Ang Mahiwagang Baul Ang Mahiwagang Baul
ni Mang Pedro ni Mang Pedro
Sa isang maliit na barangay sa gitna ng
kagubatan ay may nakatirang matandang
lalaki na nagngangalang Mang Pedro.
Isa siyang mahilig sa pagtatahi at
paggawa ng mga kakaibang bagay.
Ngunit ang pinakapaborito niyang bagay
ay ang isang lumang baul na natagpuan
niya sa loob ng kanyang tahanan.
Ang baul na ito ay may misteryosong
anyo at taglay ang misteryong hindi
matukoy ng sino man sa barangay.
Nang tanungin si Mang Pedro kung ano
ang laman nito, palaging sagot niya ay,
“Isang araw, malalaman din ninyo.”
Sa bawat umaga, si Mang Pedro ay
nagbubukas ng baul at nagsisimulang
mag-eksperimento.
Ginagawa niya itong laruan, gamit, at
kahit anong bagay na pumasok sa
kanyang isip. Ngunit hindi niya
pinapakita ang mga nilalaman ng baul sa
mga tao sa barangay.
Isang araw, isang batang
nangangailangan ng tulong ang dumating
sa barangay. Hindi makapaglaro at
laging malungkot si Juanito dahil sa
kanyang karamdaman.
Sinubukan ng mga magulang ni Juanito
na maghanap ng paraan para pasayahin
siya, ngunit wala silang natagpuan.
Isang gabi, habang nag-iisa si Mang
Pedro sa kanyang tahanan, napagtanto
niya na ang baul na may misteryo ay
maaaring maging sandigan ni Juanito.
Binuksan niya ang baul at nilabas ang
isang makukulay na laruan na kanyang
ginawa. Tinanong niya ang sarili, “Bakit
hindi ko ito ipamahagi kay Juanito?”
Kinabukasan, dala ang laruan, lumapit si
Mang Pedro kay Juanito at ibinigay sa
kanya ang regalo. Sa unang pagkakataon
sa mahabang panahon, nakita ni Juanito
ang kanyang mga mata na sumaya.
Sa paglipas ng mga araw, nagtulungan
sina Juanito at Mang Pedro sa
pagbubukas ng baul at pagbibigay saya
sa iba pang mga bata sa barangay.
Ang baul ay hindi lamang nagdulot ng
ligaya kundi nagbigay rin ng bagong
kaibigan at pag-asa sa mga taong
nangangailangan.
Sa wakas, nalaman ng mga tao sa
barangay ang lihim ng baul ni Mang
Pedro. Ito ay hindi lamang tungkol sa
misteryo kundi sa pagmamahal at
pagtulong sa kapwa.
Nalaman nilang ang tunay na yaman ay
hindi materyal na bagay, kundi ang
kakayahan na magbigay ng kasiyahan at
pag-asa sa iba.
Sa isang maliit na barangay sa gitna ng
kagubatan ay may nakatirang matandang
lalaki na nagngangalang Mang Pedro.
Isa siyang mahilig sa pagtatahi at
paggawa ng mga kakaibang bagay.
Ngunit ang pinakapaborito niyang bagay
ay ang isang lumang baul na natagpuan
niya sa loob ng kanyang tahanan.
Ang baul na ito ay may misteryosong
anyo at taglay ang misteryong hindi
matukoy ng sino man sa barangay.
Nang tanungin si Mang Pedro kung ano
ang laman nito, palaging sagot niya ay,
“Isang araw, malalaman din ninyo.”
Sa bawat umaga, si Mang Pedro ay
nagbubukas ng baul at nagsisimulang
mag-eksperimento.
Ginagawa niya itong laruan, gamit, at
kahit anong bagay na pumasok sa
kanyang isip. Ngunit hindi niya
pinapakita ang mga nilalaman ng baul sa
mga tao sa barangay.
Isang araw, isang batang
nangangailangan ng tulong ang dumating
sa barangay. Hindi makapaglaro at
laging malungkot si Juanito dahil sa
kanyang karamdaman.
Sinubukan ng mga magulang ni Juanito
na maghanap ng paraan para pasayahin
siya, ngunit wala silang natagpuan.
Isang gabi, habang nag-iisa si Mang
Pedro sa kanyang tahanan, napagtanto
niya na ang baul na may misteryo ay
maaaring maging sandigan ni Juanito.
Binuksan niya ang baul at nilabas ang
isang makukulay na laruan na kanyang
ginawa. Tinanong niya ang sarili, “Bakit
hindi ko ito ipamahagi kay Juanito?”
Kinabukasan, dala ang laruan, lumapit si
Mang Pedro kay Juanito at ibinigay sa
kanya ang regalo. Sa unang pagkakataon
sa mahabang panahon, nakita ni Juanito
ang kanyang mga mata na sumaya.
Sa paglipas ng mga araw, nagtulungan
sina Juanito at Mang Pedro sa
pagbubukas ng baul at pagbibigay saya
sa iba pang mga bata sa barangay.
Ang baul ay hindi lamang nagdulot ng
ligaya kundi nagbigay rin ng bagong
kaibigan at pag-asa sa mga taong
nangangailangan.
Sa wakas, nalaman ng mga tao sa
barangay ang lihim ng baul ni Mang
Pedro. Ito ay hindi lamang tungkol sa
misteryo kundi sa pagmamahal at
pagtulong sa kapwa.
Nalaman nilang ang tunay na yaman ay
hindi materyal na bagay, kundi ang
kakayahan na magbigay ng kasiyahan at
pag-asa sa iba.