Professional Documents
Culture Documents
Ang Bakurantubigan 110222 1
Ang Bakurantubigan 110222 1
AGOSTO 27 1978, ipinanganak ang isang malusog na sanggol sa isang bahay pawid na
kakikitaan ng kahirapan – salat at kababanaagan ng pagdarahop.
Siya si Brandon, panglima sa pitong magkakapatid, salat man sa yaman ay
kababanaagan ng galing at husay sa pag-aaral. Maaga pa lang ay gumagayak na ang
magkakapatid upang pumasok sa paaralan dahil may tatawirin pa silang dalawang ilog sapagkat
ang kanilang kubo o dampa ay makikita sa gitna ng sakahan o tubigan. Yan ang araw araw na
pagsubok na dinadaanan ng magkakapatid.
Pagdating sa paaralan, nandiyan ang mga kamag-aral nakatingin, nagmamasid at
pinagtatawanan ang magkakapatid. Walang kamuwang muwang si Brandon sa mga ganitong
nangyayari sapagkat siya ay pitong taong gulang pa lamang o nasa unang baitang.
Isang hapong uwian, nakasabay nila sa paglabas ng paaralan ang kanilang mga pinsan na
sa akala nila ay kakampi, ngunit taliwas sa kanilang paniwala, isa rin pala sila sa mga
mambubulyaw at mang-aapi sa kanila. Walang magawa ang magkakapatid kundi ang lumakad
ng nang nakayukod at halos mahulog na sila sa tabi ng daan.
Sa araw -araw na pagpasok ng magkakapatid, ganun at ganun ang nangyayari,
nandiyang binubulli, sabihang marusing at higit sa lahat tinatawag silang “HAPON”. Lasinggero!
Hapon! Lasinggero! habang sila ay sinusundan. Mga kataga at salita na naitimo sa puso at
isipan ni Brandon.
Sa murang edad ay banat na si Brandon sa trabahong bukid. Mula sa pagpapastol ng
kalabaw, pagpapakain ng mga alaga, pagtatanim ng palay at mais hanggang sa pag-aani ay
kayang gawin ni Brandon. Ginawa niyang palaruan ang tubigan.
Paglipas ng panahon nasa ikaanim na baitang na siya ng elementarya at isa man sa
kaniyang mga kapatid ay walang nakapagtapos dahil sa mga karanasan. Ngunit si Brandon ay
nagtiis. Anomang mga naririnig ay ipinagsasawalang bahala niya.
Sa kabila ng mga pambubuli at mga di magandang karanasan sa pag-aaral, ipinagpatuloy
pa rin niya ang pangarap at nagtapos siya bilang pangalawa na may pinakamataas na grado.
Nagpatuloy siya sa pag-aaral sa sekondarya at nakapagtapos sa kabila ng kahirapan, mahabang
pagtitiis, at paghihigpit ng sinturon.
Pagtungtong ng kolehiyo ay dobleng hirap ang dinanas niya, nagtatrabaho habang nag-
aaral.
Aral, trabaho, trabaho, aral ang ginawa ngunit hindi pa rin sapat.
May mga araw na umuuwi siya ng bahay upang mangumusta ngunit isinasalubong sa
kaniya: “Bakit ka umuwi? Wala kaming maipababaon sa iyo.”
Kadalasang umiiyak nang tahimik, aalis, at pupunta siya sa kanyang lolo at lola.
Taong dalawanglibo’t dalawa Abril 02, si Brandon ay nakapagtapos sa Isabela State
University at agad pumasok bilang Local School Board Teacher noong Agosto 28, 2002. Naipasa
niya ang Licensure Examination for Teachers taong 2004.
Ngayon si Brandon ay may dalawampong taon nang nagtuturo at siya ay kasalukuyang
Teacher-In Charge sa paaralan kung saan siya ay nakadestino.
Ang Tubigang naging bakuran ni Brandon noon ay nagsisilbing ala-ala na lang niya na
gustong iparanas sa kanyang mga anak, na may haplos ng pagmamahal at pag-aalaga.
Mga tanong: