Pagbasa at Pagsusuri sa

Iba’t-ibang Teksto Tungo sa

Pananaliksik

Tekstong Impormatibo

Epekto ng Online Class Noong Panahon ng Pandemiya sa Mga Mag-aaral Ngayong

Bumalik na ang Face-to-Face Class

 Ang patuloy na paglaganap ng COVID-19 ang nagdulot ng malaking pagbabago sa

sistema ng edukasyon. Noong panahon ng pandemiya, ang online class ang naging pangunahing

paraan ng pagtuturo, ngunit sa kasalukuyan, ang mga mag-aaral ay unti-unti nang bumabalik sa

tradisyonal na face-to-face na mga klase. Sa tekstong impormatibo na ito, tatalakayin natin ang

mga epekto ng online class noong panahon ng pandemiya sa mga mag-aaral ngayong bumalik na

sa face-to-face na pag-aaral.

Sa gitna ng pandemiya, ang mga paaralan ay napilitang isailalim ang kanilang mga klase

sa online setting upang mapanatili ang kaligtasan at kalusugan ng mga mag-aaral. Ang online

class ay nagkaroon ng iba’t ibang mga paraan ng pagtuturo, kabilang ang video conferencing,

pagbabahagi ng mga modul, at iba pang digital na plataporma. Sa pamamagitan nito, natuloy ang

edukasyon ng mga mag-aaral kahit na nasa kanilang mga tahanan sila.

Ang online class ay mayroong mga epekto, positibo man o negatibo, sa mga mag-aaral.

Isa sa mga positibong epekto nito ay ang pagkakaroon ng mas malawak na access sa mga

materyales at mapagkukunan ng impormasyon. Dahil sa online class, mas madaling makuha ng

mga mag-aaral ang mga modyul, presentasyon, at iba pang learning materials na kailangan nila

para sa kanilang pag-aaral. Bukod dito, nagkaroon din sila ng pagkakataon na mapalawak ang

kanilang digital na kasanayan, na maaaring maging mahalaga sa kanilang mga susunod na

hakbang sa edukasyon o propesyon. Gayunpaman, mayroon ding mga negatibong epekto na

kaakibat ng online class. Isa sa mga ito ay ang kakulangan sa personal na interaksyon at

sosyalisasyon. Ang pisikal na pagiging magkakasama sa isang silid-aralan ay nagbibigay ng

pagkakataon sa mga mag-aaral na makipag-ugnayan sa kanilang mga guro at kapwa mag-aaral.

Ang online class ay maaaring magdulot ng pagkabahala sa mga mag-aaral sa kanilang pagiging

nakikipag-ugnayan sa iba. Bukod dito, ang mahabang oras ng pagbababad sa harap ng mga
gadget at kompyuter ay maaaring magdulot ng sobrang pagkapagod at negatibong epekto sa

pangkalahatang kalusugan ng mga mag-aaral.

Sa kasalukuyan, ang mga mag-aaral ay unti-unti nang bumabalik sa face-to-face na pag-

aaral. Ang pagbabalik na ito ay mayroong mga epekto rin sa mga mag-aaral. Isa sa mga

positibong epekto nito ay ang pagkakaroon ng mas malinaw na pagtuturo at pag-unawa sa mga

aralin. Ang personal na interaksyon sa guro at mga kapwa mag-aaral ay maaaring magdulot ng

mas malalim na pang-unawa at mga paglilinaw sa mga konsepto. Gayundin, ang pagbabalik sa

paaralan ay nagbibigay-daan sa mga mag-aaral na bumalik sa normal na rutina ng pag-aaral at

makahanap ng balanse sa kanilang oras sa pag-aaral at iba pang mga gawain. Sa pagsusumite sa

mga epekto ng online class at pagbabalik sa face-to-face na klase, mahalagang maunawaan ng

mga mag-aaral na ang pag-aaral ay patuloy na nagbabago at nag-aadapt sa mga hamon ng

panahon. Ang mga paaralan at mga mag-aaral ay kailangang magtulungan upang maayos na

maayos na makahanap ng mga solusyon at estratehiya sa mga epekto ng online class at

pagbabalik sa face-to-face na klase.

