksızın,

kolaylıkla yalancı şahitlik veya mezhepleri lehine ifade vermeye ikna
edilebilmektedirler; bu sayede başkalarının haklarını ihlal ederek zengin ve
güçlü oldular, ta ki Becktashe'nin Otoritesinden ve Kendi Mezheplerinin
diğer güçlü yandaşlarının Gücünden mahrum bırakılmasıyla alçalıncaya
kadar : ve daha sonra bir Standart Taşıyıcısı olan Sudgi Beker tarafından
desteklendiler. Zengin ve bilgili bir adam olan Yeniçeriler , Din ve
Zenginlik konusundaki çeşitliliği nedeniyle onun Vezir Kupriuli Mahomet
tarafından idam edilmesiyle ikinci bir darbe aldılar ; ancak
Konstantinopolis'teki profesörlerin çokluğu ve Devlet mantığının o
dönemde İmparatorluğun birçok yerinde başka sebeplerden, sonra da
Hatalardan dolayı kan alınmasını gerekli görmesi nedeniyle bu Mezhebe
karşı daha fazla düşmanlık gizlenmişti. Dinde.

Sabin denilen mezhep , her ne kadar meslekte Muhammediler henüz

kendilerine genellikle Düşmanlar ve Putperestliğin Şaşkınları Unvanını
veren tüm profesörlerinin akışına ve genel rızasına aykırı görünüyorlarsa
da, bunlar yine de Güneş ve Ay'ın etkisinden görünüyor. Ayın altındaki
bedenlerde bulunan tüm yaşayan, duyarlı yaratıklar, dünyanın bu ortak
ışıklarında belirli bir İlahi Vasıf olduğu sonucuna varırlar.
Konstantinopolis'te bu Mezhebin az sayıda Astrologu ve Fizitisi vardır,
ancak Parthia ve Medya'da sayıları çoktur; erkekler genellikle Güneş'e,
kadınlar Ay'a ve diğerleri Artick Kutbu'na taparlar ; Yaşamın katılığı ya da
Yasalarının talimatlarına uyma konusunda katı değillerdir; kendilerini
ölümlülük ve sağduyuyla yönetirler. Ruhun ölümsüzlüğüne, Erdem'in
ödülüne ya da Kötülüğün öbür dünyada cezalandırılacağına inanma
eğiliminde değiller; ne de kendilerini yaralanmalardan, sitem dolu dilden ya
da insanların diğer kötü davranışlarından kurtarmaya eğilimli olmayan,
ancak bunları Göksel etkilerin doğal etkileri olarak görenler, bizi ıslatmak
için yağmur sağanağından daha fazla kışkırtılmazlar. veya Yaz
Gündönümünde Güneş'in yoğun sıcaklığı.

Munasihi tamamen Pisagorcu bir mezheptir ve Metampsikoza ya da

ruhların göçüne inanır, bunlardan bazıları Konstantinopolis'te vardır, biri
Albertus Bobovius ve Ulus tarafından 〈◊〉 , ancak Saray'da eğitim
görmüş ve tüm konularda eğitim almıştır. Türk Edebiyatı hakkında bilgi
sahibi olmak (kendisinden birçok gözlem aldığımı serbestçe itiraf
ediyorum), kendisi ile Konstantinopolis'teki bir Dorgist arasında bu konuya
değinen hoş bir konuşmayı bana aktardı. Bu Dorgist varlığı Sayfa
133Albertus'un dükkânına sık sık gittiği öğrenildi ; ve bir kez bir araya
gelen tanıdık bir tanıdık peşindeyken, bir Kara Köpek ziyafette onları
rahatsız etti ve Albertus onu daha uzak bir mesafeye götürmek için
tekmeledi; 〈◊〉 Dorgist'in rengi solup bozulduğunda Albertus , yüz
ifadesinden Köpeğe karşı gösterdiği kabalıktan hoşnutsuz olduğunu tahmin
etti; ve bu nedenle kendisine herhangi bir suç işlemişse affını istedi:
Misafirinin nezaketiyle bu şekilde sakinleşen Dorgist, ona Tanrı'dan af
dilemesini tavsiye etti, çünkü bu şekilde yaptığı küçük bir suç ve günah
değildi. bağlılık. Bu olay, Behai Efend adlı bir Müftünün Cenaze
Törenlerinin o zamanlar tören yapıldığı sırada gerçekleşmesi , Müftü ile
Köpek'in ruhuna ilişkin birlikte bir Söylev vesilesi yarattı; Dorgist,
misafirinin fikrini almak için müftünün ruhunun kıyamet gününe kadar
kabir sınırları içinde kalacağına inanıyor mu? Albertus'un bu sorunun
bilgisinden tümüyle habersiz olduğu ve çözümü ondan öğrenmeye istekli
göründüğü; Dorgist, ölen insanların ruhlarının, mizaç olarak, onlardan önce
canlandırılmış olanların mizaçlarına en uygun olan Canavarların
bedenlerine girdiğini özgürce ilan etmeye başladı; oburun ruhu Domuza,
şehvetlinin ruhu Keçiye, cömertin ruhu At'a, uyanık kişinin ruhu bir
Köpeğe vb. Bunu kanıtlamak için doğanın tüm ayrımlarını ve bunların
ölümden sonraki yerleşim yerleri için uygun atamaları ele alan bir Kitap
üretti: üstelik, bu görüşe göre Konstantinopolis'te çok az sayıda
bulunmasının acınası olduğunu, bazılarının bulunduğunu ve bunların
hepsinin olduğunu da ekledi . kendi Ticareti ve Mesleğiyle ilgiliydi ama
Gran Kahire'de çok sayıda kişi vardı ve bu Doktrine sıkı sıkıya bağlıydı;
kendisi de aynı meslekten olan diğer kardeşleriyle birlikte Tanrı'ya dua etti
ki onların ruhları bundan sonra Deve'nin bedenini bilgilendirecek kadar
onurlandırılsın ; çünkü onlar çalışkan, çekingen, sabırlı ve uysal
Canavarlardır ve Dorgelerini Doğu'nun en uzak yerlerinden getirirler: ve
3365. yıllık Çember'den sonra ruhunun birkaç Çağ boyunca seyahat
ettiğinden şüphe duymamıştır. bir devenin bedeninden çıkıp diğerini
canlandırmak için dolaştı; zamanın değişimiyle yeniden, ilk ilkelerinden
daha arınmış ve daha incelikli, insani bir bedene dönmelidir. Ve bu
Dorgist'in inancıydı ve tüm Çin'in bu görüşe sahip olduğu
söyleniyordu.büyük ölçüde adanmıştır.

Escbraki, which signifies illuminated, is a Sect purely Platonical,

contemplative of the Divine Idea, and the number in God; for though they
hold the Unity, yet they deny not the Trinity, as a number pro∣ceeding from
the Unity; which conception of their they usually illustrate by three folds in
a Handkerchief, which may have the deno∣mination of three; but being
extended, is but one entire piece of Lin∣nen. These men are no great
admirers of the composition of the Al∣choran; what they meet therein
agreeable to their principles, they embrace and produce as occasion serves
in confirmation of their Do∣ctrine; other parts which with difficulty are
reconciled they reject, and stile abrogated: and because they apprehend that
the true beati∣tude* and bless of Paradise consists in the contemplation of
the Divine Majesty, they contemn all the fancies and gross conceptions of
Hea∣ven, Page 134 which 〈◊〉 hath framed to allure and draw the minds
of rude and gross men. Of this Sect are all the Scheghs or able Preachers
that belong to the Royals Moschs or Churches; who are men constant in
their devotions, abstemious in their Diet, of a chearful countenance, and
taking behaviour, great lovers of harmony and Musick, and of an indifferent
strain in Poetry, whereby they compose certain Songs in Meeter, for
entertainment of their Auditory. They are likewise ge∣nerous* and
compassionate of 〈◊〉 frailty; and are not covetous, Stoi∣cal, or conceited
of themselves, by which means their behaviour is ren∣dred extreamly taking
through all Constantinople; they are greatly delighted with an ingenious
Aspect in youth, and from thence gather matter of contemplation on the
comliness of the increated beauty: they are addicted to entertain a charitable
〈◊〉 for their neigh∣bour, because (as they say) he is the creature of God,
from whom our love is 〈◊〉 to the Creator. Their Disciples they procure
as much as possible, to be men of comely and pleasing countenances and
Majestick presence, who they instruct in all the rules of abstinence, gravety,
and other vertues most appropriated to their 〈◊〉. And these of all sorts of
Turks seem worthy of the best Character, whom I compassionate, for not
being born within the pale of a Christian Church, nor duely instructed in the
Mystery of Christianity, to which they seem by their morality and vertues
already to have prepared many previous dispositions.

A Sect much different to that immediately foregoing is the Haireti,

signifying amazed, and doubtful in determination of all controversies, who
can endure any thing rather than to controvert opinions, and di∣spute on
question in chase of truth: they will neither undertake to perswade or
disswade; but like the Academicks asfirm that falsity may by the wit and
contrivance of man be dressed in a habit as not to be di∣stinguished from
truth it self; and on the contrary, truth may be so disguised with Sophistry
and delusions as to be rendred as deformed and ugly, as falshood, and
therefore they conclude all questions to be meerly probable, and no wayes
admitting of certain demonstration; so that in points of dubious
controversies their common sayings are, Allah bilur, God knows, bize
karanuk, it is unknown to us, and such like ex∣pressions savouring of
negligence and a brutish want of 〈◊〉 to search into the studies of Art and
Science. Of this Sect some notwith∣standing are Preachers, and from that
degree are promoted to the of∣fice of Mufti, in which they behave
themselves according to their af∣fected carelesness, with a readiness and
facility to subscribe all sentences to the satisfaction, and in favour of the
demandant; adding for the most part of these words. Well 〈◊〉 ealem
bissenab, God knows that which is best. As to the manner of their life and
practice, they are punctual observers of the rites of the Mahometan Religion
and constitutions of their civil Law, but much incline to yield to the course
of their own 〈◊〉, and the force of passion; they drink Wine not to appear
Cyni∣cal or unsociable, but more generally addict themselves to Electuaries
composed of 〈◊〉, which 〈◊〉 to augment their natural stupefacti∣on;
and when they are overcome with the obscurity of this vapour, whatsoever
you affirm though never so contradictory, they readily 〈◊〉 to, not so
much (as they confess) from a perswasion to one pro∣position Page 135
more then another, but of a pleasing compliance to their com∣panions,
which humour the nature of their Sect allows of. And though they stile the
Eschraki Dogmatical and obstinate opiniators; yet by experience it is
observed that the Mufties Educated in the Eschrakian Schools have been
much more fortunate then those of the Hairetian Sect; because the former
having a certain foundation of principles, have been cautious in signing
〈◊〉, or delivering their Sentence in the resolution of weighty Matters of
State, choosing rather to renounce their Office, then their reason. But the
others being negligent and in∣curious in their determinations, as if fortune
did direct them more to the true part then solidity of judgment; have been
alwayes free and open in their Sentences; by which means events of State
falling out unhappily, and the miscarriage attributed to the councel of the
〈◊〉, they have been oftner subject to the punishment of banishment or
death, then 〈◊〉 other Opponents.

We shall not proceed to swell this Work with a longer Catalogue of these
Sects, least we should seem over 〈◊〉 to the Reader, and in∣stead of
pleasing his Palate, should over-charge his Stomach; otherwise we might
proceed to recite as many Sects as there are Towns or Schools in the
Empire, in every one of which some pragmatical Preacher or o∣ther have
always started a new opinion, which can never want Disci∣ples. And
certainly the diversity of opinions in Turky is almost infinite, and more
numerous then in England, or other parts of Christendom, though
commonly not proceeding from the same malice, nor laid with the same
design to the prejudice of the State: the reason of this variety amongst the
Turks I attribute to the many Religions which voluntarily, and for interest or
by force have entered into the Mahometan supersti∣tion, many of which
being Grecians, and instructed in the Arts and Sciences with which that
Empire once flourished, which was the Mine and Treasury of Philosophy
and Learning, did afterwards mix with their new Religions (not being
wholy satisfyed with the Alchoran) certain Traditions and Opinions of the
ancient Philosophers: And several other Nations, as Russians, Muscovites,
Chircassians, and the like, retaining some few remembrances of their first
Notions and Prin∣ciples, make a farther addition to this ill compounded
medley, which also receiving some difference and variety as they encreased
and were propagated, have multiplyed to a number both unprofitable and
tedious to search farther into.

CHAP. XIII. Of the Dervises.

IT is commonly known and received, that the Turkish Religion is an absurd

composition of the Christian and Jewish Rites; in imitation of the former of
which doubtless their Monasteries and Orders of reli∣gious men were
introduced; most of which incline to a pretended mortification and
strictness of life; to poverty, and renuntiation of the worlds enjoyments,
according to the devotion of Christians a thousand Page 136 years past,
whose piety and exemplary lives drew Infidels to extract a rough Copy of
their elevated vertues.

I have been the more curious in making an exact enquiry into the Customs,
Institutions and Doctrines of the Mahometan Convents, be∣cause I find
relations hereof sparingly scattered in other Books, and that obscurely
without punctuality or certainty: But I shall promise my Reader to deliver
nothing herein, but what I have good Authority for, and taken from the
mouth of the most Learned of their Seighs or Preachers which are the Heads
or Superiours of these Socie∣ties.

The Doctors of the Mahometan Law inform me, that their Religious houses
and Institutions, are as ancient as Mahomet, from whom general orders and
instructions were derived for their oeconomy, first to his Disciple Hali; but
our Turkish History and other Records make no mention of these
Monasteries, till within these three hundred and fifty years, in the time of
Orchanes second King of the Turks, who is famed to have been the first
founder of Houses of these Orders.

Those of the Mahometan Faith, who first framed rules and 〈◊〉 for these
Religions, were two, viz. Chalvettee and 〈◊〉, which after Mahomet are
esteemed the two Fountains from whence other Orders are proceeded,
which are these following; from Chal∣vettee are derived

The first Founders and Masters of these Or∣ders.

 Nimetulahi from Nimetula

  Kadri from Kadri
 Kalenderi from Kalendar
 Edhemi from Edhem
 Hizrevi from Hizr
 Bektassee from Bektass.

From Nacksbendee proceed only two, viz.

Their Original Foun∣ders.

 Ebrbuharee from Ebrbuhar

 Mevelevee from Mevelava.

These several Orders we shall distinctly touch upon, beginning with the
Mevelevee, which though set down here last, yet because for fame amongst
the Turks, they are the first, we 〈◊〉 most largely and parti∣cularly treat of
them.

The Mevelevee, otherwise and most commonly named Dervise, which word
signifies Poor and renouncers of the world, have their chief and Superiour
foundation in Iconium, which consists of at the least* four hundred
Dervises, and governs all the other Convents of that Order within the
Turkish Empire, by vertue of a Charter given them by Ottoman first of the
Mahometan Kings, who out of devotion to their Religion once placed their
Prior or Superiour in his Royal Throne, because having been his Tutor, and
he who girted on his Sword (which is the principal Ceremony of
Coronation) he granted him and his suc∣cessors ample Authority and Rule
over all others of the same Profes∣sion.

