บทความวิ ชาการ (Scholarly Article)

สารให้ความหวานแทนน้าตาล
เพื่อสุขภาพและการควบคุมน้าหนัก
Intense Sweeteners for Health and Weight Control
ปรัญรัชต์ ธนวิยทุ ธ์ภคั ดี
สถาบันโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล ตาบลศาลายา อาเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม 73170
ทรงศักดิ ์ ศรีอนุ ชาต*
ศูนย์ประเมินความเสีย่ ง ประเทศไทย มหาวิทยาลัยมหิดล ตาบลศาลายา อาเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม 73170
Pharrunrat Tanaviyutpakdee
Institute of Nutrition, Mahidol University, Salaya, Phuttamonthon, Nakhon Pathom 73170
Songsak Srianujata*
Thailand Risk Assessment Center, Mahidol University, Salaya, Phuttamonthon, Nakhon Pathom 73170
Received: August 7, 2018; Accepted: August 28, 2018

บทคัดย่อ
สารให้ความหวานแทนน้ าตาลเป็ นสารที่ใช้แทนน้ าตาล (ซูโครส) ในผลิตภัณฑ์อาหารและเครื่องดื่ม
เนื่องจากเหตุผลให้ความหวาน แต่ให้พลังงานน้อยหรือไม่ให้พลังงาน ปั จจุบนั สารให้ความหวานแทนน้ าตาล
ที่ม าจากการสัง เคราะห์ 8 ชนิ ด (aspartame, cyclamate, saccharin, acesulfame potassium, sucralose,
neotame, alitame และ advantame) ได้รบั การยืนยันความปลอดภัยในการใช้ในอาหาร และสารให้ความ
หวานแทนน้าตาลทีม่ าจากธรรมชาติ 3 ชนิด (thaumatin, steviol glycosides และ Luo han guo extract หรือ
Monkfruit extract) ทีถ่ อื ว่ามีความปลอดภัยและอนุญาตให้ใช้ปรุงอาหารในหลายประเทศ เนื่องจากสารเหล่านี้
ให้พลังงานต่ าหรือไม่ให้พลังงานและมีผลดีต่อสุขภาพ โดยเฉพาะในผู้ทต่ี ้องการลดการได้รบั น้ าตาล จึงทาให้
สารให้ความหวานแทนน้ าตาลมีการใช้เพิม่ ขึน้ ในรูปแบบของการใช้เติมและการใช้ในผลิตภัณฑ์อาหาร ได้แก่
เครื่องดื่มอัดแก๊ส ธัญพืชสาเร็จรูป และของหวานปราศจากน้าตาล ซึง่ มักถูกแนะนาให้ใช้ในขณะลดน้าหนัก ใน
แต่ละประเทศนัน้ สารให้ความหวานแทนน้ าตาลเหล่านี้ถูกควบคุมโดยข้อบังคับที่เฉพาะ โดยให้ใช้ในรูปแบบ
ตามปริมาณทีเ่ หมาะสม (GMP) และทีม่ กี ารกาหนดค่าการใช้เป็ นตัวเลขตามประเภทของอาหาร โรคอ้วนเป็ น
ปั ญหาสาธารณสุขในระดับโลก มีผลต่อทัง้ เด็กและผูใ้ หญ่ ทุกชาติและทุกศาสนา ดังนัน้ สารให้ความหวานแทน
น้ าตาลถูกแนะนาให้เป็ นตัวเลือกในการลดน้าหนัก อย่างไรก็ตาม มีขอ้ มูลจากหลายการศึกษาชีใ้ ห้เห็นว่าผลที่
คาดหวังไม่มคี วามสอดคล้องกับสิง่ ทีเ่ ห็นได้จากการศึกษาทางคลินิ ก ในทางปฏิบตั เิ กีย่ วกับการลดน้ าหนักที่
ปลอดภัย คือ กระบวนการทีต่ อ้ งใช้เวลา โดยการเปลีย่ นพฤติกรรมการบริโภค การใช้ชวี ติ ด้วยการบริโภค และ
ออกกาลังกายอย่างเหมาะสม
คาสาคัญ : สารให้ความหวานแทนน้าตาล; การลดน้าหนัก; สุขภาพ; พลังงาน; ดัชนีน้าตาล; การควบคุม
*Corresponding author: Songsak.sri@mahidol.ac.th DOI: 10.14456/tjst.2019.10
Thai Journal of Science and Technology ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562

Abstract
Intense sweeteners are commonly used to substitute sugars (sucrose) in food and beverage
products as a reason of providing sweet taste with low or no calorie. Currently, eight synthetic intense
sweeteners (aspartame, cyclamate, saccharin, acesulfame potassium, sucralose, neotame, alitame
and advantame) are approved as a safe sweetener in food, and three natural-based sweeteners
(thaumatin, steviol glycosides, and Luo han guo extract or Monkfruit extract) are classified as generally
recognized as safe and permitted for use in food by many countries. Owing to their low or no caloric
intake and health benefits especially in the person who needs to reduce sugar intake, they are
increasingly used as table-top and in many types of food products such as carbonated soft drink,
instant cereals and sugar-free desserts which are recommended to use for weight loss. In each country,
they have been controlled under specific regulation as GMP and with specific values along the types
of food items. Obesity is a major global public health problem. It affects children and adults, and spans
all ethnicities and races. Then, the sweeteners are being recommended as a choice for weight loss.
However, the data from many studies indicated that the intended effects did not correlate with what
was seen in clinical study. In practical, safe weight reduction is the time-consuming process by
changing behavior and lifestyle with proper nutrition and physical activity.