Sa kabuuan, ang online class noong panahon ng pandemiya ay mayroong mga positibong

at negatibong epekto sa mga mag-aaral. Ang paglipat mula sa online class pabalik sa face-to-face

na klase ay nagdudulot rin ng mga epekto sa mga mag-aaral. Mahalaga na bigyang-pansin ng

mga paaralan at mga mag-aaral ang mga epekto na ito at maghanap ng mga paraan upang

mapabuti ang kalidad ng edukasyon at pangkabuhayan ng mga mag-aaral.

Tekstong Deskriptibo

Ang Aking Unang Pagpunta sa Dagat

 Nang unang pagkakataon kong bisitahin ang magandang bayan ng Bolinao sa lalawigan

ng Pangasinan, ay hindi ko inaasahan ang kagandahan at kahanga-hangang tanawin na aking

matutunghayan. Ilang oras ang lumipas habang ako’y sumasakay sa sasakyan, at sa tuwing

papalapit ako sa destinasyon, nadarama ko ang kaba at excitement na pumupuno sa aking dibdib.

Ang amoy ng dagat ay unti-unting sumalubong sa aking mga panginginig na kamay

habang ako’y naglalakad patungo sa maliit na dalampasigan. Ang simoy ng hangin ay malamig

at may pahapyaw na halong asin, na tila ba ito’y nagdadala ng isang malalim na kuwento ng

kalakasan at alamat ng lugar na ito. Nang una kong makita ang makulay na pampang ng Bolinao,

agad na napanganga ako sa kanyang kagandahan. Ang puting buhangin ay nagtataglay ng

kahalagahan at kakaibang halimuyak. Habang ang mga alon ay nagmumula sa malayo,

nagmumula rin sa puso ko ang pagkamangha sa lakas at ganda ng karagatan.

Sa pagitan ng mga batong pampang, nakakita ako ng mga mangingisda na abala sa

kanilang mga hanapbuhay, patunay ng matatag na ugnayan ng komunidad sa dagat. Nakita ko rin

ang mga batang naglalaro sa tabing-dagat, masaya at puno ng enerhiya, na tila ba sila’y bahagi

na rin ng likas na yaman ng lugar. Tumingala ako sa kalangitan at napansin ang makulay na

paglubog ng araw sa malayo. Ang mga kulay na orange at pink ay nagbigay ng malamig na

kasiyahan sa aking puso. Naging misteryoso at mapayapa ang paglubog ng araw, na parang isang

pagpupugay sa isa pang magandang araw na nagdaan.

Ang kalikasan sa Bolinao ay lubhang kaakit-akit. Nakita ko ang matataas na mga bangin

na nagbigay ng iba’t ibang hugis sa kanilang paligid. May mga stalagmite at stalactite na

bumubuo ng kahanga-hangang kuweba. Tinatampukan ito ng malalim na mga lawa na tila’y mga

lihim na kayamanan ng kalupaan. Sa paglipas ng mga oras, ang dagat ay pinalamig at nagkaroon

ng magandang blue-green tint. Ang mga naglalakihang mga alon ay umuugong, nagbibigay-daan
sa pagsalubong ng gabi. Ang mga bituin ay unti-unting lumitaw sa kalangitan, nagdulot ng

kahanga-hangang palamuti sa madilim na gabi.

Hindi ko malilimutan ang unang pagbisita ko sa Bolinao. Ang karanasang ito ay nag-iwan

sa akin ng malalim na paghanga at pagmamahal sa ganda ng kalikasan. Sa bawat patak ng alon at

hangin, nadama ko ang kaluluwa ng lugar na ito. At sa aking pagsilip sa kahanga-hangang dagat

ng Bolinao, napagtanto ko na ang kalikasan ay may kakayahan na magbigay ng kaligayahan at

kapayapaan sa puso ng sinuman na magtangkang maunawaan at respetuhin ito.

Tesktong Persweysib/ Nanghihikayat

 Alin ang mas Mahalaga, Kaligayahan o Tagumpay?

Sa mundo ngayon, maraming tao ang nag-aambisyon na makamit ang tagumpay. Ang

tagumpay ay karaniwang sinusukat sa pamamagitan ng mga pangmatagalang tagumpay sa

karera, kayamanan, at kapangyarihan. Sa kabilang banda, ang kaligayahan ay madalas na

nauugnay sa personal na kasiyahan, pagkakaroon ng mga malalim na ugnayan, at pagkakaroon

ng balanse sa buhay. Ang tanong na kung alin ang mas mahalaga, kaligayahan o tagumpay, ay

nagbibigay-daan sa isang palaisipan na nagdudulot ng maraming pag-aaral, pagtatalo, at

pagmumuni-muni.