They pretend to great Patience, Humility, Modesty, Charity and*Page 137

Silence in presence of their Superiour or others; their eyes are alwayes fixed
downwards, their heads hanging towards their breast, and their bodies
bending forwards.

Their shirts are of the coursest Linnen can be made, with a White* Plad or
Mantle about their shoulders: but most wear a loose kind of Garment made
of Wool at 〈◊〉 or in Anatolia, of a dark colour; their Caps or what they
wear on their heads, is like the Crown of a Hat of the largest size, made of
course Camels hair of a whitish colour; their Legs are alwayes bare, and
their Breasts open, which some of them burn or sear in token of greater
devotion: they wear also a Lea∣thern girdle with some shining stone upon
the Buckle before, either of Marble or Alablaster, Porphyry, Ivory, or some
thing that makes a great shew or luster.

[illustration]
The Prior over a Convent of Dervises
[illustration]
The Habit of Dervises
Besides their Fast of Ramazan, they keep a weekly Fast on every*Thursday,
on which day, none unless for some indisposition of health or other lawful
cause, hath license to eat, untill after Sun-setting.

Every Tuesday and Friday the Superiour of the Convent makes a Sermon or
exposition of some Verses in the Alchoran, or out of the Books wrote by
their Founder, or some other prime Doctor of the Ma∣hometan Law; after
which is done, the Dervises with marvellous mo∣desty* and reverence
bowing to their Superiour, begin to turn round, Page 138 some of them
with that swift motion, that their faces can scarce be seen; a certain Pipe
made of a Cane, sounding all the time of this mo∣tion; and on a sudden
when the Musick ceases, they all stop with that exactness and firmness,
shewing no symptoms of a disordered or swim∣mimg brain; to which
having accustomed themselves from their infan∣cy or youth, in some years
that motion becomes as natural, with as little disturbance to their Head or
Stomach, as to walk forward, or to use any other exercise which nature is
delighted with. This custom (they say) they observe with great devotion in
imitation of their first Founder Mevelana, who for fourteen dayes together,
and without ta∣king any nourishment, used this Vertiginous motion by a
miraculous assistance (his Friend Hamze, or Companion, all that time
sounding by him with his Flute or Pipe) untill at last falling into an extasie,
he re∣ceived strange 〈◊〉, and divine commands for the institution of this
his Order: the Pipe they play on, they esteem for an ancient and sanctifyed
sort of Musick, and to be that with which 〈◊〉 and the other holy
Shepherds in the Old Testament praised God.

It hath a doleful melancholy sound; but their constant exercise and

application thereunto makes it as Musical as can be imagined in such an
Instrument: the best of those Canes are esteemed to come from 〈◊〉, and
are of twenty five 〈◊〉 price. But this sort of devotion with instrumental
Musick, is by Turks themselves disputed against, denying that their
Founder, who was so spiritual a man, did ever institute, or himself use
Musick in his turning round; because the Alchoran expresse∣ly forbids all
devotion and service of God with Musick, but only with the natural and
living voice; And that is the reason, why in calling their people to prayers
they use no Bells, but only the voice of a man; and for this cause I
remember, that in my time prohibitions have been made by publick
Authority against this practice of the Dervises. But they on the contrary,
alledging Davids example, and his Dancing before the Ark as Arguments
for their Musick and Giration, have by the help of several persons in power,
many of them being greatly affected with their devotion, maintained from
time to time this custom and instituti∣on of the first Founder of this Order,
notwithstanding that one Vanni 〈◊〉 a great 〈◊〉 or Preacher, esteemed
as a knowing Person by the Grand Signior and all the Court, hath by his
Authority endea∣voured to Reform this Corruption (as he calls it) amongst
them.
They profess Poverty, Chastity, and Obedience, like Capuchin Friers* or
other Orders of St. Francis; but if any have not the gift of conti∣nence; he
may obtain License to leave his Convent and marry; but of these, they
observe that none ever thrived or lived happily with con∣tentment, that
renounced this Dedication to Gods Service.

The 〈◊〉 serve in the most servile Offices, and in time others sup∣ply*
their places; they lie as companions two together in a Cell, some of which
employ their time in Learning to Read and Write in Turkish, Arabick and
Persian; but most yield to their slothful temperament to which they are
naturally addicted: but because the nature of man is restless, and must
employ it self either in good or bad actions; most of these associates
exercise some kind of Legerdemain, or tricks to amuse the minds of the
common people; and some really apply themselves to Page 139〈◊〉 and
Conjurations by help of familiar spirits. Busbequius tells strange Stories of
one with whom he was acquainted, that he would strike a stone of great
weight and bigness against his bare Breast with that force and violence as
were sufficient to 〈◊〉 down an Ox, or break the bones of the 〈◊〉
Gyant; and that the same man he hath seen take an Iron Bar red hot from
the fire and hole it in his mouth, and though the spittle and moisture of his
mouth 〈◊〉 with the heat, yet he seemed to take it thence again without
the least 〈◊〉 or burning imaginable.

This sort of people of all other 〈◊〉, addict themselves to drink Wine,
Strong-Waters, and other intoxicating Liquors; and eat Opium in that
quantity, by degrees using their bodies thereunto, that no 〈◊〉 or
Mithridates himself who was nourished with poison, are ca∣pable to digest
half that proportion that these men will do; the effect of which is at first,
like men drunk or mad, to raise their spirits to a sort of distracted Mirth, and
afterwards when the subtle vapours are con∣sumed and spent, and a dull
stupefaction overcomes them, they name it an extasie, which they account
very holy and divine in imitation of their first Founder, who was often
observed to put himself into this condi∣tion; and therefore what helps may
be found to excite Mirth or di∣straction, is lawful and allowable in this
Order.

There is a famous Monastery of these in Egypt, invocating for their Saint

one Kederlee, which by the Stories they tell of him should be St. George, in
conformity with whom all other Dervises maintain a Re∣verend 〈◊〉 of
this Saint, affirming that in his life he was a valiant Horseman, killed
Dragons and all sorts of venemous Beasts; and now being departed this life,
God for preservation of good men hath given him power to deliver such as
being in distress, invoaks his assistance; especially those who are at Sea,
and at the point of shipwrack; and that he with an extraordinary swiftness of
motion flies from one part of the world to another in the twinkling of an
eye, and seasonably comes in to their succour. These by vertue of that
blessing Kederlee confers upon them, pretend to charm Serpents and
Adders, and 〈◊〉 them as fa∣miliarly as we do the most innocent and
domestick creatures; which art, as I have heard from good Authority, is not
peculiar in Egypt only to Dervises, but to other men who are said to be
naturally endued with a vertue against the poisonous bites of Vipers and
other venomous Beasts; who putting great numbers of them into a bag
together, do 〈◊〉 and sort them out with their hands, as one would do
Worms or Muscles; and others with a word charm Serpents from moving as
they crawl along the Banks of 〈◊〉, which gifts these men pretend to
inherit from their Parents, and others to 〈◊〉 in reward of their vertues
and sanctity. This sort of Egyptian Dervises have Sainted the Horse of St.
George, and have seated him in Paradise with 〈◊〉 other three beasts in
high respect and esteem amongst the Turks, viz. the Asse on which Christ
road, the Camel of Mahomet, and the Dog of the seven Sleepers.

Page 140

[illustration]
A Sort of Dervise that Travailes the World

These Dervises have Monasteries in the most famous places of the Turkish
Empire, which serve the travelling Pilgrims of this Order for Inns and
places of entertainment: for they above all other Religious Turks, journey
and travel from one place to another, where the 〈◊〉 Religion is
professed, under pretence of preaching and propaga∣ting their Faith; and
thus they travel upon Charity of their Monaste∣ries and Alms of others into
Persia, China, and the Dominions of the Mogul, by which means they
become the best spies and intelligencers of any that are found in the Eastern
parts of the world.

Edirne'de hoş bir tepe üzerinde yer alan ve havası güzel olan, tüm şehri ve
etrafındaki ovaları denetleyen bu manastırlardan birinin harabesini
gördüğümü hatırlıyorum ; araştırınca ünlü Visier Kuperli tarafından
yıkıldığını anlıyorum; Çünkü bunun, Kasabanın iffetsiz Kadınlarının
Buluşması olduğu ve Genç Cesurların, Kocalarının bu yerin Kutsallığı
şerefine özgürlük verdikleri en zengin Türklerin Eşlerini sefahate
uğrattıkları bir Yahni olduğu keşfedildi. Dervişlerin ibadetlerinde sık sık
hazır bulunmak ; ancak uygulama biçimleri çok aleni ve skandal
olduğundan, Vezir'in emriyle evlerinin temeli yerle bir edildi.

Sayfa 141

ÇATLAK. XIV. Ebrbuharee denilen Dindar Türkler Tarikatı'ndan .

Bu Ebrbuharee Tarikatı ilk olarak, meveleve Tarikatı veya 〈◊〉' nın

türetildiği Ustası Nacsbende'nin Kurallarını ve Kurallarını takip eden,
mezheplerini aldıkları kurucusu ve kurucusu Ebrbuhar tarafından
kurulmuştur : Bu tür insanları daha iyi anlayabilmek için Okuyucu, bu
aşağıdakileri onların tavırları ve özgünlüğü ile ilgili özgün bir söylem
olarak kabul edebilir; bunu bana Türkler arasında saygın bir Bilgin ve Hacı
veya Hacı olan biri tarafından yazılı olarak verildiği şekliyle Verbatim
olarak aktaracağım. ve beni bu Tarikat hakkında bilgilendirmeyi kendine iş
edindi. Sultan Bajazet, Muhammed'in dokuz yüz on bir yılında ,
Konstantinopolis'te , Yaradan'ın rahmetinin üzerine dayandığı bu Kutsal
Emir Ebrbuhar'a (yani Muhammed'in soyundan ) adanmış bir Mosch ve
Manastırı inşa ettiğini söyledi. Bu adam, hem dış görünüş olarak, hem de
içsel olarak dindar ruhu itibarıyla, yarattığı Mucizelerle ünlü ve ünlüydü;
Fabrick Sultan Selim daha sonra üzerine bir su çeşmesi hediye etti.

Nacsbende'li bu Ebrbuhar Alimi , Abdullah ve İlahi ile 〈◊〉 , Vaizler ve

diğer dinlerin başkanlarının yardımını kendi Şirketine katıyor.* Manastırlar,
Doktrinlerini Avrupa'da yaymak için Asya'dan geldiler

Eylemleri Uysallık, Ağırbaşlılık ve Sessizlik ile yönetiliyor ve tüm Batıl

İbadetleri bir kenara bırakarak dindar eylemlerde bulunuyorlar; kendi
aralarındaki konuşmaları dünya meseleleriyle ilgili değil, gelecek hayata
ilişkin meselelerle ilgiliydi.

Bu 〈◊〉 dini oruçlar çoğunlukla 〈◊〉 ve Perşembe günleri; Ve hem

onlar hem de kendi tarikatlarına bağlı olanlar, her türlü iğrenç ve nankör
kokuyu taşıyan her türlü Etten uzak durmuşlar ve bu şekilde bu dindarlar,
perhiz ve ahlaklı bir yaşam sürmüşler ve Allah'ın nurunu yutmuş veya
sarhoş olmuşlardır. Günlük dualarına katılmak, Tanrı'nın merhametini
anmak ve diğer adanmışlık görevleri, Kutsal bir eğilim ve Göksel ihtişam
için hazırlık kazanır.

Allah'ın Gizemli yaşamını bizlere kutsadığı Kutsal Emir Ebrbuhar'a gelince

; Arpa Ekmeği, Zeytinyağı, Bal ve Üzüm ile beslendi ve keskin kokulu her
şeyden uzak durdu, yılda yalnızca üç kez yemek yiyordu, kendini sürekli
Oruç ve Namaza veriyordu; o büyük bir Kutsallığa sahip, İlahi Vahiy ile
dolu bir adamdı, çekici erdemi herkese minnettardı, farklı ülkelerden birçok
hastalıklı kişi onun Ayakları'na getirildi ve daha sonra kendi evlerine
sağlıklı ve sağlıklı bir şekilde döndüler; Bunların hepsi Doktorumun ve
Muhammedi Dini'nin büyük hayranının ilişkisidir .

Bu tarikatın dindarlarını övmek amacıyla Farsça yazılmış bu Ayetler

bulunmaktadır .

Sayfa 142

Gher hakiki iahi der gehan bulendi Nakschibendi Kiun Nakschibendi;

Yani,

Eğer dünyada gerçek bir Kahraman olarak başarılı birini bulursan, kendini
Tanrı'nın Hizmetkarının gerçek modeli olan bir Nakşibendi yap.
Ve bu adamların bu büyük iddia edilen saflık ve kutsallıklarına rağmen,
onlar genel olarak Muhammedi hurafelerde saygı duyulan Kafirlerdir ,
çünkü sözde saf ruhları ve 〈◊ nedeniyle kendilerini 〈◊〉 Hacına mecbur
olmadıklarına inandırırlar . 〉 Onları dünyanın üstüne yükselten ve onların
Hücrelerinde mevcut olmalarını veya Kutsal Mecha'larına açık bir Beklenti
sahibi olmalarını sağlayan coşkular .

ÇATLAK. XV. Nimetulahi'den .

Chalvetti'nin sayısında sayılanlardan biri Nimetalahi'dir ; başlangıçları

Hicret veya 〈◊〉 777 yılındaydı ve mezhepleri, Doktrini ve Bayezid'in
oğlu Sultan Muhammed zamanındaki yaşamın ciddiyeti ile ünlü , 〈◊〉
İlderim olarak adlandırılan bu isimden birinden geliyordu. veya Gök
Gürültüsünün Oğlu; Mükemmel bir hekimdi ve sıradan insanlar arasında
erdemleriyle ünlüydü; Okuyucu, Onun Hayatı ve Doktrini hakkında daha
iyi bilgi sahibi olmak için, bu Tarikatın bir tanesinin Üstadına hayranlıkla
benimle ilgili ne anlattığına dikkat edebilir.

O, hakikati vaaz eden ve yayınlayan, vücudunu aşağılayan, dünyevi İştahın

eğilimlerini takip etmeyen, tüm yaratıkların içsel doğasını ve Mahiyetini
bilen, Yaratıcısına sürekli Dualar ve Hamdler yapan biriydi; ve çoğu zaman
Tanrı ile konuşma mutluluğunu elde ettiği Extazilerin ve Vecdlerin
Ravishment'ına ulaşana kadar kendini tamamen spekülasyona teslim etti.

