ANG WIKANG FILIPINO

SA EDUKASYON:
LAGOM
Arrogancia, Catipon
 Konstitusyon ng 1935
lilinang ng isang wikang pambansa batay sa isa sa
umiiral na katutubong wika sa bansa.

1937
inirekomenda ng Surian ng Wikang Pambansa
(SWP), na Tagalog ang maging batayan sa paglinang
ng pambansang wika.
 KT Blg. 134
nagdedeklarang Tagalog ang batayan ng
pambansang wika nilagdaan ng dating Pangulong
Quezon
25%
KT Blg.75%263 (Abril 1940)
nag-uutos ng pagtuturo ng pambansang wika sa
lahat ng pampubliko at pribadong paaralan sa
bansa.
 Abril 8, 1940
Isang Kautusang Pangkagawaran
naman ang pinalabas ng Kalihim ng
Pampublikong Instruksyon
para iimplementa ang nabanggit na
Kautusang Tagapagpaganap.
Bureau of Education Circular Blg.
26, s.1940 (Hunyo 19, 1940)
ituturo ang pambansang wika nang apatnapung (40)
minuto araw-araw bilang regular at kailanganing kurso
sa dalawang semester
Ipapalit ang pambansang wika sa isang elektiv sa bawat
semestre ng ikalawang taon sa mga paaralang normal at
magiging dagdag na asignatura sa lahat ng paaralang
sekondarya.
 1942
higit na naging masigla ang pagpapalaganap sa wikang pambansa
nang sakupin ng mga Hapones ang bansa
Ipinag-utos ng Punong Komander ng Japanese Imperial Forces ang
pagbabawal sa paggamit ng Ingles at ang pagdepende ng mga
mamamayang Pilipino sa mga bansang kanluranin lalo na ang Estados
Unidos at Gran Britanya.
Idineklara ang Tagalog bilang opisyal na wika at midyum ng pagtuturo
sa mga paaralan noong panahon ng Hapon. (Gayunpaman, sinasabing
patuloy na ginamit sa pagtuturo ng mga gurong sanay sa Ingles ang
wikang Ingles.)
KT Blg. 10
ipinalabas ni Pangulong Laure noong 1943
nag-uutos ng mga reformang edukasyonal.
Kabilang dito ang pagtuturo ng pambansang
wika sa lahat ng paaralang elementaryang
publiko at pribado, gayundin ang
pagsasanay ng lahat ng mga guro ng
pambansang wika simula sa pagbubukas ng
taong panuruang 1944-1945.
 1944
nagbukas ng Tagalog Institute, kung saan sinimulan ang pagtuturo
ng Tagalog sa mga gurong di- katutubong tagapagsalita.
Nilagdaan din ni Pangulong Laurel ang KT Blg. 44 para ilahad ang
mga patakarang pang-edukasyon. Kabilang dito ang restorasyon ng
Unibersidad ng Pilipinas, na naatasang magsulong ng
nasyonalismong Pilipino at luminang ng wikang pambansa. Bilang
pag-alinsunod sa probisyong ito, kabilang ang pambansang wika
bilang isa sa mga kailanganing kurso sa mga kurikulum ng lalong
mataas na edukasyon.
 Nireorganisa ang sistemang pampaaralan
nang palayain ng mga Americano ang mga
Pilipino sa pananakop ng mga Hapon. Muli,
Ingles ang naging pangunahing midyum ng
pagtuturo at ang Tagalog ay itinuro bilang
isa sa kailanganing kurso sa mga antas
elementarya at sekondarya.
 1957
Isang bagong patakarang pangwika ang
pinairal sa mga paaralan sa Pilipinas
bunga ng intensibong pananaliksik at
eksperimentasyon sa kung anong wika
ang higit na mabisang gamitin bilang
midyum ng pagtuturo.
 Lupon ng Pambansang Edukasyon
(Board of National Education)
isang ahensyang nagtatakda ng mga patakarang
pang- edukasyon
na ang midyum ng pagtuturo sa unang dalawang
taon ng paaralang elementarya ay ang lokal na
vernakular at ang pambansang wika (tinawag na
Pilipino noong 1959) ay ituturo nang impormal
simula sa unang baitang at bibigyan ng tuon bilang
asignatura sa higit na mataas na grado;
 ituturo ang Ingles bilang asignatura sa Greyd 1 at
2, at gagamiting midyum ng pagtuturo simula sa
Greyd 3.