Keywords: intense sweeteners; health; weight reduction; energy; glycemic index; regulation

1. คานา แนวทางในการให้ขอ้ แนะนาสาหรับผู้ใหญ่และเด็ก

เมื่อพูดถึงรสชาติก็จะเป็ นที่รู้กนั ว่าคนส่ว น
ใหญ่ โ ดยเฉพาะเด็ก ๆ จะชอบรสหวานมากว่ า
รสชาติพ้ืน ฐานอื่น ๆ ความชอบในรสชาติมีก าร
เปลี่ยนแปลงไปตามอายุ อย่างไรก็ตาม รสหวานก็
ยังเป็ นหนึ่งในรสชาติท่หี ลาย ๆ คนชอบมากว่ารส
เ ป รี้ ย ว แ ล ะ ร ส ข ม (Kim et al., 2017) มี ห ล า ย
การศึ ก ษาชี้ ใ ห้ เ ห็ น ว่ า ความอยากน้ าตาลเป็ น
พันธุกรรม และทาให้แต่ละบุคคลต้องต่อสูก่ บั ผลเสีย
ของการบริโภคน้ าตาลในปริมาณมาก (Padulo et
al., 2017) ปั จจุบนั จะเห็นว่าความผิดปกติของระบบ
การเผาผลาญ (metabolic disorders) มีเ พิ่ม มาก
ขึน้ ไม่ว่าจะเป็ นโรคอ้วน โรคเบาหวาน หรื โรคอื่น
ๆ ทีเ่ กีย่ วข้องโดยตรงจากการบริโภค จากอุบตั กิ าร
ในการเพิ่ม ขึ้น ของโรคที่เ กี่ย วข้อ งกับ การบริโ ภค
น้ าตาล ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2558 WHO ได้ให้
94
ในการลดการบริโภคน้าตาลในชีวติ ประจาวันให้น้อย
กว่า 10 % ของพลังงานรวมที่ร่างกายต้องการต่อ
วัน และ ให้พ ยายามลดลงให้น้ อ ยกว่ า 5 % หรือ
ประมาณ 25 กรัม /วัน (6 ช้ อ นชา) ซึ่ ง มี ผ ลดีต่ อ
สุข ภาพที่ช่วยลดความเสี่ยงต่ อการเกิด โรคฟั น ผุ
โรคเบาหวานชนิดที่ 2 และโรคหัวใจ (WHO, 2015)
สารให้ความหวานแทนน้ าตาลจึงมีการใช้มากขึน้ ใน
อาหารและเครื่องดื่มต่าง ๆ และยังมีการศึกษาวิจยั
กั น อย่ า งมากมายเกี่ ย วกั บ ผลกระทบจากสาร
ทดแทนความหวานต่อสุขภาพ เศรฐกิจและสังคม
(Mooradian et al., 2017)
บทความวิชาการฉบับบนี้ให้ขอ้ มูลเกี่ยวกับ
ค าจ ากัด ความ ชนิ ด ของสารให้ค วามหวานแทน
น้ าตาลที่มกี ารใช้ในปั จจุบนั โดยเน้นไปที่ “intense
sweetener” ที่ ม าจากการสั ง เคราะห์ แ ละ จ า ก
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
ธรรมชาติ การเทีย บเคีย งความหวานกับ น้ า ตาล
ซู โ ครส ค่ า ดัช นี น้ า ตาลและพลัง งานที่ไ ด้ร ับ การ
กากับควบคุมการใช้สารให้ความหวานแทนน้ าตาล
ในระดั บ สากลและในประเทศไทย รวมไปถึ ง
ผลกระทบจากการใช้ ส ารให้ ค วามหวาน (เช่ น
น้ า ตาลซู โ ครส) และสารทดแทนความหวานต่ อ
สุขภาพ ซึ่งเน้นไปที่การใช้สารให้ความหวานแทน
น้าตาลกับผลของการลดน้าหนัก
2. ค าจากัด ความของสารให้ ความหวาน
แทนน้าตาล
สารให้ความหวานแทนน้ าตาลเป็ นหนึ่ ง ใน
วัต ถุ เ จือ ปนอาหารที่ใ ช้แ ทนน้ า ตาล เพื่อ ทดแทน
ความหวาน นิยมเรียกกันว่าน้ าตาลเทียม มีการใช้
เพิม่ มากขึน้ ในปั จจุบนั การเรียกหรือคาจากัดความ
ของสารให้ความหวานแทนน้ าตาลมีหลากหลาย ซึง่
คาภาษาอังกฤษ คือ low-calorie sweetener, non-
nutritive sweetener, high-intensity sweetener,
intense sweetener, non-sucrose sweetener,
sugar replacer, sugar substitute, artificial
sweetener, alternative sweetener, sugar-free
sweetenes แ ล ะ non-caloric sweetener (Duffy
and Sigman-Grant, 2004) และมี ก ารบั ญ ญั ติ ค า
จ ากัด ความไว้โ ดยหลายองค์ก ร เช่ น WHO และ
European Food Safety Authority (EFSA) ตัวอย่าง
คาจากัดความของ WHO คือ WHO nutrient profile
model 18 (2015): Non-sugar sweeteners: "food
additives (other than a mono - or disaccharide
sugar) which impart a sweet taste to food"
(WHO, 2015)
3. ชนิ ดของสารให้ ความหวาน แท น
น้าตาลและรูปแบบการใช้
95
Thai Journal of Science and Technology
สารให้ความหวานแทนน้ าตาลเป็ นสารที่ให้
ความหวานที่ สู ง กว่ า น้ าตาลซู โ คลส แต่ ไ ม่ ใ ห้
พลังงานหรือให้พลังงานน้อย ซึง่ มีการใช้โดยทัวไป ่
ในอาหารและเครื่องดื่ม เพื่อวัตถุประสงค์ในการลด
พ ลั ง ง า น แ ต่ ยั ง ค ง ร ส ช า ติ ข อ ง ค ว า ม ห ว า น
(Sylvetsky et al., 2011) สารให้ ค วามหวานแทน
น้ าตาลสามารถแยกชนิดได้ด้วยความแตกต่างในรส
หวานและแหล่ ง ที่ม า โดยส่ ว นใหญ่ แ ยกเป็ น 2
ประเภท คือ แบบลดพลัง งาน (reduced-calorie
sweetener) และมี ค วามหวานน้ อ ยกว่ า น้ า ตาล
ซู โ ครส ซึ่ ง เรี ย กทับ ศัพ ท์ ว่ า “bulk” หรื อ “sugar
alcohol” ซึ่งไม่ขอกล่าวในบทความนี้ และแบบให้
พลั ง งานต่ า หรื อ ไม่ ใ ห้ พ ลั ง งาน (low/no caloric
sweetener) และมี ค วามหวานมากกว่ า น้ าตาล
ซู โ ค รส ซึ่ ง เรี ย กว่ า “intense” ห รื อ “artificial”
(Mortensen, 2006)) เมื่อมีการใช้ bulk และ intense
sweetener ในผลิตภัณฑ์อาหารหรือเครื่องดื่ม หรือ