O , Tanrı'nın insani beslenme için helal kıldığı her şeyden, oruç tutmadan
veya diyette katılığa uymadan gece gündüz dualarına ve ibadetlerine devam
etti: uyurken ayaklarını ayaklarını uzatmadı. Ahırlarda Mısır ve Saman
yiyen sağduyulu hayvanlar; Bazen Tanrı korkusu onu titretiyor, yüzü
melankolik bir hal alıyor ve Majestelerinin endişesinden korkuyordu. Ve
hiç kimse ne bu mükemmelliğe, ne de ilahi Sırların o derin bilgisine
ulaşabildi.

Bu Tarikatın profesörleri, İlahi Doğanın Birliğini övmek ve Tanrı'nın adını

İlahiler ve Şarkılarla kutlamak için her Pazartesi gecesi toplanırlar.

Bu Tarikata girecek olanlar, ilk önce bir Karantina yapmak veya günde
yirmi dört dram Et ile kırk gün süreyle bir Odada 〈◊〉 tecrit etmekle
yükümlüdürler.Sayfa 143 o zaman Allah'ın yüzünü, yüce Cennet'i görürler
ve kainatın Yaratıcısı ve Düzenleyicisi'ni yüceltirler; görev süreleri sona
erdiğinde, Kardeşliğin geri kalanı tarafından bir Morris'te Dans ile el ele
alınırlar ; Vagary'de, Acemiler Tanrı'dan herhangi bir Vizyon görürse,
Elbiselerini arkalarına atarlar ve Başrahip gelene kadar şaşkına dönen veya
felç geçiren insanlar gibi 〈◊〉' leriyle yere dümdüz düşerler. ya da tarikat
şefleri gelip onlar için dua ederken, yavaş yavaş akıllarına dönerler ve
kırmızı ve çarpık gözlerle onları alırlar, sarhoş, dalgın ya da aptal insanlar
gibi bir süre kalırlar; ancak daha sonra ruhları daha iyi toplandığında,
Rahip, kendisine veya mesleğinin Gizemleri konusunda iyi eğitim almış
başka ciddi ve ağırbaşlı bir kişiye ilettikleri Vizyonlarını ve Vahiylerini
gizlice talep eder .

ÇATLAK. XVI. Kadri'nin _

Bu, ilk Kurucusu Abdul Kadri Ghilani olan , bilgeliği ve perhiziyle büyük
hayranlık duyulan, Mezarı Babil olmadan bulunan ve buralara gelenlerin
çoğunun bulunduğu , 〈◊〉' den türetilen altı Dinden bir diğeridir. Bu
Manastırların Düzenli Tarikatlarına girip Haclarını gerçekleştirin.

Those who enter into this Religion, must perform their Novitiate with
degrees of abstinence and fasting; wherefore when first they take the 〈◊〉
upon them, there is bestowed upon them a small Cudgel made of the Wood
of a Willow, weighing when fresh and green four hundred drams, which
they are alwayes to carry about them hung at their Girdle; by the weight of
this they take their daily allowance of bread, untill such time as the Wood
becoming exceeding dry, is also much the lighter, and so according as the
weight thereof lightens, their proportion of Bread diminishes.

Besides their prayers of five times a day, to which all Mahometans are
bound, they are obliged to spend the whole or best part of the night with
turning round at the sound of a little Pipe, and to utter this word, Hai, Hai,
which signifies Alive, being one of the Attributes of God: and this they do
in imitation of the Custom used by their Founder, who is said to have
pronounced this word Hai, so often, and with that ve∣hemency, that the vein
of his breast bursting, the blood gushed out up∣on the Wall, and made the
word Hai. Wherefore all his Disciples to follow the example of their
Master, taking hands together in a ring, repeat this word, Hai, Hai, with so
much violence, and so often, untill they fall on the ground without breath or
life; those who last out long∣est 〈◊〉〈◊〉 the dead from the Chamber,
and lay them to recover their spirits after their strained exercise; and this
they do every Friday night. Every one of these are obliged once in the year
to a retirement of forty dayes, in a little Cell free from all company or
conversation, during Page 144 which time they are wholy to give
themselves to meditations, and to observe 〈◊〉 dreams, and so recount
them to their Superiour, who studies the interpretation of them, and from
them Divines of fu∣ture things.

They have many times license from their Superiour, to be drunk or

intoxicate themselves with Aqua vitae, Opium, or any stupisying Drugs, to
be better able to perform with more spirit and vehemency their mad Dance.

These fellows are of a refined wit, notable Sophisters and Hypo∣crites; their
secrets they reveal to none but those of their own professi∣on, by which
means they are subtle to cheat those of other Re∣ligions.

They are not debarred from the liberty of Marriage, but if they do marry
they are excluded from the Convent, and may wear any sort of habit, yet for
distinction sake they wear Black Buttons; those that live in the Convent,
carry a certain white Plad of a course Cloth, their Heads with hair
unshaven, without Caps or other covering, and 〈◊〉 feet bare. These are
called Kadri, and have a convent at 〈◊〉 in Constantinople.

The Founder of this Order, called, as we have said before, Abdul Ka∣dir
Ghilan, was born in the Hegira or year of 〈◊〉 five hundred sixty one,
and dyed in the year six hundred fifty seven; he was esteem∣ed both a
Lawyer and a Philosopher; his Master or Instructor was Abdul Mumin
〈◊〉, who composed two Books, one called Mugrib or the Arabian
Grammer, and another called Andalus. At that time that Helakin Son of
Genghiz Han came to Babylon, he caused him to kill one Alkami then Vice-
King of that City, for being of the Persian Sect, cal∣led by the Turks Rafizi
or Hereticks, because they reject Abubecher, Omar and Osman, as
Apochryphal Writers, and attribute not to them that honour of Holy men,
which is given by the Turks.

The Prior or chief of the Convent of this Order, teach their Di∣sciples a
certain prayer, which they whisper in their ears that it may not be overheard
or known by others; this they are obliged to repeat eve∣ry moment with
little intermission, unless at times set apart for the of∣fices of nature; and
boast that it hath so much of efficacy in it, that by the vertue thereof, they
obtain the enjoyment of divine visions and revelations.

Their posture is, like other religious Mahometans, to sit with their heads
hanging down, and their Noses in their Breasts, which they call 〈◊〉; the
better to keep them from distraction or wandring thoughts, during their
contemplations of heaven, and the vanity of sa∣tisfying the carnal appetite.

Amongst the many Miracles that the followers of this Order recount of their
Master, one is this, That coming once to Babylon to inhabit amongst the
other superstitious persons and Santones of that City, they hearing of his
approach went forth to meet him, one of them carry∣ing in his hand a dish
filled with water; from whence they would in∣fer, that as that dish was full
to the brim so as to be capable of con∣taining no more, so their City was so
replenished with Learned and Re∣ligious persons, that there was no place to
receive him: Whereupon this subtle Sophister studying to confute this
Hieroglyphick, whereby Page 145 they would excuse the courtesie of due
Hospitality, stretching his arms first towards Heaven, and then bowed down
and gathered a Rose leafe which he laid on the water, which before had
filled the dish: by which piece of ingenuity, he not only confuted the
parable of the Churlish Babylonians, but also so took with them, that they
registred it as a Mi∣racle of wisdom, and bringing him into their City with
triumph, made him the Superiour of all their Orders.

CHAP. XVII. Of the Order of Kalenderi.

[illustration]
a Santone or Holy man

THis Order may rather be termed the Sect of Epicureans, then men retired
to mortifie their appetites, and deny the world, as all other of the religious
and regulated Turks pretend; but yet this sort of Fana∣ticks pretend to
Religion by a different way of Libertinism and loose∣ness in their
conversation; which they act so publickly, that they are not ashamed to
profess their institution and customs to be after this manner

Page 146In the time that 〈◊〉〈◊〉 Son of Melkaziz Ohoma the Son of
〈◊〉, being ready to resign up his last breath, bequeathed to his Son
Mahomet Melik Kiamel, the Government of Cairo, and all the other parts of
the Kingdom of Egypt: 〈◊〉 and Jerusalem to his Son Isa 〈◊〉 Muazin
and Diarbekir, to his third Son Eschrefmusa; There lived a certain Santone,
who alwayes mentioned the name of God with the sound of his Pipe, and
with that Musick recreated himself day and night, not after a chearful and
merry humour, but with sad and melan∣choly Tunes, accompanied his Pipe
with Tears and Sighs. He was an excellent Musician, and a deep
Philosopher, endued with those su∣pernatural vertues as enabled him to
work Miracles clear, and notorious to all the world; he was a Hermite,
called in Arabick Abdal; went with his head bare, and his body full of
wounds, without Shirt or other Clothing, besides a Skin of some wild Beast
thrown about his Shoulders, at his Girdle he wore some finely polished
stone; his wrists, instead of Diamonds or Stones of value, he wore
counterfeit Jewels, which carryed a lustre and fair appearance with them;
this man was called 〈◊〉〈◊〉, who was continually singing Arabick
Sonnets, and according to them Musical Airs, making also harmonious
compositions so artificially, that he seemed another David. But how strict
and sober soever this Santone was, his Disciples or Proselytes are of
another temper, being wholy given up to Jollity and delights, they banish all
kind of melancholy and sadness, and live free of cares, pas∣sions or
torments of the mind, and have this saying amongst them, This day is ours,
to morrow is his, who shall live to enjoy it; and therefore studiously attend
to lose no moment or least part of their pleasure, but consume their time in
eating and drinking; and to main∣tain this gluttony they will sell the Stones
of their Girdles, their Ear∣rings and Bracelets. When they come to the house
of any rich man or person of Quality, they accomodate themselves to their
humour, gi∣ving all the Family pleasant words and chearful expressions to
perswade them to a liberal and free entertainment. The Tavern by them is
ac∣counted holy as the Mosch, and believe they serve God as much with
debauchery or liberal use of his creatures (as they call it) as others with
severity and mortification. And the Turks say, That in the Hegira615'te
Hıristiyanlar Kudüs'ün efendileri oldular ; bunun nedeni , Şehir
Yönetiminde baş sorumlu olan Kalenderi Tarikatı'nın Kurucusunun
saldırıya uğradığında sarhoş bulunmasıydı.

Sayfa 147
ÇATLAK. XVIII. Edhemi'ye ait .
[illüstrasyon]
Edhemi tarikatından bir din adamı

Bu Tarikatın asıl Kurucusu , Müritlerin veya Takipçilerin olayları çok

anlaşılmaz bir şekilde anlattığı ve bize Babasının bir Köle ve Ulus olarak
bir Köle olduğu ve bir gün Kale'nin altına gittiğine dair Hikayeler anlatan
İbrahim Edhem'di. Horanan , Kahire Kralı İbnimelik'le konuşurken onun
çok yakışıklı, şakacı ve arabasında ayık bir adam olduğunu, her zaman
Tanrı'yı memnun etmeyi arzuladığını, Mosch'larda Alchoran okumaya
devam ettiğini ve yüzü secdede gece gündüz dua ettiğini söyledi. yerde ve
bu sözleri sık sık tekrarlayarak;

Ey Tanrım, bana o kadar çok bilgelik verdin ki, senin yönünde olduğumu açıkça
biliyorum; ve bu nedenle tüm gücü ve egemenliği küçümseyerek, kendimi Felsefe
ve kutsal bir yaşam spekülasyonuna teslim ediyorum.

Bunu onun dindar yaşam tarzı olarak gören kulları, O'nun sadeliğini taklit
etmeye yöneldiler ve her türlü büyüklük ve gösterişten vazgeçtiler. Sayfa
148 kendilerini yalnızlığa ve mahcubiyete adamışlar; gereksiz giysilerini
yoksullara bağışladılar, ihtiyaçları olanlara verdiler.

Onların yiyecekleri 〈◊〉' den yapılan Ekmektir ve sık sık oruç tutarlar ve
dua ederler ve Rahipleri kendilerini Vaaz etme fakültesine fazlasıyla
verirler.

Başlıca manastırları İran Şehirlerinde , özellikle de Çorasan'dadır.

Giysileri elbette kalın bir Kumaştır; başlarına, etrafında bir Türban bulunan
Yün Bir Başlık giyerler ve boyunlarının etrafında kırmızı çizgili beyaz bir
Keten Kumaş vardır. Çöllerde Aslanlar ve Kaplanlarla sohbet ederler,
onları selamlarlar ve evcilleştirirler ve ilahi yardımın mucizevi gücüyle
Vahşi Doğada 〈◊〉 ile sohbet ederler; Bu Edhem hakkında bu ve buna
benzer pek çok çılgın söylem yapıyorlar , ancak bunların
Konstantinopolis'teki bu Tarikat'tan yalnızca birkaçı olduğu ve İran'a en çok
tahsis edildiği için ; Başkalarından aldığım gibi, onların Kuralları ve
Kurumları hakkında bu kadar özel bir bilgi edinemedim.

ÇATLAK. XIX. Bectasse Nişanı'ndan .

Bu Dinin asıl Kurucusu, eski bir Hafızaya veya statüye sahip değildir;
Doğuşu veya Eğitimi, bu batıl inançlı sahtekarların çoğunun başlangıç
noktası olan Arabistan'ın Santonları arasında da yoktur; ama bir Ordu
Vaizi olan, hem dua edebilen hem de savaşabilen biri, bilginim Hogia bana
bu açıklamayı yapıyor.

Savaşçı ve Muzaffer Sultan Amurath'ın Ordusuyla birlikte Sırbistan'a

geçtiği ve bu ülkenin Despot'u Lazarus'u yendiği ve onu Battel'de
öldürdüğü sırada ( diyor) Becktash o zamanlar Amurath'ın vaiziydi ; diğer
öğütlerinin yanı sıra onu Sırplara güvenmesi konusunda önceden uyaran
kişi ; ama Amurath cesur ruhundan dolayı kendi bilgeliğine yanıt veriyor*
ve güç , Vilvo adında bir Asilzadeninona saygı duruşunda bulunarak yanına
yaklaşmasını ve elini öpmesini kabul etti, o da〈◊〉' sini hazırlayıp
gizleyerek Amurath'ı kalbinden bıçakladı ve bu darbeyle onu bir canavara
dönüştürdü. Şehit. Bectash, Prensinin bu hain ölümünün aynı
zamanda〈◊〉' nun da nedeni olması gerektiğini biliyordu, çünkü Kişisine
bu kadar yakındı ve bu ölümcül darbeyi kehanet ederek bunu engellemeye
çalışmadı, ancak kendi ölümü için hazırlıklar yaptı. . Ve bunun için
kendisine uzun kollu bir〈◊〉 Cüppe temin etti; bunu tüm hayranlarına ve
Mühtedilere, kendisine ve kurumlarına olan itaatlerinin bir işareti olarak
öpülmek üzere sundu; Bu eylemden sonra Büyük Sinyor'un kolunu öpme
geleneği ortaya çıktı.

