BALAGTASAN? Ang balagtasan ay isang tradisyunal na anyo ng pagsusulitang pampanitikan sa Pilipinas. Binubuo ito ng dalawang magkatunggaling tagapagsalaysay o mananalumpati na nagtatalo sa isang tiyak na paksa. Ang balagtasan ay nagtatampok ng malalalim na talumpati, tula, at kasiningan. Ang layunin nito ay higit na magsilbing pambansang paligsahan at magbigay aliw sa mga tagapakinig. Ang mga pangunahing elemento ng balagtasan ay ang mga sumusunod: 1. Tagpo: Ito ang pagsusulitang nagaganap sa harap ng madla o tagapakinig. Maaaring isagawa ito sa mga pampublikong lugar, tulad ng mga plaza, paaralan, o anumang pook na makakatipon ng maraming tao. 2. Dalawang tagapagsalaysay o mananalumpati: Ang dalawang magkatunggaling panig na nagtatalo sa isang tiyak na paksa. Karaniwang mayroong tagapagtanggol at tagapuna. 3. Paksa: Ito ang pangunahing laman ng talumpati o tula na ipinagtatalunan ng dalawang panig. Maaaring ito'y tungkol sa pambansang isyu, kultura, o anumang paksa na maaaring magsilbing batayan para sa malalimang talastasan. 4. Talumpati: Ito ang pahayag o argumento ng bawat tagapagsalaysay. Ang mga talumpati ay maaaring naglalaman ng mga datos, estadistika, tayutay, at iba't ibang uri ng retorika. 5. Tula: Maaaring kasama sa balagtasan ang pagtula ng mga tagapagsalaysay. Ang tula ay nagbibigay ng masining at makulay na aspeto sa pagsusulitang ito. 6. Kasiningan: Maaaring gamitin ang iba't ibang aspekto ng sining, tulad ng musika, pagsayaw, at iba pa, upang lalong mapaganda at mapaligaya ang pagsusulitang ito. 7. Taglay na Husay: Ang pagtatanghal sa balagtasan ay nangangailangan ng taglay na husay mula sa mga mananalumpati. Ang mga ito ay dapat mahusay sa pagpapahayag, pagbibigay-diin, at paggamit ng mga retorikal na aparato. Ang balagtasan ay isang tradisyon na nagtatangi sa galing ng mga Pilipino sa larangan ng wika at panitikan. Ito ay isang makulay at masiglang anyo ng pagsusulitang naglalaman ng matatalim na talumpati at tula na nag-uukit ng kahulugan sa isipan ng mga tagapakinig.