Ang iba’t ibang tao ay maaaring magkaroon ng magkaibang pananaw sa usaping ito,

depende sa kanilang mga pangangailangan, karanasan, at mga hangarin sa buhay. Ngunit sa huli,

ang kahalagahan ng kaligayahan at tagumpay ay nag-iiba sa bawat indibidwal.Ang tagumpay ay

maaaring makapagdulot ng matinding kasiyahan. Ang pagtatamasa ng mga tagumpay sa buhay,

tulad ng pagkamit ng mga pangarap na propesyon, pag-aangat sa karera, at pagkakaroon ng

pinansiyal na kalayaan ay maaaring magdulot ng tuwa at kasiyahan sa isang tao. Ang tagumpay

ay maaaring magdulot ng pakiramdam ng pagkakatupad at pagpapahalaga sa sarili. Ito ay

maaaring magbigay ng seguridad at pagkilala mula sa ibang tao, na maaaring magpalakas ng

pagpapahalaga sa sarili. Gayunpaman, ang kaligayahan ay hindi eksklusibo sa tagumpay. Ang

kaligayahan ay nagmumula mula sa loob ng isang indibidwal at maaaring iba-iba para sa bawat

isa. Ito ay maaaring makamit sa pamamagitan ng pagmamahal at pagkakaroon ng malalim na

ugnayan sa pamilya, mga kaibigan, at iba pang mga tao sa paligid. Ang pagkakaroon ng

panlipunang koneksyon at suporta ay maaaring magdulot ng kasiyahan at kaligayahan na hindi

maaaring mapalitan ng anumang tagumpay sa karera o materyal na bagay.

 Ang kaligayahan ay may kaugnayan rin sa pagkakaroon ng balanse sa buhay. Ang

pagkakaroon ng sapat na oras para sa sarili, pag-unwind, at pagsasagawa ng mga bagay na

nagbibigay-saya ay mahalaga sa pagtamo ng tunay na kaligayahan. Ang labis na pagtutuon sa

tagumpay sa paglipas ng iba pang mga aspeto ng buhay, tulad ng kalusugan, pamilya, at

kasiyahan, ay maaaring magdulot ng stress at kabiguang hindi maiwas

 Tekstong Argumentatibo/Pangangatwiran

Dapat bang Payagan ang mga Guro at Staff ng Paaralan na Makisalamuha sa mga

Estudyante pagkatapos ng Klase?

Sa kasalukuyang sistema ng edukasyon, laging tinututukan ang pagpapanatili ng

kaligtasan at proteksyon ng mga estudyante. Isa sa mga isyung bumabangon ay ang tungkol sa

pagpayag ng mga guro at staff ng paaralan na makisalamuha sa mga estudyante pagkatapos ng

klase. Sa artikulong ito, tatalakayin natin ang mga potensyal na benepisyo at mga argumento na

nagtatangkang suportahan ang panig na dapat payagan ang mga guro at staff na magkaroon ng

interaksyon sa mga estudyante pagkatapos ng klase.

Ang mga guro at staff ng paaralan ay may kakayahan na magbigay ng karagdagang

suporta sa mga estudyante sa labas ng oras ng klase. Ang mga estudyante ay maaaring may mga

personal na suliranin o pangangailangan na hindi nila maibahagi sa loob ng silid-aralan. Sa

pamamagitan ng pagbibigay ng pagkakataon na makipag-usap sa mga guro at staff, maaaring

matugunan ang kanilang mga pangangailangan at makatulong sa kanilang pag-unlad.

Ang pagkakaroon ng mga guro at staff na nagmamalasakit at nag-aalaga sa mga

estudyante ay maaaring magbuo ng mas malapít na ugnayan sa pagitan nila. Ang mga guro na

nagpapakita ng interes at pakikisalamuha sa mga estudyante ay nagpapakita rin ng pag-alala sa

kanilang buhay at kinabukasan. Ito ay maaaring magdulot ng mas mataas na antas ng pag-aaral at

pagsisikap mula sa mga estudyante.