Bu Tarikatın Dindarları başlarına, İp şeklinde bükülmüş, Yün Türbanlı

birkaç parçadan oluşan beyaz Başlıklar takarlar, kendi Meclislerinde
kıldıkları namaz saatlerini sürekli olarak gözlemlerler; Beyazlar giyerek
gidiyorlar ve " Hu" diye ağlayarak Allah'ın birliğini övüyorlar.Sayfa 149
(yani canlı olabilir) ve bu sayede Tanrı'nın lütfunu elde edin.

Bu Santone'un milyonlarca Müridi ve Takipçisi vardır; artık Osmanlı

Limanı'nın tüm Yeniçerileri aynı Dinin hocalarıdır. Bu Baktash, ölümünde
onun kollarından birini kesti ve onu din adamlarından birinin başına
koydu; bunun bir kısmı omuzlarına düştü ve bundan sonra yeni bir Milis
anlamına gelen Yeniçeriler olacaksın dedi ; ve o andan itibaren asıl
kurumları başlamış oldu, işte bu yüzden Ja∣nizarilerin Ketçe adı verilen kol
tarzına göre geride kalan şapkalar giymelerinin nedeni budur . Bu Hagi
Bektaş konuşmasında son derece çekici bir insandı, hayranlık uyandıran
kutsal bir insandı, büyük değere sahip bir adamdı ve Majestic, tavrıyla, pek
çok Manastır ve Dini takipçinin bulunduğu Kyr Şehri'ndeydi . her zaman
Tanrı'ya övgüler yağdırır ve tapar. Hogia'm bu konuda bana bilgi veriyor.

Ama o ne söylerse söylesin, bu Tarikat Kadizadeli tarafından dünyada en

çok nefret edilen tarikattır , çünkü Bectash , sabit dua saatlerine uymayı ya
da uymamayı Müritlerinin özgür iradesine bırakmıştır; Souldier benzeri,
dualarında aşırı gayretli veya adanmış olmayan, adanmışlık makamlarına
çok az katılım gösteren Jani∣zartes arasında büyük bir özgürlük ve
ahlaksızlık yaratılmıştır . Bu Bectash'ın bestelediği söylenen bazı Şarkılarda
; Hiç kimsenin Tanrı'yı tanımadığı, çünkü onu görmediği sık sık tekrarlanır:
Ve bu nedenle en gayretli Müslümanlar , Yeniçerilere inançsızlık anlamına
gelen Keferesis adını verirler ; ve Ebusuud adında bir müftü, kendisine
sorulan soru üzerine hükmünü veya Fetfa'sını tebliğ etti; Eğer bir
Müslüman ya da mümin bir 〈◊〉' e sen pagansın derse, kanuna göre ona
hangi cezayı hak etmelidir? o, gerçek bir inanan için 〈◊〉 tutan bir
adamın bir Kafir olduğunu yanıtladı .
Bu Bektaş Tarikatı'nın bazı Frieder'leri tüm kamusal gösterilerde ve
törenlerde Yenizer Ağa'nın şahsının yanında sürekli ağlayarak yürürler. Hu,
Hu, Hançerleri çekilmiş. Onlar son derece ahlaksız türden insanlardır,
kendini Sodomi'ye fazlasıyla kaptırırlar; cahil ve başıboş Yeniçerilerin
gönüllü olarak Müritleri oldukları; ve şimdi onları ya da kötü
alışkanlıklarını ortadan kaldırmak neredeyse imkansız olan o kadar büyük
bir kalabalığa dönüştüler ki; Militia'daki bu Gangreen'i yiyip bitirmek için
aşındırıcılar atılmış olsa da, bu akıl almaz bir hızla sürünerek ilerliyor; Bir
sonraki Türk Milisleri Kitabında daha geniş bir şekilde anlatacağımız gibi .

ÇATLAK. XX. Herewi veya Hizrevi Tarikatından .

Otuz beş yıl hüküm süren ve seksen üç yıl hüküm süren ve Muhammed'in
Hicri yedi yüz on altı yılında boyanan Türklerin ikinci Kralı Orchanes
zamanında, Prusa'da , ardından da Santone adı verilen ünlü Regal
Koltuğunda yaşıyordu. Aşağı yukarı dolaşan ve hayırseverlik amacıyla
Kedileri ve Köpekleri beslemek için Hayvanların Karaciğerlerini ve
Işıklarını satın alan Herewi ; Meleklerin gösterdiği hararetle hareket ettiği
Gözyaşları ve İç Çekmelerle yoksulluğu ve ağır bir azabı itiraf etti. Sayfa
150 cennetten ayrılarak onun kutsal kefaretine tanık olmaya geldi. Şöhreti
Sultan Orchanes'i onunla konuşmaya ve geçmiş yaşamının öyküsünü
öğrenmeye sevk eden; gülümseyerek anlatmaya başladı ve ona eskiden
Muhammed soyundan gelen bir Kral olduğunu, kollarıyla Nilus, Fırat ve
Dicle nehirlerini kuşattığını, Kılıcı ve Asası ile Eyaletleri yönettiğini,
görkemli bir şekilde hükümdar olduğunu söyledi. değerli taşlarla ve ışıltılı
kollarla muzaffer bir şekilde süslenmişti ve onun adı anıldığında dünyayı
titretmişti. Ama sonunda bu dünyanın beyhudeliğini göz önünde
bulundurarak yalnız bir hayata karar verdi ve zenginlik ve boş şereflerin
tüm çılgınlıklarından ve küçük tatminlerinden vazgeçmeye karar verdi. Bu
söz üzerine Sultan Orchanas hayrete düşmüş ve şöyle demiştir: Deli ve
şaşkın kişi görünümü ve görünümü altında dünyada dolaşanları
küçümsememeliyiz; çünkü onların erdemleri nadirdir; ve özellikle bu
adamda o kadar çok kutsallık keşfediyorum ki, kendimi onun
Hizmetkarlarından birinin adına layık olmadığıma inanıyorum. Ve bu,
Vahiy ve Coşkuların insanlığın olağan mizacının dışına çıkardıkları kişiler
olarak , o günden bu yana Türkler arasında Aptallar ve Frantick halkının
Onur ve Saygı ile anılmasının nedenidir .

Bu Herewi Kimyada çok Bilgili ve Tecrübeliydi; ve Tarikatını kabul eden

ve Dininin normal yaşamına girenlere Aspers yerine Altın verdi; Yeşil
Yelek giyiyordu; ve çok perhizli yaşadı; Kendi Elbiselerini onardı ve
Manastırı için Dyet'i giydirdi. Büyük Kahire ve Babil'de birçok Mosch'a ve
birkaç Hayırseverlik Hastanesi'ne bağışta bulundu . Onun Mezarı , Hacılar
tarafından büyük ölçüde ziyaret edilen ve bu kutsal Santone'nin Anısına
saygı duyanların Lütuf ve Cömertliği ile süslenmiş olan Prusa'dadır .

Bu, Şeyhler veya Vaizlerden birinden elde edebileceğim en iyi ilişkidir ve

bu Tarikatın Öncesi olan, orijinal kopyası olarak bu Tarikatın diğerlerinin
taklit ettiği bir örnektir. Daha önce de bahsettiğim diğerleri gibi
Konstantinopolis'te de bir Manastırları var ; bunun dışında ne bu Başkentte
ne de Avrupa'daki Türk Dominyonlarının hiçbir yerinde Türklerin Dini bir
yaşam sürdüklerini iddia ettikleri herhangi bir Teke veya Manastır
görmedim. , ancak daha önce bahsedilen Emirlerden biridir; Babil , Mısır ve
Asya'nın en uzak bölgeleri hakkında, isimlerini ve anayasalarını burada
tekrarlamadığım, (bana bildirildiğine göre) aralarında benim daha önce
beyan ettiğimden biraz daha gülünç ve batıl inançlara sahip olan başkaları
da olabilir . gezdiğim bölgelerde tanıdıklarım hakkında verdiğim bilgiler;
yine de hepsinin Cennet mutluluğuna ulaşmanın en yakın yolu olarak
yoksulluğu iddia ettikleri görülüyor; ama yoksullukları nedeniyle
(bulunduğum bazı Tekelerde , özellikle Şehirlerden uzaklaştırılanlarda
gördüğüm gibi) yaşamlarına o kadar ihmalkarlık katıyorlar ki, Evlerinde
düzene önem vermiyorlar, her şeyi darmadağın ediyorlar∣ tembelliklerinin
yanı sıra yoksulluklarına da tanıklık eden derli toplu ve şaşkın tavırlar; Ve
onlar , Duaları ve Bahçeleri dışında ilgilenecek hiçbir şeyleri olmayan,
Yoksulluğu lütuflandıran ve Dünyayı, ılımlı bir keyifle daha fazlasının
olduğuna ikna eden, bu avantajla her şeyi geliştiren Kapuçin Hücreleri gibi
değiller . tatmin, daha sonra yığınla zenginliğin elden çıkarılması ve
yönetilmesiyle ilgili sıkıntılarda ve Sayfa 151 zenginliğe ve bolluğa doyum.
Ayrıca hiçbir değeri yoktur; Santones Anıtlarında ve Bahçelerde veya bu
Dindarların Kapılarının önünde her zaman Bedlam'ların hayal gücüne
uygun bazı saçma süslemeler vardır; Ölülerin Cenaze Arabasını
Boncuklarla, Boynuzlarla, Kurdelelerle ve Tinsel Parçalarıyla
Taçlandırmak vb. ve kapılarının benzerleri; Hipokondriyak ya da dikkati
dağılmış kafaların hayallerine eğilimli bir mizahla donatılmış bir zihne
sahip olmayı İlahi Hizmet'in temel eğilimi olarak kabul ediyorum, bu
yüzden bu Konuşmayı daha fazla genişletmeyeceğim ve Okuyucumu
böylesine Tatsız ve Lezzetsiz bir sözle doldurmayacağım. ders.

ÇATLAK. XXI. Evlenmeler ve Boşanmalar ve Türklerde cariyeliğin ne kadar

hoşgörülü olduğu .
[illüstrasyon]
Konstantinopler'de Kadınların Alışkanlığı

Sayfa 152Evlilik hali, Türkler arasında hem şerefli hem de kutsal

sayılmıştır ; yine de, benim ona söyleyebileceğim isim olan Rahip ya da
onların Kilise Adamı, Kutsal Törende en az paya sahiptir; tamamen medeni
bir dava olarak konu Caddee veya Yargıç huzurunda gerçekleştirilir ; Sulh
Hakimi tarafından yapılan o saçma Evlilikler kanununa göre İngiltere'de
birkaç yıldır uygulanan yöntemden pek farklı değil ; ve Kocanın, Yargıç
huzurunda böyle bir Eşi almayı ve Eşinin Ölümü veya Boşanması
durumunda, kendisine ait kalması için ona belirli bir Miras vermeyi kişisel
olarak yükümlü kıldığı bir Tanınma niteliğindedir. imha etmek. Kadın
orada değildir, ancak Babası ya da en yakın Akrabalarından bazıları
tarafından görünür ve daha sonra örtülü olarak getirilen Kadınların büyük
bir katılımıyla, bir Gölgelik altında At sırtında uzun adımlarla oturan
Damadının Yerleşimine getirilir. onu karşılamak için kapıda kollarını
açarak; Kocasının yanına getirilmeden önceki gece burada büyük bir Sevinç
ve Ziyafet vardır; ancak önceki Evlilik Törenleri gerçekleştirilip
tamamlandığında, Ev tamamen sessizliğe bürünür ve gelin Odasına bir
hadım (eğer kaliteliyse) değilse de yakın çevredeki bazı kadınlar tarafından
getirilir. İlişki, Zonam'daki Romalıların çözdüğü gelenekten pek farklı
olmayan bir şekilde, çekmecelerini çözecek ve onu yatağına götürmek
üzere soyunacak olan kocasına teslim edilir .

Çokeşlilik , dört Eş sayısına kadar Dinleri tarafından özgürce

hoşgörülmektedir ; ortak rapora göre, bir Türk'ün besleyebildiği kadar çok
Eşi olabilir; Her ne kadar Muhammed'in dokuz eşi ve Hali'nin de on dört
eşi olsa da, daha ruhani ve daha yüksek seviyedeki erkekler olarak, dünyevi
zevkler konusunda daha büyük ayrıcalıklara ve hoşgörüye sahiptiler.

Karılarının sayısındaki bu kısıtlama kesinlikle onların Dinlerinin bir Kuralı

değildir; fakat bazı siyasi mülahazalarla aşırıya kaçılmış bir kuraldır, çok
büyük bir suçlamadır ve erkek Zümrelerini zayıflatır, bir Karı alan herkes
onu bir Eş yapmakla yükümlüdür. Kabin veya Çeyiz, daha önce de
söylediğimiz gibi; ya da ekonomilerin daha iyi düzenlenmesi ve Aile
içindeki, Yasalar ve Sözleşmeler uyarınca yükümlü olan bir Kocanın
sevgisinde pek çok Rakip arasında zorunlu olarak ortaya çıkması gereken
Kıskançlıkları, Kavgaları ve Karmaşaları önlemek ve azaltmak için,
hayırseverliğini ve evlilikteki nezaketini tam bir eşitlikle dağıtmak ve
bahşetmek. Ve en azından belirli sayıda Kadına bu mahkûmiyet, Tanrı'nın
açıkça erkeğe bahşettiği özgürlüğün ve Kadınların serbestçe
kullanılmasının kısıtlanması ve suçlanması gibi görünmelidir; herkes, satın
alabileceği veya koruyabileceği kadar çeşitli Kadın Kölelerden serbestçe
hizmet edebilir; ve bu tür bir Cariyelik, eşler tarafından, gerekli
bakımlarından yararlanabildikleri ve Kanuna göre haftada bir kez hakları
olan Kocanın yatağında makul bir paya sahip oldukları sürece hiçbir şekilde
kıskanmaz veya kınanmaz; çünkü onlardan herhangi biri önceki hafta
boyunca ihmal edilmişse, perşembe gecesi hakkı olarak meydan okur ve bu
durumda kocasına karşı kanun yoluyla telafi hakkı vardır; ve bir haftalık
temerrüt nedeniyle onu dava etmeyecek kadar alçakgönüllü olsa da,
ihtiyaçlarını karşılama konusunda yine de çok ustadır: Ve bu Kadınlar,
emekli bir şekilde eğitilmişken Sayfa 153 erkeklerin konuşması; ve
dolayısıyla onlara karşı daha büyük eğilimlerle ve iyi ya da kötü
eylemlerinin ödülleri ya da cezalarıyla ilgili gelecekteki bir durum
konusunda ahlaki dürüstlük ya da din erdemi ilkeleri olmaksızın; Kadınlar
arasında en şehvetli ve en iffetsiz olarak kabul edilirler ve onların zevklerini
çalmak için en incelikli ve ustaca ustalıklarda ustalaşırlar; Ve Hıristiyan
âleminde olduğu gibi, Koca, Karısının kendine hakim olamamasının
utancını ve skandalını taşır; burada Boynuzlar kaba kişiler tarafından
Babaya, Kardeşlere ve Akrabaya hükmedilir; Ailesinin Kanı lekelenmiş ve
şerefi lekelenmiştir ve Boşanan Koca, Karısından vazgeçer ve birlikte
onurunu zedeler.
Hiç şüphe yok ki, kendi dünyevi ve kadınsı eğilimlerini tatmin etmenin ve
Müritleri arasında özgürlüğü elde etmenin yanı sıra, bu kolay Dinin ilk
Kurucusu; İmparatorlukların ve Prenslerin büyüklüğünün, egemenliklerinin
pusulası veya genişliğinden çok, insanlarının sayısına ve çokluğuna bağlı
olduğunu bilerek, onun asıl düşüncesi, halkının Çokeşlilik yoluyla
çoğaltılmasıydı . Bu özgürlük (eğer öyle denilebilirse) dünyanın
başlangıcında insanlığın çoğalması ve çoğalması için verilmişti; Yahudiler
de bu izni ve başıboş ve başıboş sevgilerini hoşgörüyle karşılamışlardı ve
dünyanın doğu bölgelerinin farklı Annelerden ve tek bir Babadan gelen
Çocuklarla dolu olduğunu okuyoruz; ve Mısır'daki bir Büyük Şahsiyetin,
kendi Belinden gelen, iyi silahlanmış ve tüm Savaş girişimlerinde cüretkâr
olan yüz şehvetli Oğul ile birlikte savaş alanında bulunduğu biliniyor.
Ancak yine de bu yol 〈◊〉 arasında eskisi kadar iyi gelişmiyor ; ister
onların lanetli Sodomie Ahlaksızlığı olarak düşünülsün , ister Tanrı,
insanoğlunun kıtlığının bir tür zorunluluk ve savunmaya neden olduğu
zamanlardaki bu yaşam durumunu çok fazla kutsasın.