อื่น ๆ ก็จะมีการระบุในฉลากว่า “no added sugar”
หรือ “sugar free”
Intense sweetener หมายถึ ง ทั ง้ ที่ ม าจาก
การสังเคราะห์และมาจากธรรมชาติ ปั จจุบนั ได้แก่
acesulfame-K, advantame, alitame, aspartame,
cyclamate, neotame, Neohesperidin DC,
saccharin, sucralose, thaumatin, steviol
glycosides, monkfruit extract (luo han guo)
(Mortensen, 2006; Otabe et al., 2011; Varzakas
et al., 2012) การใช้ intense sweetener มีก ารใช้
หลากหลายรูปแบบ ทัง้ ในแบบเติมลงในอาหาร หรือ
เรียกว่า table-top เช่น เติมในกาแฟ โดยอาจอยู่ใน
รูปแบบผง (powder) บรรจุซอง รูปแบบของเหลว
(liquid) และเป็ น รู ป แบบเม็ด (tablet) ยัง มีก ารใช้
อย่างหลากหลายในอาหาร เครื่องดื่ม และยา โดย
การใช้ส่ว นใหญ่ ไ ม่ไ ด้ใช้แ บบเดี่ยว มัก ใช้ผ สมกัน
เพื่อความคงตัวและลดปั ญหาของรสชาติในลักษณะ
Thai Journal of Science and Technology
aftertaste ชื่อ ทางการค้ า ของ intense sweetener
(Figlewicz et al., 2008; Emerton and Choi, 2008;
Varzakas et al., 2012) ดั ง ร า ย ล ะ เ อี ย ด คื อ
Aspartame ชื่ อ ทางการค้ า ได้ แ ก่ Nutrasweet®,
Equal®, Sugar Twin®, Spoonful แ ล ะ Equal-
Measure Cyclamate ชื่ อ ท า ง ก า ร ค้ า ไ ด้ แ ก่
Assugrin®, Chuker®, Cologran®, Hermesetas®,
Huxol®, Novasweet®, Rio®, Sucaryl®, Sugar
Twin®, Suitli® และ Sweet N'Low® ซึ่ ง Sucaryl®
และ Assugrin® เป็ นตั ว อย่ า งของ cyclamate +
saccharin blends Saccharin ชื่อทางการค้า ได้แก่
Sweet and Low®, Sweet Twin®, Sweet'N Low®,
Necta Sweet® แ ละ Sugar Twin® Acesulfame-K
ชื่อ ทางการค้า ได้แ ก่ Sunett®, Sweet One® และ
Sweet and Safe Sucralose ชื่ อ ทางการค้ า คื อ
Splenda® Neotame ชื่อทางการค้า คือ Newtame®
Alitame ชื่อทางการค้า คือ Aclame Thaumatin ชื่อ
ทางการค้า คือ Talin® Steviol glycoside ยัง มีช่ือ
อื่ น ๆ ข อ ง Steviol glycoside ไ ด้ แ ก่ Reb A,
Rebaudioside A, Rebiana, Stevia และ Stevioside
และชื่ อ ทางการค้ า ได้ แ ก่ Enliten®, PureVia™,
Truvia™ Stevia Extract In The Raw™, SunCrystals®
Monkfruit extract หรื อ Luo Han Guo extract ชื่ อ
ทางการค้า ได้แก่ Nectresse®, Monk Fruit in the
Raw®, PureLo®, Purefruit®, Fruit-Sweetness™
Advantame ยั ง ไม่ มี ช่ื อ ทางการค้ า แต่ บ างที จ ะ
เรียกว่า Supratame
4. ความหวานของสารให้ความหวานแทน
น้าตาล ดัชนี น้าตาล และค่าพลังงาน
ความหวานของสารให้ ค วามหวานแทน
น้ าตาลจะใช้น้ าตาลซูโครส (sucrose) เป็ นตัวเทียบ
นันคื
่ อจะเทียบว่าหวานกว่าน้าตาลซูโครสกีเ่ ท่า โดย
น้ า ตาลซูโครสให้มีค วามหวานเท่า กับ 1 เมื่อ วัดที่
96
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
ความเข้ม ข้น 30 g/L ณ อุ ณ หภู มิ 20 C ซึ่ง การ
เปรียบเทียบความหวานของสารให้ความหวานแทน
น้ าตาลกับน้ าตาลซูโครส รวมถึงค่าดัชนีน้ าตาลและ
พลังงาน ความหวานของ intense sweetener จะมี
ความหวานมากกว่าน้ าตาลหลายเท่าตัว โดยมีค่า
ตัง้ แต่ 30 เท่า ใน cyclamate จนถึง 37,000 เท่า ใน
advantame (ตารางที่ 1) จึ ง สามารถใช้ intense
sweetener ในอาหารและเครื่อ งดื่ม ได้ใ นปริม าณ
น้ อ ย แต่ ย ัง คงความหวานและความพึงพอใจของ
ผู้ บ ริ โ ภ ค (Gwak, et al., 2012) กา รใ ช้ intense
sweetener มีหลายวัตถุประสงค์รวมทัง้ ไม่ทาให้เกิด
ฟั นผุ (dental caries) และไม่ ท าให้ ด ั ช นี น้ าตาล
เพิม่ ขึน้ ค่าดัชนีน้ าตาลมีความสาคัญเนื่องจากเป็ น
ค่าที่ทาให้ผู้บริโภคทราบว่าอาหารที่ประกอบด้วย
คาร์โบไฮเดรตต่าง ๆ นัน้ สามารถทาให้ระดับน้าตาล
เพิ่ม ขึ้นในเลือดได้มากน้ อยต่างกันอย่างไร นัน่ คือ
ถ้าค่าดัชนีน้ าตาลสูงแสดงว่าเมื่อรับประทานอาหาร
นัน้ เข้าไปแล้วจะทาให้มนี ้ าตาลปลดปล่อยออกมาสู่
กระแสเลือ ดได้ อ ย่ า งรวดเร็ว ซึ่ง เกณฑ์ ค่ า ดัช นี
น้าตาลมี 3 กลุ่ม คือ กลุมดัชนีน้าตาลต่าจะมีค่าน้อย
กว่าหรือเท่ากับ 55 กลุ่มดัชนีน้ าตาลปานกลางคือ
55-75 และกลุ่ม ดัชนีน้าตาลสูงจะมีค่ามากกว่า 75
5. การควบคุมการใช้ ส ารให้ ค วามหวาน
แทนน้าตาล
5.1 การควบคุ ม สารให้ ค วามหวานใน
ระดับสากล
สารให้ความหวานแทนน้ าตาลถูกกากับ
ดูแลเหมือนสารเจือปนอาหาร (food additive) และ
ส่ ว นประกอบในอาหาร (food ingredient) โดย
หน่วยงานระดับสากลทีม่ บี ทบาทในการควบคุมดูแล
ไ ด้ แ ก่ Joint Food and agriculture Organization/
World Health Organization (FAO/WHO), Expert