Ginamit ang vernakular na pantulong na midyum

sa antas primarya samantalang ang Pilipino ay
ginamit na pantulong na midyum sa mga antas
intermedya at hayskul
 Binagong Programang Pang-
edukasyon ng 1957
Maraming bumatikos dahil sa naobserbahang
kahinaan ng isinulong na patakarang
multilinggwal. Hindi naging mabisa sa edukasyon
ng mag-aaral na Pilipino ang gamit ng di
kukulangin sa apat na wika (Ingles, Pilipino,
Kastila at Vernakular).
 Dalawang taon, matapos simulan ang
implementasyon ng Binagong Programa, nagsagawa
ng iba't ibang sarbey at eksperimentong pangwika
upang makabuo ng higit na mabisang mga
patakaran sa gamit ng wika sa mga paaralan.
Kabilang dito ang klasikong Iloilo at Rizal Experiment
at ang Sarbey sa Patakarang Pangwika ng 1968 na
isinagawa ng Sentro sa Pag-aaral ng Wika ng
Pamantasang Normal ng Pilipinas.
Edukasyong bilinggwal
tumutukoy sa magkahiwalay na gamit ng
Pilipino at Ingles bilang midya ng pagtuturo sa
mga tiyak na asignatura mula Greyd 1 sa lahat
ng paaralan.
Pilipino ang gamit sa pagtuturo ng
Aralin/Agham Panlipunan, Work Education,
Character Education, Music, Health at Physical
Education.
Unang yugto ng implementasyon
naglaan ng apat na taong panahon ng transisyon
(1974-1978).
Ginawa ito upang makapaghanda ang mga
paaralan sa di-Katagulang mga lugar para sa
gradwal na paglipat sa paggamit ng Pilipino bilang
midyum ng pagtuturo sa pamamagitan ng
paghahanda ng kailangang mga kagamitang
panturo at pagsasanay ng mga guro na magturo sa
Pilipino.
 1978-1979
mandatori na ang paggamit ng Pilipino sa mga
binanggit na mga asignatura sa paaralang
elementarya at sekondarya.

Kautusang Pangkagawaran Blg.

50, s. 1975
na nagtakda ng pagtuturo ng Ingles at Pilipino
bilang bahagi ng mga kurikulum ng mga
institusyong pantersyarya.
 isinaad ng Kautusan na simula sa taong
1984, lahat ng mga gradweyt ng mga
institusyong pantersyarya ay kailangang
pumasa sa mga pagsusulit sa Ingles o
Pilipino para sa pagpapraktis ng kanilang
propesyon

Nirebisa ang 1974 Patakarang

Edukasyong Bilinggwal noong 1987 matapos
pagtibayin ang Konstitusyon noon.
 Artikulo XIV, Seksyon 6 ng 1987
Konstitusyon
"ang pambansang wika ng Pilipinas ay Filipino..."
Sinuportahan naman ng Sek. 7 ng nasabing konstitusyon
ang patakarang bilinggwal: "...para sa mga layunin ng
komunikasyon at pagtuturo, ang mga opisyal na wika ng
Pilipinas ay Filipino, at hanggat walang itinatadhana ang batas,
Ingles..." Ang mga rehyonal na wika ay iniatas na maging
pantulong na opisyal na mga wika at midyum ng pagtuturo sa
rehiyon.
DECS Order Blg. 25, s. 1974
ang Filipino at Ingles ay gagamiting wikang
panturo ayon sa alokasyong itinatadhana.
Ituturo ang dalawang wika bilang mga asignatura
sa lahat ng antas para matamo ang kakayahang
bilinggwal.
 Ipinakikita ng maraming pag-aaral sa ebalwasyon ng
programang edukasyong bilinggwal na hindi seryosong
naiimplenta ang programa lalo na sa mga paaralang pribado.
Sa antas tersyarya, waring hindi prayoridad ang patakaran.
Maraming institusyon ang nagbigay ng higit na pagpapahalaga
sa paggamit at pagtuturo ng Ingles, ang pangunahing wika ng
lunggati (aspiration) ng mga Pilipino. Ipinakita rin ng mga pag-
aaral ang napakababang antas ng kahusayan ng mga guro at
mag-aaral sa dalawang wika.
 1990
nilikha ang isang Komisyong Kongresyonal para
suriin ang edukasyong pambansa, tinawag
itong EDCOM. Kabilang sa naging
rekomendasyon ng EDCOM ang paggamit ng
Filipino Hindi inaksyonan ng Konggreso ang
rekomendasyong ito dahil sa pagtutol ng
maraming sektor.
Komisyon sa lalong Mataas na
Edukasyon (CHED)
noong 1994, sa bisa ng Batas Republika Blg.
7722 (Higher Education Act 7722 o Higher
Education Act of 1994).
Isa sa mga unang isinagawa ng CHED ang
pagbuo ng bagong kurikulum.
Kautusang Memorandum
Blg. 59 (1996)
na may pamagat na Binagong Kurikulum sa
Pangkalahatang Edukasyon na sinimulang
iimplementa noong taong panuruan 1997-1998
bilang bahagi ng lahat ng programang
baccalaureate degree sa lahat ng institusyon ng
lalong mataas na edukasyon sa Pilipinas.
Kabilang sa minimum na kailanganin para sa
kurikulum na ito ang siyam na yunit sa Filipino at
siyam na yunit sa Ingles.
Sa unang pagkakataon, pagkatapos ng maraming
taon, naging parehas ang pagtingin sa Filipino at
Ingles.
Ang Panitikan na datihang pinag-aaralan bilang
wika, ang itinuturing na ngayon bilang isang
anyong pansining sa larangan ng Humanidades at
binigyan ng anim na yunit.
 Dahil sa kahilingan ng mga institusyong may programa ng
teknolohiya at mga kursong di kabilang sa HUSOCOM
(humanities, social science and communication), nag-isyu ang
CHED ng Memorandum Blg. 04, s. 1997 na nagpapawalang bisa
sa CMO Blg. 59, s. 1996.