Ama esas olarak, birçok Eş arasında bulunan uzlaşmaz Öykünme ve

Rekabet aracılığıyla, (bu Ülkede çok sık görülen) Cadılık ve Büyücülükler,
birbirlerinin kıskandıkları verimliliğe karşı, ya Düşük Doğum yapacaklar,
ya da Çocukları özlenecek şekilde hazırlanırlar. ve gizli ve gizli büyülerle
yumuşayıp giderler; bu sayede bunların artık tek bir Kadının Evlilik yatağı
kadar verimli ve sayısız olmadığı görülmektedir; Aile, tek bir Kadının
Davranışı ve İyi Evliliği kadar iyi düzenlenmiş ve düzenli değildir; aksine,
Kocanın farklılıklarının eşit bir Hakemi ve Hakemi olma bilgeliği kadar
gürültü, kavga ve anlaşmazlıklarla doludur. bu düşünce, çoğu kişiyi, aksi
takdirde İştahlarını tatmin etmeye yetecek kadar eğilimli olsalar da,
kendilerini bu kadar büyük bir sıkıntıya sokmaktan alıkoyuyor; ve çocuksuz
olmalarına rağmen tek bir Eşe bağlı kalan ve Çocuklarının
memnuniyetinden önce Sessizliği ve Dinlenmeyi tercih eden bazı kişiler
tanıyorum.

Kölelerinden olan çocukları, eşlerinden olan çocukları kadar değerlidir;

Neque vero Turcae eksi onur, defe∣runt natis ex concubinis aut uxoribus
quam ex uxoribus, neque illi eksi in iyi baba hukuk habent, Busbeq. Ep. 1.

Ancak yine de Kanuna olan saygıdaki bu farklılıkla birlikte, Baba onları

Vasiyetiyle Azat Etmediği ve onlara geçim kaynağı sağlamadığı sürece,
Sayfa 154 Miras yoluyla onlar, Hayat'tan doğan Büyük Kardeşlerinin
Hayırseverliğine kalırlar ve onun Köleleridir ve o da onların Efendisi ve
Efendisidir; ve Medeni Kanun'da olduğu gibi, Partus ventrem sequi∣tur;
Öyle ki, aynı Baba'nın soyundan köle ve usta bir durumun Oğulları çıksın.

Bunların arasında Kabin adı verilen başka bir tür yarı evlilik de vardır; bir
adam bir Ay boyunca veya belirli bir sınırlı süre için VVife alır: ve 〈◊〉
veya Yargıç huzurunda fiyat için bir anlaşma yapılır: ve Tutarlılık
yeteneğine sahip olmayan ve seyahat ettikleri her yerde bir VVife bulmayı
arzulayan Yabancılar bunu sıklıkla kullanır ve İspanya'da Emancibado
veya Casado de Media Carta olarak adlandırdıkları şeyin aynısıdır,
yalnızca oradaki eylemdir . Türkiye'deki gibi kanunlarla izin
verilmemektedir .

Türkler arasında yaygın olarak kullanılan başka bir evlilik türü daha vardır
(eğer buna bu onurlu Unvanı verebilirsek), o da bir hadım ile bir kadın
arasındaki birleşmedir; erkekliğin tüm yönlerinden tamamen
silahsızlandırılmış olanları kastediyorum, buna rağmen çok fazla Vive
almayan ve bilinmeyen ve olağanüstü nitelikteki Şehvetleri uygulayanları
kastediyorum.

Evliliğin Türk Dininde de gözlemlenen bir noktası veya kısıtlaması vardır ;

yani bir 〈◊〉, bir Kafir olarak, Hıristiyan, Yahudi veya başka herhangi bir
farklı meslek olarak kabul edilse de, Kitapların yazıldığı Bilgili bir Dinden
olan kişilerle evlenebilir. onu savunmak ve sürdürmek; ama Meiuzee
Tarikatı gibi, içinde İlim veya yazılı Hukuktan hiçbir şey olmayan bir Dine
mensup olan, ateşe tapan, onu Tapınaklarında her zaman yanar halde tutan
ve İran'ın bazı bölgelerinde bulunan kadınlar , ama esas olarak Moğol'un
bazı ülkelerinde ; ve aynı zamanda Çingene Kadınlar da yasaklanmıştır
(bunların büyük bir kısmı Türkler arasındadır : ) Kanunsuz ve Dinsiz bir
Serseri halktır, ama bunlar masalsı ve gülünçtür; Aralarında hiçbir edebiyat
ve bilgi bulunmayanlar, Türkler arasında iğrenç olarak tanınırlar .

Ve burada Türkler, Şehvet meselelerinde Hıristiyan Disiplininin sertliği ve

katılığı hakkında ara sıra söylemler üzerine, onlara Evlilik Yatağı dışında
hiçbir Çiftleşmeye izin verilmediğini ve bunun Kölelerin eklenmesi
olmadan tek Kadınla sınırlı ve sınırlı olduğunu söylüyorlar. yozlaşmış hayal
gücünü çeşitlilikle tatmin etmek; Şehvet ve Şehvet düşüncelerinin bizzat
ruhun saflığını kirlettiği; Ve kim bir kadına şehvetle bakarsa, kalbinde zina
etmiş olur; Şu anda, Hıristiyanların yalnızca eylemleri ve yozlaşmış
yaşamlarıyla küçümsediği ve geçersiz kıldığı, aynı zamanda yalnızca basit
bir suç ortaklığıyla değil, aynı zamanda hoşgörü ve ayrıcalıklarla otorite
kurduğu Kurallarımız ve Yasalarımızla alay ediyorlar, insanları
kışkırtıyorlar ve cesaretlendiriyorlar. vazgeçilmez bir Kanun olduğu itiraf
edilen şey. Bunun kanıtı olarak, İtalya'nın Yahnilerinden bahsederler ,
〈◊〉Venedik'te, Napoli'de ve Roma Şehri'nde ve İspanya'daki
Cantoneras'ta izin verilen bir Ticaret ve Meslek haline gelir ve bir Politick
organı olarak çerçevelenir (ilişkili olduğu ve tarafından anlaşıldığı gibi )
Vergilerin ve Yükümlülüklerin kaynaklandığı Türkler: Türkler, İtalya'da bu
düsturun savunulduğu siyasi gerekçeleri kavrayamıyor , nedenlerini
üretmeye ya da onlarla tartışmaya da uygun değil; Beri Sayfa 155Roma
Kilisesi'ne sağlanan fayda ve buradan elde edilen kazançların, Kafirlere
karşı Gallies ve Kuvvetlerin bakımında kullanılması, bu izni kutsayan en iyi
şey olduğu söylenebilir; ama bir Türk'le , kendi dininin profesörlerine karşı
daha iyi savaş açabileceği düşüncesiyle, bu Liceuse'u ve Otoriteyi günah
işlemek için mazur görmek uygunsuz bir tartışmadır . Ve bu nedenle Türk ,
bu 〈◊〉 Cariyelik tarzının, Hastalıklardan ve Kötülükten daha uzak olması
nedeniyle, Yahnilerin Gezici Şehvetlerinden veya Cortesan'ların
küstahlığından çok daha fazla Kutsallık, Düzen ve Politika içerdiğine pek
ikna olmayacaktır . Otoritenin imtiyazıyla cesur ve dik başlı.

Pudet haec opprohria Nobis Et dici potuisse, &c.

〈◊〉' un tebaasına göre sahip olduğu tüm ayrıcalıklar arasında onlardan

daha azına sahip olduğu şey, evlenememesidir; ama yine de, görkemlerinin
büyük bir kısmını halkın kalabalığına yerleştiren Doğu Prenslerinin
geleneğine göre, hiçbir zaman o kadar şehvetli olmasa da ya da Sarayının
Gösteriş ve Daha Büyük İhtişamı için gerekli olmasa da, işine yarayacak
kadar çok Kadın vardır. onların Kadınları. Sultan'da Evliliğin bu şekilde
kullanılmaması bir Devlet Kuralı olmuştur ve Bajazet zamanından bu Çağ'a
kadar 〈◊〉 , Inter Arcana Imperii arasında sayılmıştır: bunun nedenleri
çeşitli şekillerde bağlantılıdır. Busbequius der ki: Bajazet , Timurlenk'in
kendisine karşı kazandığı büyük zaferin ardından , diğer büyük
Talihsizlikleri ve Rezaletlerine, çok sevdiği Karısı Despina'nın , alçak ve
rezil olan Fatih'in eline düşmesini de eklemişti. Kocasının gözü önünde
uygunsuz muamele, onun tüm diğer sıkıntılarından daha büyük bir
onursuzluk ve üzüntü meselesiydi; böylece o zamandan beri, Sultanlar, ara
sıra bu rezalete maruz kalmaktan kendilerini kurtardılar. Aynı servete sahip
olanlar, Köleler veya Mal, Zenginlik veya Mülk kaybından daha fazla
endişe duyabilecekleri hiçbir kadın arkadaşını İmparatorluklarına almazlar.
Ancak benim görüşüme göre bu politika, yalnızca mümkün olan konuların
değerlendirilmesinden daha derin bir kapsama ve tasarıma sahiptir; çünkü
duyduğuma göre, bir Sulan'ın bir eş yapmasının tek işareti ve töreni, ona
durumuna ve kalitesine uygun bir zenginlik bahşedilmesidir; adı Çeyiz olan
Kabin değil, Peşmaluck veya Shooes'u için paradır; kendisi için Hediyeler,
Mücevherler ve Zengin Giysiler ve büyük katılım dışında, Geliri bir
Valede'nin veya Büyük Signior'un Annesinin gelirine eşit olmalı , yani
yıllık dört veya beş yüz bin Dolar Kira; öyle ki, bu gelenek uygulansaydı ve
Aşık ve Müsrif bir Prensin eğilimiyle karşılaşsaydı, İmparatorluğun başlıca
Geliri Kadınlar Odalarında harcanır ve kadınların bulunduğu gerçek
Kanallardan saptırılırdı. Hazine, Commonwealth'in Politika organının
beslenmesi için çalışmalıdır. Ayrıca, padişahların eş almaları bir gelenek
olsaydı , aralarındaki temel Politika ilkesi olan Büyük Senyör'ün
yurtdışındaki ittifaklarından ve uzak ilişkilerinden kaçınmak da sözleşmeye
girerdi. Türklerin onuncu imparatoru Sultan Osman'ın komployla
öldürülmesinin temel nedeni de buydu.Sayfa 156 Souldiery'nin İsyanı ve
Hoşgörüsü ile; İmparatorluğun Temel Anayasalarına aykırı olarak bir
Soltana ile evlendiği ve bu sayede İttifaklar imzaladığı iddiasına itiraz
ediliyor .

Türkler arasında Evliliğin bağı, ciddiyeti ve doğası daha önce anlatıldığı

gibidir: Kocası onu ekmek, tereyağı, pirinç, odun ve keten ile beslerken,
Kadının kendini bundan kurtaracak hiçbir yolu yoktur. Elbisesi için; Kanun,
onun, kendi emeğini sağlayacak kadar çalışkan bir Koca olduğunu varsayar:
Boşanma Hukukunda Kadının yarısı için, Kocanın iktidarsızlığı veya
soğukluğu ve benzeri gibi kabul edilebilir başka noktalar da vardır; ancak
adamın kendisini aklamak için çeşitli yolları vardır ve bunu çeşitli iddialarla
yapabilir; ve Yahudilere hoşlanmadığı durumlarda veya onun gözünde
herhangi bir iltifat görmediği durumlarda izin verildiği gibi,
Boşanmasından en kolay koşullarla ve hafif gerekçelerle vazgeçebilir.

Türklerde Boşanmanın üç derecesi vardır ; bunların her biri 〈◊〉 yani

Adalet huzurunda yapılır ve onun tarafından düzenlenip tescil edilir.
Birincisi, Erkeği ve Karıyı yalnızca aynı Ev ve Yataktan ayırır; bir Karının
bakımı hâlâ devam etmektedir; İkincisi, onları bu şekilde bölmekle kalmaz,
aynı zamanda koca, Evliliğinde Joynture veya Çeyiz'in vaat ettiği Kabin'ini
ona iyi etmeye mecbur kalır, böylece ne kendisi ne de Malikanesiyle hiçbir
ilgisi kalmaz. ve başka biriyle evlenmek için özgür bir durumda kalmak.
( Ah 〈◊〉 ) olarak adlandırılan üçüncü tür boşanma, daha ciddi ve ciddi
bir şekilde, daha sert ayrılık şartlarıyla yapılır ve bu durumda koca,
boşandığından pişman olur ve boşanma hakkını geri almak ister. Kadın ,
Kanuna göre, önceden rızası olmadan kendisine kabul edilemez ve başka
bir erkeğin onun yüzünden hoşlandığını görmekle yetinir , bu da Kanun'u
Kocanın hafifliğinin ve tutarsızlığının bir cezası olarak şartlandırır . ve Türk
Hukukunun, Kadınların özgür seçimi ve bunlardan yararlanması konusunda
çok hoşgörülü ve açık olmasına rağmen, yine de, bunun önemli noktalarını
farkında olmadan boşa çıkaranları, dikkat çekici rezalet ve rezalet notlarıyla
cezalandırdığını gösteren bir kanıt olarak . Her ne kadar bazıları daha sonra
Boşandıklarından tövbe etseler de, bu durumdan memnun olmuşlar ve
Karılarının Yatağına girmek için yakışıklı bir genç seçmişlerdir. Bu 〈◊〉
büyük bir sıkıntıya maruz kaldığında, uygun bir şekilde tanıştığı ilk adamı
bu 〈◊〉' ye çağırmaya karar veren birinin anlatıldığı Mutlu Bir Hikayedir,
böylece şöhreti bilinmeyen biri daha az olabilir. endişeli; İlk görüştüğü
adam tesadüfen bir Kaickgee ya da Kayık Adam'dı; öyle görünüyor ki bu
adam Karı'yı o kadar tatmin etmiş ve memnun etmiş ki, daha sonra
Kocasına olan tüm ilgisinden vazgeçmiş ve yeni Sevgilisine bağlı kalmaya
karar vermiş. eski kocasından daha iyi bir kocaya saygı duymasını
sağlayacak yeterli kanıta ve tanışıklığa sahip olduğunu sanıyordu. Türkler
arasında, Boşandıklarından bu kadar yürekten tövbe eden ve ayrılan
eşlerini yukarıdaki koşulla kabul etmekle yetinecek kadar seven çok az kişi
vardır ; iğrenç bir şey; ve çok yabancılaşmış veya yabancılaşmış herhangi
bir konuyu ifade ettiklerinde, hepsi ona ( Ah Talac ) öyle bölünmüş ve
ayrılmış bir şey ki, bir Günah ve küfür olacak kadar onu arzulayacak kadar
bölünmüş bir şey diyorlar.