Committee on Food Additives (JECFA) และ the
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
Codex Alimentarius Commission
การก ากับ ดู แ ลวัต ถุ เ จือ ปนอาหารของ
FAO/WHO เพื่อ ท าให้เ กิด ระบบของการประเมิน
วัตถุเจือปนอาหาร และ เพื่อให้คาแนะนากับสมาชิก
ของ FAO/WHO ในการควบคุมการใช้วตั ถุ เจือปน
ในประเด็น ที่อ าจมีผ ลต่ อ สุ ข ภาพ มี 2 กลุ่ ม ที่ท า
หน้าทีใ่ นคณะกรรมการของ FAO/WHO คือ JECFA
และคณะกรรมการวัตถุ เจือปนอาหาร Joint FAO/
WHO Codex Alimentarius Commission (JECFA
1874) โดย JECFA มี ห น้ า ที่ ใ ห้ ค าแนะน าด้ า น
วิ ช าการ ก าหนด specification ของวัต ถุ เ จื อ ปน
อาหาร พิจารณาข้อมูลด้านพิษวิทยาเพื่อประเมิน
ความปลอดภั ย ของวัต ถุ เ จื อ ปนอาหาร พัฒ นา
หลักการในการประเมินความเสีย่ ง และให้คาแนะนา
ในการก าหนดค่ า ADI (acceptable daily intake)
ในมนุ ษ ย์ ส่ว น Codex Alimentarius Commission
จะน ามาตรฐานอาหาร food standard ของ Joint
FAO/WHO มาใช้ เ พื่ อ ปกป้ องสุ ข ภาพผู้ บ ริ โ ภค
เพื่อให้มนใจว่
ั ่ ามีการปฏิบตั ิท่เี ป็ นธรรมทางการค้า
น อ ก จ า ก นี้ Codex Alimentarious ยั ง ร ว บ รว ม
บทบัญ ญัติสาหรับ วัตถุ เ จือปนอาหาร โดยท างาน
ภายใต้ ค ณะกรรมการวัต ถุ เ จื อ ปนอาหาร [The
Codex Committee on Food Additives (CCFA)] ใน
การอนุ ญาตและกาหนดค่าปริมณสูงสุดทีย่ อมให้ใช้
(acceptable maximum level) ส าหรับ วัต ถุ เ จือ ปน
อาหารแต่ ละชนิด เพื่อจัดเตรียมบัญชีวตั ถุ เจือ ปน
อาหารส าหรั บ การประเมิ น ความเสี่ ย ง (risk
assessment) (CAC 2008) นอกจากนี้ CCFA ยั ง
พัฒนา general standard for food additive (GSFA)
ทีเ่ ป็ นบัญชีของวัตถุเจือปนอาหารทีผ่ ่านการทบทวน
และมีการระบุค่า acceptable daily intake (ADI) ทัง้
ในรูปแบบที่เป็ นค่าตัวเลข หรือ “not specify” หรือ
“GMP” (GSFA 2010) อีกหน่วยงานทีเ่ กีย่ วข้อง คือ
World Trade Organization (WTO) จะสนับสนุ นให้
97
Thai Journal of Science and Technology
แต่ ละประเทศมีการจัดมาตรฐานอาหารให้มคี วาม
สอดคล้องกันโดยยึดฐานจากมาตรฐานของ Codex
และใช้ในการตัดสินใจเพื่อยุติขอ้ พิพาท นอกจากนี้
WTO ยั ง ยึ ด ถื อ JECFA specifications for food
additives ในการค้าระหว่างประเทศ สารให้ความ
หวานแทนน้ าตาลที่ ไ ด้ ร ั บ การยื น ยั น การใช้
(approve) โดย CODEX จะมีรหัสตัวเลขแสดงด้วย
INS number หรื อ ชุ ด ของตั ว เลขหรื อ ตั ว อั ก ษร
ภาษาอัง กฤษใช้สาหรับ ระบุ ช นิ ด ของวัต ถุ เ จือ ปน
อาหารย่อมาจาก international numbering system
เป็ นค่ า ที่ มี ฐ านมาจากของยุ โ รปและได้ ร ั บ การ
ตรวจสอบโดย Codex Alimentarius ส่วน E number
เป็ นรหัสทีท่ างยุโรปจะใช้สาหรับสารเจือปนอาหารที่
อ ยู่ ใ น ท ะ เ บี ย นข อง ยุ โ ร ป (CAC/GL 36-1888)
รายละเอีย ดของ INS number E number และ ค่า
acceptable daily intake (ADI) ของสารให้ ค วาม
หวานแทนน้ าตาลในบทความนี้แสดงในตารางที่ 2
โดยค่ า ADI คือ ขนาดหรือ ปริม าณของสารซึ่งไม่
ก่อให้เกิดอันตรายเมื่อได้รบั ตลอดชีวติ มีหน่ วยเป็ น
ขนาดของสารต่ อกิโลกรัมน้ าหนักตัวต่ อวัน เช่นมี
หน่วยเป็ น mg/kg bw/day
5.2 การควบคุ ม สารให้ ค วามหวานใน
ประเทศไทย
สาหรับประเทศไทย การควบคุมสารให้
ความหวานแทนน้ าตาลยึด General Standard for
Food Additives (GSFA) ตามมาตรฐานของ CODEX
นัน่ คือ มีรหัส INS number เดียวกับของ CODEX
ปั จจุบนั มีประกาศทีเ่ กีย่ วข้องกับวัตถุเจือปนอาหาร
คือ ฉบับที่ 378, 380 และ 381 มีการแก้ไขเนื้อหา
เกี่ยวกับ Food Additive ไว้รดั กุมมากขึ้น วัตถุ เจือ
ปนอาหารมีการแบ่งออกเป็ น 27 หมวด ซึ่งสารให้
ความหวานแทนน้ า ตาลอยู่ ใ นหมวดที่ 26 การ
ควบคุ ม สารให้ค วามหวานแทนน้ า ตาลอยู่ภ ายใต้
ประกาศกระทรวงสาธารณสุขฉบับใหม่ คือ ประกาศ
Thai Journal of Science and Technology ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562

กระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 381) พ.ศ. 2558 เรื่อง ซึง่ ต้องผ่านการประเมินความปลอดภัยก่อน สาหรับ

วัตถุเจือปนอาหาร (ฉบับที่ 4) ในราชกิจจานุเบกษา
20 ธันวาคม 2558 จึงขอยกบางข้อความ “ข้อ 6 การ
ใช้ว ัต ถุ เ จือ ปนอาหาร ต้ อ งใช้ต ามชื่อ วัต ถุ เ จือ ปน
อาหาร หมวดอาหาร หรือชนิดอาหาร หน้ าที่ด้าน
เทคโนโลยีการผลิต และปริมาณสูงสุดที่อนุ ญาตที่
ก าหนดไว้ต ามบัญชีห มายเลข 1 โดยมีค าอธิบาย