Sa mga di-pormal na pagkakataon, tulad ng mga pagtitipon, mga aktibidad sa labas ng

paaralan, o mga pagkakataon ng pagsasama-sama, ang mga guro at staff ay maaaring magkaroon
ng malalim na pagkakataon upang palawakin ang karanasan ng mga estudyante. Ang mga

interaksyong ito ay maaaring magdulot ng mga karanasan sa buhay na hindi kadalasang

natatamo ng mga estudyante sa loob ng silid-aralan.

Sa pagpayag sa mga guro at staff na makisalamuha sa mga estudyante pagkatapos ng

klase, pinahahalagahan natin ang kanilang papel bilang mga modelo at gabay. Ang mga guro ay

hindi lamang nagtuturo ng mga akademikong kasanayan, ngunit sila rin ay maaaring maging

mga tagapagtaguyod ng mga pangunahing halaga tulad ng paggalang, pakikipagkapwa-tao, at

pag-aaruga.

Sa kabuuan, dapat payagan ang mga guro at staff ng paaralan na makisalamuha sa mga

estudyante pagkatapos ng klase. Ang mga potensyal na benepisyo tulad ng pagtugon sa mga

pangangailangan ng mga estudyante, pagtatayo ng mas malapít na ugnayan, pagpapalakas sa

mga pagkakataon sa pagkatuto, at pagpapahalaga sa mga guro bilang mga modelo at gabay ay

nagbibigay ng sapat na batayan para suportahan ang ganitong patakaran. Gayunpaman,

mahalagang ipatupad ang mga patakaran at mga pagsasaalang-alang upang matiyak ang

kaligtasan at proteksyon ng mga estudyante sa anumang sitwasyon na may kinalaman sa mga

interaksyon na ito.
 Tekstong Prosidyural

Pagluto ng Pochero

Ang pagluluto ng pochero ay isang proseso na may mga hakbang na dapat sundan. Narito

ang isang tekstong prosidyural para sa pagluto ng pochero:

Mga Sangkap:

1 kilong karne ng baka (mas mainam kung may kasamang buto-buto)

2 pirasong sibuyas, hiniwa ng maliliit

4 butil ng bawang, tinadtad

2 pirasong saging na saba, hiniwa ng pahaba

1 pirasong repolyo, hiniwa ng malalaki

2 pirasong sariwang luya, tinadtad

2 tasa ng sarsang toyo

4 tasa ng tubig

1 kutsaritang asin

1 kutsaritang paminta

3 kutsaritang mantika
 Mga Hakbang:

1. Maghanda ng malaking kaserola at painitin ito sa katamtamang apoy. I-heat ang mantika.

2. Igisa ang sibuyas at bawang sa mantika hanggang maging malasahan ang kanilang tamis

at maging malambot ang sibuyas.

3. Idagdag ang karne ng baka sa kaserola at lutuin ito hanggang sa maging kulay brown ang

ibabaw ng karne.

4. Ilagay ang sarsang toyo at paminta. Haluin ang mga sangkap ng maayos upang malagyan

ng lasa ang karne.

5. Isalin ang karne at sarsa sa isang pressure cooker at idagdag ang tubig. Takpan ang

pressure cooker at lutuin sa loob ng 30 minuto o hanggang sa lumambot ang karne.

6. Pagkatapos ng 30 minuto, tanggalin ang pressure cooker sa apoy at hayaang mag-release

ng pressure bago buksan.

7. Isalin ang laman ng pressure cooker sa isang malaking kawali o kaserola. Ibalik sa apoy.

8. Ilagay ang mga saging na saba, repolyo, at luya sa kawali. Haluin nang maigi upang

malagyan ng lasa ang mga sangkap.

9. Ilagay ang asin at paminta ayon sa iyong panlasa. Hayaang maluto ang mga sangkap ng

pochero ng mga 15-20 minuto, o hanggang sa maluto nang husto ang mga gulay.

10. Matapos ang pagluluto, tangalin ang kawali sa apoy at ihain ang pochero sa isang

malalim na pinggan o mangkok. Maaari itong ihain kasama ang mainit na kanin.
 Ito ang proseso para sa pagluluto ng pochero. Sundan lamang ang mga hakbang

na ito nang maayos at masasarap na pochero ang iyong magiging kinalabasan.