Sayfa 157

ÇATLAK. XXII. Türk Dininin diğer kısımlarından . Sünnetten .

Sünnet, gerçek bir Muhammedi inananı oluşturan beş noktadan biri

sayılmaz ; yalnızca (daha önce de söylediğimiz gibi) insanın Kanunun daha
gerekli kısımlarına itaatinin bir denemesi ve kanıtı olarak önerilmektedir.
Bu Sünnet töreni onlar tarafından açıkça Alhoran'dan aktarılan bir Kurallar
Maddesi olarak değil , aslen İsmail veya Esav'dan türetilen , 〈◊〉
zamanından önce Araplar arasındaki gelenek ve kadim uygulama ve
kullanımla kabul edilir. onların soyundan gelirler ve bundan dolayı
kendilerine İsmailoğulları adını verirler . Arap Doktorlar Muhammed'in
Göbeksiz doğduğunu ve doğal olarak Sünnetli olduğunu doğruluyorlar ;
belki de Yahudilerin Musa ve diğer bazılarının 〈◊〉 hakkında aktardığı
hikâyenin aynısı ; ve öyle görünüyor ki Sünnetin uygulandığı Ülkelerde
Çocukların bu şekilde doğması alışılmadık bir durum değil ; Bu nedenle
onlara Ay'ın Oğulları adı verilir ve Ay'ın erdemi üzerlerinde sıradan bir
etkiden daha fazlasını taşır. Credebant Siquidem Arabes, quod ille qui* sub
lunae radi nasceretur, contrahi perinde ac sünnet praeputium'dur.

Türkler yedi yaş ve daha yukarıya kadar çocuklarını asla sünnet ettirmezler
; ve sonra bunu bir Berber veya Chirurgion olarak yapıyorlar, bu, Emaum
veya Rahip makamına tahsis edilen bir mesele olarak görülmüyor ; çünkü
(daha önce de söylediğimiz gibi) Ruhban Sınıfı ve Laiklik diye bir ayrım
yapmıyorlar; Demek istediğim, herhangi bir ruhani Rahiplik Niteliğine
gelince; çünkü bir adam bugün 〈◊〉 'e ağlayabilir ve Papazları gibi
Cemaatini dualara yönlendiren ve Minberde Alchoran'ı açıklayan ilk kişi
olabilir; ve ertesi gün Cemaatinden kovulurlar ve herhangi bir laik iş veya
mesleğe girmekte özgür olurlar: bu vesileyle aralarında genellikle Ülkeye
ve yere göre farklılık gösteren bazı törenler düzenlerler; ama 〈◊〉 Çocuk
en iyi Elbiselerini giyerek at sırtında, Okul arkadaşları ve arkadaşlarıyla
birlikte oturuyor.* yüksek sesle Alchoran'daki bazı kelimeleri tekrarlayın ;
eve getirilip sünnet işlemi yapıldıktan sonra tedavisi için özenle bakılır ve
bu arada misafirler için bir ziyafet veya ziyafet hazırlanır; 〈◊〉 yıllarından
itibaren Müslüman olanlarbazı yerlerde at sırtında, sol ellerinde kalplerine
doğru bir Dart〈◊〉 olacak şekilde Kasabada taşınırlar , bu da onların bu
şekilde geçilmeye daha çok katlanacaklarını gösterir. daha sonra itiraf
ettikleri inançtan vazgeçmek yerine. Ve bu Sünnet, Yahudilerde olduğu
gibi, bunların müminler arasına kabulü ve tanıtılması, Hıristiyanlarda ise
Vaftizdir.

Sayfa 158

ÇATLAK. XXIII. Gerçek bir Muhammedi oluşturmak için gerekli olan beş temel
noktadan biridir .

Yıkamalarından .

Alchoran'da Muhammed'in 〈◊〉 dininin temizlik üzerine kurulduğuna ve

Kanununun yarısı olmasına rağmen ; ancak Ma'homet'in zamanından çok
önce yıkamalar, İsmail'in soyundan gelen ve gelenek gereği yıkama
uygulamasını sürdüren Araplar tarafından aynı talimatlara göre
uygulanıyordu : ve onun bu buluşta kendi Otoritesinin dayatmasından başka
hiçbir payı yoktu. Tarikatının profesörleri hakkında. Türkler elbette dış
yaşam tarzlarıyla çok temiz bir halktır ; kutsal ibadetleri ve görevleri ile
ilgili sünnetlerinde olduğu gibi, çok titiz ve batıl inançlıdırlar; içlerinden
bazıları suyun kendilerini günahların pisliğinden ve bedenlerinin
pisliğinden arındırdığına inanırlar: Üç çeşit yıkanma vardır.

Birincisine Abdest denir ve bu onların dualarına, 〈◊〉' ye girmelerine

veya Alchoran'ı okumalarına hazırlıktır ; önce ellerini, kollarını, sonra
boyunlarını, alınlarını, tepelerini, kulaklarını, dişlerini, yüzünü, burun altını
ve son olarak da ayaklarını yıkarlar; ama eğer hava soğuksa ve onları açığa
çıkarmak uygun değilse, bunu herhangi bir dışsal anlamla kanıtlamaları
yeterlidir.

İkincisi , Gusul adı verilen, çiftleşme veya gece kirliliklerinden sonra

hamamın temizlenmesi; O zamana kadar bir adama Giunub adı verilir ,
yani onun duaları Tanrı'nın önünde iğrenç sayılır ve insanlar onun
toplumundan uzak durur.

Üçüncüsü tabiatın rahatlığı veya tahliyesinden sonra yıkanma olan

Taharet ; sol elin son üç parmağını bu sade ofise tasarlıyorlar; ve bu
nedenle Hıristiyanlara 〈◊〉 diyorlar ; bu, bu şekilde arınma isteğinden
dolayı kirlenmiş ve saf olmayan biri kadardır. Ve yemek yemeden önce ve
sonra yıkanmak o kadar olağan ve sıktır ki, aralarında ortak bir atasözüne
neden olmuştur: Tanrı eti, insanların sık sık ellerini yıkama fırsatı
bulabilsinler diye yarattı.

İkincisi ise dualarıdır. Yıkandıktan sonra, Müritlerine duanın gücünü ve

faziletini tavsiye eden, Alchoran'ında onu Dinin Sütunu ve Pa∣radise'nin
anahtarı olarak adlandıran ve bu alanda beş kez performanstan keyif alan
dualarını takip edin. yirmi dört saat, yani. sabahın doğuşuyla güneşin
doğuşu arasındaki Saba∣namasee adı verilen; İkincisi, öğle vakti
Ulenamasee denilen; Üçüncüsü, öğle vakti ile güneşin batışı arasındaki
Kindinamasee denilen orta saatte; Dördüncüsü, Güneş batarken 〈◊〉
denir ; Beşincisi, gecenin bir buçuk saatinde Yachinamasee denilen; Bu
eylemi büyük bir saygı ve bağlılıkla yerine getirirler ve Tanrı'ya yönelik bu
dini eylem konusundaki düşüncelerinde o kadar kararlı ve sabit olmaları
gerektiğine inanırlar ki, Sayfa 159 Dünyanın hiçbir işi olmasa bile, aynı
anda Sultan'ın emrinin yerine getirilmesi emredilse veya kaldıkları Oda'da
yangın çıksa veya Kapıları veya Kampları içinde silahlı bir düşman olsa
bile, henüz öldürülmemeleri gerekir. Kaçınılmaz yok oluşlarına karşı
çıkmak ya da söndürmek için ibadetlerini aniden bozarlar ya da aniden
bozarlar : Benim düşünceme göre, kâfirlerin, kendi zamanlarında İlahi
Haşmet'in o huşu ve duygusuna sahip olmaları çok önemlidir. onunla
seyirci; Ve yine de, Roma Kilisesi'nin Friers ve diğerleri, Namas'ın 〈◊〉 'si
gibi , bunu öyle baştan savma bir şekilde yerine getirmeli ki, iş söylemini,
dualarının tekrarı ile karıştırmalı ve cevaplarıyla neşeyi karıştırmalıdır.
Soruların cevapları ve çözümleri yapılır; ve böylece kendilerini Opus
operatum'la tatmin ediyorlar, sanki görevi ona dayatan kişinin emrine
uymak, öncelikli olarak dua kurbanından zevk alan kişiden daha
önemliymiş gibi.
Dualarının şekli Alchoran'dan alınmamıştır , yalnızca cümle derlemeleri,
Tanrı'nın Adı'nda olduğu gibi, Tanrı büyük ve merhametlidir ve benzerleri
oradan 〈◊〉 (Hıristiyanların Tanrı'nın çeşmesinden yaptığı gibi)' dir.
Kutsal Yazılar 〈◊〉 geri kalanı daha önce bahsettiğimiz dört Doktor
tarafından derlenmiştir, yani Ebbubecher, Omar, Ozman ve 〈◊〉 ; isimleri
çoğu 〈◊〉' nin duvarlarına altın harflerle yazılmıştır : burada gözlemlerler
ellerini önlerinde üst üste koymak, vücudu bükmek, diz çökmek, alnını yere
değdirmek, başını her iki tarafa hareket ettirmek ve benzeri gibi
vücutlarının çeşitli duruşları ve jestleri; bunlarda yapılması zor olanlardır.
〈◊〉 tarafından sadece icat edilen ve emredilenlerin esas olarak eski
Araplar arasında kullanılanlardan farkı : Ancak onların dualarındaki düzenli
törenlerin daha iyi tanımlanabilmesi için, amacımız bu konuda ne olduğunu
duymak olacaktır . ◊〉 uius , özveriyle sahada düzenli bir şekilde
hazırlandığını gördüğü tüm Türk Ordusundan bahsediyor. gördüm (dedi)*
o)〈◊〉〈◊〉〈◊〉 , Şefleri olan bir Rahibin sözlerine 〈◊〉 sessizlikle
katılan , Türbanlar içinde katlanmış çok sayıda kafa ; hepsi de sıra halinde
dizilmiş ve emirleriyle tüm ovayı kaplamış, vücutlarının düzenli yerleşimi
nedeniyle bir duvarı veya küpeşteyi çevrelemiş gibi görünüyorlardı:
giysileri açık renkliydi ve Karın rengiyle karşılaştırılabilecek türbanlar ve
giysilerinin farklı renklerindeki çeşitlilik, gözleri garip bir zevkle
besliyordu; bu kadar hareketsiz bir şekilde, sanki yaşadıkları yerde
büyümüş gibi duruyorlardı. ayaklar sabitlendi; ne öksürme, ne hırıltı, ne
ses duyuldu, ne de kafalarında herhangi bir hareket algılandı; Papazın
Muhammed adını anan herkes başını dizlerinin üzerine eğdi; ve Allah'ın
ismiyle hürmetle 〈◊〉〈◊〉 ve Dünyayı öptüler: ve böylece Türkler
dindar bir törenle ve derin bir dikkatle kutsal görevlerini yerine
getiriyorlar; Başın, ellerin kaşınması veya dua için gerekli olmayan
herhangi bir hareketle yarıda kesilen duanın sonuçsuz kaldığını
varsayarsak. Ama tanıdığım tüm Milletler ve Dinler arasında en ikiyüzlü
olanıdırlar; onlar, insanlardan övgü almak için Pazaryerinde ve Sokakların
Köşelerinde dua etmeyi sevenlerdir; Çünkü Türklerin, en çok seyirci
buldukları yerde, özellikle de Hıristiyanların, ne kadar sakıncalı olursa
olsun orayı tercih ettikleri, önce mendillerini yaydıkları ve sonra dua
etmeye başladıkları görülmektedir. Madde Sayfa 160 dualarının büyük bir
kısmı ilâhî kudret ve sıfatlara övgülerden ibarettir; Prenslerinin ve
hakimiyetlerinin güvenliği ve Hıristiyanlar arasındaki anlaşmazlıklar ve
savaşlar için Dilekçeleri karıştırdılar; Tanrı'nın onları büyük ölçüde
memnun ettiğini düşünüyorlar ve Hıristiyan âlemindeki savaş ve karışıklık
söylentilerinden keyif alıyorlar. dualarına ilahi kolaylık ve imtiyaz: Roma
Politikası hakkında Örtülü raporların ne olduğunu deneyimlerinden çok iyi
biliyorlar ; O,* Omne scelus externum cum laetitia habendum, semina etiam
odiorum incende; Romalılar, Ermenistan'ı verilecek bir ödül ve aynı
zamanda Doğu Uluslarının Yıkımı Trajedisinin oynanacağı Sahne olarak
belirledikleri için, Eandem Armiem specie largitionis turbandis barbarorum
ani∣mis praebuerint; bu yüzden Türkler birkaç yıl boyunca Transilvanya,
Moldavya ve Valachia Eyaletlerinin tamamen fethedilmesinden kaçındılar
veonları Macarların, Almanların, Polonyalıların ve bu ülkelerin halklarının
yaşayabileceği Cadmean tarlalarınabirbirlerini yok edecek ve onlara sahip
olmaya girişini daha kolay ve daha az kanlı hale getirecek.
Üçüncüsü, Ramazanlarından .