เพิ่ม เติมตามบัญ ชีหมายเลข 2” และ “กรณี ก ารใช้
วัต ถุ เ จือ ปนอาหารที่แ ตกต่ า งไป ต้อ งได้ร ับ ความ
เห็นชอบจากสานักงานคณะกรรมการอาหารและยา
ผลิตภัณฑ์อาหารที่จะเสนอขอใช้และมีการกาหนด
ในประกาศว่ า “ปริม าณสูง สุ ด ที่อ นุ ญ าต” เป็ น ค่ า
ตัว เลขแสดงหน่ ว ยเป็ น มิล ลิก รัม ของวัต ถุ เ จือ ปน
อาหารต่ อ 1 กิโ ลกรัม ของอาหาร และ “ปริม าณที่
เหมาะสม” ไม่มีค่าตัวเลขระบุ เป็ นปริมาณการใช้
วัตถุเจือปนอาหารทีต่ ่าทีส่ ดุ ซึง่ ให้ผลทางเทคโนโลยี
การผลิต ตามที่ต้ อ งการ ภายใต้ ห ลัก เกณฑ์ แ ละ
วิธกี ารทีด่ ใี นการผลิตอาหาร (good manufacturing
practice, GMP) โดยกาหนดปริมาณการใช้ คือ ปี

ตารางที่ 1 Relative sweetness of LNCS, glycemic index and caloric value (O'Brien-Nabors, 2012;
Varzakas et al., 2012; Edwards et al., 2016)
Approximate Glycemic
Name Energy (kcal/g) After taste
sweetness index
Sucrose (reference) 1 100 4 -
4 (It is protein, which
Aspartame 200 0 Prolonged sweetness
provides 4 Kcal/g)
Prolonged sweetness at high
Cyclamate 30-80 0 0
concentrations
Saccharin 300-500 0 0 Bitter metallic
Acesulfame
150-200 0 0 Very slight bitter
potassium
Sucralose 400-800 0 0 No unpleasant
7,000-13,000
Neotame 0 0 No unpleasant
(Ave 8,000)
Neohesperidin DC 1500-2000 0 0 Licorice-like
Alitame 2,000 0 0 No unpleasant
Liquorice-like aftertaste at high
Thaumatin 2,000-3,000 0 0
usage levels
Steviol glycoside 300 0 0 Bitter and unpleasant
Monkfruit extract 100-250 0 0 No unpleasant
Advantame 37,000 0 0 No unpleasant

98
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562 Thai Journal of Science and Technology

ตารางที่ 2 E-number, INS number และ acceptable daily intake (ADI) (Mortensen, 2006; U.S. Food
and Drug Administration, 2015; EFSA, 2011; Carocho et al., 2017)
ADI (mg/kg bw/day)
INS number CODEX EFSA/SCF
Name E number (EU) US
(CODEX) JECFA (year approved,
FDA
(year approved) last evaluation)
0-40
Aspartame 851 851 40 50
(1884, 2002)
852
11
(i) acid, 0-7
Cyclamate 852 (for sodium and calcium salt, 2008; Not permitted
(ii) calcium salt, (1884, 2000)
1882)
(iv) sodium salt
5
854 (group ADI for Saccharin and its 0-5
Saccharin 854 15
(i) acid calcium, potassium and sodium (1877, 1885)
salts, 1883)
Acesulfame 15 0-8
850 850 Not specified
potassium (1880) (1884, 2000)
Neohesperidin 35
858 858 - Not approved
DC (EFSA 2011)
15 0-15
Sucralose 855 855 5
(1880) (2000, 2000)
2
Neotame 861 861 2 0.3
(2003)
withdrawn it’s
1 request for FDA
Alitame 856 856
(1886) approval on June
12, 2008
Not specified Acceptable
Thaumatin 857 857 Not specified
(1885) (1884, 1888)
4
4
85 % pure
Steviol (for a steviolequivalent, 2004)
860 860 glycosides
glycoside 12
considered
(for rebuadioside A, 2004)
GRAS
not listed among approved
Novel Foods in the EU
Monkfruit "Search; Siraitia grosvenorii".
Not specified Not specified
extract Novel Food Catalogue,
European Commission. 2017.
Retrieved 27 July 2017
5
Advantame 868 868 32.8
(2015)
Acceptable: the expected exposure to the substances used in foods at the levels necessary to achieve desired technological effects does not
represent a hazard to health; Scientific Committee on Food (SCF); European Food Safety Authority (EFSA)

99
Thai Journal of Science and Technology
พ.ศ. 2558 ปริม าณการใช้สารให้ความหวานมีค่า
10-10,000 mg/kg ตามประเภทของอาหารดั ง
ป ร ะ ก า ศ 381 ส า ห รั บ Neohesperidin DC,
Monkfruit extract, Advantame ไม่ได้อยู่ในประกาศ
381 ถ้ า ต้ อ งการใช้ ใ นอาหารต้ อ งพิ จ ารณาตาม
GSFA และต้ อ งผ่ า นการประเมิน ความปลอดภัย
รวมทัง้ การประเมิน การได้ ร ับ สัม ผัส (exposure
assessment) เทีย บกับ ค่ า ADI ตามของ CODEX
เพื่อใช้ในการประเมินความเสีย่ ง (risk assessment)
โ ด ย ดู ค่ า hazard quotient (HQ) = exposure/ADI
นันคื
่ อ HQ < 1 แสดงว่าไม่มคี วามเสีย่ ง
6. การใช้ สารให้ ค วามหวานแทนน้ า ตาล
กับผลต่อการลดน้าหนัก
การควบคุ ม น้ า หนั ก หรือ การลดน้ า หนั ก มี
หลายรูปแบบ ซึ่งการลดน้ าหนักที่ถูกต้อง คือ ต้อง
