Οι μαθητές που έχουν διαγνωστεί με κώφωση ή ακουστική απώλεια, αντιμετωπίζουν

προβλήματα με την ακοή τους. Η καθημερινότητα αυτών καθίσταται εξαιρετικά

περίπλοκη, εξαιτίας της ειδικής διαχείρισης που χρειάζονται, λόγω της μερικής ή και
ολικής απουσίας μιας εκ των βασικών μας αισθήσεων. Αυτό ισχύει, καθώς μπορούν
να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο, χρησιμοποιώντας μια γλώσσα ειδικά
διαμορφωμένη για αυτούς, την νοηματική. Βέβαια για την αποτελεσματική
επικοινωνία με τους υπόλοιπους ανθρώπους απαιτείται διάλογος, γεγονός που
καθιστά επιτακτική ανάγκη, την ύπαρξη ενός κοινού κώδικα επικοινωνίας, που δεν
είναι άλλος από την γνώση της νοηματικής γλώσσας. Η ακοή αυτών μπορεί με την
αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας να βελτιωθεί, μέσα από την χορήγηση ακουστικών
βοηθημάτων κ.α, με τα τεχνολογικά αυτά μέσα να εξακολουθούν να είναι αρκετά
ακριβά. Παρόλα αυτά, η αξιοποίηση τους δεν συνεπάγεται την εξ’ ολοκλήρου
γεφύρωση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν, αφού έχει παρατηρηθεί καθυστέρηση
στην μεταφορά του μηνύματος προς αυτούς και μη «φιλτράρισμα» των εξωτερικών
ήχων.
Ως προς την εκμάθηση της γλώσσας, οι μαθητές με προβλήματα ακοής διακρίνονται
σε δύο κατηγορίες στους προγλωσσικά και στους μεταγλωσσικά κωφούς, ανάλογα
με το αν απέκτησαν το πρόβλημα, πριν ή μετά την εκμάθηση της γλώσσας.
Προγλωσσικά κωφοί, θεωρούνται όσοι απέκτησαν πρόβλημα ακοής, πριν την
εκμάθηση της γλώσσας, δηλαδή σε μια ηλικία που δεν ξεπερνά τα 2 έτη.
Μεταγλωσσικά κωφοί, θεωρούνται όσοι απέκτησαν το πρόβλημα ακοής, μετά την
εκμάθηση της γλώσσας. Εύλογα λοιπόν μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι μαθητές
που εντάσσονται στην κατηγορία των μεταγλωσσικών κωφών διαθέτουν ένα
εξαιρετικά σημαντικό πλεονέκτημα ως προς την κατάκτηση των γλωσσικών
δεξιοτήτων, καθώς κατέχουν ήδη την γλώσσα, κάτι που τονίζουν και πολλοί ειδικοί.
Αντιθέτως στην περίπτωση των προγλωσσικά κωφών φαίνεται η κατάσταση να
γίνεται πιο δύσκολη, καθιστώντας επιτακτική την παρουσία ειδικών, σε μια
προσπάθεια αυτοί οι μαθητές να μπορούν να κατακτήσουν την γλώσσα και να την
χρησιμοποιούν κατά την επικοινωνία τους. Το εγχείρημα στην προκειμένη περίπτωση
σαφώς και είναι πιο δύσκολο, αφού στους συγκεκριμένους μαθητές παρουσιάζεται
απουσία οποιονδήποτε λεκτικών ερεθισμάτων με αποτέλεσμα να έχουν ανάγκη από
περισσότερη υποστήριξη, ενώ στην περίπτωση των μεταγλωσσικά κωφών η έμφαση
δίνεται στην διατήρηση των γλωσσικών δεξιοτήτων που διαθέτουν.
Βιβλιογραφία
Στασινός,Δ.(2020). "Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027: Η ελκυστική
εκδίπλωση της στο Νέο ψηφιακό σχολείο με ψηφιακούς πρωταθλητές". Αθήνα,
Εκδώσεις Παπαζήση, (γ' αναθεωρημένη έκδοση), (Κεφ.: 4ο)