Dinlerinin üçüncü farzı, Ramazan Ayı'nı tutmak veya o ayın tamamında,

Güneş Ufuk'un üzerindeyken ne yiyip ne içebilecekleri, ağızlarına hiçbir
şey alamayacakları Oruç tutmaktır . ; Daha sonra, Emaum'un o ayda her
Mosch'un Çan Kulesi çevresinde sergilenen Lambaları yaktığı Akşam
kapandığında , yemek yeme özgürlüğüne sahipler: Gecenin çoğunu Ziyafet
yaparak geçirirler ve genellikle en büyük Lezzetlerini saklarlar. ve o
Orucun tesellisi için en iyi Hükümler; İş ve uğraşlarıyla en çok geceleri
ilgilenirler, günü uykuyla fazla sıkıcı geçirirler, dolayısıyla oruçları
gündüzün geceye dönüşmesinden başka bir şey değildir. Bu Aya 〈◊〉
diyorlar ve kutsal diyorlar ve Cennet kapılarının açıldığı ve Cehennem'in
kapatıldığı zamanı: ve bu Orucun Emri o kadar katı ki, bir Türk için
suçlanmak Ölümden daha az değildir . onun nefesinden. Bu Ayda Şarap
içmek telafisi mümkün olmayan bir Suç sayılmaktadır; ve kendilerine başka
zamanlarda bu özgürlüğü tanıyanlar, skandal yaratmamak için bu Ayın
başlangıcından on dört gün önce bundan kaçınırlar; Kadınlar ve daha batıl
inançlı olanlar, Peygamberlerinin emri yerine getirilmeden on beş gün önce
Oruç tutmaya başlarlar. Hasta olanlara, herhangi bir sakatlığa sahip olanlara
veya yolculukta bulunanlara yemek yeme izni verilir; ancak sağlık ve
rahatlıklarının diğer zamanlarında kanunlarının ifasına borçlu oldukları
Ramazan günlerini iyi kılmakla yükümlü olmak şartıyla .

Bu Ramazan Ayının müessesesi bizzat Mahomet'in peygamberlik görevinin

ikinci yılında başlamış olup , daha önce Yahudilerin Aşure Levit orucunu
taklit ederek kırk yılını tamamen tamamlayana kadar bu görevini
üstlenmemişti . 16. ver. 29. Anısına* Kızıldeniz'de Firavun ve Ordusunun
devrilmesi , Araplara da aynı perhiz süresini yaşattı; ancak daha sonra
Yahudilere orucun icat edilmesini seyretmenin onursuz olduğunu
düşünerek, Sayfa 161Zamanı Ay'ın gidişatına göre belirlenen ve genellikle
bir önceki yıla göre on gün daha erkene düşen Ramazan'ı başlattı, böylece
bu Oruç zamanla tüm aylar boyunca devam edecek ; ve 〈◊〉 için bu
durum, günlerin uzun ve sıcak olduğu Yaz aylarından ziyade, Kışın 〈◊〉
günlerinde meydana geldiğinde daha kolaydır ; bu durum, zorunlu olarak
ihtiyaç duyan sıradan insanlar için sıkıcı hale gelir. Çalışmaya zorlanıyorlar
ama susuzluklarını giderdikleri için ağızlarını bir damla suyla ferahlatmaya
cesaret edemiyorlar.
Dördüncüsü, Zekatlarının

Bu da , kendi hukuklarının dört temel tabibinin belirlediği belirli kurallara

göre sadaka vermek anlamına gelen 〈◊〉 'nın oluşumunda gerekli olan bir
diğer noktadır : Zekat kelimesi , artış kadar anlamına gelir, çünkü o sadaka,
Allah'ın lütfunu sağlar. Rahman'ın hazinesini çoğalt. Bu emre göre herkes,
mal varlığının yüzde birini fakirlerin yardımına vermekle yükümlüdür; ve
her ne kadar bu Emir, gerçek bir Müslüman olmak için temel bir unsur
olarak benimsense de , yine de Türklerde Açgözlülük ve Politika o kadar
hakimdir ki, Zenginler hem Mülklerinin büyük bir kısmından ayrılmak
istemezler, hem de Zenginliklerini kanıtlamaktan korkarlar. Zekat'a göre
doğru bir hesapla ; öyle ki, bu emrin en iyi gözlemcileri Yoksullardır;
Zenginler bunu gereksiz görürler ve Tanrı, Dinin icrasını kendi Zümreleri
için bir tuzak haline getirmeyi asla amaçlamazlar.
Beşincisi, Mecha'ya Hac Yolculuğu Hakkında

Zenginliğe sahip olan ve büyük devlet görevlerinden ve görevlerinden

özgürlüğe sahip olan herkesin bunu yerine getirmesinden yararlanan; Bu
dünyadan diğerine geçişlerinin bir Türü veya anlamı olmak. Bu Hac
Yolculuğunu her yıl yapanların sayısı belirsizdir, ancak en yaygın olarak
Ma'hometan Dininin inanıldığı çeşitli bölgelerden, elli binden fazla kişi
kayıtlıdır ; Bu Hacılar Mayıs ayının sonlarına doğru Konstantinopolis'ten
yola çıkarlar ve Anadolu'dan, Karamanya'dan ve dünyanın diğer
bölgelerinden gelenlerle Şam'da buluşurlar ; İran'dan gelenler Babil'de,
Mısır'ın bazı bölgelerindekiler Grand Cario'da toplanır ve hepsi Ağrı
Dağı'nda birleşerek , Kurban veya Kurban yapmak gibi çeşitli Törenleri
gözlemlerler ve bunu Koyunları öldürerek ve bir kısmını hediye olarak
göndererek yaparlar. İbrahim'in Oğlu İshak'ı aynı dağda kurban etmeyi
tasarladığının anısına, Dostlarına ve bunların Yoksullar arasında
dağıtılmasına ; onlar da burada Giysilerini çıkarıyorlar ve sadece bir
Battaniyeyle örtülü olarak, artık tüm günahlarını ve dünyaya dair sevgilerini
arkalarında bırakmaları gerektiğinin işareti olarak Dağ boyunca alay
halinde yürüyorlar.

Bu Hacıların başkomutanı (çünkü bu kadar önemli sayıda insan arasında

kural ve hükümet olmalıdır) Büyük Sinyor tarafından atanır ve Sur-Emini
olarak adlandırılır ve onun aracılığıyla 500 Zechin, bir 〈◊ gönderir . 〉 Bir
Deve üzerinde taşınan Altın ile Kabartmalı ve Mecha'daki Mosch'ların
asılması için kullanılan kadar siyah Kumaş ; ve bu her yıl padişah
tarafından o yere hediye edilir; ne zaman Sayfa 162 yeni bir askı kuruluyor,
bir önceki yıla ait olan yıkılıyor ve Hacılar tarafından parçalanıyor; Bazıları
çoğalıyor, bazıları azalıyor, ibadet ederken yüzlerini çevirdikleri Caabe'nin
yerine onlara hizmet eden Hac yolculuklarının bir hatırası ve simgesi olarak
ondan herhangi bir parçayı evlerine taşıyorlar . Alchoran'ı taşıyan Deve ,
eve döndüğünde çiçeklerle ve diğer süslerle süslenir ve bu kutsal yolculuğu
tamamladıktan sonra her türlü emek ve hizmetten muaf tutulur .

ÇATLAK. XXIV. O dönemde Baş Subayların Büyük Sinyor için kullandığı Bayram ve
Törenlerden .

Bayram , Türklerin yılda iki kez olan bayramıdır ; Büyük Bayram olarak
adlandırılan Büyük Perhiz'in Paskalya'da olduğu gibi, Ramazan orucunun
hemen ardından gelen ; diğeri , ilkinden yaklaşık yetmiş gün sonra
gerçekleşen küçük bayramdır; o zaman insanlar üç gün boyunca işlerine ara
verirler, birbirlerini sunarlar, sevinirler ve diğer zamanlara göre daha fazla
özgürlük kazanırlar; Hiç şüphe yok ki bu , Muhammed tarafından
takipçilerinin bedenlerini ve zihinlerini rahatlatmak ve aynı zamanda
Hıristiyan bayramlarını taklit etmek için icat edilmiştir .

Bayram , Ramazan'dan sonra yeni Ay'ın ilk ortaya çıkışıyla başlayacak

şekilde tasarlanır ; Havanın Bulutlu olması ve Ay'ın görünmemesi
durumunda bu bazen bir gün ertelenir; Doğanın gidişatına göre Gökyüzü
daha uzun süre karartılırsa Ay'ın başladığı varsayılır ve böylece Bayramları
da başlar; Konstantinopolis'te , Deniz kıyısındaki Se∣raglio noktasında
büyük topların ateşlenmesiyle yayınlanır ; bu sırada Mosch'ların Çan
Kulesi'ndeki Işıklar veya Lambalar söndürülür veya yakılması ihmal edilir
ve Davullar ve Trompetler Şehrin tüm kamuya açık yerlerinde ve büyük
kişilerin saraylarında çalınır: böylece herkes kendi eğilimi veya çıkarı onu
yönlendirdiği şekilde kendisini Eğlenceye ve Eğlenceye adar.

Ancak sağduyulu Okuyucunun gözlemlerini en çok merak edecek olan şey,

Saray'da bu Ziyafet'te kullanılan Törenlerin çeşitli Devlet memurları
tarafından Büyük Senyör ve bunlardan biriyle olan ilişkisidir; Bunlar,
vücudun her bir üyesinin en küçük hareketine kadar çok resmi, kesin ve
sabittir; bu, 〈◊〉'ü , kendi dünyasında kaba, nezaketsiz ve her türlü Tören
veya Kur'attan yoksun olduğu yönündeki düşüncelerinden arındıracaktır.
Edinebildiğim en iyi bilgilere göre tavır ve davranışlarım çoğunlukla bu
şekildedir.

Kapa Ağası'nın (veya Sayfaları yöneten Hadımbaşı'nın) Lojmanı'na giden

Antiport, Bayramdan önceki Nöbet veya Arife'de , tüm Devlet
Başbakanlarının kendi modalarına göre zengin Halılar, Minderler ve diğer
Mobilyalarla süslenir. O sırada Konstantinopolis'te bulunan İmparatorluğa
mensup olanlar , günden üç veya dört saat önce Büyük Signiors Sarayı'nda
toplanırlar ; burada gün doğar doğmaz, Sayfa 163 Büyük Sinyor at sırtında,
onların ortasından geçer ve Santa Sophia'nın 〈◊〉'sine gider, orada sabah
namazını kıldıktan sonra tekrar Saray'a döner .

〈◊〉 geri döndüğünde 〈◊〉 veya Kraliyet Odası'na girer ve sol elinde
Sayfaların baş Hadım'ı olan 〈◊〉 Han'ın Oğulları (bunlar rehineler için
kalır) ile Devlet Makamına yerleşir. Türk Divanı) kendilerine yapılan
işaretler üzerine, kendisine mutlu bayramlar dilemek için huzuruna çıkan
ilk kişilerdir; (duyduğuma göre) onunla buluşmak için üç adım yürüyor ve
onlar da, örneğin Eiamischerif, yani bu günler mutlu olsun, diyerek secdeye
varıyorlar ve ayağa kalkıp elini öpüp emekli oluyorlar. Konuşmasını
yapacak bir sonraki kişi, Büyük Sinyor'un sağ tarafında, tüm 〈◊〉 ,
Pashaw'lar ve diğer büyük Subayların önünde duran, Büyük Signior'u
dizlerinin üzerinde tamamlayan Baş Vezir'dir. ve daha yakına yaklaşarak
elini öper ve sonra ayağa kalkıp Kapa Ağası'nın veya Sayfaların Hadımının
makamına gelir . Bu Töreni takip eden bir sonraki kişi , sol tarafta
Kadelescheres veya Lordlar Anadolu'nun baş yargıçları olarak Subayların
ve Kanun'un başlıca başkanlarının önünde yer alan 〈◊ 〉 ve 〈◊〉 , baş
baş veya Piskopos Nakib Eschref'tir. Muhammed'in soyundan gelenler ,
Mollalar , Seigh denilen Vaizler ve diğerleri. Sonra 〈◊〉 başını yere
eğerek ellerini Kuşağının üzerinde tutar, onu sol omzundan öper ve Büyük
Sinyor onunla buluşmak için bir adım öne çıkar ve böylece yerine çekilir;
daha sonra diğer tüm tarikatlar sırayla bu Töreni geçerler ve onlara Baş
Vezir'in Büyük Sinyor'a bildirdiği şekilde davranılır; çünkü bazıları onun
elini öpüyor, bazıları yeleğinin eteğini, bazıları kolunu, bazıları da göğsünü,
bundan sonra Nitelikleri ve Otoriteleri öyle çeşitlilik ve biçimsellikle dolu
ki, açıkça ele alan bir Kitap yazılmış . Bu Törenin tüm özellikleri.
Tamamlama görevini yerine getirmek üzere çağrılanların sonuncusu
Yeniçeri Ağası veya Yeniçeri Generalidir .

Bu bölüm buraya kadar geçildikten sonra Büyük Sinyor, Saray'ın daha

emekli bir Odasına girer ; burada Arz 〈◊〉 veya dört ana Sayfa, daha önce
olduğu gibi Divan'a itaat eden ilk kişilerdir: ardından hadımları takip edin.
ve diğer Sayfalar; Bu arada, Divan Odası'nda bir akşam yemeği verilir ,
burada yükümlülüklerini yerine getiren Devlet Memurları, Büyük
Senyörlerin sorumluluğunda bol bol yemek yerler, ardından Büyük Signor,
her bir Divan'a bir hediye sunar. Törenin sona erdiği Samur Yeleklerin on
altı baş subayı.

Böylece, bütün bir yıl önce eski Saray'da Cloystered olan Soltanaların
Arabaları, Bayram Bayramı'nda ilk etapta Büyük Sinyor'u ziyaret etme
fırsatına sahip oldukları için mutlular. Akrabaları ve Akrabaları, ardından
Kraliçe veya Kraliçe-Anne ve Durumlarına ve Niteliklerine göre çeşitli
Törenler kullandıkları diğer Soltanalar ve Hanımlara; ve Ziyafetlerde ve
diğer Müzik ve söylem eğlencelerinde üç gün boyunca kalma özgürlüğüne
sahiptir.