ไม่มผี ลเสียหรืออันตรายต่อสุขภาพ ลดอย่างถูกวิธี
ไม่หกั โหม ไม่พง่ึ ยาลดน้าหนัก หลักการพืน้ ฐาน คือ
ผู้ ล ดน้ า หนั ก ต้ อ งควบคุ ม การบริโ ภคอาหารและ
ปรับเปลีย่ นพฤติกรรม ต้องมีความตัง้ ใจปฏิบตั อิ ย่าง
สม่าเสมอ ค่อยเป็ นค่อยไป และเพิม่ การเคลื่อนไหว
ร่ า งกายรวมถึง การออกก าลัง กาย อย่ า งไรก็ต าม
หลายคนก็ตอ้ งการตัวช่วย ดังนัน้ สารให้ความหวาน
แทนน้ าตาลจึงเข้ามามีบทบาทและมีการใช้เพิม่ มาก
ขึน้ และใช้อย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะวัตถุประสงค์
เพื่อ การลดการได้ร ับ พลัง งานจากน้ า ตาลและลด
ภาวะของเบาหวาน จากการสรุ ป ขององค์ ก าร
อนามัย โลกในปี ค.ศ. 2003 ระบุ ว่ า การบริโ ภค
อาหารที่มีพ ลัง งานสูง (energy-dense food) มีผ ล
ต่ อน้ าหนักตัวที่เพิ่มขึ้นและเพิ่มความเสี่ยงต่ อ โรค
อ้วน ดังนัน้ การลดน้ าหนักควรลดการได้รบั พลังงาน
ทัง้ หมดโดยเฉพาะทีม่ าจากน้าตาลและไขมัน
มีการศึกษาเพื่อดูผลจากการใช้สารให้ความ
หวานแทนน้ าตาลกันอย่างแพร่หลาย ซึ่งผลที่ได้มี
100
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
ทัง้ ผลทีส่ ารให้ความหวานแทนน้ าตาลมีผลดีต่อการ
ลดลงของน้ า หนั ด ตัว และผลที่ต รงกัน ข้า ม การ
ศึกษาทีส่ นับสนุนผลดีต่อการลดน้ าหนัก เช่น ข้อมูล
ที่ มี ก ารตี พิ ม พ์ ใ นวารสาร Perspective in Public
Health ปี ค.ศ. 2017 ที ร ะบุ ว่ า ประชาการของ
ประเทศอังกฤษมีปัญหาเกีย่ วกับการบริโภคน้ า ตาล
สูง จึงมีการระดมความคิดและสร้างความร่วมมือกับ
ภาคอุตสาหกรรม และได้มกี ารใช้หลายมาตรการใน
การลดการบริโภคน้ าตาลเพื่อช่วยในการลดน้าหนัก
และสารให้ความหวานแทนน้ าตาลก็เป็ นมาตรการ
หนึ่งที่นามาใช้ นอกจากนี้ยงั ได้มคี วามร่วมมือจาก
หลายภาคส่วนในการจัดทาเครื่องมือในการแนะนา
ผู้บริโภคชื่อว่า Eatwell Guide เพื่อช่วยประชาชน
เข้าใจหลักการในการบริโภคอาหารที่หลากหลาย
อาหารสุขภาพ และอาหารที่สมดุล (Gibson et al.,
2017) และผู้เ ชี่ยวชาญได้พิจารณาจากข้อ มูลและ
หลักฐานทางวิทยาศาสร์ท่ไี ด้มีการรวบรวมและให้
ข้อสรุปว่า สารให้ความหวานแทนน้ า ตาลมีมขี อ้ ดีใน
การนามาใช้แทนน้าตาล (น้าตาลทราย) เพื่อช่วยลด
การได้ ร ั บ พลั ง งาน (Gibson et al., 2014) ส่ ว น
การศึกษาทีพ่ บว่าสารให้ความหวานแทนน้ าตาลไม่
มีผลช่วงในการลดน้ าหนักหรือยังทาให้น้ าหนักตัว
เพิ่ ม ขึ้ น ซึ่ ง มี วิ ธี ก ารศึ ก ษา หลายลั ก ษณะ ทั ง้
การศึก ษาในสัต ว์ทดลอง เช่ น พบว่ า หนู rat ที่ให้
สารให้ ค วามหวานแทนน้ า ตาลจะกิน อาหารที่มี
พลังงานสูงกว่าหนู ท่ไี ด้รบั ของเหลวที่ใส่น้ าตาล มี
การอธิบายผลของการศึกษาว่าสารให้ความหวาน
แทนน้ าตาลขัดขวางความสามารถทางธรรมชาติใน
การสือ่ สัมพันธ์ระหว่างรสชาติของอาหาร เนื้อสัมผัส
จะมีผลต่ อการบริโภคอาหารที่จะเพิ่มขึ้น และการ
เพิ่ม ขึ้น ของน้ า หนั ก ตัว (Davidson and Swithers,
2004) ซึ่ง สามารถอธิบ ายได้ว่ า แทนที่จ ะมีก ารฝึ ก
พฤติกรรมเพื่อลดการสัมผัสกับสารรสหวานโดยการ
ลดปริม าณน้ า ตาลลง แต่ ย ัง มีก ารใช้สารให้ค วาม
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
หวานแทนน้าตาลใส่ในอาหารก็เหมือนกับยังมีความ
เคยชินกับรสหวาน ซึง่ ส่งผลต่อการบริโภคอาหารที่
มากขึน้ ได้ การศึกษาของ Palmnäs และคณะ, 2014
พบว่ า หนู rat ที่กิน aspartame มีก ารเพิ่ม ขึ้น ของ
ระดับของ propionate ซึง่ เป็ นผลผลิตของแบคทีเรีย
ในลาไส้ท่ีมีก ารเปลี่ย นแปลงสัด ส่ว นในการเจริญ
เติบ โต ส่ง ผลต่ อ ระดับ น้ า ตาลในเลือ ดที่สูง ขึ้น ซึ่ง
สามารถอธิบายได้ว่าการเพิม่ ขึน้ ของ propionate มี
ผลต่ อระดับอินซูลิน และ การศึกษาในหนู Wistar
rat โดยเปรีย บเทีย บระหว่ า งการให้ส ารให้ค วาม
หวานแทนน้ าตาล saccharin และ aspartame กับ
น้ า ตาลทราย พบว่ า การได้ร ับ สารให้ค วามหวาน
แทนน้ า ตาล saccharin และ aspartame มีผ ลต่ อ
การเพิม่ ขึน้ ของน้าหนักตัวมากกว่าการได้รบั น้ าตาล
ทราย ถึงแม้ว่าจะได้รบั พลังงานรวมเท่ากัน (Feijo
et al., 2013) ซึง่ มีประเด็นทีต่ อ้ งคานึงถึงทีท่ างผูว้ จิ ยั
ได้ระบุไว้คอื การทีห่ นูมี activity ลดลง รวมถึงมาการ
มี water retention ในร่างกายของหนู การศึกษานี้
การศึกษาในมนุ ษย์ รวมถึง การทา meta-analysis
เช่น พบว่าสารให้ความหวานแทนน้ าตาลไม่มผี ลต่อ
การลดน้ า หนั ก ในระยะยาว รวมทัง้ มีผ ลต่ อ การ
เปลี่ ย นแปลงความอยากอาหารเพิ่ ม ขึ้น ส่ ง ผล
รบกวนการหลังฮอร์ ่ โมนทีเ่ กีย่ วข้องกับการควบคุม