Memorandum Blg. 04
“siyam na yunit ang kailanganing Filipino para sa mga kursong
HUSOCOM at anim na yunit naman para sa ibang kurso.”
Kailangang pagtuunan ng pansin:
1. Ang Kurikulum ng Filipino
Ang mga kurikulum ng Filipino sa iba't ibang antas ng
edukasyon sa bansa ay may
layuning luminang ng kakayahang komunikatibo ng mag-
aaral tungo sa pagiging mabisang komyunikaytor.
Kahingian ng mga kurikula ang pagiging multi-disiplinary,
integrity, multi- media at may focus sa mag-aaral.
 Magkaiba ang kailanganing pangwika ng pang-araw-
araw na pakikipagtalastasan at ng akademikong pag-
aaral.
Binigyang-linaw na para sa araw-araw na pakikipamuhay
sa lipunan, kakailanganin ang mga batayang kasanayang
interpersonal (Basic Interpersonal Communication Skills
o BICS).
Sa pagtatamo ng BICS, hindi nangangahulugan na
magtatagumpay na ang mga mag-aaral sa kanyang mga
gawaing akademiko.
Ang pag-unawa sa mga araling pangnilalaman ay
nangangailangan ng kognitibo- akademikong
kasanayang pangwika na tinatawag na CALP
(Cognitive-Academic Language Proficiency).
Medyo matagal malinang ang CALP at ayon sa mga
pag-aaral sa naisagawa na, nangangailangan ng
mga lima hanggang pitong taon para malinang ito.
Hindi halos nalilinang sa mag-aaral ang mga
kasanayang kailangan sa malalim na pag-unawa sa
mga araling pangnilalaman at sa pagpapahayag ng
iniisip.
Hindi kataka-taka na mababa ang resulta ng mga
pambansang pagsusulit sa mga asignaturang
pangnilalaman tulad ng Araling Panlipunan,
Agham, Matematika at iba pa.
2. Kahandaang Pedagojikal ng
mga Guro ng Wika
Ilan sa mga suliranin sa guro ay ang mababang
antas ng kahusayan sa wika (Filipino o Ingles),
kawalan ng masteri ng nilalaman ng asignaturang
itinuturo (sa kasong ito, Filipino), kakulangan ng
malikhaing pag-iisip at disposisyon, at ang
kailangang kaalaman sa mga teknolohiyang
instruksyonal.
 Sa pananaw ni Bro. Andrew Gonzalez, hindi gaanong
nakatutulong sa pagpapataas ng kasanayang pampag-
tuturo. Higit na mainam ang mga short-term course sa mga
lawak na natukoy na mahalaga para sa higit na efektibong
pagtuturo.Task Name
Apat na key result areas ang tinatarget ng PCER (2000,
Task Name
ibid.) para mapaunlad ang kasanayan ng mga guro:
kasanayan sa pagbasa, kasanayan sa kritikal na pag-iisip,
Task Name

kasanayan sa gamit ng mga teknolohiyang instruksyonal

at kasanayan sa pagsasanib ng halagahan.
3. Atityud ng mga
Stakeholder sa Wikang
Filipino
Ngayon ay tinatanggap na ito ng karamihan
bilang wikang pambasa at lingua franca.
Gayunpaman, marami pa ang salungat sa
paggamit dito bilang wika ng edukasyon.
Mas malaki ang motibasyon sa pag-aaral ng
Ingles sapagkat pinaniniwalaang ang
wikang ito ang makapagbibigay ng higit na
maganda at malaking kitang trabaho at ang
wikang makapag-aahon sa kanila sa
kahirapan.
 4. Mga Materyales sa Pagtuturo
Maraming magagandang programang pang-
edukasyon ang hindi gaanong nagtagumpay
dahil sa kawalan o kakulangan ng mga
materyales para sa pagtururo at pagkatuto.

Isa ito sa mga lawak na dapat harapin.

Nangangailangan ito ng sistematikong
pagpaplano upang maidisenyo ang
kailangang mga materyales, mabigyan ng
pagsasanay ang mga gurong maghahanda
nito at makapaglaan ng pondo para sa
pagpaparami o pagpapalimbag ng mga ito.
MARAMING
SALAMAT