Öncüllerden, dünyanın, aralarında kullanılan Flört'ün nasıl algılandığı

konusunda genel olarak yanılgıya düştüğünü gözlemleyebilirim. Sayfa 164
Gezginler tarafından genellikle kaba olarak tanınan Türkler , Hıristiyan
âleminde kullanılan tuhaflık, eğilme, sinme ve duruşlardan çok daha uzaktır
. Türklerin tavrının, hiçbir zaman bu kadar aşağılık olmasa da, en aşağılık
ve mekanik bayağılıkta bile, bu bölgelerdeki en iyi Hıristiyanlara karşı
tuhaf bir barbarlık ve kabalık içinde sergilendiği doğrudur ; bu daha ziyade
Dinlerinin onlara öğrettiği bir tür gurur ve nefretten, daha sonra da
Üstlerine karşı gereken saygıyı gösterme görevleri konusunda eğitilme
isteğinden kaynaklanmaktadır; Çünkü birbirlerini birbirlerine doğru
taşırken, Tamamlama kurallarına ve inceliklerine, Roma'da ya da
Hıristiyan âleminin en uygar saraylarında uygulandığı kadar çeşitlilik ve
kesinlikle uyuyorlar ; ve Başbakanlar arasında, Üstlere borçlu olunan
Törenin sınırlarını aşmamak için çok fazla titizlik ve tedbir kullanılır , en
azından kendi niteliklerini küçümsemeli veya dünyaya, onların düzensiz
teslimiyetlerinin bir hata olduğuna inanmaları için fırsat vermeliler.
dalkavukluğun bir parçası. Bu nedenle Osmanlı Sarayı'ndaki elçiliklerde
görev yapan Hıristiyan nazırların, devlet büyükelçileri huzurunda görev
yapma kuralları ve usulleri konusunda iyi bilgi sahibi olmaları incelenmeye
değerdir ; Hıristiyan dünyasında gülünç ve aşağılayıcı olarak kabul edilen
başın açık olması ve temsil ettikleri Üstatlar arasındaki büyük mesafenin
kabulü olarak alınan küçük eğilmeler ve çoğu zaman vücudun eğimleri; ve
bu nedenle, girişte küçük bir tören ve ayrılırken benzer bir tören, anlaşma
veya konuşma sırasında istikrarlı ve sürekli bir davranışla, Hıristiyan bir
Bakan için en iyi kuraldır; Türklerde yerçekiminin etkisi ve kendilerini
tahmin etme olarak yorumlanan ; Kesin olan şu ki, bu durum pek çok
Hıristiyan Vezir'in Türkler nezdinde itibarını zedelemiş , daha önemli
konuların yönetimindeki bilgelik ve maharetleriyle hak kazanmışlardır.

Sayfa 165

ÇATLAK. XXV. Domuz etinin ve şarabın haram kılınmasından.

Daha önce ele alınan yukarıdaki beş prensip (daha önce de söylediğimiz
gibi), gerçek bir Muhammedi'nin oluşumu için gerekli olan temel
noktalardır ; diğer meseleler onların itaatlerinin delilleri ve imtihanlarıdır;
Bunlardan hiçbiri , Haram olarak adlandırılan, iğrenç ve yasak olan
domuz eti ve şarabın yasaklanmasından daha hoş bir şey değildir . İlki
gerçekte onlar tarafından tiksindirilir ve uygar insanlar için bir insan eti
veya lezzetli yiyeceklere ve sağlıklı yiyeceklere alışık olanlar için bir
Köpeğin kalçası kadar tiksindiricidir. Ancak son yıllarda şarap, her ne kadar
Kanun tarafından yasaklanmış olsa da, daha iyi bir itibar kazanmıştır ve
kanunlar tarafından lanetlenmiş olmasına rağmen, o kadar güçlü bir
ayartmaya maruz kalmıştır ki, günah daha da affedilebilir hale gelmiştir.
Her ne kadar Alchoran bunun kullanımını olumlu bir şekilde yasaklamış
olsa da ve Kanun açıklayıcıları şimdiye kadar bunun yasal olma ihtimalini
ortadan kaldırmış olsalar da, eğer Şarap yere ve o yerde çimlere dökülürse,
bunun gerçekleşeceğine karar verdiler. Büyür ve o Otlakla bir Koyun veya
bir Öküz beslenir, o Kediteller Haram olur ve Domuzun eti kadar iğrençtir.

Ancak, Dinlerinin buradaki katı yasaklarına rağmen, Şarap o kadar yaygın

olarak kullanılıyor ki, hiçbir uyarı yapılmadan veya skandal çıkarma
korkusu olmadan herkesin önünde içiliyor; büyük adamlar, çünkü
görevdeyken, dünyanın o içkiden aldıkları hazzı nasıl keşfettiklerine daha
dikkatli davranırlar, en azından görevlerindeki başarısızlıklar şarabın
fazlalığına atfedilmelidir; ya da onları akıllarından yoksun bırakan şeyleri
kullandıklarına dair bilgi, onları güven ve itibardan yoksun kılar. Çünkü
Türkler, ölçülü olarak şarap içmenin imkansız olduğunu düşünüyor ve onun
kaba mizahı ve mide hazımsızlıklarını düzeltmedeki faydasını bilmiyorlar;
ve bunun İngilizler, Fransızlar ya da İtalyanlar tarafından suyla
karıştırıldığını görmek hayret verici ; çünkü onu dolu kaselerle içmedikleri
ve yeterince içmedikleri sürece, onlara (kendi deyimleriyle) Kaif'lerini
vermek, yani onları ahlaksız bir neşeye veya sarhoşluğun gülünç
eylemlerine veya doygunluğa veya sarhoşluğa sürüklemek için. kusmuk,
içmeye değmez, daha fazlasını talep etme isteğiyle iştah ve damağı
kışkırtırlar.
Ancak aralarında dindar görünen, batıl inançlı, asık suratlı ve
Hıristiyanlardan nefret edenler, Şaraptan tamamen uzak duranlar, Stoacı
gururlu, melankolik bir mizaca sahip olan ve tüm dünyayı eleştiren
kişilerdir. Yalnızca Su ve Kahve içen bu adamlar, Devlet Meseleleriyle
ilgili tartışmalara giriyor, eylemleri kınayıp Büyüklere ve büyük Subaylara
Karakterler aktarıyorlar; Assumtâ Stoicorum arrogatiâ, 〈◊〉 ; quae
turbidos ve negotiorum appetentes faciat. Tac. lib. 14. Ve büyük
〈◊〉Kupruli'nin 〈◊〉' deki Kahvehaneleri kapatmasının ve yine de
Tavernalara ayrıcalık tanımasının nedeni buydu ; çünkü ilki, fitnelerin
çıktığı, devletle ilgili her türlü olayın düşünüldüğü, hoşnutsuzlukların
yayınlanıp ağırlaştırıldığı melankolik yerlerdi; ama Wine, erkeklerin
moralini neşeli bir mizah anlayışına yükseltti ve kendilerini daha
melankolik bir İçkiye bağımlı hale getirenlerin Meclislerinde uydurulan
Konseyler gibi, bu efektleri asla onun durumunu tehlikeye atacak şekilde
kullanmazdı.

Sayfa 166Genç erkeklerde şarap içmek, gençliğin israfları arasında saygı

görür, ancak yaşlı erkeklerde daha büyük ölçüde ahlaksız ve skandal bir
suçtur. Ancak Muhammed'in Müritlerine Şarap kullanımını neden bu kadar
katı bir şekilde yasakladığı bu olayla ilgili bir masalda anlatılır; Bir
zamanlar bir arkadaşı tarafından evindeki bir eğlenceye davet edilen
Peygamberleri, tesadüfen oraya giderken bir Düğün Ziyafetinde bir süre
alıkonulmuştu; burada misafirler Şarabın neşeli ruhuyla büyümüş, Neşeli,
kucaklaşmış, ve birbirlerine karşı nazik bir tavırla; Muhammed Şarabın
etkisine atfettiği bu hoş mizahı kutsal bir şey olarak kutsadı ve oradan
ayrıldı. Ama öyle oldu ki, akşam tekrar geri döndüğünde ve daha önce
kutsadığı sevginin ve sevginin arttığını görmeyi umarak evin tam tersi
olduğunu, kavgalarla, gürültüyle, kavgalarla ve her türlü karmaşayla dolu
olduğunu gördü. ; Bunu da şarabın başka bir etkisi olarak anlamış, eski
nimetini bir lanete dönüştürmüş ve onu sonsuza dek Haram veya Müritleri
için iğrenç bir şey haline getirmiştir.

ÇATLAK. XXVI. Ahlaklarından, İyi İşlerinden ve gözlemlenmeye değer bazı

Kanunlarından.

Her ne kadar önceki söyleme göre Türklerin doğasından ve mizacından

kaynaklanabilecek Karakter , onların derin ahlakı, faziletleri ve yüksek
faziletleri hakkında uzun bir Risale vaat etmese de: yine de hiçbir zaman bu
kadar barbar olmasa da tüm insanlığın zihninde yer etmiştir. Tanrı doğanın
kanununu yazmış ve komşumuza dünyanın korunmasına yönelik doğru
olanı yapıyormuş izlenimini vermiştir; aynı ilkeleri Türklerde de bulmayı
bekleyebiliriz ; özellikle yurtdışındaki Zaferleri ve Ganimetleri, diğer
Milletlerle konuşmalarını, Hıristiyanlarla Savaşları ve Antlaşmalarını
sağladıktan, İskit'ten yanlarında getirdikleri o kaba mizacın büyük bir
kısmını zihinlerini arındırdıktan sonra, bu bizim için garip olmayacak .
aralarında Eğitimin medeni kıldığı, erdemli davranışların her noktasında
cilaladığı ve Çağının Kahramanları haline getirdiği adamları bulmak; İtiraf
etmeliyim ki, bazı usta gezginlerin Kitaplarında okuduğum gibi, bu kadar
yüksek Encomium'lara sahip bu halkın genelini alkışlayamam ve onların iyi
doğadan yoksun olduklarına ve çoğu insanda erdemlerin bulunabileceğine
tarafsız olarak inanıyorum. Hıristiyanlığın bazı kısımları. Ne olursa olsun,
hayırseverliğin ve değerli işlerin büyük bir kısmının nereye yerleştirildiğini
düşünürlerse düşünsünler, bunu dikkate almak ne değersiz ne de tatsız
olacaktır.

Her şeyden önce, ev inşa etmenin iyi bir iş olduğunu düşünüyorlar, ancak
buradan bir Kira alıyorlar, çünkü burası Arsa veya Mülkü olmayanların
kendilerine sahip olabileceği bir yerleşim yeri. Ama özellikle de gece
yolcuları için barınaklar olan Chan'ları veya Hanları inşa eden Prensler ve
büyük adamlar, kutsal Hayırseverler arasında birinci sırada yer alır ve
kendilerini bulan yorgun Misafirler tarafından kutsanır ve onlar için dua
edilir. Onların cömertliğiyle huzur ve ferahlık: Ve bu binalarda Türkler
olağanüstü muhteşemdir. Sayfa 167İmparatorluğun çoğu yerinde,
gezginlerin tüm ihtiyaçlarını karşılamak için görkemli Mosch'ları,
Hamamları ve Zanaatkarlar ve Tüccarlar için Dükkanları birleştirerek ; ve
bazıları o kadar donanımlıdır ki, her gece, Chan'ın alabileceği sayıya göre
az ya da çok, uygun bir Akşam Yemeği ile Misafirler ücretsiz olarak
ağırlanırlar. Bu binaların biçimi çoğunlukla Salonlarımızın en yüksek ve en
görkemlisinin modeline göredir; tamamı o kadar yüksek çatılı olmasa da
kurşunla kaplıdır; yine de bazılarının genişliği ve uzunluğu açısından çok
muhteşem olduğunu gözlemledim; yine de biraz daha düşük olmaları
nedeniyle, en görkemli Fabrick'lerin gururundan yoksun kaldılar: her ne
kadar birkaçında farklı şirketlere ait daireler olsa da, yine de her biri
yeterince emekli ve uygun bir mesafede farklı Bacalar var. tüm Konukların
etlerini hazırlamaları ve kışın ateş yakmaları; Dikkatli ruhlu ve sessiz
emekliliklere alışkın insanlar için en büyük rahatsızlık, ben emekten
yoruluncaya ve çeşitli günlük yolculuklarla buna alışıncaya kadar, gerçek
anlamda gözlerime her zaman yabancı olan uykusuzluktur. Bazıları her
zaman uyanık olan, bazıları arabalarını tamir eden, diğerleri et hazırlayan,
diğerleri ayrılırken, bu halka açık yerlerde gürültünün tek kulağı dışında
uyuyanları rahatsız etmesini asla istemeyen çeşitli şirketlerin tacizinin
sonucu: Mosch'larla birlikte İmparatorluğun tek dayanıklı ve muhteşem
binaları olan bu görkemli Chan'lar veya Hanlar, onları kendi hayatlarına
devam ettirmeye çalışırlarsa, aceleci bir ölümle zenginliklerinden mahrum
kalmaktan korkan bazı büyük adamların Yapılarıdır . Ailesi, bu kamusal
çalışmalarla isimlerini yaşatmayı ve koşullarını güvence altına almayı tercih
ediyor.

Şefkatli ve şefkatli bir yapıya sahip görünenler, ona özgürlüğünü vermek

için kafesten bir Kuş satın almayı dindar bir iş olarak görürler; ve ekmek
satın almayı ve Köpekleri beslemeyi merhametli bir davranış olarak kabul
edin, çünkü tüm sokaklarda hiçbir Efendiye uygun olmayan çok sayıda
hastalıklı Cur vardır, bunlar uyuz ve iğrençtir ve Vebanın üremesinin küçük
nedenleri değildir, bu yüzden Türklerin bütün şehirlerinde sıkça görülür .
Ve Köpeklere yapılan bu bakım o kadar hayırseverlik sayılıyor ki, onların
korunması ve bakımı için bazı Kanunlar çıkarıldı: ve zincirlerine açlıktan
kıvranan fakir bir Hıristiyana, sonra da Köpeklere ekmek vermemek daha
hafif bir suçtur. Enfeksiyon yaratmaktan başka işe yaramayan sokaklarının;
ve bazıları böyle bir sokağın Köpeklerine günde bu kadar miktarda ekmek
verme sözü vererek kendilerini bağlar, diğerleri bunu Ahit yoluyla miras
bırakır; çünkü barınma yerlerini başıboş gezen diğer Cur'lardan korurlar ve
belirli sınırları kendi aralarında büyüyüp üremeyen diğerlerinden uzak
tutmak için garip bir şekilde birlikte eğlenirler.

Deve, Türklerin yalnızca sevgi değil aynı zamanda Dini saygı da beslediği
başka tür bir Canavardır; onları aşırı yükleyip çok fazla emekle yormayı
Attan daha büyük bir günah olarak kabul eder, çünkü o en çok Canavardır .
Arabistan'ın Kutsal bölgelerinde ortaktır ve Hac'da Alchoran'ı taşır ; öyle
ki, develerin yönetimini elinde bulunduranların , onlara bir Bason'da su
verdiklerinde, Canavarın ağzından çıkan köpüğü veya köpükleri sanki bir
şeymiş gibi aldıklarını gözlemledim. Nadir Balsome, Sakallarını
meshetmeye eşsiz bir bağlılıkla ve ardından Dini bir iç çekişle inleyerek,
Hacı Baba, Hacı Baba, Ey Hacı Baba, Sayfa 168 Ah Peder Hacı. Ve
böylece Türk Dini'nin en gözlemlenebilir noktalarını inceledikten sonra ,
şimdi İmparatorluklarını daha çok destekleyen Ev sahibi ve Milisleri veya
Sivil Hükümet Politikaları, veya Dinlerde Meslek.