สมดุลของพลังงานและยังมีผลทาให้มดี ชั นีมวลกาย
(body mass index, BMI) เพิ่ ม ขึ้ น (Stellman and
Garfinkel, 1886; Rogers et al., 1888; Tordoff and
Alleva, 1880; Chen and Parham, 1881; Forshee
and Storey, 2003) การศึกษาในอาสาสมัคร 7 คน
บริโภคสารให้ความหวานแทนน้ าตาล 10-12 ซอง
ต่อวัน เป็ นระยะเวลา 1 สัปดาห์ พบว่าอาสาสมัคร 4
ใน 7 คน มีระดับน้ าตาลในเลือดและระดับ HbA1C
สูง ขึ้น กว่ า ในคนที่ไ ม่ บ ริโ ภคหรือ บริโ ภคเป็ น ครัง้
คราว ซึ่งเป็ นการพัฒนาไปสู่การเป็ นเบาหวานใน
ระยะเวลาที่สนั ้ และยังพบอีกว่าการบริโภคสารให้
101
Thai Journal of Science and Technology
ความหวานแทนน้ า ตาลมีผลต่ อ การเปลี่ยนแปลง
ของแบคทีเรียในลาไส้ โดยบางชนิดตายไปและบาง
ชนิดมีการเจริญเติบโตเพิม่ ขึน้ ส่งผลต่อการเปลี่ยน
แปลงของระดับน้าตาลในเลือด (Suez et al., 2014)
7. สรุป
สารให้ ค วามหวานแทนน้ าตาลมี ห ลาย
ประเภท ได้แก่ แบบลดพลังงาน (reduced-calorie
sweetener) ที่เรียกว่า “bulk” หรือ “sugar alcohol”
แบบให้ พ ลัง งานต่ า หรื อ ไม่ ใ ห้ พ ลัง งาน (low/no
caloric sweetener) และมี ค วามหวานมากกว่ า
น้าตาลซูโครส ซึง่ เรียกว่า “intense sweetener” สาร
ให้ความหวานแทนน้ าตาลมีการใช้ในรูปแบบเพื่อ
วัต ถุ ป ระสงค์ ต่ า ง ๆ เช่ น เพื่อ การลดการได้ ร ับ
พลังงานจากการบริโภคน้ าตาล ใช้ในวัตถุประสงค์
เฉพาะในผู้ป่วยเบาหวาน ผลิตภัณฑ์ท่มี กี ารใช้สาร
ให้ความหวานจะมีการระบุคาว่า “sugar free” บน
ฉลาก สารให้ความหวานแทนน้ าเป็ นสารทีจ่ ดั อยู่ใน
หมวดสารเจือปนอาหารทีม่ กี ารควบคุมการใช้ โดยมี
ข้อบ่งใช้ทงั ้ ในรูปกาหนดเป็ นค่าตัวเลขหรือให้ใช้เป็ น
ปริมาณทีเ่ หมาะสม (GMP) ซึง่ เป็ นไปตามหมวดหมู่
ของอาหาร ตลาดสาคัญของสารให้ความหวานแทน
น้ าตาลในหลายประเทศ คือ มีการใช้ในผลิตภัณฑ์
ลดน้ าหนัก ซึ่งมีขอ้ มูลทัง้ ด้านการสนับสนุ นการใช้
สารให้ค วามหวานแทนน้ า ตาลมาทดแทนความ
หวานในผลิตภัณฑ์ และยังมีหลายการศึกษาทีแ่ สดง
ให้เห็นว่าสารให้ความหวานแทนน้าตาลไม่ได้ชว่ ยใน
การลดหรือ ควบคุ ม น้ า หนัก จากข้อ มูลการศึก ษา
พบว่าการบริโภคสารให้ความหวานในระยะยาวมี
ผลเสียต่อร่างกาย ซึง่ ในทางปฏิบตั กิ ารลดน้าหนักที่
ดี ต้องมีการวางแผนในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
การบริโภค เพิ่มการเคลื่อนไหวร่างกาย และเพื่อ
ช่ ว ยเป็ นแรงจู ง ใจในการลดน้ าหนั ก อาจใช้
ผลิตภัณฑ์สารให้ความหวานแทนน้าตาลระยะสัน้ ๆ
Thai Journal of Science and Technology
8. รายการอ้างอิ ง
Abhilash, M., Paul, M.V.S., Varghese, M.V. and
Nair, R.H., 2011, Effect of long-term intake
of aspartame on antioxidant defense status
in liver, Food Chem. Toxicol. 48: 1203-1207.
Blum, J.W., Jacobsen, D.J. and Donnelly, J.E.,
2005, Beverage consumption patterns in
elementary school aged children across a
two-year period, J. Am. Coll. Nutr. 24: 83-88.
CAC/GL 36-1888, Class Names and the
International Numbering System for Food
Additives. Adopted in 1888, Revision 2008.
Last amendment 2011, Published by
Codex Alimentarius, Available Source:
http://www.acfs.go.th/news/docs/acfs_17-
11-52-03.pdf.
Chen, L.N. and Parham, E.S., 1881, College
students' use of high-intensity sweeteners
is not consistently associated with sugar
consumption, J. Am. Diet Assoc. 81: 686-680.
Davidson, T.L. and Swithers, S., 2004, A
pavlovian approach to the problem of
obesity, Int. J. Obes.28: 833-835.
Duffy, V.B. and Sigman-Grant, M., 2004, Position
of the American Dietetic Association: Use
of nutritive and nonnutritive sweeteners, J.
Am. Diet Assoc. 104: 255-275.
Edwards, C.H., Rossi, M., Corpe, C.P.,
Butterworth, P.J. and Ellis, P.R., 2016, The
role of sugars and sweeteners in food, diet
and health: Alternatives for the future,
Trends Food Sci. Technol. 56: 158-166.
EFSA, 2011, Scientific Opinion on the safety and
efficacy of neohesperidine dihydrochalcone
102
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
when used as a sensory additive for
piglets, pigs for fattening, calves for rearing
and fattening, lambs for rearing and
fattening, dairy sheep, ewes for reproduce-
tion, salmonids and dogs, EFSA J. 8: 2444.