Tekstong Naratibo

Huling Hiling ni Emily

Sa isang tahimik at madilim na gabi, sa isang malayong probinsya, may isang

tahanan na sinasabing haunted. Ang bahay na ito ay matagal nang sinasabing tahanan ng

mga espiritu at multo. Ilang taon na ang nakalilipas, isang pamilya ang nagtangkang

tumira sa bahay na ito. Ang pamilyang ito ay binubuo ng mag-asawang sina Mark at

Anna, at ang kanilang anak na si Joshua.

Nang dumating ang kanilang unang gabi sa bahay, agad silang nadama ng isang

kakaibang enerhiya. Ang kanilang mga balahibo ay nagpakilala, at ang lamig sa paligid

ay nakakabalisang. Sinubukan nilang ipagtanggol ang kanilang sarili na wala itong

katotohanan, ngunit hindi nila maipaliwanag ang mga kakaibang pangyayari na kanilang

nararanasan.

Isang gabi, habang magkakasama silang maghapong nanonood ng TV sa kanilang

kuwarto, bigla na lang nawalan ng kuryente sa buong bahay. Ang mga ilaw ay
nagliwanag at nagliwanag ng paulit-ulit, at ang TV ay nagbago ng channel nang walang

tao ang nagdidikta.

Mark: “Ano ba ‘to? Hindi na tayo makatulog nang maayos sa mga pangyayaring

ito! Siguro nga haunted talaga ang bahay na ito.”

Anna: “Huwag naman sana. Hindi natin pwedeng talikuran ang ating pangarap na

magkaroon ng sariling tahanan. Kailangan nating ipaglaban ito, para kay Joshua.”

Joshua: “Nakakatakot na po, Mommy at Daddy. Hindi ko na gustong manatili

dito.”

Nagpatuloy ang mga kakaibang pangyayari sa bahay. Minsan, naririnig nila ang

mga tunog ng mga hakbang sa itaas kahit walang ibang tao maliban sa kanila. May mga

pagkakataon din na naglalakad sila sa hagdanan at nadarama nila ang malamig na kamay

na humahawak sa kanilang balikat.

Isang gabi, habang natutulog si Joshua sa kanyang kuwarto, may kakaibang tinig

na narinig niya. Tinawag ito ng boses na pamilyar at marahan.

Tinig: “Joshua... Joshua...”

Joshua: (takot na sumigaw) “Sino ‘yan?! Ano’ng gusto mo sa akin?!”

Tinig: “Joshua, huwag kang matakot. Ako si Emily, isang batang babae na naiwan

dito sa bahay na ito. Hindi ako masaya at hanggang ngayon ay naghahanap ako ng aking

pamilya. Kailangan kong matagpuan ang aking nawawalang laruan. Tulongan mo ako,

Joshua.”

Joshua: “Puwede ba kitang makita, Emily? Gusto kong matiyak na ikaw ay

totoo.”
 Nag-iwan ng takot at pag-aalinlangan sa isip ni Joshua ang nangyari. Ngunit, sa

kabila ng takot na nararamdaman niya, nanatiling bukas ang kanyang isip. Hinahanap

niya ang isang paraan upang tulungan si Emily at malutas ang misteryo ng haunted na

bahay na kanilang tinutuluyan.

Mula sa araw na iyon, sinimulan ni Joshua ang paghahanap ng nawawalang

laruan ni Emily. Sinuyod niya ang bawat sulok ng bahay, sinilip ang mga lumang kahon,

at ininspeksyon ang mga tagong lugar. Sa huli, natagpuan niya ang isang lumang baúl na

naglalaman ng mga laruan.

Joshua: “Emily, ito ba ang hinahanap mong laruan?”

Emily: “Oo, Joshua! Salamat! Sa wakas, nahanap ko na ito. Ngunit, hindi ko pa

rin kayang makaalis sa bahay na ito. Tulungan mo akong matagpuan ang aking pamilya.”

Joshua: “Sigurado, Emily. Hinding-hindi kita iiwan. Sama-sama tayong hanapin

ang iyong pamilya.”

Simula noon, sinamahan ni Joshua si Emily sa kanyang paghahanap. Sa

pamamagitan ng mga natatanging kakayahan ng batang babae, natuklasan nila ang mga

lihim at kasaysayan ng mga espiritu na naninirahan sa bahay.

