Είναι γεγονός ότι παλαιότερα η ευθύνη των μαθησιακών δυσκολιών βάραινε τους

ίδιους τους μαθητές, με την αντίληψη ότι αυτοί δεν μπορούν να δράσουν όπως οι
φυσιολογικοί μαθητές να κυριαρχεί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση
τους σε επίπεδο τάξης, ίσως λόγω του γεγονότος ότι οι εκπαιδευτικοί δεν ήταν
κατάλληλα επιμορφωμένοι, μη γνωρίζοντας πως πρέπει να τους διαχειριστούν,
αποδίδοντας την αποτυχία τους να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού
συστήματος στους ίδιους, προκειμένου να απαλλαγούν από την ευθύνη.
Πλέον, έχει αποδειχθεί ότι οι μαθητές δεν είναι υπεύθυνοι για τις μαθησιακές
δυσκολίες, καθώς πλέον έχουν πάψει αυτές να συνεπάγονται με την χαμηλή
νοημοσύνη. Η δόμηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος ενδέχεται να
αποτελέσει καθοριστική πηγή μαθησιακών δυσκολιών. Ο σχεδιασμός του ελληνικού
εκπαιδευτικού συστήματος έχει ως απώτερο σκοπό την εισαγωγή στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση, δημιουργώντας προσδοκίες. Οι προσδοκίες αυτές ενδέχεται να
αποτελέσουν πηγή άγχους για τον μαθητή, αισθανόμενος ότι μια πιθανή αποτυχία του
θα οδηγήσει σε μη εκπλήρωση τους. Το υπερβολικό άγχος στην προκειμένη
περίπτωση δεν αποτελεί καλό σύμμαχο, με κάποιους μαθητές εξαιτίας του άγχους
τους και σε συνδυασμό με το ιδιαίτερα μεγάλο φορτίο μαθημάτων εκτός του τυπικού
ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, να μην καταφέρνουν να αποδώσουν στο
μέγιστο των δυνατοτήτων τους.
Ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός μαθητών στην τάξη φαίνεται να λειτουργεί
ανασταλτικά στην ύπαρξη μαθησιακών δυσκολιών, καθώς δεν δίνεται η δυνατότητα
στον εκπαιδευτικό να ασχολείται με μεμονωμένες περιπτώσεις μαθητών που
χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κατακτήσουν συγκεκριμένα κομμάτια της
γνώσης. Η μη άμεση και έγκαιρη συνειδητοποίηση της πηγής αυτών των δυσκολίων,
έχει ως συνέπεια οι μαθητές να φεύγουν από την τάξη με σημαντικά ελλείματα στην
κατάκτηση της γνώσης, τα οποία θα αυξηθούν κατά πολύ, σε περίπτωση που δεν
ανακαλυφθούν και επιλυθούν εγκαίρως, αυξάνοντας σε σημαντικό βαθμό τις
πιθανότητες εκδήλωσης συμπεριφορών αδιαφορίας τους προς το συγκεκριμένο
μάθημα, επειδή δεν το καταλαβαίνουν. Εκτός αυτού, οι εκπαιδευτικοί σε πολλές
περιπτώσεις καταφεύγουν στην εύκολη λύση και ζητούν από τους μαθητές τους να
απομνημονεύσουν στείρα σημεία της γνώσης, με αυτούς που έχουν μειωμένη
μνημονική ικανότητα να δυσκολεύονται. Η συγκεκριμένη διδακτική στρατηγική
όντως δεν απαιτεί ιδιαίτερη προετοιμασία από τους εκπαιδευτικούς και είναι εύκολη
ως προς την εφαρμογή της, ωστόσο δεν έχει ιδιαίτερο νόημα με πολλούς μαθητές να
μαθαίνουν ολόκληρα κομμάτια γνώσης, καθαρά και μόνο για να είναι
προετοιμασμένοι στο μάθημα και να τα ξεχνούν μετά.
Καθοριστικό ρόλο στην παρουσίαση μαθησιακών προβλημάτων διαδραματίζει το
μαθησιακό και οικογενειακό περιβάλλον του μαθητή. Η μη αποδοχή του από τους
συμμαθητές του, η βίωση φαινομένων σχολικού εκφοβισμού, η μη ενασχόληση του
εκπαιδευτικού με αυτόν, η έλλειψη ενδιαφέροντος για το μάθημα, καθώς και
προσωπικά ζητήματα που ενδέχεται να τον απασχολούν(θάνατος συγγενικού του
προσώπου, κακοποίηση, οικονομικά προβλήματα γονέων, συναισθηματικά
προβλήματα αυτού κ.α), μπορούν να αποτελέσουν την αφορμή για την παρουσίαση
μαθησιακών δυσκολιών. Ο σύγχρονος εκπαιδευτικός οφείλει να είναι δίπλα στον
κάθε μαθητή και την οικογένεια του, καλλιεργώντας ένα κλίμα αλληλοσεβασμού,
καθώς και να είναι ενημερωμένος σχετικά με τους τρόπους διαχείρισης του μαθητή
στην σχολική τάξη.
Όλα όσα προαναφέρθηκαν αποτελούν σημαντικούς παράγοντες, που ενισχύουν τις
μαθησιακές δυσκολίες και αποδεικνύουν ότι οι μαθητές δεν έχουν ουδεμία ευθύνη για
τις μαθησιακές δυσκολίες που ενδέχεται να αντιμετωπίζουν. Μέσα από κατάλληλα
σχεδιασμένες παρεμβάσεις σε συγκεκριμένους τομείς, όπως η κατάλληλη
επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ως προς την διαχείριση φαινομένων σχολικού
εκφοβισμού και οικογενειακών ζητημάτων, η μείωση των μαθητών ανα τάξη,
ενδέχεται να βελτιωθεί η κατάσταση. Αυτές οι παρεμβάσεις βέβαια θα πρέπει να
επαναξιολογούνται, πραγματοποιώντας τις απαιτούμενες τροποποιήσεις, με κύριο
γνώμονα πάντοτε την βελτίωση της ποιότητας της προσφερόμενης εκπαίδευσης.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Στασινός,Δ.(2020). "Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027: Η ελκυστική
εκδίπλωση της στο Νέο ψηφιακό σχολείο με ψηφιακούς πρωταθλητές". Αθήνα,
Εκδώσεις Παπαζήση, (γ' αναθεωρημένη έκδοση), (Κεφ.: 8ο)