Emerton, V. and Choi, E., 2008, Essential Guide
to Food Additives, 3rd Ed., 1. Food Additive
and Why They are Used, Leatherhead
Food International, Ltd., United Kingdom.
European Food Safety Authority (EFSA), 2010,
Available Source: http://www.efsa.europa.
eu/en/aboutefsa.htm.
Feijo, F.M., Ballard, F.C., Foletto, K.C., Batista,
B.M.A., Neves, A.M., Ribeiro, M.F.M. and
Bertoluci, M.C., 2013, Saccharin and
aspartame, compared with sucrose, induce
greater weight gain in adult Wistar rats, at
similar total caloric intake levels, Appetite
60: 203-207.
Figlewicz, D.P., Ioannou, G., Jay, J.B., Kittleson,
S., Savard, C. and Roth, C.L., 2008, Effect
of moderate intake of sweeteners on
metabolic health in the rat, Physiol. Behav.
88: 618-624.
Food Chemical Codex (FCC), 2010, General
Standard for Food Additives (GSFA),
Available Source: http://www.codexalimen
tarious.net/gsfaonline/index.html.
Forshee, R.A. and Storey, M.L., 2003, Total
beverage consumption and beverage
choices among children and adolescents,
Int. J. Food Sci. Nutr. 54: 287-307.
Gibson, S., Ashwell, M., Arthur, J., Bagley, L.,
Lennox, A., Rogers, P.J., Stanner, S.,
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
2017, What can the food and drink industry
do to help achieve the 5 % free sugars
goal?, Perspective Public Health 137: 237-
247.
Gibson, S., Drewnowski, A., Hill, J., Raben, A.B.,
Tuorila, H. and Widstrom, E., 2014,
International Sweeteners Association,
Conference Report: Consensus statement
on benefits of low-calorie sweeteners,
Nutrition Bull. 38: 386-388.
Gwak, M.J., Chung, S.J., Kim, Y. and Lim, C.,
2012, Relative sweetness and sensory
characteristics of bulk and intense
sweeteners, Food Sci. Biotechnol. 21: 888-
884.
International Sweeteners Association (ISA),
2010, Available Source: http://www.isabru.
org/EN/about_sweeteners_sweeteners_dir
ective.asp
Joint FAO/WHO Expert Committee on Food
Additives (JECFA), 1874, Toxicologocal
Evaluation of Certain Food Additives with a
Review of General Principle and
Specifications, World Health Organization,
Geneva.
Kim, J., Prescott, J. and Kim, K., 2017,
Emotional responses to sweet food
according to sweet liker status, Food Qual.
Prefer. 58: 1-7.
Mooradian, A.D., Smith, M. and Tokuda, M.,
2017, The role of artificial and natural
sweeteners in reducing the consumption of
table sugar: A narrative review, Clin. Nutr.
ESPEN 18: 1-8.
103
Thai Journal of Science and Technology
O'Brien-Nabors, L., 2012, Alternative Sweeteners,
4th Ed., CRC Press, Boca Raton.
Otabe, A., Fujieda, T. and Masuyama, T., 2011,
Evaluation of the teratogenic potential of N-
[N-[3-(3-hydroxy-4-methoxyphenyl) propyl]-
a-aspartyl]-L-phenylalanine 1-methyl ester,
monohydrate (advantame) in the rat and
rabbit, Food Chem. Toxicol. 48: S60-S68.
Padulo, C., Carlucci, L., Manippa, V., Marzoli,
D., Saggino, A., Tommasi, L., Puglisi-
Allegra, S. and Brancucci, A., 2017,
Valence, familiarity and arousal of different
food in relation to age, sex and weight,
Food Qual. Prefer. 57: 104-113.
Palmnäs, M.S.A., Cowan, T.E., Bomhof, M.R.,
Su, J., Reimer, R.A., Vogel, H.J., Hittel,
D.S. and Shearer, J., 2014, Low-dose
aspartame consumption differentially
affects gut microbiota-host metabolic
interactions in the diet-induced obese rat,
PLoS ONE 8(10): e108841.
Regulation (EC) No. 1333/2008 of the European
Parliament and of the Council of 16
December 2008 on food additives, Official
Journal of the European Union L354/16.
Regulation (EU) No. 1168/2011 of the European
Parliament and Council of 25 October 2011
regarding food information to the
consumer.
Rogers, P.J., Carlyle, I.A., Hill, A.l. and Blundell,
J.E., 1888, Uncoupling sweet taste and
calories: Comparison of the effects of
glucose and three intense sweeteners on
hunger and food intake, Physiol. Behav. 43:
Thai Journal of Science and Technology
547-552.
Stellman, S.D. and Garfinkel, L., 1886, Artificial
sweetener use and one-year weight change
among women, Prev. Med. 15: 185-202.
Suez, J., Korem, T., Zeevi, D., Zilberman-
Schapira, G., Thaiss, C.A., Maza, O., Israeli,
D., Zmora, N., Gilad, S., Weinberger, A.,
Kuperman, Y., Harmelin, A., Kolodkin-Gal,
I., Shapiro, H., Halpern, Z., Segal, E. and
Elinav, E., 2014, Artificial sweeteners
induce glucose intolerance by altering the
gutmicrobiota, Nature 514: 181-186.
Sylvetsky, K.I. and Rother, R.B., 2011, Artificial
sweetener use among children:
Epidemiology, recommendations, metabolic
outcomes, and future directions, Pediatr.
Clin. Nutr. Am. 58: 1467-1480.
Tordoff, M.G. and Allev, A.M., 1880, Oral
stimulation with aspartame increases
hunger, Physiol. Behav. 47: 555-558.
104
ปี ที ่ 8 • ฉบับที ่ 1 • มกราคม - กุมภาพันธ์ 2562
U.S. Food and Drug Administration (Additional
Information about High-Intensity
Sweeteners Permitted for use in Food in
the United States), 2015, Available Source:
http://www.fda.gov/Food/IngredientsPacka
gingLabeling/FoodAdditivesIngredients/uc
m387725.htm#Advantame.
Varzakas, T., Labropoulos, A. and Anestis, S.,
2012, Acmcaroc. CRC Press, Taylor and
Francis Group, Boca Raton, Florida.
WHO Nutrient Profile Model, 2015, Regional
Office for Europe.
WHO, 2015, Guideline: Sugar intakes for adults
and children, Available Source: http://apps.
who.int/iris
Yang, Q., 2010, Gain weight by “going diet?”
Artificial sweeteners and the neurobiology
of sugar cravings: Neuroscience 2010,
Yale J. Biol. Med. 83: 101-108.