Habang ang paglalakbay nila ay patuloy, unti-unti nilang nalaman ang mga hindi

nasabi na kuwento ng mga kaluluwa. Natuklasan nila na ang mga ito ay hindi

masasamang nilalang, kundi mga kaluluwa na hindi pa tapos ang kanilang mga misyon.

Kasabay nito, natagpuan din nila ang pagkakataon na magbigay-lakas at magtulungan

upang malutas ang kanilang mga hinanakit at makalaya.

Sa huli, nagawa nilang buksan ang isang portal na nag-uugnay sa mundo ng mga

kaluluwa at ng mga buhay na tao. Dito, nagkita ang mga kaluluwa at ang kanilang mga
mahal sa buhay. Ang mga kaluluwa ay natagpuan ang kapayapaan at ang mga buhay na

tao ay naramdaman ang paglaya mula sa sumpa ng bahay.

Matapos ang lahat ng mga pangyayari, nagpatuloy ang pamilya nina Mark, Anna,

at Joshua na manirahan sa bahay. Subalit, hindi na ito pinag-uusapan bilang haunted

house, bagkus isang tahanan na puno ng kuwento at karanasan. Isa itong lugar na puno ng

pagmamahal at pag-asa, kung saan ang mga multo at mga espiritu ay natagpuan ang

kanilang katahimikan at ang pamilya ay natagpuan ang kanilang kaligayahan.

Tekstong Ekspositori

Buhay: Biyaya at Paglalakabay

Ang buhay ay isang kahanga-hangang biyaya na ibinigay sa atin. Ito ay ang

kalagayan ng pagiging buhay, ng pagkakaroon ng kakayahan na kumilos, makadama, at

makaranas ng mga emosyon. Sa bawat sandali ng buhay, tayo ay binibigyan ng mga

pagkakataon upang matuto, lumago, at magkaroon ng kasiyahan.

 Ang buhay ay isang proseso ng pag-unlad at pagbabago. Mula sa pagkabata, tayo

ay bumubuo ng mga pangarap at mga layunin. Sa pamamagitan ng edukasyon at

karanasan, natututo tayo kung paano harapin ang mga hamon at mga pagsubok na dulot

ng buhay. Ang mga tagumpay at kabiguan ay bahagi ng ating paglalakbay, at ang mga ito

ang nagbibigay-buhay sa ating karanasan. Sa buhay, may mga pagkakataong dumaranas

tayo ng kahirapan at kalungkutan. Ngunit ito rin ang mga sandali kung saan natin

natutuklasan ang ating lakas at katatagan. Sa mga pagkakataong ito, natututo tayong

maging matatag at magpatuloy sa kabila ng mga hamon. Ang buhay ay hindi perpekto,

ngunit ang pagiging matatag at positibo ay makakatulong sa atin na harapin ang mga ito.

Ang buhay ay hindi lamang tungkol sa ating sarili. Ito ay may kinalaman din sa ating

ugnayan sa ibang mga tao at sa ating kapaligiran. Ang mga relasyon at pakikipag-

ugnayan sa iba ay nagbibigay-kahulugan sa ating buhay. Sa pamamagitan ng

pagmamahal, pang-unawa, at pagbibigay, nagkakaroon tayo ng mga makabuluhan at

malalim na koneksyon sa iba. Ang pagiging bahagi ng isang komunidad at ang pagtulong

sa kapwa ay nagbibigay-kasiyahan at kabuluhan sa ating buhay. Sa huli, ang buhay ay

may hangganan. Ito ay isang maikling paglalakbay na binibigyan tayo ng pagkakataon na

mabuhay nang buo at may katuturan. Ang kahalagahan ng buhay ay matatagpuan sa ating

kakayahan na mabuhay nang may layunin, magmahal at maglingkod sa iba, at mag-alay

ng kasiyahan sa ating sarili at sa mundo.

Sa ating paglalakbay sa buhay, mahalaga na pahalagahan natin ang bawat sandali

at gamitin ito nang wasto. Ang buhay ay isang regalo, at sa ating mga kilos at desisyon,
nangunguna tayo sa paglikha ng kahulugan at kaligayahan sa ating sarili at sa mundo sa

ating paligid.